Ek beantwoord hier DV tot einde 2019 (vakansies uitgesluit) 52 kernvrae oor God, Christus en die Gees. Die antwoorde is gebaseer op die boek Wie is God?Jy kan die boek hier aanskaf.
Maandag: Die vraag en antwoord met ‘n verhaal ter illustrasie
Dinsdag tot Vrydag: Bybelstudie oor die tekste wat die antwoord ondersteun
Saterdag: Getuienisse uit die geloofsbelydenisse van die verlede
Sondag: ‘n Preek of verdere bydrae oor die antwoord op die vraag
Kleingroepe kan die materiaal gebruik vir hulle byeenkomste. In die gemeente Somerstrand hou ek in die skoolkwartale ‘n byeenkoms Woensdagaande 18:00-19:00 om saam oor die betekenis van die antwoord vir ons lewe te gesels. Almal is welkom. Ons het 29 Augustus 2018 begin. Kopieë van die boek sowel as die belydenisskrifte is daar teen afslag te koop.
Jy is ook welkom om die vrae op jou eie tyd deur te werk, selfs al volg jy nie die bydraes wat ek elke dag stuur nie. Al die bydraes is gelys aan die onderkant van hierdie bladsy. Klik op die Continue Reading skakel om dit te bereik.
My reis met die Bybelskool het nou gevorder tot by die punt dat daar oor elke hoofstuk van die Bybel ‘n bydrae is. Ek is só dankbaar daaroor. En dankie vir almal wat die reis – of dit nou van die begin af was, of eers reg aan die einde – met my meegemaak het. Ek waardeer elke oomblik daarvan.
Die Woord is ‘n huis om in te woon. Dit is my leuse. En ek wil jou uitnooi om nooit te stop in jou lees, luister en leef met die Woord nie.
Kies dus vir jou opnuut ‘n Bybelboek en werk dit deur – self of met ‘n groep.
Onthou die metodiek van Lees (die teks), Luister (ook na my skryfwerk), en Leef (wat wil die Here daardeur bereik).
Besluit vooraf hoeveel hoofstukke jy per week gaan lees. Die eerste week kan jy die inleiding(s) lees van bv Genesis, en die volgende week begin met die werklike Bybellees werk, ‘n hoofstuk per dag. Moenie meer as vyf hoofstukke ‘n week probeer lees nie, anders kan die uitdaging te veel raak. Gebruik onderstaande metodiek van lees, luister, en leef.
Indien julle dit as ‘n groep wil lees, kan julle die volgende metodiek volg:
Kom ons hou ook styf vas aan die hoop wat ons bely, want ons kan op God staatmaak; Hy sal doen wat Hy beloof het. Laat ons voortdurend aandag gee aan mekaar – oor hoe ons mekaar kan aanspoor tot liefde en goeie dade. En laat ons tog nie – soos party gemeentelede die gewoonte het – versuim om die gemeentebyeenkomste by te woon nie. Kom ons moedig mekaar aan, nog meer omdat ons sien dat die dag van Christus se koms al hoe nader kom. (NLV)
1. Die byeenkomste van die geloofsgemeenskappe is van kardinale belang, sê die skrywer van die Hebreërbrief. Hoekom? Watter boodskap het dit vir jou en jou eie geloofsgemeenskap?
2. Loof die Here dat Hy vir ons ‘n geloofsgemeenskap gee wat die hoop vir die dag van Christus lewend kan hou in ons. Aan wie kan jy aandag gee? Vir wie kan jy aanspoor en aanmoedig?
3. Lees die verse later vandag weer om jou te herinner aan die belangrikheid van die geloofsgemeenskap. Bid vir en/of bel ‘n geloofsgenoot ter aansporing en aanmoediging.
1. Wat beveel God in die vierde en vyfde gebod (Eks 20:8-12) Wat sien jy raak? Watter boodskap het dit vir jou?
2. Lees my antwoord en oordink dit.
Ek moet die rusdag vir God en saam met gelowiges vier. Ek moet my ouers en gesagsfigure gehoorsaam. Ek aanbid God persoonlik en in die openbaar, en rus van my normale werksaamhede, soos ek elke dag rus van my bose werke, die begin van die ewige sabbat reeds in hierdie lewe. Ek onderwerp my aan hulle geestelike dissipline en begeleiding.
3. Die vierde en vyfde gebod van die wet fokus op die gemeenskaplike liefde vir God asook die liefde vir mekaar soos dit in die geloofsfamilie sowel as in gewone families tot sy reg kom. Verbeel jou ‘n wêreld waar die geloofsfamilie sowel as gewone families mekaar en die Here liefhet. Hoe sal dit anders wees as nou? Hoe sal dit ‘n werklikheid word?
4. Lees die verhaal van die twee seuns in Matteus 21:28-32. Wat tref jou van hulle reaksie?
5. Lees my opsomming van die boodskap daarvan en oordink dit.
Die wet wys vir ons die regte pad aan. Ons wys ons liefde vir God op die rusdag. Ons wys ons liefde vir ons ouers deur hulle te gehoorsaam. Jesus vertel ’n gelykenis van twee seuns. Hulle pa wou hê hulle moes in die wingerd werk. Die eerste was nie lus nie. Later het hy spyt gekry en tog gaan werk. Die ander een het gesê: “Ek maak so, Pa,” maar tog nie gaan werk nie. Wie van die twee was die gehoorsame een? Natuurlik die eerste een! Ons gehoorsaamheid aan ons ouers wys ook of ons God sal gehoorsaam.
6. Jesus wys met hierdie gelykenis die Joodse leiers se onbetroubaarheid en ongehoorsaamheid aan God onomwonde uit. Hoewel die Joodse leiers die boodskap van God in Johannes die Doper sowel as in Jesus, die Seun van God, gesien en gehoor het, het hulle nie sover gekom om berou te hê en te glo nie. Daarom sal tollenaars en prostitute voor die Joodse leiers die koninkryk van God binnegaan, sê Jesus. Dit is die een wat gehoorsaam is, wat die wil van die Vader doen, wat die koninkryk van God sal binne gaan, al gebeur dit ook eers na ’n tyd. Hoe kan jy betroubaar en gehoorsaam reageer op God?
