Job
Job-in-Despair – van “Drawings-for-the-Bible” deur Marc Chagall gepubliseer deur Verve.
Die boek Job
Ons gaan die 42 hoofstukke van die boek JOB elke weeksdag lees. Ons begin 12 Januarie met die inleiding en eindig 16 Maart 2016.
Hoe om die Bybelboek te lees
Die Bybel moet ons lewe vorm. Daarvoor is dit nodig dat ons leer om die Bybel te leef terwyl ons dit lees. Daardeur hoor ons die stem van God in die Bybel, leer ons hoe om Jesus prakties te volg, en skryf die Gees ons in God se verhaal met die wêreld in.
Ek stel voor dat jy die volgende metodiek gebruik wat gebaseer is op Lectio Divina en die luistersiklus van die Seisoen van Luister:
- LEES – Raak stil voor die Here. Dink na oor wat die afgelope 24 uur gebeur het. Dank God vir die goeie. Gee vir Hom die slegte. Lees die teksgedeelte deeglik deur. Wat tref jou? Let op vir temas in die gedeelte. Wat sê dit van God? Wat sê dit van mense? Wat sê dit van die wêreld? Soek vir een of meer sleutel gedagtes wat jou besonderlik tref. Skryf dit in jou joernaal neer. Lees dan wat ek geskryf het en dink na oor wat jou daarin tref.
- LUISTER – Dink na oor wat God vir jou deur die sleutel gedagte(s) wil sê. Waar raak hierdie gedagte(s) jou lewe in die praktyk? Wat vra dit van jou? Wat belowe dit vir jou? Wat moet jy dink of doen daarmee? Wat is die kern van die boodskap van dié teks vir jou dag en lewe?
- LEEF – Besluit hoe jy daarop gaan reageer. Sê dit vir die Here in gebed. Skryf dit in jou joernaal. Geniet Sy teenwoordigheid. Laat die boodskap wat God jou gee met jou saamgaan deur die dag. Leef dit uit.
Die proses sal gou só deel van jou manier van lees word, dat jy dit eintlik outomaties sal kan doen: lees, luister, leef.
View all posts in this series
- Ons lees die boek Job van 12 Januarie af
- Inleiding op die boek Job
- Die boodskap van Job
- Job handel oor die vraag na regverdigheid
- Job handel ook oor die vraag na vroomheid
- Job deurbreek ‘n eenvoudige oorsaak-en-gevolg teologie
- Job is ‘n voorbeeld van volharding en gebed
- Ander verwante verhale
- Indeling van die boek Job
- Lees, luister, leef
- Job 1 – Sal Job vroom bly, al word hy sonder rede geruïneer?
- Job 2 – Job bly vroom, al word hy sonder rede geruïneer
- Job 3 – Job vervloek sy geboortedag
- Job 4:1-5:1 – Elifas: Gee jou vroomheid jou geen hoop nie?
- Job 5:2-27 – Elifas: Dit gaan goed met die mens wat deur God tereggewys word
- Job 6 – Julle beskou medelye met ‘n vriend as ‘n las
- Job 7 – In my bittere beproewing soek ek vergifnis
- Job 8 – Bildad: Teenspoed beteken God se afkeur en voorspoed sy goedkeuring
- Job 9 – Waarom pynig die Here my sonder dat ek dit verdien?
- Job 10 – Maak aan my bekend waarom U hierdie stryd teen my voer
- Job 11 – Sofar: As jy jou verstand reg gebruik, sal jy jou kop sonder skaamte kan oplig
- Oorsig oor die eerste gespreksrondte – Job 3-11
- Job 12:1-13:19 – Bly liewer stil, ek wil met die Here praat
- Job 13:20-14:22 – As ‘n mens sterf, sal hy weer lewe?
- Job 15 – Elifas: Jou swaarkry en lyding bewys dat jy goddeloos is
- Job 16 – Verander van Vyand in Vriend
- Job 17 – Wees tog vir my ‘n borg, o God!
