Bybelskool
20 Jan2019

God wil ons heilig maak

Written by Chris van Wyk. Posted in Wie is God?

Ons het dié week gefokus op die vraag hoekom God ons aan die wet hou al kan niemand dit volmaak hou nie. Die antwoord wat vir my die meeste sin maak, is antwoord 115 van die Heidelbergse Kategismus.

God wil ons heilig maak.

Daarom het ons 1 ) nodig om ons sondige natuur hoe langer hoe beter te leer ken (Rom 3:20; 1 Joh 1:9; Ps 32:5) sodat ons 2) met groter verlange na die vergewing van sondes en na die geregtigheid in Christus kan soek (Matt 5:6; Rom 7:24, 25). Dit is net wanneer ‘n mens weet hoe verdorwe jou eie sondige natuur regtig is, dat jy die absolute noodsaak van verlossing besef.

Daardie sondebesef, saam met die dankbaarheid vir die verlossing, is 3) die kragte wat God in ons loslaat om ons te beweeg om sonder ophou ons te beywer en vir God te bid dat Hy die genade van die Heilige Gees vir ons sal gee, sodat ons altyd meer en meer na die ewebeeld van God vernuwe mag word totdat ons na hierdie lewe die volmaaktheid as doel bereik (1 Kor 9:24; Fil 3:12-14).

Jesus is die Apostel en Hoëpriester van ons heiligmaking

Die Here Jesus is die Apostel en Hoëpriester van ons belydenis (Hebr 3:1). Hy het eenmaal self gely onder versoeking. Daarom kan Hy dié help wat versoek word. So verseker die Hebreërskrywer ons (Hebr 3:18).

En Jesus se doel met ons lewe is ons heiligmaking.

Die Hebreërskrywer waarsku ons egter teen ongeloof en ongehoorsaamheid. Ons word opgeroep om aan God vas te hou en onwrikbaar aan sy Woord vas te hou met verwysing na die Israeliete in die woestyn. 

“Vandag as julle sy stem hoor, 8verhard julle harte nie soos in die verbittering, in die dag van die versoeking in die woestyn nie, 9waar julle vaders My versoek, My beproef het en my werke veertig jaar lank gesien het. 10Daarom het Ek vertoornd geword op daardie geslag en gesê: Altyd dwaal hulle met die hart. Maar húlle het my weë nie leer ken nie, 11sodat Ek in my toorn gesweer het: Hulle sal in my rus nie ingaan nie.”

Die agtergrond hiervoor vind ons in Numeri 14 waar die volk gestruikel het oor die laaste hekkie om in die land Kanaän in te gaan, ‘n gedeelte waaroor ek later vandag gaan preek. Lees meer by Vier voorbidders vir die volk.

Die oproep aan ons as gelowiges is soos volg:

12Sorg daarvoor, broeders, dat daar nie miskien in een van julle ’n bose en ongelowige hart is deurdat hy van die lewende God afvallig word nie. 13Maar vermaan mekaar elke dag so lank as dit vandag genoem word, sodat niemand van julle deur die verleiding van die sonde verhard word nie. 14Want ons het deelgenote van Christus geword, as ons net die begin van ons vertroue tot die einde toe onwrikbaar vashou.”

Dit is ‘n opdrag wat ons nie kan weier nie. Ons is saam hierin: 

“4:1Laat ons dan vrees dat, terwyl die belofte om in sy rus in te gaan nog standhou, dit nie miskien sal blyk dat iemand van julle agtergebly het nie. 2Want aan ons is die evangelie ook verkondig net soos aan hulle (‘n verwysing na Josua en Kaleb se pleitrede in die woestyn om die Here te vertrou en Hom te gehoorsaam); maar die woord van die prediking het hulle nie gebaat nie, omdat dit by die hoorders nie met die geloof verenig was nie.”

Dit is iets wat ons self moet gehoorsaam:

9Daar bly dus ’n sabbatsrus oor vir die volk van God; 10want wie in sy rus ingegaan het, rus ook self van sy werke soos God van syne. 11Laat ons ons dan beywer om in te gaan in dié rus, sodat niemand in dieselfde voorbeeld van ongehoorsaamheid mag val nie.”

