Ek is doodsbenoud
God die Vader
Hoe dink jy oor God die Vader? Hoe sou jy Hom beskryf?
Baie van ons kyk na God die Vader deur die bril van ons ervaring. Dit beïnvloed ons beskrywing van God as Vader.
As ons eie pa’s ‘n goeie invloed op ons gehad het, dink ons God is soos hulle. Ek onthou my pa as iemand wat altyd daar was vir my, selfs al het sy werk hom weke op ‘n keer van ons af weg geneem. Hy het moeite gedoen oor naweke, dinge saam met ons gedoen, al ons wedstryde bygewoon. Dit het by my die idee gelaat dat hy altyd daar was.
En ek dink vandag só oor God.
As ons pa’s egter ‘n slegte invloed op ons gehad het, dink ons God is soos hulle.
Ons kyk ook deur die bril van ander se ervarings. Die dinge wat ons lees, die flieks wat ons kyk, die wyse waarop pa’s geskets word, het ‘n invloed op ons.
En dit is goed so, maar ons moet net nie dink dat dit al wyse is waarop ons oor God as Vader mag nadink nie. Dit maak nie saak hoe goed of hoe sleg jou ervaring van aardse pa’s is nie. Hulle is uiteindelik nie ‘n maatstaf van God as Vader nie. Die maatstaf vir sy Vaderskap lê in sy eie openbaring van Homself, in die Bybel en in die verwoording daarvan in die geloofsbelydenisse deur die eeue.
Die geloofsbelydenisse
Dieper as ons eie ervarings is is die beskrywings van God in die Bybel en ons geloofsbelydenisse. Hulle nooi ons uit om aan die enigste ware openbaring van God as Vader vas te gryp. Om daarin vaste grond vir ons voete te vind.
Kom ons begin met die geloofsbelydenisse. Hulle is vol van beskrywings van God as Vader.
Die Nederlandse Geloofsbelydenis sê in artikel 8:
Die Vader is die oorsaak, oorsprong en begin van alle sigbare en onsigbare dinge.
God as Vader is die eerste beweger, die eerste oorsaak, die een waar alles begin het, die oorsprong en die begin, nie net van die dinge wat ons kan sien nie, maar van alles wat bestaan, ook die onsigbare dinge.
Die Heidelbergse Kategismus beskryf God se Vaderskap só in vraag en antwoord 26:
1. Ek glo dat die ewige Vader van ons Here Jesus Christus … ter wille van sy Seun Christus my God en Vader is.
God kies om my Vader te wees ter wille van sy Seun Jesus Christus. Alles draai om my verhouding met Jesus. God stel my aan Jesus voor in die Woord en werk deur sy Gees die geloof in my hart, sodat Hy my Vader kan wees!
2 .Op Hom vertrou ek so dat ek nie daaraan twyfel dat Hy my, met alles wat vir liggaam en siel nodig is, sal versorg nie.
Omdat God dus my Vader is, kan ek Hom vertrou. Ek hoef nooit te twyfel daaraan dat Hy vir my sal sorg nie. Dat Hy vir my alles sal gee wat vir liggaam en siel nodig is nie. Vir die tydelik en die ewige bestaan.
3. Hy sal ook al die kwaad wat Hy in hierdie jammerdal oor my beskik, tot my beswil verander, omdat Hy dit as ‘n almagtige God kan en ook as ‘n getroue Vader wil doen.
Die realiteit is dat dinge nie altyd reg verloop nie. Geen wonder nie, want hierdie wêreld is ‘n “jammerdal”! Hoe raak word dit nie beskryf nie. Maar, God as Vader, sal al die kwaad, wat Hy oor my beskik, tot my beswil verander. Hoekom? Want Hy kan, en Hy wil. Hy is die Almagtige God. Hy is die getroue Vader.
Die Ou Testament
Ek wil twee verhale vertel uit die Bybel wat hierdie waarheid oor God onderstreep.