- Job 18 – Bildad: Die onheil wag jou gretig in, omdat jy God nie erken nie
- Job 19 – Ek weet dat my Losser leef, uiteindelik sal Hy op die aarde triomfeer!
- Job 20 – Sofar: Terwyl jy jou nog so vol eet, laat God sy woede oor jou losbreek
- Oorsig oor die tweede gespreksrondte – Job 12-20
- Job 21 – Waarom bly die goddeloses aan die lewe?
- Job 22 – Elifas: Jy was onregverdig en onbarmhartig, daarom gaan jy onder
- ‘n Paar opmerkings oor ‘n moontlike ander lees van hfst. 24-27
- Job 23 – My soeke na God is vrugteloos en maak my vreesbevange
- Job 24 – Waarom reken die Almagtige nie in hierdie lewe af met onregverdiges nie?
- Job 25 – Bildad: God is groter as jy!
- Job 26 – Met wie se hulp het jy gepraat?
- Job 27 – So lank ek lewe, sal ek niks verkeerd sê nie
- ‘n Oorsig oor die derde gespreksrondte – Job 21-27
- Job 28 – Om die Here te dien, is wysheid; om die kwaad te vermy, is insig
- Bydraes hervat weer Donderdag
- Job 29 – Die beste jare van my lewe was as vertroueling van God
- Job 30 – Ek roep na U om hulp, maar U antwoord my nie
- Job 31 – Ek bly verbind tot vroomheid
- Oorsig oor die gesprek van Elihu met Job en sy drie vriende – Job 32-37
- Job 32 – Elihu: My gees dwing my om te praat
- Job 33 – Elihu 1: God hoef nie rekenskap aan jou te gee nie
- Job 34 – Elihu 2: God doen niks verkeerd nie!
- Job 35 – Elihu 3: Jou vroomheid is onder verdenking
- Job 36-37 – Elihu 4: God se grootheid nooi ons uit om Hom te dien
- Job 38-39 – Wie is dit wat my bedoelinge dwarsboom?
- Job 40-42:6 – Ek het oor dinge gepraat wat ek nie begryp het nie
- Job 42:7-17 – Die Here verander die omstandighede van Job
Herman Steyn
| #
Hi Chris
Baie dankie hiervoor – ek deel dit met al my Veritas groepe – wil juis weer liefde vir Bybellees aanwakker en hierdie gaan beslis help.
Staan sterk!
Chris van Wyk
| #
Hi Jurgens, die OT boeke is nog net in pdf beskikbaar en kan nie só gebruik word nie. Jy kan Bybelgenootskap vra om die beperkings vir julle af te haal, maar ek vermoed ter wille van sekuriteit dat hulle dit nie sal doen nie. Die NT boeke sowel as Psalms kan via Kindle gekopieer en geplak word. Jy kan dit soos gewoonlik kopieer (10% beperking) of highlight en dan via read.amazon.com/notebook almal op een plek bekom. Daar is ook ‘n beperking, maar dit is ruim genoeg om te gebruik.
Jurgens
| #
Chris
Ons is ‘n klompie leraars wat vir die Bybelgenootskap ‘n 40dae veldtog oor die bybel geskryf het. Hoe maak mens om die teks te copy en paste in ons document?
NG Witrivier 079292545
Chris van Wyk
| #
Hi Martin, ‘n mens vind hulle oral in Indië en China waar die kerk meesal ondergronds funksioneer en dit die enigste manier is om die evangelie te versprei. Dit is egter nie al manier waarop die Here werk nie. Paulus het gewerk vir sy lewensonderhoud. Hy het tente gemaak en herstel. Die gemeentes het ook vir sy lewensonderhoud ingestaan, veral die gemeente van Filippi. Lukas was ook ‘n dokter wat waarskynlik daardeur geld verdien het. Leraars en pastors van plaaslike gemeentes is ook onderhou sodat hulle kan fokus op die Woordbediening. So ook reisende predikers soos ons in die briewe van Johannes lees.