En waaraan ons gehoorsaam moet wees, is uiteraard presies die Woord van God wat Hy vir ons gegee het. Hoekom?:

12Want die woord van God is lewend en kragtig en skerper as enige tweesnydende swaard, en dring deur tot die skeiding van siel en gees en van gewrigte en murg, en is ’n beoordelaar van die oorlegginge en gedagtes van die hart. 13En daar is geen skepsel onsigbaar voor Hom nie, maar alles is oop en bloot voor die oë van Hom met wie ons te doen het.” (Hebr 3:18-4:13 OAV)

Dit is die Here Jesus self wat dié Woord van God gebruik in ons lewe. Hy help ons om die Woord te gehoorsaam en ons lewe op God se woorde te bou. Sodat ons in die proses van heiligmaking die volmaaktheid in Christus kan bereik, al is dit dan eers ná ons dood.



     

View all posts in this series

Tags:

Trackback from your site.

Chris van Wyk

Ek is gemeenteleraar by Somerstrand gemeente, Port Elizabeth. My passie in die lewe is om God bo alles te dien en gelowiges in geloofsvorming te begelei. I am pastor at Summerstrand congregation, Port Elizabeth. My passion in life is to serve God above all and to lead believers in faith formation.

Leave a comment

Onlangse kommentaar

  • Avatar

    Estella Steenkamp

    |

    Baie dankie vir die bostaande inligting ek het alreeds kennis gemaak met u skrywe oor homoseksualiteit. Ek moet se ek dink nie dit moet gaan oor homoseksualiteit as sulks nie maar oor die geweldige sonde dat gewone mense wat dink hulle is so slim die woorde wat God duidelik se dit is sonde wil verander na nie sonde. Dat hulle self werktuie van satan is want God se in sy woord dat Hy hulle wat enige iets verander aan sy woord gaan straf. Ek vind mens kan romeine 1 oor en oor lees. Ons is natuurlik almal tot die dood toe skuldig maar ons neem God se vergifnis aan en Hy begin n werk in ons en ons begin vrugte dra baie klein en min aan die begin vir sommiges van ons maar Sy genade is so groot

  • Avatar

    Chris van Wyk

    |

    Hi Elizabeth, ja, dit is ‘n komplekse onderwerp. Ek het redelik uitvoerig daaroor geskryf in my hantering van Numeri: Ekskursie – geweld in die OT. Jy sal daar genoeg stof kry tot nadenke.

    Vandag is ons egter in die genadetyd van die Here waarin die geestelike oorlog geveg word teen die bose magte in die lug om mense uit die duisternis te wen vir die koninkryk van God se lig (Ef 6). Die wapens van ons stryd is dus geestelik.

    Maar, ons moet ook nie vergeet dat die beeld van God as ‘n Oorlogvoerder in die apokaliptiese dele van die NT, veral in die Openbaring aan Johannes, weer na vore kom waarin God se verlossende oordeel oor die wêreld deur die Lam aan die kruis wat ook die Leeu van Juda is, voltrek word. Die plae wat só ‘n belangrike rol gespeel het in God se oordeel oor farao en sy mense keer in Openbaring terug in die vorm van die seëls, trompette en bakke wat verskriklike ontwrigting en lyding regoor die wêreld veroorsaak het.

    Hierdie beeld van God pas dus naatloos by dié van Eksodus in waar God se volk uit hulle slawerny bevry is asook dié van Numeri en Josua waar Israel in ‘n “Heilige Oorlog” die land van sy afvallige inwoners gereinig het. Dit kom weer aan die einde van die tyd.

  • Avatar

    Johan

    |

    Baie dankie Chris vir al die woord uitleg en e-pose
    Ontspan en geniet die rus.
    Johan Swanepoel

  • Avatar

    Louisa C

    |

    Goeie more, baie dankie. Groot waardering vir hierdie artikels.

  • Avatar

    Louis

    |

    Dankie Chris

  • Avatar

    Jan Louw

    |

    Chris,
    Ek wil weereens vir jou baie dankie sê vir die groot werk waarmee jy besig is in diens van die gelowiges.
    Ek kan egter steeds nie lekker vrede maak met die gedagte om van God as “wat” te praat nie. God is tog ‘n persoon en nie ‘n “iets”, soos by die heidene nie. Alles wat jy aanhaal en sê oor God, bevestig dat Hy “Iemand”is wat bv kinders het en en wat liefhet en dinge doen. God is ‘n Wie en nie ‘n Wat nie.
    In Ps 8 sê Dawid wel, “Wat is die mens!”, maar in daardie omstandighede is dit kollektief bedoel en nie die mens as ‘n persoon nie.
    Ag ek kry dit maar net van my hart af juis omdat ek soveel waardering vir jou en jou werk het.

