PSALM 146

LEES

Raak stil voor die Here in gebed.

Lees die teksgedeelte deeglik deur, selfs 2 of 3 keer, hardop as dit kan. Wat tref jou? Let op vir temas in die gedeelte. Wat sê dit van God? Wat sê dit van mense? Wat sê dit van die wêreld? Skryf dit in jou joernaal neer.

PSALM 146

LOFPRYSING

(Ps 146 – 150)

146¹Halleluja!

Loof die Here, o my siel!

²Ek wil die Here loof solank ek leef;

ek wil my God besing solank ek bestaan.

³Moenie op vooraanstaandes

vertrou nie,

op ‘n mens, by wie daar

geen verlossing is nie.

⁴Sy asem gaan uit,

hy keer terug na die grond;

op daardie dag is sy planne

daarmee heen.

⁵Gelukkig is die mens

wat die God van Jakob as sy hulp het,

wie se hoop gevestig is

op die Here, sy God –

⁶Hy wat hemel en aarde

gemaak het,

die see, en alles wat daarin is,

Hy wat trou bly tot in ewigheid,

⁷wat die reg van verdruktes handhaaf,

aan hongeres brood gee.

Die Here laat gevangenes vry;

⁸die Here maak blindes se oë oop;

die Here rig dié op

wat terneergedruk is.

Die Here het regverdiges lief;

⁹die Here beskerm •vreemdelinge;

vaderloses en weduwees help Hy op,

maar die pad van goddeloses

maak Hy krom.

¹⁰Die Here sal vir ewig regeer,

jou God, Sion,

van geslag tot geslag.

Halleluja! (2020-vertaling)

Teks en konteks

Inleiding

Psalm 146-150 sluit die vyfde Psalmboek, trouens die hele boek van die Psalms, af met vyf Halleluja-lofliedere.  Telkens verskyn dié opskrif in hierdie vyf Psalms: “Halleluja!” – dit beteken: “Prys die Here!”

• Psalm 146 raai die geloofsgemeenskap aan om op die Here te vertrou, nie op mense nie.  Die redes vir ons lof lê in God se kongruente karakter.  Jy kan staatmaak daarop dat Hy is en doen soos Hy Hom in die Skepping en die lewe openbaar.
• Psalm 147 raai die geloofsgemeenskap ook aan op die Here te vertrou, maar begrond dit in God se vreugdevolle versorging wat Hy ten toonstel in die natuur sowel as in die geskiedenis van sy mense: ”Die Here vind vreugde in hulle wat vir Hom ontsag het.”
• Psalm 148 brei die oproep tot lof uit tot die hele heelal – skepsels en skeppings.  Die redes vir die lof lê in God se betroubare bevestiging van alles wat leef.
• Psalm 149 roep die geloofsgemeenskap op om God te loof in hulle byeenkomste.  Die redes vir die lof lê in God se goedgesindheid aan sy getroue volgelinge.
• Psalm 150 roep alles wat asem het op om God te loof: “na die omvang van sy grootheid.”

God is dus kongruent in sy karakter, vreugdevol in sy versorging, betroubaar in sy bevestiging, goedgesind teenoor sy getroue volgelinge, en onpeilbaar groot in sy omvang.  Sela.

Psalm 146 – Ek wil my God besing solank as wat ek bestaan

Die Psalmis sing die geloofsgemeenskap toe en rig beide sy lof aan die Here self sowel as aan die geloofsgemeenskap om op die Here te vertrou.  Soos hy die Here se lof wil besing solank as wat hy bestaan, só wil hy hê dat die gelowiges dit sal doen.

Hy trek ‘n sterk kontras tussen die vertroue op mense en God.  Mense kan nie uiteindelik vertrou word nie, want hulle is sterflik, selfs al sou hulle vir ‘n tyd lank iets kon beteken.  Dit is net die Here wat trou bly tot in ewigheid, want Hy leef inderdaad van ewigheid tot ewigheid.

Die dieptepunt van sy vertroue in God lê in God se kongruente karakter.  Jy kan staatmaak daarop dat Hy is en doen soos Hy Hom in die Skepping en die lewe openbaar: “Hoe gelukkig is die mens wat die God van Jakob as sy bystand het, wie se hoop gevestig is op die Here, sy God … wat hemel en aarde gemaak het …. wat die reg van verdruktes handhaaf, aan hongeres brood gee.”

Let op die tien beskrywings van God se karakter in vers 6-9, skryf dit op ‘n kaartjie, en herinner jouself deur die dag daaraan, dat dit dié God is wat jou God is: “Hoe gelukkig is jy …!”:

• Die Here bly trou tot in ewigheid,
• Die Here handhaaf die reg van verdruktes,
• Die Here gee aan hongeres brood,
• Die Here bevry gevangenes,
• Die Here maak blindes se oë oop,
• Die Here rig dié op wat terneergedruk is,
• Die Here het regverdiges lief,
• Die Here beskerm vreemdelinge,
• Die Here help vaderloses en weduwees op,
• Die Here maak die pad van goddeloses krom.

Dit is soos die “Tien Gebooie” van God se karakter waarop jy nie net regtig kan vertrou en in gebed voor die Here kan bring dat Hy dit waarmaak nie, maar wat jy in jou lofprysing aan God kan gebruik.

Soos die ou beryming van Psalm 146 gelui het:

Prys die HEER met blye galme,

o my siel, daar ‘s ryke stof!

‘k Sal, solank ek leef, my psalme

vrolik toewy aan sy lof

en Hom, wat sy guns my bied,

altyd groot maak in my lied.

Boodskap en betekenis

LUISTER

Dink na oor wat God vir jou hiermee wil sê. Waar raak hierdie gedagtes jou lewe in die praktyk? Wat vra dit van jou? Wat belowe dit vir jou? Wat moet jy dink of doen daarmee? Wat is die kern van die boodskap van dié teks vir jou dag en lewe? Dit help jou sin maak van jou eie ervarings in die lig van God se Woord.

LEEF

Besluit hoe jy daarop gaan reageer. Sê dit vir die Here in gebed. Skryf dit in jou joernaal. Geniet Sy teenwoordigheid. Laat die boodskap wat God jou gee met jou saamgaan deur die dag. Leef dit uit.