Chris van Wyk
| #
Hi Selome, dit is nie helder uit die teks waarom nie. ‘n Mens kan dit moontlik verbind met wat Jesus later sê in die evangelie. Hy doen net wat sy Vader Hom wys (Joh 4:34-38; 5:19,30). Dit is moontlik wat Hy hier vir Maria sê. Die Vader het Hom nog nie gewys wat Hy moet doen nie. Hy sal betrokke raak net soos die Vader Hom wys.
selome
| #
joh.2v4 “My tyd het nog nie gekom nie”.ek wil graag weet wat Jesus met die woorde bedoel het.
Martin
| #
Chris…, waar vind ons die mense wat die Here gedien het op die manier wat ons in die bybel lees… in die evangelies en Handelinge? Mense wat nog huise en plase en families verlaat en hulle lewens spandeer om van dorp tot dorp en huis tot huis gaan en die evangelie verkondig…? Sonder om geld te vra en sonder om iets te besit…. en sonder vrouens en kinders…. dit is tog wat ek in die bybel lees… is dit nie…, is daar nie meer sulke mense nie… waar is die Waarheid van Jesus dan…? Groete. Martin.
Chris van Wyk
| #
Hi Adele, ek het met die Oujaarsdiens 2014 hieroor gepreek en die volgende daar gesê:
Twee verhale word in Lukas 8 in mekaar geweef (vgl Matt 9:18-26; Mark 5:21-43). Die een verhaal is van ‘n familie wat met siekte en uiteindelik die dood gekonfronteer word, die verhaal van Jaïrus se twaalfjarige dogtertjie. Die ander verhaal is dié van ‘n vrou, dit wil lyk asof sy sónder familie was, wat 12 jaar aan bloedvloeiing gely het, en al haar geld op dokters spandeer het, en net nie gesond kon raak nie.
Dit is twee verhale van pyn.
Daar is die alleen-vrou wat 12 jaar lank erge gesondheidsprobleme gehad het. Sy kon nie kinders hê nie, en is daagliks daaraan herinner met bloedvloeiing, om die waarheid te sê, net so lank as wat die dogtertjie gelewe het!
Daar is ook die familie-vaste man, Jaïrus, wat moes toekyk hoe sy enigste dogter se greep op die lewe al hoe swakkerder word, aan ‘n onbekende siekte, en uiteindelik sterf.
Die worsteling van hierdie anonieme vrou was uitmergelend. Sy moes saamleef met eensaamheid, sowel as met haar siekte, sowel as met die feit dat mense haar siekte uitgebuit het en haar sodoende ekonomies geruïneer het.
Hoe ironies dat sy nie kinders kon hê nie, maar elke dag herinner is daaraan met erge menstruale bloeding. En sy moes die jare sien verby sleep het, een na die ander, twaalf jaar lank, sodat die hoop later al hoe flouer gebrand het, nie net aan die behoefte om kinders te hê nie, maar aan blote gesondheid, en sy al hoe verder en eensamer op moedverloor se vlakte gesit het.
Totdat sy resloos haarself op God se sorg gewerp het en aan Jesus se kleed geraak het. Lukas vertel dus ook vir ons wat die ontmoeting met Jesus vir haar in haar krisis situasie beteken het. Let op dat sy genees word nog voordat Jesus haar raaksien. Sy hoef Hom nie te oorreed nie. Dit gebeur oombliklik.
Toe Jesus vra wie Hom aangeraak het, val sy bewend oor Hom neer en getuig van wat met haar gebeur het: “voor die hele volk”! ‘n Helder getuienis van God se genesende hand.
Geen wonder Jesus sê vir haar, “Gaan in vrede!” nie. Want dit is inderdaad wat met haar gebeur. Haar lewe word heel. Sy is nie net genees nie, maar kom in die regte verhouding met God self.
Die worsteling van Jaïrus was baie meer dringend. Hy het nie die jare sien verbysleep nie. Hy het die minute getel, so vinnig het die dood vir sy kind nader gekom, totdat die boodskap gekom het, moenie die leermeester meer pla nie, sy is dood. Die tyd het ons ingehaal.
