Wat is geestelike volwassenheid, Bybels gesproke?Ek het ‘n navraag gekry oor geestelike volwassenheid as ‘n mens dit deur die bril van die Skrif bekyk. Ek het die volgende vyf aspekte in die Skrif gevind wat ek graag oor geestelike volwassenheid wil uitlig.
GEESTELIKE VOLWASSENHEID IS:
Die gebed van die hart – centering prayer of breath prayer– help jou om voor God tot rus te kom. Dit help jou om al hoe meer “sonder ophou te bid” (1 Tess. 5:17). Dit help veral om nie net op die inhoud (verwagtings, versoeke) van jou verhouding met God te fokus nie, maar om regtig in gemeenskap met Hom te kom. Só kan jy in gemeenskap met God bly regdeur jou lewe.
Dit behels meesal die herhaling van ’n eenvoudige een-sin gebed – baie keer ’n sin of frase uit die Bybel – wat jou behoefte aan God uitdruk en jou help om op Hom te fokus. Jy kan jou eie teksvers kies om in jou gebed van die hart te gebruik (Ps. 37:4-5 of Matt. 11:28 bv.).
Die gebed wat egter tradisioneel die meeste gebruik word, is die Jesus gebed: “Here Jesus Christus, Seun van God … wees my genadig, ’n sondaar.” Die eerste frase word baie keer gebid terwyl jy inasem. Die tweede frase word dan gebid terwyl jy uitasem.
Hier is ʼn paar voorstelle om jou gedagtes te prikkel:
Photo by Aaron Burden on Unsplash
Daar is ten minste vier maniere waarop die Bybel oor God se wil praat, waarvan sommige dele aan ons bekend gemaak word en ander dele verborge bly. Ek kan dit só opsom:
Chris van Wyk
| #
Daar is nie ‘n kaart spesifiek van die lesers waarvoor Jakobus skryf nie. Hier is egter ‘n kaart van die Nuwe Testament wêreld wat vir jou ‘n bietjie agtergrond sal gee van die dorpe/stede ensomeer waar die evangelie verkondig is:
Reyno
| #
Hi Chris duisend dankies vir die interessante en Geesvervulde inligting, vir my as leek help dit my ongelooflik baie om beter te verstaan.
Het jy nie dalk kaarte van die area in die bybel wat saam hiermee loop nie?
Groete en baie dankie: Reyno
Jan Louw
| #
Dankie Chris vir jou uitlieg van die sewe Geeste. Dit het juis ter sprake gekom in ‘n preek wat ek die afgelope Pinkster uit Op 2 & 3 gelewer het.
Ansie Faure
| #
Baie dankie Chris ek waardeur die antwoord en verstaan dat dit ‘n lang onderwerp sal wees, ensal wag op volgende verwysing, Geseėnde aand
Ansie
Chris van Wyk
| #
Die Hebreeuse Mikvah is ‘n versamelnaam vir water. Dit word net vier keer in die OT gebruik: 1) vir die see in die skeiding van water van droeë grond (Gen 1:10), 2) vir al die verskillende opbergplekke in Egipte (Eks 7:19), 3) vir ‘n natuurlike fontein of opgaardam (Lev 11:36), en 4) vir ‘n mensgemaakte opgaardam (Jes 22:11).
Vanaf die tweede eeu vC is daar ook mikva’ot (meervoud) gebou wat vir rituele reiniging gebruik is en trappe het waarmee jy daarin kon afklim.
In die NT lees ‘n mens van die baddens (kolymbēthra) van Bethesda (Joh 5) en Siloam (Joh 9) was waarskynlik sulke mikva’ot was. Johannes se verwysing na die gebruik om jou te reinig op jou pelgrimstog na die onderskeie Joodse feeste, maak dit waarskynlik dat van die mikva’ot daarvoor gebruik is (Joh 11:55). So ook Paulus met sy reinigingshandeling (Hand 21:23-24).
Dit kan wees dat die eerste dope in Jerusalem op Pinksterdag en daarna in sulke mikva’ot gebeur het (Hand 2:38-41). Dit was egter nie ‘n vereiste nie, soos die vroeg-Christelike lering in die Didage bevestig. Die feit dat Johannes die Doper in die Jordaanrivier gedoop het (Mark 1:5), dat Jesus in die Jordaan gedoop is (Mark 1:9), soos Jesus se dissipels ook, dat hulle ook waarskynlik riviere in hulle eie bediening van die doop gebruik het (Joh 4:1-2), en die minister van finansies van Ethiopië ook in ‘n stroom of rivier gedoop is (Hand 8:36), het hierdie vryer benadering beïnvloed.
Die verbintenis van die doopbediening aan ‘n doelgemaakte doopbak in kerke dateer eers uit die middel van die 3de eeu nC, toe die Christelike kerk al hoe meer veld gewen het en uiteindelik in die volgende eeu as staatsgodsdiens erken is.
Dié dope was meesal onderdompeling óf as die water vlakker was, besprinkeling. Ons kry voorbeelde van beide in die grafiese uitbeeldings van dope uit die Christelike era. Die doop is ‘n teken van die dood vir die sonde en die opstanding in die nuwe lewe wat Jesus Christus vir ons moontlik maak. Dit word gedoen met belydenis van sonde sowel as belydenis van geloof by volwassenes en uiteraard in die Naam van die Vader, Seun en Heilige Gees.
