Johannes 11

Jesus is die opstanding en die lewe

Jesus vervul met die opstanding van Lasarus uit die dood, sy eie voorspelling dat Hy mense uit die dood uit sal laat opstaan (Joh 5:28-29). In die Evangelie van Johannes is Lasarus die eerste illustrasie hiervan. Jesus self sou die tweede illustrasie hiervan wees. Maar, daar sou wel ‘n verskil wees. Lasarus moes hierna weer doodgaan. Jesus nie. En dit is sy opstanding wat uiteindelik die ware bevestiging is van sy belofte dat ons sal lewe, al het ons ook gesterwe.

Teks en konteks

Jesus besluit om Lasarus uit die dood op te wek, sodat sy dissipels kan glo (Johannes 11:1-16)

Johannes se verhaal van Lasarus begin met Jesus wat oorkant die Jordaan vertoef na intense teenstand van die Joodse leiers. Hier ontvang Jesus berig dat Lasarus, broer van Maria en Marta, en sy vriend, siek is. Maria word later bekend as die een wat Jesus se voete met olie gesalf het.

Jesus besluit egter om twee dae te wag voor Hy na Betanië vertrek. Sy vertraging is doelbewus om die mag van God deur die opwekking van Lasarus te demonstreer en die dissipels se geloof te versterk. Daarby het Joodse tradisie geglo dat die siel binne drie dae kon terugkeer na die liggaam; Jesus wag langer om te bevestig dat Lasarus regtig dood is.

Wanneer Hy uiteindelik besluit om Betanië toe te gaan, is sy dissipels huiwerig uit vrees vir die Joodse leiers se vyandigheid. Jesus stel hulle gerus met die metafoor van lig en verduidelik dat Lasarus “rus,” wat wys hoe Jesus oor die dood dink. Tomas spreek hul angs uit, maar is bereid om saam met Jesus te gaan, selfs al beteken dit dat hulle kan sterf.

Boodskap en betekenis:
Jesus se besluit om Lasarus op te wek, demonstreer nie net sy mag oor die dood nie, maar is ook ‘n geloofsleer-ervaring vir sy dissipels. Sy vertraging wys sy beheer oor tyd en sy doelwit om mense se geloof te versterk deur God se heerlikheid te openbaar.

Ek is die opstanding en die lewe – die sesde “Ek is”-uitspraak (Johannes 11:17-27)

Toe Jesus in Betanië aankom, is Lasarus al vier dae dood. Marta ontmoet Hom eerste en verklaar haar geloof dat as Hy daar was, haar broer sou leef. Jesus verklaar dat haar broer sal opstaan, maar sy verstaan dit as ‘n toekomstige opstanding. Jesus verdiep haar begrip deur te sê: “Ek is die opstanding en die lewe.”

Marta bely haar geloof: Jesus is die Christus, die Seun van God wat na die wêreld gekom het.

Boodskap en betekenis:
Marta se belydenis getuig van geloof in Jesus se mag oor die dood. Hy is nie net die bron van toekomstige opstanding nie, maar ook van huidige “opstandings”-lewe. Gelowiges kan nou reeds die ewige lewe begin beleef deur Jesus te ken.

Jesus word diep ontstel deur Maria-hulle se smart oor Lasarus se dood (Johannes 11:28-37)

Marta bring Maria na Jesus toe. Maria val by sy voete neer en sê, soos Marta, dat Lasarus nie sou gesterf het as Jesus daar was nie. Jesus word diep geraak deur die smart van Maria en die ander wat treur. Die Griekse woord “embrimaomai” dui aan dat Hy verontwaardig is oor die effek van die dood en die mag van die Bose.

Jesus huil self, wat sy deernis met die roubeklaers en sy medelye oor die realiteit van die dood openbaar. Party Jode sien dit as ‘n bewys van sy liefde vir Lasarus; ander verkwalik Hom omdat Hy nie Lasarus se dood voorkom het nie.

Boodskap en betekenis:
Jesus se trane toon sy deernis met ons lyding, maar dui ook op sy bewussyn van die kosbare prys wat Hy binnekort sal betaal om die dood finaal te oorwin.

Jesus se sewende wonderteken: Lasarus staan op uit die dood (Johannes 11:38-44)

Jesus kom by Lasarus se graf, ‘n grot met ‘n klip voor. Hy beveel dat die klip weggerol word. Marta waarsku dat die lyk al sleg ruik, maar Jesus herinner haar dat sy die heerlikheid van God sal sien as sy glo.

Jesus bid tot die Vader dat hierdie wonderwerk God se mag sal openbaar. Hy roep Lasarus met ‘n harde stem, en Lasarus kom uit die graf met sy liggaam steeds toegedraai in grafdoeke.

Boodskap en betekenis:
Hierdie sewende wonderteken illustreer Jesus se mag oor die dood en bevestig sy aanspraak dat Hy die opstanding en die lewe is. Dit dien as ‘n vooruitskouing van sy eie opstanding.

Kajafas profeteer dat Jesus vir die nasie en al die kinders van God sou sterf (Johannes 11:45-53)

Baie Jode kom tot geloof in Jesus ná die opwekking van Lasarus. Ander dra die nuus van die wonderwerk oor aan die Joodse Raad, wat ‘n vergadering hou oor hoe om Jesus te hanteer. Die hoëpriester Kajafas stel voor dat een man moet sterf vir die volk, onbewus dat hy ‘n profetiese uitspraak maak oor Jesus se soendood vir die wêreld.

Die Raad begin planne maak om Jesus dood te maak, en Hy trek terug na Efraim naby die woestyn. Die Paasfees nader, en Jode kom na Jerusalem om hulle voor te berei. Daar word gespekuleer of Jesus die fees sal bywoon, terwyl die leiers waghou om Hom gevange te neem.

Boodskap en betekenis:
Kajafas se onbewuste profesie wys hoe God selfs vyandige bedoelings gebruik om sy plan van verlossing uit te voer. Jesus se dood is vir die hele mensdom bedoel en bring eenheid tussen die kinders van God oor die wêreld.