Waarmee worstel jy op die oomblik? ‘n Groot besluit oor jou toekoms? ‘n Konflik binne jou familie? ‘n Deur wat vir jou toegegaan het? ‘n Deur wat vir jou oopgegaan het? Want, laat ons eerlik wees, beide oop en toe deure is uitdagings!
Hoe hanteer jy jou worsteling? Wat doen jy om by ‘n oplossing uit te kom?
Kronieke sê dat jy die gewoonte moet aanleer om God te soek in elke saak
Die boek Kronieke sê dat die oplossing vir die worsteling in enige situasie is om “God te soek”. Om die gewoonte aan te leer om vir God te soek in elke situasie, maak nie saak wat die situasie is nie.
Ons almal ken daardie wonderlike belofte in 2 Kronieke 7:14 waar die Here vir Salomo en die volk by die inwyding van die tempel uitnooi om telkens as dinge swaar gaan – droogte, teenspoed, pes:
“hulle te verootmoedig en te bid en sy aangesig te soek en hulle te bekeer van hul verkeerde weë, want dan sal God uit die hemel hoor en hulle sonde vergewe en hulle land genees.”
God hoor waar mense sy aangesig soek, sy leiding vra in gebed – terwyl hulle hulle verootmoedig en bekeer van hulle verkeerde weë – en vergewe en genees. Hy verander en gee helderheid oor die pad vorentoe, waar mense sy aangesig soek.
Dit is waar: “vir elkeen wat sy hart daarop gerig het om God die Here, die God van sy vaders, te soek,” sê Hiskia, een van die goeie konings van Juda (2 Kron 30:19).
Trouens, dit was dié onderskeidingsteken van die goeie konings van Israel teenoor die slegte konings. Konings soos Dawid, Salomo en Hiskia het die Here gesoek, en Hom gevind. Konings soos Jerobeam, Agab en Agas het Hom nie gesoek nie, en ondergegaan in die proses.
Martin Selman sê in sy kommentaar op Kronieke.
“’Seeking’ in Chronicles describes the habit of looking to God in every situation, and also the attitude which God looks for in those who pray (2 Chr. 7:14; 30:19)”
Josia was net agt jaar oud toe hy koning geword het
Ons lees in 2 Kronieke 34:1:
“1Josía was agt jaar oud toe hy koning geword het.
Sy oupa Manasse was een van die wreedste konings van Juda. Hy het ook op ‘n jong leeftyd – 12 jaar oud – koning geword en die aller verskriklikste gruwels begaan. Afgodsdiens, towery, waarsêery, en kinderoffers. Hy het selfs ‘n afgodsbeeld in die tempel opgerig.
Die openbaring van God in sy Woord is nie meer gelees nie. Die priesters het nie meer hulle opvoedingstaak ernstig geneem nie. Die ouers het nie meer hulle kinders van die Here geleer nie. Die herinnering aan wie God is, en wat Hy vra, wat Hy doen, het uit die kollektiewe geheue van die volk verdwyn.
Manasse se naam beteken: “die een wat laat vergeet”. En dit is wat hy gedoen het. Hy het die volk van God en sy Woord laat vergeet.
En al het Manasse tot inkeer gekom – toe hy deur die Assiriese koning gevange geneem is, en die Here hom uit sy penarie verlos het toe hy ernstig gebid het – was sy seun Ammon, Josia se pa, weer ‘n slegte, goddelose koning. Die skade was net te groot.
Ammon het trouens skaars 2 jaar geregeer, toe sy eie mense hom doodgemaak het. Hoekom? Kronieke sê hy het hom nie verootmoedig voor die aangesig van die Here soos sy vader Manasse nie. ‘n Tragiese verhaal van verspilde kanse.
Toe word Josia koning en die druk is groot op hom. Net agt jaar oud. Met die paleis personeel wat hom dophou oor wie se voorbeeld hy gaan volg. En geen regtig goeie voorbeeld om ná te volg nie.
Josia begin om die God van sy vader Dawid te soek
Ons lees verder in 2 Kronieke 34:3a:
3aEn in die agtste jaar van sy regering, terwyl hy nog jonk was, het hy begin om die God van sy vader Dawid te soek.
Toe Josia vyftien jaar oud word – in die agste jaar van sy koningskap – het hy ‘n besluit geneem om nie in die spore van sy pa Ammon te volg nie, maar om die God van sy vader Dawid te soek, soos sy oupa aan die einde van sy lewe.
‘n Mens weet nie hoe Josia by daardie punt gekom het nie. Miskien het hy van die koninklike annale gelees. Miskien het hy van Dawid se Psalms gelees, soos ‘n mens uit vers 2 miskien kan aflei. Miskien was daar wel iemand wat hom onderrig het. Ons weet nie. Maar, wat ons wel weet, is dat Josia sy hart op God geplaas het, en begin het om in sy worsteling met sy omgewing en met die besluite wat hy as koning moet neem, sy aandag op God binne die situasie te vestig.
Dit is die eerste ding wat Josia ons leer: begin waar jy is; begin met wat jy weet. Maar, soek die Here!
Josia begin om die land te reinig van afgode
Ons lees verder 2 Kronieke 34:3b-7:
3ben in die twaalfde jaar het hy begin om Juda en Jerusalem te reinig van die hoogtes en die heilige boomstamme en die gesnede beelde en die gegote beelde. 4En hulle het voor sy oë die altare van die Baäls omgegooi; en die sonpilare wat daar bo-op was, het hy stukkend gekap en die heilige boomstamme en die gesnede beelde en die gegote beelde verbreek en vermaal en dit oor die grafte gestrooi van die wat aan hulle geoffer het. 5En die beendere van die priesters het hy op hulle altare verbrand en Juda en Jerusalem gereinig. 6En in die stede van Manasse en Efraim en Símeon en tot by Náftali, in hulle puinhope rondom, 7het hy die altare omgegooi, en die heilige boomstamme en gesnede beelde het hy tot stof vergruis en al die sonpilare in die hele land van Israel het hy omgekap. Daarna het hy na Jerusalem teruggekom.