Let op hoe dit Jesus is wat tot sy hulp kom: “Moenie ontsteld wees nie. Glo net.” Jesus sien Hom raak, sien sy weifelende geloof, en sê, vertrou My. Ek sal sorg.
En Lukas vertel vir ons hoe Jesus uiteindelik sy dogtertjie se hand neem en haar opwek uit die dood uit. “Haar ouers was oorstelp van blydskap”, sê Lukas vir ons!
Dit is dus die eerste boodskap van dié verhaal. Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou.
Hoekom? Want dít is wat Hy kom doen het!
Hoofstuk 8 is eintlik ‘n wonderlike prentjie van die werk wat God vir Jesus gegee het om te doen.
Dit begin met ’n kernagtige opsomming van Jesus se bediening. Hy het oral gegaan, die land deurkruis van een stad en dorp na die ander, en oral gepreek en die koninkryk van God verkondig.
En dan word in die res van die hoofstuk vier verhale vertel van wat God deur Jesus verder gedoen het: die stilmaak van die storm, die genesing van Legio, die genesing van die vrou wat aan bloedvloeiing gely het, en die opwekking van Jaïrus se dogter. Vier verhale van wonders – in die natuur, in die gees (duiweluitdrywing), in die liggaam, en selfs in die dood.
Daar is ‘n wonderlike progressie in dié verhale. Die wonders neem toe in intensiteit, die storm, die eksorsisme, die genesing en dan die opwekking van die dogtertjie uit die dood, die klimaks.
Daarmee suggereer Lukas natuurlik op ‘n dieper vlak dat die opwekking uit die dood ’n hoogtepunt van Jesus se bediening verteenwoordig … waarvan Sy eie opwekking die finale klimaks sal wees. Daaroor egter ‘n ander dag.
Die boodskap is, Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou. Hy doen dit in die natuur. Hy doen dit in die gees. Hy doen dit in die liggaam en Hy doen dit selfs in die dood.
Ons dink te min hieroor na. Ons bemoedig mekaar te min met hierdie hoop. Niks is by God onmoontlik nie. Dít is wat hierdie verhale vir ons van wil oortuig. Dít is die boodskap waaraan ons kan vasgryp en waarvoor ons die Here ook kan vra.
Maar daar is ‘n tweede boodskap in hierdie verhaal wat my ‘n nog dieper betekenis het. Die belangrikste betekenis is nie in wat Jesus vir hierdie twee lydendes gedoen het nie, al was dit wonderlik, en al kan ‘n mens die Here daarvoor vra. Die belangrikste betekenis van dié gedeeltes lê in wat Jesus vir hulle gesê het.
Vir die anonieme vrou sê Jesus: “Dogter, jou geloof het jou gered. Gaan in vrede.”
Let op die woordjie gered. Lukas kies om nie die woord genees te gebruik soos wat Markus dit bykomend doen nie. Markus haal Jesus in 5:34 aan met dié woorde: “Dogter, jou geloof het jou gered. Gaan in vrede en bly genees van jou kwaal.”). Lukas kies egter om net die woord gered te gebruik, soos Matteus dit trouens ook doen in 9:22: “Hou moed, dogter, jou geloof het jou gered.”
Hoekom? Want onthou, Lukas haal vir Markus hier aan in sy verwoording van hierdie verhaal. Hoekom?
Want vir Lukas – soos vir Matteus – is die genesing deel van hierdie groter werklikheid, die bevestiging van ‘n verhouding met God self. En hy wil dit beklemtoon. Lukas en Matteus plaas dus in die verwoording van die betekenis van die genesing die fokus op die redding. Die genesing is vir hulle ‘n teken van die redding. Markus doen dit natuurlik ook, maar fokus sterker op die rol wat albei speel – die genesing en die redding.
Daarom kan die vrou in vrede gaan, want sy het in die genesende aanraking van Jesus vrede met God ontvang. Sy is deur Jesus gered. Sy kan nou in vrede met God gaan leef, selfs al het sy steeds nie ‘n familie of enigiemand anders wat na haar omsien nie, want Jesus het haar gered.