  • Avatar

    Elizabeth Maartens

    |

    More

    Ek het ‘n vraaag. Een van die die basiese Christelike waardes is liefde. In die lig hiervan is dit nodig vir Christene om eerder te kies vir vrede as vir oorlog. Tog is die Bybel gevul met geskiedenis wat daarop dui dat oorlog tog regverdig is. Hoe oordeel ‘n mens hieroor?

  • Avatar

    Chris van Wyk

    |

    Hi Tap, dit is ‘n gedeelte wat regtig moeilik is om te interpreteer. Kommentare verbind hierdie uitspraak van Jesus oor die koms van die koninkryk basies aan ses moontlikhede:

    1 – die verheerliking op die berg wat in al drie evangelies net ná hierdie uitspraak volg;
    2 – die opstanding van Jesus ná sy kruisiging wat Judas nie meemaak nie;
    3 – die uitstorting van die Heilige Gees met Pinksterdag;
    4 – die groei van die kerk met die verkondiging van die koninkryk van God;
    5 – die verwoesting van Jerusalem in 70 nC;
    6 – die tweede koms van Jesus, waarvan die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing was.

    Ek kies vir ‘n kombinasie van almal, behalwe nommer 5, veral na aanleiding van R T France se uitstekende kommentaar op Matteus. My interpretasie is soos volg:

    1 – die verheerliking op die berg volg in al drie evangelies direk ná hierdie uitspraak en is in wese ‘n openbaring van die heerlikheid wat Jesus gehad het, en ‘n voorafskaduwing van die heerlikheid wat Hy ná sy kruis en opstanding weer sou ontvang (Matteus 16:21-17:8; Lukas 9:23-36; Markus 8:34-9:8).

    Die verheerliking op die berg was dus ‘n bevestiging vir die dissipels van die heerlikheid van Jesus wat na sy dood aan die kruis bevestig word deur die opstanding, die uitstorting van die Heilige Gees, die groei van die kerk en die lewende hoop op die wederkoms.

    2 – die uitspraak is deel van die oproep van Jesus dat die dissipels die kruis moet opneem en Jesus moet volg. Die verheerliking op die berg was dus ‘n aanmoediging en bemoediging dat hulle dissipelskap die moeite werd sou wees, want hulle sou deel in die heerlikheid van Jesus.

    3 – die opstanding van Jesus uit die dood was ‘n uitsonderlike demonstrasie van die koms van die koninkryk, maar belangrik, wat Judas nie meegemaak het nie. Hy is dood vóór Jesus opgestaan het. Dit verklaar die opmerking dat sommige nie die dood sou smaak vóór hulle die koms van die koninkryk sou sien nie.

    4 – die deurslaggewende element in hierdie interpretasie is egter Petrus wat in sy tweede brief duidelik die verheerliking op die berg aan die koms van die koninkryk verbind:

    “Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al sy majesteit gesien. Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: ‘Dit is my geliefde Seun oor wie Ek My verheug.’ Die stem uit die hemel het ons self gehoor toe ons saam met Hom op die heilige berg was. En dit het vir ons die boodskap van die profete nog meer bevestig. Hierdie boodskap is soos ’n lamp wat in ’n donker plek skyn. Julle sal goed doen as julle in sy lig bly totdat die dag aanbreek en die môrester opkom in julle harte.” (2 Pet 1:16-18).

    Onthou ook dat die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing van die vervulling van die profesie van Daniël 7:13-14 is:

    “My nagtelike visioen het voortgeduur: daar het in die wolke iemand aangekom, iemand soos ’n menslike wese. Hy het na Hom toe gegaan wat ewig lewe en is voor Hom gebring. Aan dié menslike wese is die heerskappy en eer en koningskap gegee sodat al die volke, nasies en taalgroepe hom sou dien. Sy heerskappy is ’n ewige heerskappy, dit sal nie tot niet gaan nie; sy koningskap sal nie ophou nie.”

  • Avatar

    Chris van Wyk

    |

    Hi William, die evangelie (euangelion) is die “goeie nuus” dat elkeen wat in Jesus Christus glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê (Joh 3:16). Soos dit ook in vers 1 van 2 Timoteus 1 verklaar word: “die belofte van die lewe wat in Christus Jesus is.” Dit is ‘n woord wat in die NT nét vir die boodskap van Jesus gebruik word. Omdat die eerste vier boeke van die NT uitsluitlik fokus op die lewe wat daar in Christus Jesus is, word hulle daarom Evangelies genoem.

  • Avatar

    William Phillips

    |

    Wat is die evangelie?

Prontuit die Waarheid