Dit neem Josia vier jaar om genoeg agter te kom in sy soeke na die Here dat die een ding wat die Here teen die bors stuit, is die afgode. Die Here duld nie dat ander gode langs Hom of in sy plek aanbid word nie.
Josia het in die vier jaar genoeg gelees in die bronne tot sy beskikking – hetsy uit die stof van Dawid of uit die koninklike annale, of van sy leermeesters in die paleis – om daarom die afgode te begin afbreek. Want jy kan nie God aanbid saam met die afgode nie.
En Josia doen dit persoonlik. Hy raak gehoorsaam. Hy leef wat hy lees. Hy reis deur die land en sorg dat al die boomstamme, beelde en pilare vir die afgode omgegooi, vergruis en omgekap word. Dit neem hom amper ses jaar om dié proses in die land te voltooi.
Dit is die tweede ding wat die Here ons leer. Verwyder die afgode uit jou lewe. Bekeer jou van jou sonde. Laat staan alle dinge wat teen God se wet is, want dit is wat sonde is, oortredings van God se wet. Wat God verbied, mag jy nooit doen nie. Wat God gebied, moet jy altyd doen.
Josia begin om die tempel te reinig van afgode
Ons lees verder in Kronieke 34:8-13:
8En in die agttiende jaar van sy regering, toe hy besig was om die land en die tempel te reinig, het hy Safan, die seun van Asálja, en Maäséja, die owerste van die stad, en Joag, die seun van Jóahas, die kanselier, gestuur om die huis van die Here sy God te herstel. 9Toe hulle by die hoëpriester Hilkía kom, het hulle die geld afgegee wat in die huis van God gebring was, wat die Leviete, die drumpelwagters, versamel het uit Manasse en Efraim en uit die hele oorblyfsel van Israel en uit die hele Juda en Benjamin en die inwoners van Jerusalem. 10Hulle het dit naamlik oorhandig aan die uitvoerders van die werk wat aangestel was oor die huis van die Here, en dié het dit gegee aan die arbeiders wat gewerk het aan die huis van die Here, om die huis reg te maak en te herstel. 11En hulle het dit gegee aan die skrynwerkers en die bouers, om gekapte klippe en hout vir die kappe aan te koop en om die geboue wat die konings van Juda verniel het, van balke te voorsien. 12En die manne het getrou gearbei aan die werk; en oor hulle was aangestel: Jahat en Obádja, Leviete uit die kinders van Merári, en Sagaría en Mesúllam uit die kinders van die Kehatiete, om leiding te gee; en die Leviete, elkeen wat verstand gehad het van musiekinstrumente, 13was én oor die lasdraers én het al die werksmense bestuur by elke soort arbeid; uit die Leviete was ook skrywers en opsigters en poortwagters.
Josia het ‘n klomp van die top leiers, veral Safan en Jóahas, saam met die hoëpriester, Hilkía, aangestel om die geld wat die Leviete ingesamel het – en let op dat ‘n aantal van die oorblywendes van die noordelike tien stamme ook bygedra het – te gebruik om die huis van die Here reg te maak en te herstel. ‘n Hele skare Leviete en skrynwerkers en bouers het getrou gearbei om die tempel in ere te herstel.
Josia vind die wetboek van die Here in die tempel
Ons lees verder in Kronieke 34:14-19:
14En toe hulle die geld uithaal wat in die huis van die Here gebring was, het die priester Hilkía die wetboek van die Here gevind wat deur die diens van Moses gegee is. 15Daarop het Hilkía aan die skrywer Safan gesê: Ek het die wetboek in die huis van die Here gevind! Toe gee Hilkía die boek aan Safan, 16en Safan het die boek na die koning gebring en aan die koning verder verslag gegee en gesê: Alles wat in die hande van u dienaars gegee is, doen hulle: 17hulle het die geld wat daar in die huis van die Here was, uitgeskud en oorhandig aan die opsigters en die uitvoerders van die werk. 18Toe gee die skrywer Safan aan die koning te kenne en sê: Die priester Hilkía het aan my ’n boek gegee; en Safan het aan die koning daaruit voorgelees. 19En toe die koning die woorde van die wet hoor, het hy sy klere geskeur.
Dit is darem ongelooflik dat die Bybel kan wegraak in die tempel, in die huis van God. Dat die hart van God se wil vir sy volk onder die puin van verval en verwaarlosing kan verdwyn. Dat hierdie boek, wat die riglyne vir leer en lewe uitspel, weg kan raak, kan verdwyn uit die geheue en gewete van mense.
Dit staan so as ’n simbool van enige gemeente/kerk wat nie meer werk met die geopenbaarde waarheid van God soos dit in die kanonieke boeke van die Bybel opgeteken is nie. ’n Mens kan jou fokus verloor sodat die stem van die Here van die eeue kan verstil en verdwyn uit jou bewussyn.
Ons weet nie presies wat hierdie wetboek alles behels het nie. Dit word lateraan in die hoofstuk ook die verbondsboek genoem. Maar uit die beskrywing van die boek as die Tôra-Jahwe, waaruit al: “sy gebooie en sy getuienisse en sy insettinge” aan die volk voorgehou is, is dit waarskynlik dat die wetboek ‘n vroeë weergawe van ten minste die boek van Deuteronomium en meer waarskynlik ‘n vroeë weergawe van die hele Pentateug was. Dit is immers hoe die Pentateug bekend gestaan het, as die Tôra-Jahwe.
Josia skeur sy klere as hy die woorde van die wet hoor, want hy hoor daarin die lewende stem van God. En hy besef dat in sy soeke na die Here hy al baie goeie goed gehoor het, en ‘n klomp goed vir die Here kon doen. Maar, hier is hy nou by die eintlike kern van alles.
En daar is steeds ‘n groot verskil tussen wat hulle in gehoorsaamheid aan die Here begin doen het, en wat die Here in werklikheid alles van hulle vra.
Josia verootmoedig hom dus persoonlik by die aanhoor van die wetboek van God.
Dit is dan ook die derde ding wat Josia ons leer. Laat die Woord van die Here jou hele lewe volmaak. Leef wat jy lees.
