PSALM 29

LEES

Raak stil voor die Here in gebed.

Lees die teksgedeelte deeglik deur, selfs 2 of 3 keer, hardop as dit kan. Wat tref jou? Let op vir temas in die gedeelte. Wat sê dit van God? Wat sê dit van mense? Wat sê dit van die wêreld? Skryf dit in jou joernaal neer.

PSALM 29

¹ ‘n Psalm. Van Dawid. 

Gee eer aan die Here, godeseuns!

Gee eer aan die Here vir sy heerlikheid en krag! 

² Gee eer aan die Here vir die heerlikheid van sy Naam! 

Buig in aanbidding voor die Here in sy glansryke heiligheid. 

³ Die stem van die Here is oor die waters, 

die God van heerlikheid laat dit dreun, 

die Here is bo die magtige waters, 

⁴ die stem van die Here is kragtig, 

die stem van die Here is glansryk. 

⁵ Die stem van die Here breek seders, 

die Here versplinter die seders 

van die Libanon. 

⁶ Hy laat hulle bokspring soos ‘n kalf, 

Libanon en Sirjon 

soos jong buffels.

⁷ Die stem van die Here splyt rotse met vlamme.

⁸ Die stem van die Here laat die woestyn bewe, 

die Here laat die woestyn 

by Kades bewe. 

⁹ Die stem van die Here laat wildsbokke lam,

dit stroop bosse kaal. 

Sy hele paleis sê: “Heerlikheid!” 

¹⁰ Die Here troon oor die vloed, 

ja, die Here troon as koning vir ewig. 

¹¹ Die Here gee krag aan sy volk, 

die Here seën sy volk met vrede. (2020-vertaling). 

Teks en konteks

Psalm 29 is een van die Psalms wat God se teenwoordigheid in die natuur verheerlik – soos dit ook die geval is met Psalm 8 en 19. Charles Spurgeon het gesê dat ’n mens moeite moet doen om hierdie Psalm in ’n donderstorm te lees, omdat jy dan dieper sal verstaan wat die Psalm probeer sê.

Die Psalm is ‘n lofpsalm met drie dele:

Vers 1-2

Dawid roep die hemelinge (letterlik “seuns van God” = sy hemelse “familie” of “raad”) op om saam met die geloofsgemeenskap op aarde God te loof en voor Hom te buig en hulle stem by God s’n te voeg.

Vers 3-9

Dawid loof God vir Sy magtige allesveranderende stem soos ‘n mens dit in die natuur kan waarneem: in die geluid van onweer (vers 3), in die lig van weerligstrale (vers 5-8) en selfs moontlik in aardbewings (“bokspring”, “bewe” in vers 6, 8). ‘n Mens kan hierdie “stem” van God waarneem op sewe plekke: rivierwaters (vers 3), see/oseaan (vers 3), Libanon (vers 5-6), Sirjon (vers 6 – vgl Deut 3:8-9 = Hermon), woestyn (vers 8), bosse (vers 9), Sy paleis (vers 9) – en natuurlik in die 8ste plek, die geloofsgemeenskap (vers 10-11) wat eintlik weer ‘n volgende deel van die Psalm is.

Deur God se stem met hierdie natuurverskynsels te vergelyk dra daarmee die inherente en allesveranderende krag van God oor. Volgens geleerdes word die Kanaänitiese natuurgodsdiens van Baäl teologies radikaal herinterpreteer om Jahwe se heerskappy ook in die natuur te verkondig. Baäl was bekend as die reëngod en is dikwels uitgebeeld met ’n weerligstraal in sy hand as wapen.

Teenoor die opvatting dat Baäl reën gee, bely die Psalm dat dit Jahwe is wat reën gee en dat onweer nie bloot dié van ’n groot natuurkrag of die stem van Baäl is nie, maar eerder die stem van die Here, wat ook op simboliese wyse die krag en oorvloed wat Hy vir sy volk gee, illustreer. Daarmee word die suigkrag van die Baälgodsdiens vir die geloofsgemeenskap op teologiese wyse getroef.

Vers 10-11

Dawid sluit af met ‘n versterkende belydenis oor die krag en oorvloed wat hierdie sprekende God vir sy volk gee (vers 10-11) en in wie se lewens Sy stem tot sy reg kom. Die krag van die Here is nie net ’n wapen wat vernietig of verstom nie. Dit seën en versorg Sy volk.

Die Psalm sê dus dat die Here nie net die God van die geskiedenis is nie, soos die historiese Bybelboeke (Samuel, Konings) dit oorvloedig uitspel nie, maar ook die God is van die natuur. Die Psalm bely egter ook tereg dat hierdie Here meer is as die natuur (anders as in die Baälgodsdiens). Hy is die Een wat in die natuur en die natuurkragte teenwoordig is, maar ook daarbo verhewe is – soos onder andere in die opdragte aan die “seuns van God” gesien kan word. God is ook nie net in beheer van die natuurkragte nie, maar sorg ook vir die gelowiges (vers 11).

God is nie stil nie – nie in die natuur nie, nie in die geskiedenis nie – Hy laat van Hom hoor!

Boodskap en betekenis

‘n Paar gedagtes om oor na te dink:

1. ’n Mens kan dink, selfs al doen jy baie moeite om die Bybel daagliks te lees, dat God se stem net soos ’n bandopname is. Psalm 29 herinner ons dat die stem van die Here nie maar net ’n opname uit die verre verlede is nie, maar ’n lewendige uitsending, wat hier en nou effektief is.

2. Dat Jesus op die see juis die storm stilmaak (Mark 4:35-41), het ‘n besondere betekenis: 1) wat enige idee dat God met die natuur gelyk gestel kan word, die nek omdraai; en 2) duidelik stel dat God ook in die stilmaak van ‘n storm teenwoordig is, soos natuurlik ook al in 1 Konings 19:12 gesê is, dat God in: “’n fluistering in die windstilte” was.

3. Gelowiges hoor iets – altans behoort iets te hoor – waarvoor ander mense doof is: die stem van God.

4. As ons ore ingestel is op God, dan doen ons die regte goed.

LUISTER

Dink na oor wat God vir jou hiermee wil sê. Waar raak hierdie gedagtes jou lewe in die praktyk? Wat vra dit van jou? Wat belowe dit vir jou? Wat moet jy dink of doen daarmee? Wat is die kern van die boodskap van dié teks vir jou dag en lewe? Dit help jou sin maak van jou eie ervarings in die lig van God se Woord.

LEEF

Besluit hoe jy daarop gaan reageer. Sê dit vir die Here in gebed. Skryf dit in jou joernaal. Geniet Sy teenwoordigheid. Laat die boodskap wat God jou gee met jou saamgaan deur die dag. Leef dit uit.