Die eerste is die verhaal van Dawid in 2 Samuel 7:1-17. Toe Dawid vir die Here ‘n huis, ‘n tempel, wou bou, het die Here Hom só geantwoord deur die profeet Natan geantwoord:
8 Ek self het jou geneem uit die weiveld agter die skape weg, om ’n vors te wees oor my volk, oor Israel; 9 en Ek was met jou oral waar jy gegaan het, en het al jou vyande voor jou uitgeroei; en Ek sal vir jou ’n groot naam maak soos die naam van die grotes wat op die aarde is; 10 en Ek sal vir my volk Israel ’n plek bestel en hom plant, dat hy op sy eie plek kan woon en nie langer verontrus word nie. En kwaaddoeners sal hom nie meer verdruk soos vroeër nie, 11 naamlik van die dag af dat Ek rigters oor my volk Israel aangestel het. Maar Ek sal jou rus gee van al jou vyande; en die Here gee jou te kenne dat die Here vir jou ’n huis sal stig. 12 As jou dae vol is en jy met jou vaders ontslaap het, sal Ek jou nakomeling wat uit jou liggaam sal voortkom, laat optree en sy koningskap bevestig. 13 Hý sal vir my Naam ’n huis bou, en Ek sal sy koninklike troon bevestig tot in ewigheid. 14 Ek sal vir hom ’n vader wees, en hy sal vir My ’n seun wees; sodat as hy verkeerd handel, Ek hom sal straf met ’n menslike roede en met slae van mensekinders. 15 Maar my goedertierenheid sal van hom nie wyk nie, soos Ek dit onttrek het aan Saul wat Ek voor jou aangesig verwyder het. 16 En jou huis en jou koningskap sal bestendig wees tot in ewigheid voor jou; jou troon sal vasstaan tot in ewigheid.
Ek sal vir hom ‘n vader wees
God herinner Dawid daaraan dat Hy vir hom gesorg het vandat hy ’n skaapwagter was. God was oral by hom. God het hom rus gegee van al sy vyande. Hy het vir Dawid ‘n groot naam gegee, soos God reeds aan Abraham beloof het. Hy het vir die volk ‘n plek gegee waar hulle kan woon.
Die Here gaan egter nog verder. Hy belowe dat Hy as ‘n Vader sal optree ook vir sy nakomeling – let op die enkelvoud.
Vers 14: “Ek sal vir hom ’n vader wees, en hy sal vir My ’n seun wees.”
In die eerste plek verwys dit na Salomo vir wie God ‘n Vader sal wees. Dat Salomo vir God ‘n huis sal bou.
In die tweede plek verwys dit na die Messias wat uit die nageslag van Dawid gebore sal word wat by uitstek sal ervaar dat God vir Hom ‘n Vader sal wees. Dat Hy vir God ‘n seun sal wees. En wat ‘n huis vir God sal bou, ‘n skare gelowiges wat God in waarheid en gees sal aanbid.
Maar, dan is daar ‘n verdere kinkel in die kabel. In die tweede deel van vers 14 staan daar:
“sodat as hy verkeerd handel, Ek hom sal straf met ’n menslike roede en met slae van mensekinders.”
Dit beteken in die eerste plek dat God Salomo sal straf as hy verkeerd handel, iets wat ons weet uit die geskiedenis van Salomo se koningskap. Dit het in twee geskeur weens sy liefde vir vroue en perde.
Maar, dit slaan ook op ‘n verskuilde manier op die lyding van die Messias. Nie vir die dinge wat Hy verkeerd gedoen het nie, maar vir die dinge wat die volk van God verkeerd gedoen het. Die slae wat ons verdien, was op Hom.
En dit is alles deel van God se Vaderskap!
Gelukkig is dit nie al wat Natan vir Dawid belowe nie, want in vers 15-16 staan daar:
15 Maar my goedertierenheid sal van hom nie wyk nie … jou troon sal vasstaan tot in ewigheid.
God se Vaderskap sluit dus die sorg vir sy mense in, maar ook die straf wat nodig is om dinge tot hulle beswil te verander.