Josia raadpleeg die Here oor die wetboek
Ons lees verder in 2 Kronieke 34:20-21:
20en die koning het bevel gegee aan Hilkía en Ahíkam, die seun van Safan, en Abdon, die seun van Miga, en Safan, die skrywer, en Asája, die dienaar van die koning, en gesê: 21Gaan raadpleeg die Here vir my en vir die wat in Israel en in Juda oorgebly het, oor die woorde van die boek wat gevind is; want groot is die grimmigheid van die Here wat oor ons uitgestort is, omdat ons vaders die woord van die Here nie gehou het om te handel volgens alles wat in hierdie boek voorgeskrywe is nie.
Josia besef dat hy hulp nodig het om op hierdie woorde van God te reageer en sy volk te begelei om gehoorsaam te word. Hy soek raad met die praktiese betekenis daarvan vir hulle situasie.
Ons lees verder in 2 Kronieke 34:22:
22Toe gaan Hilkía en die wat die koning gestuur het, na die profetes Gulda, die vrou van Sallum, die seun van Tokhat, die seun van Hasra, die klerebewaarder—sy het in Jerusalem in die Nuwe Stad gewoon—en hulle het so met haar gespreek.
Gulda gee vir hom slegte en goeie nuus
En sy het vir Josia slegte nuus, en goeie nuus. Die slegte nuus is – 2 Kronieke 34:23-25:
23Toe sê sy aan hulle: So spreek die Here, die God van Israel: Sê aan die man wat julle na my gestuur het, 24so spreek die Here: Kyk, Ek bring ’n onheil oor hierdie plek en oor sy inwoners, al die vervloekinge wat geskrywe staan in die boek wat hulle aan die koning van Juda voorgelees het. 25Omdat hulle My verlaat en vir ander gode offerrook laat opgaan het, om My te terg met al die werke van hulle hande, daarom sal my grimmigheid oor hierdie plek uitgestort en nie uitgeblus word nie.
Die goeie nuus is in 2 Kronieke 34:26-28:
26Maar aan die koning van Juda wat julle stuur om die Here te raadpleeg, aan hom moet julle só sê: So spreek die Here, die God van Israel: Wat die woorde betref wat jy gehoor het — 27omdat jou hart week is en jy jou voor die aangesig van God verneder het toe jy sy woorde teen hierdie plek en teen sy inwoners hoor, en jy jou voor my aangesig verneder het en jou klere geskeur en voor my aangesig geween het, daarom het Ek ook verhoor, spreek die Here. 28Kyk, Ek sal jou by jou vaders versamel, en jy sal met vrede in jou graf versamel word, en jou oë sal al die onheil nie aansien wat Ek oor hierdie plek en oor sy inwoners bring nie. En hulle het die koning antwoord gebring.
Kort saamgevat: “Ek bring onheil … maar, Ek het daarop ag geslaan dat jy in jou hart geraak is … dat jy berou getoon het … Ek sal jou in vrede laat sterwe.”
Gulda belowe dus vir Josia vrede midde-in die verwoesting wat op pad was. Almal wat soos Josia hulle voor God sal verootmoedig, sal vrede beleef in die komende onheil. Almal egter wat die Here terg deur nie die woorde in die wetboek na te kom nie, hulle sal die volle geweld van God se toorn beleef.
God se genade bring vrede, maar sy genade leer ons ook hoe om Hom te dien. En as ons die woorde van sy openbaring aan ons lig skat of ignoreer, verbeur ons die genade, en sal die toorn van God op ons bly.
Paulus skryf vir Titus dieselfde tipe boodskap in een van sy laaste briewe in die NT:
“11Want die reddende genade van God het aan alle mense verskyn 12en leer ons om die goddeloosheid en wêreldse begeerlikhede te verloën, ingetoë en regverdig en vroom in die teenwoordige wêreld te lewe, 13terwyl ons die salige hoop en die verskyning van die heerlikheid verwag van die grote God en ons Verlosser, Jesus Christus, 14wat Homself vir ons gegee het om ons te verlos van alle ongeregtigheid en vir Homself ’n volk as sy eiendom te reinig, ywerig in goeie werke. 15Spreek hierdie dinge en vermaan en bestraf in alle erns. Laat niemand jou verag nie.” (Tit 2:11-15).
Josia lees vir die hele volk die wetboek van die Here voor
Josia is versterk deur hierdie nuus en besluit om die hele volk aan die wetboek van die Here bloot te stel en lees dit vir hulle voor. Ons lees in 2 Kronieke 34:29-31
29Toe het die koning gestuur en al die oudstes van Juda en Jerusalem byeen laat kom. 30En die koning het opgegaan in die huis van die Here en al die manne van Juda en die inwoners van Jerusalem en die priesters en die Leviete en die hele volk, groot en klein, en hy het al die woorde van die verbondsboek wat in die huis van die Here gevind is, voor hulle ore gelees. 31En die koning het op sy plek gaan staan en die verbond voor die aangesig van die Here gesluit om die Here te volg en sy gebooie en sy getuienisse en sy insettinge met sy hele hart en met sy hele siel te onderhou, om die woorde van die verbond wat in hierdie boek geskrywe is, te volbring.
Josia verbind almal in die verbond met die Here en reinig die land
Ons lees in 2 Kronieke 34:32-33:
32En hy het almal wat in Jerusalem en in Benjamin te vinde was, laat toetree tot die verbond; en die inwoners van Jerusalem het gehandel volgens die verbond van God, die God van hulle vaders. 33Josía het toe al die gruwels uit al die landstreke van die kinders van Israel verwyder en almal wat in Israel te vinde was, diensbaar gemaak, om die Here hulle God te dien; al sy dae het hulle nie van die Here, die God van hulle vaders, afgewyk nie.
Josia kry dus al die leiers en die mense van Juda bymekaar en laat hulle met die Here ’n verbond sluit op grond van die aanhoor van die boek van die verbond.
Let op dat Josia die “boek van die verbond” nie alleen lees nie. Man en muis is saam met hom in die huis van die Here en sluit saam met hom ‘n verbond met die Here om Hom te volg en sy riglyne met hulle hele hart en siel te gehoorsaam. Die Bybel is nie net vir individue nie, dit is ook vir gemeenskappe wat saam die Here wil dien.
Soos Leslie Newbegin die sentrale rol van die Bybel opsom:
“If the biblical story does not control our thinking, then we will be swept into the story that the world tells about itself.”