Ons lees ook van gesinne wat gedoop is op grond van die geloof van die ouers – Lidia (Hand 16:15) en die tronkbewaarder (Hand 16:31-33) in Filippi. Daarmee is kinders ingesluit in die verbond, soos wat die besnydenis dit aanvanklik gedoen het (Gen 17:9-14). Dit is ‘n genadeteken waarop sulke kinders dan self in geloof moet antwoord later in hulle lewe.
Christene het egter regdeur die eeue hieroor verskil, alhoewel albei vorme van die doop doodgewoon langs mekaar bestaan het. Dit is egter ‘n groot onderwerp om volledig te hanteer, waarvoor ek nie nou die tyd het nie.
Chris van Wyk
| #
Die bydrae oor die Heilige Gees het vinniger klaargekom as wat ek gedink het. Geniet: https://bybelskool.com/hoe-praat-die-heilige-gees/
Ansie Faure
| #
Middag Chris
Mense sė dat die doop van Jesus(Mikvah) beteken? is dit onderdompeling? As jy groot gedoop word, is dit omdat jy jou lewe aflè vir Jesus en opstaan as nuwe persoon, soos in Mattheus3:4-8 waar Johannes 3:6 En hulle is deur hom in die Jordaan gedoop met belydenis van hul sonde? Wil net graag weet
Ansie
Chris van Wyk
| #
Hi Dries. Hierdie is nie net ‘n groot vraag vir jou nie. Dit is ‘n groot vraag vir die hele kerk. En, ja, aan die een kant het dit ‘n eenvoudige antwoord, dat dit so is dat die Gees primêr deur die Woord praat (2 Pet 1:21; 2 Tim 3:16; 1 Pet 1:11-12). Maar, aan die ander kant is die antwoord ook weer meer kompleks as dit, want die blote feit dat ‘n mens sê dat die Gees deur die Woord praat, beteken dat daar ‘n kommunikasie van die Gees deur die Woord aan jou adres gaan. Dat jy iets “hoor”. Dat dit selfs ‘n woord vir jou gee om te praat (2 Sam 23:2; Jes 59:21; Mark 13:11; Luk 12:12). En die wonder daarvan, as iets vir jou uit die Woord deur die werk van die Gees oopgaan, is dat jou hart warm raak, brand, soos die Emmaus-gangers gesê het toe Jesus die Skrifte vir hulle uitgelê het (Luk 24:32). En dié ervaring laat baie mense dit verwoord as dat die Gees of die Here met hulle “praat”. Hierby kom die ervaring dat die Gees wysheid en insig gee wat ‘n mens help met die toepassing van ‘n Skrifgedeelte. Enigiemand wat al ooit ‘n getuienis of boodskap moes lewer, sal daarvan kan getuig. Dat dit soms in die oomblik gegee word. Hoe baie keer het ek dit nie in vergaderings beleef nie dat die Gees my wysheid gee wat vir ‘n spesifieke saak op daardie oomblik nodig is. Ditto met prediking en in Bybelstudiegroepe. Dat dié wysheid min of meer altyd uit ‘n bepaalde herinnering aan die Skrif is, is so (Jesus in versoeking). Maar die wyse waarop die Gees my dit laat verwoord, is soms verstommend vars en nuut. Dit is immers God se belofte (Luk 21:14-15). Dit is daarby duidelik uit die ervaring van gelowiges in die Skrif dat hulle die Gees se werking op verskillende ander maniere ervaar het. Nie net in woorde nie. Ook in bewegings van die hart. Dit kan soms as ‘n dryfkrag of trekkrag beleef word (Jesus na die woestyn – Mark 1:12; Matt 4:1), soms as ‘n invloed wat ons help onderskei, waarin die Gees die Woord in ons binnekant gebruik (Hebr 4:12), soms as ‘n verhindering (Paulus – Hand 16:6-8) ensomeer. Die Gees se werking het soms ook ‘n fisiese kant, soos Filippus op die pad na Gasa ervaar het (Hand 8). Ek het begin om iets te skryf hieroor, maar gou agtergekom dat dit te omvattend raak. Ek sal verder werk daaraan, en mettertyd iets publiseer.
Dries Bester
| #
Middag Chris.
Groot vraag vir my as n persoon. Ek hoor sovele mense wat sê dat die Heilige Gees met hulle gepraat het. Volgens my kan die Heilge Gees nie self met jou praat nie maar kry n persoon sy antwoord deur die Skrif.
Ek het al n persoon geantwoord op so n opmerking dat n mens baie versigtig moet wees, dat n mens nie die Heilige Gees gebruik as n alibi of n dekmantel nie en ook pasop dat jy jou nie self verpersoonlik met die Heilige Gees. Help n biedjie.
Groete
Dries.
Chris van Wyk
| #
Stefanus verwys waarskynlik met “weerstaan die Heilige Gees” na Jesaja 63:10 waar die profeet die volk verwyt dat hulle in die woestyn die woorde van die Heilige Gees verontagsaam het en nie nagevolg het nie. In die volgende verse verwys Stefanus ook na die vaders wat in hulle opstandigheid die profete doodgemaak het wat deur die Heilige Gees gepraat het. Ironies genoeg is dit dan presies wat met Stefanus gebeur. Hulle weerstaan die Heilige Gees en maak hom dood.