Die Nuwe Testament
Dit bring ons by die tweede verhaal, dié van Jesus in Getsemane in Matteus 26:36-46.
37Hy het vir Petrus en die twee seuns van Sebedeus saamgeneem. Toe het Hy bedroef en beangs geword 38en vir hulle gesê: “Ek voel doodsbenoud. Bly hier en waak saam met My.” 39Hy het ’n entjie verder gegaan en daar gekniel met die gesig teen die grond en gebid: “My Vader, as dit moontlik is, laat hierdie lydensbeker by My verbygaan. Moet nogtans nie doen soos Ek wil nie, maar soos U wil.” (Matt 26:37-39)
Ek voel doodsbenoud
Soos Petrus, Johannes en Jakobus saam met Jesus op die berg van verheerliking was, só het hulle die voorreg om hier eenkant in die tuin saam met Jesus te waak en bid. Hierdie keer is Jesus nie in sy heerlike gedaante nie, maar doodsbenoud.
Jesus gaan ‘n entjie verder en kniel met sy gesig teen die grond en bid tot sy Vader in die hemel:
“as dit moontlik is, laat hierdie lydensbeker by My verbygaan.”
Die realiteit van die straf vir die sonde lê voor die deur. Hy die onskuldige, die een wat nooit sonde gedoen het nie, nie eers in die uiterste omstandighede nie, Hy moet die skuld van die sonde dra. Hy moet die sweep, die doringkroon, die kruis, en die spies in die sy verduur.
As dit moontlik is, Here, Abba, Vader laat hierdie lydensbeker by My verbygaan.
Maar, bid Hy ook:
“Moet nogtans nie doen soos Ek wil nie, maar soos U wil.”
Drie keer het Hy hierdie gebed gebid. En aan die einde van sy drie gebede aanvaar Jesus dat dié lydensbeker nie by Hom sal verbygaan nie. Dat Hy dit sal moet drink. Hy die onskuldige vir ons ander, die skuldiges voor God.
Staan op, kom ons loop
En Hy stap na sy dissipels toe en sê vir hulle:
45 “Die uur het gekom. Die Seun van die mens word in die hande van sondaars oorgegee. 46Staan op, kom ons loop. Kyk, die man wat My verraai, is hier naby.” (Matt 26:45-46)
Jesus staar die dood in die oë en aanvaar dit vrywillig. Ter wille van ons.
Die vraag wat ons nou vir onsself moet vra, wat leer dít ons van God se Vaderskap? Val Jesus se lyding buite die raamwerk van God se Vaderskap? Het God die Vader Jesus hier in die steek gelaat?
Nee. Want, die realiteit is dat dinge nie altyd reg verloop nie. Hierdie wêreld is ‘n “jammerdal”! Hoe raak word dit nie in die Heidelbergse Kategismus beskryf nie. Die prys vir die sonde moet betaal word. Die straf vir ons vryspraak moet verduur word.
Maar, die belofte is, dat God as Vader, al die kwaad, ook al die kwaad wat Hy oor my beskik, tot my beswil sal verander. Só het Hy dit met Jesus gedoen, want ná die Goeie Vrydag het daar die Paassondag gekom, die dag van die opstanding. Só sal Hy dit ook vir jou doen.
So, God se belofte van Vaderskap bly van krag regdeur die lyding. Hy sal sy wil laat geskied. Hy sal die reg herstel. Hy sal die sonde uitwis. Hy sal die kwaad verander, tot ons beswil.
Hoekom? Want Hy kan, en Hy wil. Hy is die Almagtige God. Hy is die getroue Vader. Só bely ons in die Heidelbergse Kategismus.
Ek kan dus op God vertrou. Ek hoef nie daaraan twyfel dat Hy my, met alles wat vir liggaam en siel nodig is, sal versorg nie.