Let ook op dat dit hierdie tipe gesamentlike lees is wat die verandering voorafgaan en inlei. Josia kan sy diepgaande hervormings in die stad, gefokus op die tempel en tempel-diens, sowel as in die ander stede van Juda gefokus op die hoogtes, begin omdat daar ‘n inkoop by ‘n groot genoeg deel van die bevolking is. Hy betrek ook van die priesters van die ander stede by sy hervormings
Dit is dus die vierde ding wat ons leer in Josia se lewe. Hy het alles gedoen wat die Here vir hom gewys het. Hy was gehoorsaam aan alles wat in die Woord gestaan het. Hy het volhard tot die einde toe.
Josia het die Here tot die einde toe gedien
En nou kan ons teruggaan na die begin van 2 Kronieke 34:1b-2 en dit lees. Dit is die getuigskrif oor Josia se lewe:
Een-en-dertig jaar het Josia in Jerusalem geregeer. 2En hy het gedoen wat reg was in die oë van die Here en gewandel in die weë van sy vader Dawid en nie regs of links afgewyk nie.”
Ons kan die Here loof vir een van die grootste konings van die OT wat waarskynlik die beste getuigskrif van al die konings gekry het. Ongelukkig was Josia se seun die teenoorgestelde van hom waar hulle die Bybel laat verdwyn en verbrand het, en Jojakim probeer weer die Bybel uitwis in die lewe van die volk deur die boek van Jeremia te verband … (Jer 37). En net daarna word die volk in ballingskap weggevoer.
Om God te soek in elke situasie
Wat sê die verhaal van koning Josia vir jou in jou worsteling met allerlei? Dat jy God moet soek in elke situasie. Ek dink Josia gee vir ons vier riglyne hoe om die Here te soek:
1. Begin net waar jy is. Werk met die lig wat jy het.
Werk met wat jy weet. Werk met die dinge waaroor jy worstel. En soek die Here se wil. Gee jouself volledig aan die Here oor. Moenie tevrede wees met halfgebakte antwoorde nie. Moenie tevrede wees met die raad wat ander vir jou gee nie. Moenie tevrede wees met ‘n houding van Gods-water-oor-Gods-akker nie.
Soek sy teenwoordigheid in gebed en in jou lewe. Totdat jy begin groei in die bewussyn van sy teenwoordigheid. Dit het vir Josia vier jaar geneem. Dit het vir Nehemia vier maande geneem. Dit gebeur nie oornag nie. En jou volharding kan getoets word soos Jesus in die woestyn deur 40 lang dae en nagte moes uitvind. Volhard egter in jou soeke.
2. Verwyder alle afgode in jou lewe. Verwyder alle sonde in jou lewe.
Wat is afgode? Alles wat ‘n houvas op jou het. Alles wat in jou lewe die plek van God inneem. Alles wat jou aandag wegneem van ‘n fokus op God in jou lewe.
Vra jouself af, waaroor is jy opgewonde? Watter dinge stel jy op prys? Vir watter dinge gee jy applous? Waarop stel jy jou vertroue? Na wie toe draai jy vir antwoorde? Teenoor wie is jy dankbaar?
Dit is vrae soos dié, sê Kevin de Young, wat die “real gods” in ons lewe openbaar. Dié gode op wie jy eintlik jou vertroue plaas. Dié gode wat jy eintlik lief het.
Wat is sonde? Enige oortreding van God se wet. Om wetteloos te lewe. Om jou eie wette te maak. Om die wette te maak op eie gesag. Ek dink … dat dit nie verkeerd is nie. Sonder om dit aan die Woord te toets. Want dan leef jy in God se wêreld asof Hy nie bestaan nie. Is jy ‘n wet vir jouself. En dit is sonde.
Staak met enige sonde wat nog in jou lewe teenwoordig is. Sluit ‘n verbond met jou oë, soos ‘n Job, om nie na ‘n jongmeisie te kyk nie (Job 19). Die vyf-sekonde reël. Jy kan nie die versoekings keer nie. Maar jy kan jou oë wegdraai. En ek gebruik dit net as ‘n voorbeeld van sonde in jou lewe. Pas dit toe op dié dinge wat jy weet sonde in jou lewe is.
Jy kan nie die Here soek, as jy volhard in sonde nie. Jy kan nie die Here vind, as jy volhard in sonde nie:
“1Kyk, die hand van die Here is nie te kort om te help nie, en sy oor is nie te swaar om te hoor nie; 2maar julle ongeregtighede het ’n skeidsmuur geword tussen julle en julle God, en julle sondes het sy aangesig vir julle verberg, sodat Hy nie hoor nie.” (Jes 59:1-2).
3. Gee jouself volledig oor aan God se Woord. Wees in alles gehoorsaam aan die Woord.
Lees dit. Oordink dit. Soos Josia dit gedoen het. Lees dit saam met ander. Soos Josia dit gedoen het. Soos die volk dit gedoen het. En leef dit. Soos Josia en dié wat na hom geluister het, dit gedoen het.
Begrip van die Woord kom nie net deur die Bybel te lees nie. Dit kom ook deur die Bybel te leef. Jy kan nie iets verstaan in die Bybel as jy nie daaraan gehoorsaam raak nie.
En wees veral versigtig vir kritiese teoloë se interpretasies van die Bybel. Dit is die dood in die pot van ‘n soeke na die Here.
Die Bybel is soos ‘n musiekstuk. Soos Beethoven se vyfde simfonie. Dit begin met vier note: ta, ta, ta, Da. Nie drie note nie. Nie vyf note nie. Vier.
Jy kan Beethoven se vyfde simfonie beter of swakker interpreteer in jou uitvoering daarvan. Jy kan dit doen op die orrel of die klavier of ‘n ghitaar. Maar jy kan nie ander note speel as wat daarin vir jou gegee word nie.
As daar staan: jy moet jou naaste liefhê, moet jy nie spitsvondig raak en jou naaste probeer definieer nie. Jou naaste is die mens wat oor jou pad kom. Ook vreemdelinge.