Dit is min of meer dieselfde boodskap wat Jesus aan Jaïrus gee: “Glo net en sy sal gered word.” Die opwekking uit die dood, ‘n werklike groot wonderwerk, illustreer steeds hierdie groter werklikheid, die bevestiging van ‘n verhouding met Jesus.
Jaïrus se lewe word daardeur vir altyd verander. Die wonder van sy ontmoeting met Jesus, van sy eie “opstanding uit die dood”, by wyse van spreke, is eintlik van groter belang as die genesing van sy dogtertjie, Talita, soos Markus vir ons vertel. Hy en sy word deur dié gebeurtenis gered, in ‘n lewende verhouding met Jesus bevestig. En dít is die werklikheid wat bly, selfs al sou hyself later ook die dood moes ervaar. Dit is ook dieselfde werklikheid wat sy dogtertjie ook sou ervaar, want sy sou die dood in elk geval ook weer later moes ervaar.
Die genesing is dus wonderlik, maar die redding is die ding waaroor dit ten diepste gaan.
Hoekom moes die vrou dus só lank wag? Sodat Sy in Jesus vir God kon ontmoet.
Want dit is uiteindelik al wat belangrik is. Nie haar genesing nie, maar haar redding is wat belangrik is. En dit was ‘n getuienis aan die hele volk waardeur die werklikheid van God se genesende teenwoordigheid in Jesus bevestig is. Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou. En Hy red hulle.
Hoekom moes Jaïrus en sy dogter die pyn van die dood ervaar? Sodat hulle in Jesus vir God kon ontmoet.
Want dit is uiteindelik al wat regtig belangrik is. Selfs nie die opstanding uit die dood is so belangrik as die feit dat hulle Jesus God kan noem. Jesus wys ook met hulle verhaal dat Hy genees en dat Hy red.
Wat sê dit vir ons?
Wat mag ons van God vra? Wat kan ons doen met ons worsteling met siekte en die dreigende dood?
• Ons mag kom en Jesus se kleed, by wyse van spreke, aanraak. Hy sal sorg.
• Ons mag kom en vra dat Hy die dood sal weerhou. Alles is moontlik by Hom.
• God doen vandag nog wonders. Ons mag daarvoor vra.
Maar, ons moet goed hoor, dat die evangelie van Lukas se verwoording van hierdie twee verhale, die fokus op redding laat val, op die verhouding wat tot stand kom tussen ons en Hom. Dit is die grootste geskenk wat God ons gee.
En met daardie hoop kan ons lewe.
Ek kan nie genesing belowe nie. Ek kan wel sê:
• Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou. Dit kan genesing en sy wonderwerke insluit.
En ek moet sê:
• Die verhouding met God is ons grootste geskenk. Dit is waar in alle gevalle en die grootste wonderwerk van almal.
Adele
| #
Goeie dag,
Kan jy my asb help met die kort verhaal van die vrou van bloedvloeiing.
Ook hoekom Lukas die verhaal geskryf het.
Baie dankie.
Adele
Chris van Wyk
| #
Hi Malcolm. Paulus verwys waarskynlik na ‘n brief wat hy vroeër vir hulle geskryf het om hulle te betig oor allerlei (2 Kor 2:4). Daardie brief is óf 1 Korintiërs óf ‘n ander brief aan die Korintiërs wat ons nie meer besit nie. Indien dit na 1 Korintiërs verwys, het hy moontlik verwys na die man wat met sy ma in ‘n verhouding was (1 Kor 5). Indien dit na ‘n ander brief verwys, praat hy moontlik oor iemand wat sy apostoliese gesag uitgedaag het.
Hoe dit ook al sy, hy kom agter die gemeente het hulle plig nagekom om die persoon tereg te wys, en prys hulle daarvoor. En hy gebruik die geval om hulle te leer wat die verskil is om hartseer te wees oor iets wat tot inkeer lei teenoor om hartseer te wees oor iets wat nie tot inkeer lei nie, omdat dit volgens wêreldse oorwegings is.