Dit is wat die verhale in die Bybel vertel. Dit is wat die geloofsbelydenisse bely. Dit is wat jou ervaring ook sal bevestig.
Estella Steenkamp
| #
Baie dankie vir die bostaande inligting ek het alreeds kennis gemaak met u skrywe oor homoseksualiteit. Ek moet se ek dink nie dit moet gaan oor homoseksualiteit as sulks nie maar oor die geweldige sonde dat gewone mense wat dink hulle is so slim die woorde wat God duidelik se dit is sonde wil verander na nie sonde. Dat hulle self werktuie van satan is want God se in sy woord dat Hy hulle wat enige iets verander aan sy woord gaan straf. Ek vind mens kan romeine 1 oor en oor lees. Ons is natuurlik almal tot die dood toe skuldig maar ons neem God se vergifnis aan en Hy begin n werk in ons en ons begin vrugte dra baie klein en min aan die begin vir sommiges van ons maar Sy genade is so groot
Chris van Wyk
| #
Hi Elizabeth, ja, dit is ‘n komplekse onderwerp. Ek het redelik uitvoerig daaroor geskryf in my hantering van Numeri: Ekskursie – geweld in die OT. Jy sal daar genoeg stof kry tot nadenke.
Vandag is ons egter in die genadetyd van die Here waarin die geestelike oorlog geveg word teen die bose magte in die lug om mense uit die duisternis te wen vir die koninkryk van God se lig (Ef 6). Die wapens van ons stryd is dus geestelik.
Maar, ons moet ook nie vergeet dat die beeld van God as ‘n Oorlogvoerder in die apokaliptiese dele van die NT, veral in die Openbaring aan Johannes, weer na vore kom waarin God se verlossende oordeel oor die wêreld deur die Lam aan die kruis wat ook die Leeu van Juda is, voltrek word. Die plae wat só ‘n belangrike rol gespeel het in God se oordeel oor farao en sy mense keer in Openbaring terug in die vorm van die seëls, trompette en bakke wat verskriklike ontwrigting en lyding regoor die wêreld veroorsaak het.
Hierdie beeld van God pas dus naatloos by dié van Eksodus in waar God se volk uit hulle slawerny bevry is asook dié van Numeri en Josua waar Israel in ‘n “Heilige Oorlog” die land van sy afvallige inwoners gereinig het. Dit kom weer aan die einde van die tyd.
Johan
| #
Baie dankie Chris vir al die woord uitleg en e-pose
Ontspan en geniet die rus.
Johan Swanepoel
Louisa C
| #
Goeie more, baie dankie. Groot waardering vir hierdie artikels.
Louis
| #
Dankie Chris
Jan Louw
| #
Chris,
Ek wil weereens vir jou baie dankie sê vir die groot werk waarmee jy besig is in diens van die gelowiges.
Ek kan egter steeds nie lekker vrede maak met die gedagte om van God as “wat” te praat nie. God is tog ‘n persoon en nie ‘n “iets”, soos by die heidene nie. Alles wat jy aanhaal en sê oor God, bevestig dat Hy “Iemand”is wat bv kinders het en en wat liefhet en dinge doen. God is ‘n Wie en nie ‘n Wat nie.
In Ps 8 sê Dawid wel, “Wat is die mens!”, maar in daardie omstandighede is dit kollektief bedoel en nie die mens as ‘n persoon nie.
Ag ek kry dit maar net van my hart af juis omdat ek soveel waardering vir jou en jou werk het.
Elizabeth Maartens
| #
More
Ek het ‘n vraaag. Een van die die basiese Christelike waardes is liefde. In die lig hiervan is dit nodig vir Christene om eerder te kies vir vrede as vir oorlog. Tog is die Bybel gevul met geskiedenis wat daarop dui dat oorlog tog regverdig is. Hoe oordeel ‘n mens hieroor?