As daar staan: dra mekaar se laste, moet jy nie die skuld vir iemand se probleme op hom- of haarself plaas nie, maar jou verantwoordelikheid nakom. Uitreik. Gee. Dien.
As daar staan: moenie sondig nie, en dit word in detail vir jou uitgespel wat die sondes is wat die Here verafsku – en daar is lyste en lyste daarvan – moet jy nie met allerlei truuks jouself verskoon nie. Jy mislei net jouself. En soos Josia sê, jy terg vir God. Jy tart Hom uit. Jy moenie sy lankmoedigheid misverstaan nie. Hy laat niks ongestraf nie.
4. Bring elke situasie waarin jy is voor die Here in gebed. Volhard in gebed tot jy God vind.
Die wonder is dat as ‘n mens só ‘n pad met die Here begin stap, dan raak elke deel van die Bybel lewendig. Soos jy bid en jou vrae met die Here deur worstel, begin tekste in die Bybel ‘n woord spreek daaroor. Kry jy beloftes wat jy kan vasgryp om die Here te vertrou. Kry jy insigte wat jou lewe in God se rigting stuur. Kry jy opdragte wat ‘n kompas raak vir die keuses wat jy moet maak.
‘n Joernaal help natuurlik baie. Skryf neer wat die Here jou leer. ‘n Mentor kan ook help. Ek het net dié week weer só ‘n rol in ‘n gemeentelid se lewe gespeel. Hy het vir ‘n “checkup” gekom, soos ‘n mens na ‘n dokter toe gaan. Kry só iemand. Dit is immers waarom die Here mense met gawes bedeel het: pastors en leraars, herders en wyse mense, begeleiers en helpers.
Maar dit is baie persoonlik. Dit is iets wat jy moet doen. Iemand anders kan nie namens jou die Here soek nie.
En onthou. Wat God verbied, mag jy nooit doen nie. Wat God gebied, moet jy altyd doen. God verwag persoonlike, volkome, noukeurige en volhardende gehoorsaamheid.
Josia se lewe het verander toe hy die Here begin soek het. En sy lewe in lyn gekry het met die wil van God. Dit is waar alle verandering in jou lewe kom. By God. By sy Woord. By gehoorsaamheid.
die 4de gebod is so duidelik: – Ex 20: 8-11
Remember the sabbath day, to keep it holy.
Six days shalt thou labour, and do all thy work:
But the seventh day is the Sabbath of the LORD thy God: in it thou shalt not do any work, thou, nor thy son, nor thy daughter, thy manservant, nor thy maidservant, nor thy cattle, nor thy stranger that is within thy gates:
For in six days the LORD made heaven and earth, the sea, and all that in them is, and rested the seventh day: wherefore the LORD blessed the Sabbath day, and hallowed it.
1. Die evangelie van Lukas is deur “die geneesheer Lukas, die geliefde” geskryf wat Paulus soms vergesel het (Kol 4:14). Aangesien baie onderneem het om ’n verhaal op te stel oor die dinge wat onder die gelowiges al vervul is, op grond van die getuienisse van hulle wat van die begin af ooggetuies en dienaars van die Woord was, het Lukas dit ook goedgedink, nadat hy van voor af alles noukeurig ondersoek het, om dit in volgorde aan Teofilus te skrywe, sodat hy met volle sekerheid kan weet die dinge waaromtrent hy onderrig is. (Luk 1:1-4).
Lukas het ook die Handelinge van die apostels geskryf. Dit was bedoel as ‘n aanvulling van alles wat Jesus begin doen en leer het en nou deur die apostels en gelowiges onder leiding van die Heilige Gees voortgesit is (Hand 1:1). ‘n Mens kan agterkom wanneer Lukas dinge eerstehands beskryf. Hy gebruik die voornaamwoord “ons”. Ander kere kom die verhale uit sy navorsing, soos ons agterkom uit die gebruik van die voornaamwoord “hulle” in Handelinge.
2. Lukas was dus ‘n geneesheer, navorser, en reisgenoot van Paulus wat die voorreg gehad het dat sy skrywe só goed ontvang is deur die eerste gelowiges dat hulle aan beide die evangelie van Lukas as aan die Handelinge van die apostels kanoniese status toegeken het. Die kerk het baie gou van sy boeke bely dat dit die Woord van God was.
3. Lukas skryf sy boeke waarskynlik vóór die val van Jerusalem in 70 nC. Dit lei ons af uit die feit dat hy van die val van Jerusalem in die toekomstige tyd skryf (Lukas 21:20), en selfs aan die einde van Handelinge nog van Paulus se wedervaringe in Jerusalem skryf (Hand 28:17). Hy gebruik dele van Markus wat beteken dat sy boeke waarskynlik in die voorafgaande dekade geskryf is, tussen 60-70 nC.
4. Lukas 15:1-32 het drie gelykenisse van Jesus. Die tema van aldrie is die blydskap as verlorenes gevind word. Jesus vertel die drie gelykenisse spesifiek aan die skrifgeleerdes en Fariseërs (Luk 15:2) en wys hulle tereg dat hulle die tollenaars en sondaars wil verhoed om in sy verlossende teenwoordigheid met God versoen te word.
4.1 Soos ‘n herder vir sy verlore skaap gaan soek, só is Jesus besig om die verlorenes onder die sondaars en tollenaars te soek. Die Fariseërs behoort dit te kan insien, omdat dit is hoe God altyd werk (Luk 15:3-7). Die gelykenis beklemtoon dat dit God se werk is. Die skaap word deur Hom gevind.
4.2 Soos ‘n vrou juig oor die vind van ‘n verlore muntstuk, só juig die hemel as ‘n verlorene onder die sondaars en tollenaars gevind word. Die Fariseërs en skrifgeleerdes behoort dit ook te kan insien, en saam met God juig oor mense wat deur Hom gevind is (Luk 15:8-10 – terloops, net Lukas het hierdie gelykenis sowel as die volgende een van die verlore seun). Weereens word God se werk beklemtoon. Hy is bly oor die muntstuk wat gevind is!