Chris van Wyk
| #
Hi Tap, dit is ‘n gedeelte wat regtig moeilik is om te interpreteer. Kommentare verbind hierdie uitspraak van Jesus oor die koms van die koninkryk basies aan ses moontlikhede:
1 – die verheerliking op die berg wat in al drie evangelies net ná hierdie uitspraak volg;
2 – die opstanding van Jesus ná sy kruisiging wat Judas nie meemaak nie;
3 – die uitstorting van die Heilige Gees met Pinksterdag;
4 – die groei van die kerk met die verkondiging van die koninkryk van God;
5 – die verwoesting van Jerusalem in 70 nC;
6 – die tweede koms van Jesus, waarvan die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing was.
Ek kies vir ‘n kombinasie van almal, behalwe nommer 5, veral na aanleiding van R T France se uitstekende kommentaar op Matteus. My interpretasie is soos volg:
1 – die verheerliking op die berg volg in al drie evangelies direk ná hierdie uitspraak en is in wese ‘n openbaring van die heerlikheid wat Jesus gehad het, en ‘n voorafskaduwing van die heerlikheid wat Hy ná sy kruis en opstanding weer sou ontvang (Matteus 16:21-17:8; Lukas 9:23-36; Markus 8:34-9:8).
Die verheerliking op die berg was dus ‘n bevestiging vir die dissipels van die heerlikheid van Jesus wat na sy dood aan die kruis bevestig word deur die opstanding, die uitstorting van die Heilige Gees, die groei van die kerk en die lewende hoop op die wederkoms.
2 – die uitspraak is deel van die oproep van Jesus dat die dissipels die kruis moet opneem en Jesus moet volg. Die verheerliking op die berg was dus ‘n aanmoediging en bemoediging dat hulle dissipelskap die moeite werd sou wees, want hulle sou deel in die heerlikheid van Jesus.
3 – die opstanding van Jesus uit die dood was ‘n uitsonderlike demonstrasie van die koms van die koninkryk, maar belangrik, wat Judas nie meegemaak het nie. Hy is dood vóór Jesus opgestaan het. Dit verklaar die opmerking dat sommige nie die dood sou smaak vóór hulle die koms van die koninkryk sou sien nie.
4 – die deurslaggewende element in hierdie interpretasie is egter Petrus wat in sy tweede brief duidelik die verheerliking op die berg aan die koms van die koninkryk verbind:
“Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al sy majesteit gesien. Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: ‘Dit is my geliefde Seun oor wie Ek My verheug.’ Die stem uit die hemel het ons self gehoor toe ons saam met Hom op die heilige berg was. En dit het vir ons die boodskap van die profete nog meer bevestig. Hierdie boodskap is soos ’n lamp wat in ’n donker plek skyn. Julle sal goed doen as julle in sy lig bly totdat die dag aanbreek en die môrester opkom in julle harte.” (2 Pet 1:16-18).
Onthou ook dat die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing van die vervulling van die profesie van Daniël 7:13-14 is:
“My nagtelike visioen het voortgeduur: daar het in die wolke iemand aangekom, iemand soos ’n menslike wese. Hy het na Hom toe gegaan wat ewig lewe en is voor Hom gebring. Aan dié menslike wese is die heerskappy en eer en koningskap gegee sodat al die volke, nasies en taalgroepe hom sou dien. Sy heerskappy is ’n ewige heerskappy, dit sal nie tot niet gaan nie; sy koningskap sal nie ophou nie.”
Chris van Wyk
| #
Hi William, die evangelie (euangelion) is die “goeie nuus” dat elkeen wat in Jesus Christus glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê (Joh 3:16). Soos dit ook in vers 1 van 2 Timoteus 1 verklaar word: “die belofte van die lewe wat in Christus Jesus is.” Dit is ‘n woord wat in die NT nét vir die boodskap van Jesus gebruik word. Omdat die eerste vier boeke van die NT uitsluitlik fokus op die lewe wat daar in Christus Jesus is, word hulle daarom Evangelies genoem.
William Phillips
| #
Wat is die evangelie?