4.3 Soos ‘n vader bly is oor sy verlore seun wat sy pad terugvind in berou en bekering na die vaderhuis, só moet die Fariseërs en skrifgeleerdes dit ook raaksien, en saam met God juig oor verlorenes wat gevind word. Met die implisiete waarskuwing van die ouer broer se onaanvaarbare reaksie op sy verlore broer, waarsku Jesus hulle dat hulle onbehae in God se genade vir verlorenes hulle die genade kan laat verloor (Luk 15:11-32 – uniek aan Lukas).
Hierdie gelykenis beklemtoon dus die volle prentjie. Die verlore seun kom tot inkeer van sy rebellie, vra om vergifnis en word volledig versoen met sy Vader. Só ook ons as ons die boodskap van hierdie gelykenis ter harte neem en tot inkeer kom van ons sonde en God om vergifnis smeek en sy verlossing aanvaar.
Hi Chris –
net ‘n kort verwysings-tabel om die 10 Gebooie in die Ou en die Nuwe Testamente te illustreer – die Gebooie bly vir ewig staan – daar is nie met dit weggedoen nie soos sommige beweer.
Old Testament New Testament
First
Commandment Exodus 20:3; Deut 5:7 Matt 4:10; Luke 4:8; Rev 14:7
Second
Commandment Exodus 20:4-6; Deut 5:8-10 Acts 15:20-21; 1 Corinthians 6:9-10;
Gal 5:19-21; Eph 5:5; 1 Joh 2:15
Third
Commandment Exodus 20:7; Deut 5:11 Matt 5:33-37; 1 Tim 6:1; James 2:7
Fourth
Commandment Exodus 20:8-11; Deut 5:12-15 Luke 4:16; 23:55-56; Acts 17:1-2;
18:4; Heb 4:9; 1 Joh 2:6 1 Joh 2:15-17
Fifth
Commandment Exodus 20:12; Deut 5:16 Matt 15:4-9; 19:19; Mark 10:19;
Luke 18:20; Rom 1:29-30; Eph 6:1-3
Sixth
Commandment Exodus 20:13; Deut 5: 17 Matt 5:21-22; 19:18; Mark 10:19;
Luke 18:20; Rom 1:29-30; 13:9
Seventh
Commandment Exodus 20:14; Deut 5:18 Matt5:27-28; 19:18; Mark10:11-12,19;
Luke 16:18; 18:20; Rom 7:2-3; 13:9
Eighth
Commandment Exodus 20:15; Deut 5:19 Matt19:18; Mark 10:19; Luke 18:20;
Rm13:9; Eph4:28; 1Peter 4:15; Rev9:21
Ninth
Commandment Exodus 20:16; Deut 5:20 Matt19:18; Mark 10:19; Luke 18:20;
Acts 5:3-4; Rom13:9; Eph 4:25
10th
Commandment Exodus 20:17; Deut 5:21 Luke 12:15; Rom1:29; 7:7; 13:9;
1Cor 6:9-10; Gal 5:19-21; Eph5:3, 5
1 Joh 2:15-17
Dankie, vir jou getroue en reguit praat metode. Laat die een sonder sonde die eerste klip optel. Ons almal is net vlees en bloed. Ek glo dat dit n baie groot verantwoordelikhied is om die “Skrif” uitle. Dankie vir die konteks en dat jy nie doekies om draai wanneer dit oor ons almal gaan wat sonde pleeg nie.
Dankie Chris vir die pragtige stukkie oor die koninklike bladmusik – dit is die eerste keer dat ek dit so sien – ons moet die “note” reg lees en “speel” in ons lewens en onder leiding van Sy gees dan sal ons saam pragtige musiek maak wat die Koning graag sal will hoor – prys die Here.
“aan hulle vrugte (die musiek wat hulle voortbring) sal julle hulle ken”
Ek beantwoord hier DV tot einde 2019 (vakansies uitgesluit) 52 kernvrae oor God, Christus en die Gees. Die antwoorde is gebaseer op die boek Wie is God? Jy kan die boek hier aanskaf.
johanb
| #
die 4de gebod is so duidelik: – Ex 20: 8-11
Remember the sabbath day, to keep it holy.
Six days shalt thou labour, and do all thy work:
But the seventh day is the Sabbath of the LORD thy God: in it thou shalt not do any work, thou, nor thy son, nor thy daughter, thy manservant, nor thy maidservant, nor thy cattle, nor thy stranger that is within thy gates:
For in six days the LORD made heaven and earth, the sea, and all that in them is, and rested the seventh day: wherefore the LORD blessed the Sabbath day, and hallowed it.
Chris van Wyk
| #
1. Die evangelie van Lukas is deur “die geneesheer Lukas, die geliefde” geskryf wat Paulus soms vergesel het (Kol 4:14). Aangesien baie onderneem het om ’n verhaal op te stel oor die dinge wat onder die gelowiges al vervul is, op grond van die getuienisse van hulle wat van die begin af ooggetuies en dienaars van die Woord was, het Lukas dit ook goedgedink, nadat hy van voor af alles noukeurig ondersoek het, om dit in volgorde aan Teofilus te skrywe, sodat hy met volle sekerheid kan weet die dinge waaromtrent hy onderrig is. (Luk 1:1-4).
Lukas het ook die Handelinge van die apostels geskryf. Dit was bedoel as ‘n aanvulling van alles wat Jesus begin doen en leer het en nou deur die apostels en gelowiges onder leiding van die Heilige Gees voortgesit is (Hand 1:1). ‘n Mens kan agterkom wanneer Lukas dinge eerstehands beskryf. Hy gebruik die voornaamwoord “ons”. Ander kere kom die verhale uit sy navorsing, soos ons agterkom uit die gebruik van die voornaamwoord “hulle” in Handelinge.
2. Lukas was dus ‘n geneesheer, navorser, en reisgenoot van Paulus wat die voorreg gehad het dat sy skrywe só goed ontvang is deur die eerste gelowiges dat hulle aan beide die evangelie van Lukas as aan die Handelinge van die apostels kanoniese status toegeken het. Die kerk het baie gou van sy boeke bely dat dit die Woord van God was.
3. Lukas skryf sy boeke waarskynlik vóór die val van Jerusalem in 70 nC. Dit lei ons af uit die feit dat hy van die val van Jerusalem in die toekomstige tyd skryf (Lukas 21:20), en selfs aan die einde van Handelinge nog van Paulus se wedervaringe in Jerusalem skryf (Hand 28:17). Hy gebruik dele van Markus wat beteken dat sy boeke waarskynlik in die voorafgaande dekade geskryf is, tussen 60-70 nC.
4. Lukas 15:1-32 het drie gelykenisse van Jesus. Die tema van aldrie is die blydskap as verlorenes gevind word. Jesus vertel die drie gelykenisse spesifiek aan die skrifgeleerdes en Fariseërs (Luk 15:2) en wys hulle tereg dat hulle die tollenaars en sondaars wil verhoed om in sy verlossende teenwoordigheid met God versoen te word.
4.1 Soos ‘n herder vir sy verlore skaap gaan soek, só is Jesus besig om die verlorenes onder die sondaars en tollenaars te soek. Die Fariseërs behoort dit te kan insien, omdat dit is hoe God altyd werk (Luk 15:3-7). Die gelykenis beklemtoon dat dit God se werk is. Die skaap word deur Hom gevind.
4.2 Soos ‘n vrou juig oor die vind van ‘n verlore muntstuk, só juig die hemel as ‘n verlorene onder die sondaars en tollenaars gevind word. Die Fariseërs en skrifgeleerdes behoort dit ook te kan insien, en saam met God juig oor mense wat deur Hom gevind is (Luk 15:8-10 – terloops, net Lukas het hierdie gelykenis sowel as die volgende een van die verlore seun). Weereens word God se werk beklemtoon. Hy is bly oor die muntstuk wat gevind is!
4.3 Soos ‘n vader bly is oor sy verlore seun wat sy pad terugvind in berou en bekering na die vaderhuis, só moet die Fariseërs en skrifgeleerdes dit ook raaksien, en saam met God juig oor verlorenes wat gevind word. Met die implisiete waarskuwing van die ouer broer se onaanvaarbare reaksie op sy verlore broer, waarsku Jesus hulle dat hulle onbehae in God se genade vir verlorenes hulle die genade kan laat verloor (Luk 15:11-32 – uniek aan Lukas).
Hierdie gelykenis beklemtoon dus die volle prentjie. Die verlore seun kom tot inkeer van sy rebellie, vra om vergifnis en word volledig versoen met sy Vader. Só ook ons as ons die boodskap van hierdie gelykenis ter harte neem en tot inkeer kom van ons sonde en God om vergifnis smeek en sy verlossing aanvaar.
Rienie Kruger
| #
1. Wie het Lukas 15 vers 1-32 geskryf
2. Wat was sy omstandighede
3. Wanner is die boek geskryf
4. Hoe beinvloed bogenoemde ons verstaan van die teks
johanb
| #
Hi Chris –
net ‘n kort verwysings-tabel om die 10 Gebooie in die Ou en die Nuwe Testamente te illustreer – die Gebooie bly vir ewig staan – daar is nie met dit weggedoen nie soos sommige beweer.
Old Testament New Testament
First
Commandment Exodus 20:3; Deut 5:7 Matt 4:10; Luke 4:8; Rev 14:7
Second
Commandment Exodus 20:4-6; Deut 5:8-10 Acts 15:20-21; 1 Corinthians 6:9-10;
Gal 5:19-21; Eph 5:5; 1 Joh 2:15
Third
Commandment Exodus 20:7; Deut 5:11 Matt 5:33-37; 1 Tim 6:1; James 2:7
Fourth
Commandment Exodus 20:8-11; Deut 5:12-15 Luke 4:16; 23:55-56; Acts 17:1-2;
18:4; Heb 4:9; 1 Joh 2:6 1 Joh 2:15-17
Fifth
Commandment Exodus 20:12; Deut 5:16 Matt 15:4-9; 19:19; Mark 10:19;
Luke 18:20; Rom 1:29-30; Eph 6:1-3
Sixth
Commandment Exodus 20:13; Deut 5: 17 Matt 5:21-22; 19:18; Mark 10:19;
Luke 18:20; Rom 1:29-30; 13:9
Seventh
Commandment Exodus 20:14; Deut 5:18 Matt5:27-28; 19:18; Mark10:11-12,19;
Luke 16:18; 18:20; Rom 7:2-3; 13:9
Eighth
Commandment Exodus 20:15; Deut 5:19 Matt19:18; Mark 10:19; Luke 18:20;
Rm13:9; Eph4:28; 1Peter 4:15; Rev9:21
Ninth
Commandment Exodus 20:16; Deut 5:20 Matt19:18; Mark 10:19; Luke 18:20;
Acts 5:3-4; Rom13:9; Eph 4:25
10th
Commandment Exodus 20:17; Deut 5:21 Luke 12:15; Rom1:29; 7:7; 13:9;
1Cor 6:9-10; Gal 5:19-21; Eph5:3, 5
1 Joh 2:15-17
Chris van Wyk
| #
Hi Miriam, jy skryf hier in: https://bybelskool.com/subscribe/. Vorige bydraes is beskikbaar in hoofstukvolgorde onderaan elke Bybelboek se inleiding.
Miriam de Beer
| #
Ek wil graag eposse ontvang. Hoe maak ek asb.
Chris van Wyk
| #
Hi Giel – jy kan lees wat ek by my bydrae oor Deuteronomium 24 skryf. Ek raak daar die onderwerp aan en behandel ook van die NT perspektiewe daarop.
Gieljam
| #
graag wil ek hoor wat is u seining oor geskeides wat weer trou
JacquesT
| #
Dankie, vir jou getroue en reguit praat metode. Laat die een sonder sonde die eerste klip optel. Ons almal is net vlees en bloed. Ek glo dat dit n baie groot verantwoordelikhied is om die “Skrif” uitle. Dankie vir die konteks en dat jy nie doekies om draai wanneer dit oor ons almal gaan wat sonde pleeg nie.
johanb
| #
Dankie Chris vir die pragtige stukkie oor die koninklike bladmusik – dit is die eerste keer dat ek dit so sien – ons moet die “note” reg lees en “speel” in ons lewens en onder leiding van Sy gees dan sal ons saam pragtige musiek maak wat die Koning graag sal will hoor – prys die Here.
“aan hulle vrugte (die musiek wat hulle voortbring) sal julle hulle ken”