2 KORINTIËRS 8:7-15

LEES

Raak stil voor die Here in gebed.

Lees die teksgedeelte deeglik deur, selfs 2 of 3 keer, hardop as dit kan. Wat tref jou? Let op vir temas in die gedeelte. Wat sê dit van God? Wat sê dit van mense? Wat sê dit van die wêreld? Skryf dit in jou joernaal neer.

2 KORINTIËRS 8:7-15

Ek plaas die hele hoofstuk ter wille van konteks. Jy kan eintlik hoofstuk 9 ook bylees, omdat dit ‘n eenheid met hoofstuk 8 vorm.

Insameling vir die armes in Jerusalem en Judea 

¹ Ons laat julle ook weet, broers, van die genade van God wat aan die gemeentes in Macedonië gegee is: ² dat hulle, te midde van swaar beproewing as gevolg van verdrukking, hulle oorvloedige vreugde en hulle diep armoede laat oorvloei het in ‘n rykdom aan vrygewigheid van hulle kant af. ³ Ek getuig dat hulle na vermoë, ja, selfs bo vermoë, bereidwillig was. ⁴ Hulle het pleitend by ons aangedring om deel te kan hê aan die genadewerk van hulpverlening aan die heiliges. ⁵ Dit was nie slegs soos ons gehoop het nie; trouens, hulle het hulleself eers aan die Here gegee, en toe, deur die wil van God, ook aan ons. ⁶ Gevolglik het ons Titus sterk aangemoedig om, soos wat hy hierdie genadewerk reeds begin het, dit ook net so by julle te voltooi.

⁷ Soos julle nou van alles oorvloed het, geloof en welsprekendheid en kennis en alle ywer en die liefde, wat deur ons toedoen onder julle is, sorg dat julle ook in hierdie genadewerk oorvloedig is. ⁸ Ek sê dit nie as ‘n opdrag nie, maar om aan die hand van ander se ywer die egtheid van julle liefde te toets. ⁹ Want julle ken die genade van ons Here Jesus Christus: dat Hy wat ryk was, ter wille van julle arm geword het, sodat julle deur sy armoede ryk kan word. ¹⁰ En ek gee my mening hieroor, want dit strek tot julle voordeel – julle wat reeds ‘n jaar gelede begin het om dit nie net te doen nie, maar dit ook te wil doen. ¹¹ Voltooi dan nou ook die taak, sodat, net soos julle bereidwillig was om dit te wil doen, julle ook bereidwillig sal wees om dit te voltooi uit wat julle het. ¹² Want as daar bereidwilligheid is, is dit aanneemlik volgens wat ‘n mens het – nie volgens wat jy nie het nie. ¹³ Dit beteken nie dat ander verligting kry en julle swaarkry nie, maar wel dat daar ewewig sal wees. ¹⁴ Julle huidige oorvloed vul hulle tekort aan, sodat hulle oorvloed weer julle tekort kan aanvul, en daar so ewewig kan wees. ¹⁵ Soos daar geskryf staan: 

“Die een met baie, het nie te veel gehad nie, en die een met net ‘n bietjie, nie te min nie.” (vgl Eks 16:18 oor die manna)

Titus en sy medewerkers 

¹⁶ En aan God die dank, wat dieselfde ywer in julle belang in die hart van Titus gegee het. ¹⁷ Want hy het wel ons versoek ontvang, maar het ook baie ywerig en vrywillig na julle toe vertrek. ¹⁸ En saam met hom het ons die broer gestuur wie se lof in al die gemeentes besing word oor sy werk vir die evangelie. ¹⁹ En nie net dit nie: hy is ook deur die gemeentes aangewys as ons reisgenoot in hierdie genadewerk, wat deur ons verrig word tot verheerliking van die Here en as bewys van ons bereidwilligheid. ²⁰ So wil ons voorkom dat iemand ons verdink oor hierdie ruim som wat ons behartig. ²¹ Want ons is bedag op wat reg is, nie net voor die Here nie, maar ook voor mense. ²² Saam met hulle stuur ons ons broer, vir wie ons dikwels en in vele opsigte getoets, en ywerig bevind het, en wat nou nog yweriger is, deur sy groot vertroue in julle. ²³ Wat Titus betref, hy is my deelgenoot en medewerker in julle belang. Wat ons broers betref, hulle is gesante van die gemeentes, ‘n eer vir Christus. ²⁴ Lewer dan aan hulle voor die gemeentes die bewys van julle liefde en van ons trots op julle. (2020-vertaling).

Teks en konteks

Dit is ongelooflik om te sien op hoeveel wyses Paulus die gemeente van Korinte aanmoedig om vrygewig teenoor die gelowiges in Judea te wees met ‘n mildelike dankoffer. Hy motiveer hulle op ten minste die volgende 13 wyses in hoofstuk 8-9:

1. Met die voorbeeld van die vrywillige vrygewigheid van die arm gemeentes in Masedonië (Filippi, Berea, Tessalonika), die noordelike provinsie van Griekeland (2 Kor 8:1-5); Dit is ‘n teken van God se genade in hulle lewens!
2. Met die feit dat die Korintiërs eintlik ‘n oorvloed in alles het wat hulle kan motiveer om vrygewig te wees (2 Kor 8:7);
3. Met die voorbeeld van Christus wat arm geword het dat hulle ryk kon wees (2 Kor 8:9);
4. Met die herinnering aan hulle vroeëre gawe en die feit dat hulle die eerste was wat gewillig was om iets te doen (2 Kor 8:10);
5. Met die perspektief dat só ‘n gawe ewewig bring in die Christelike gemeenskap wat ook in die toekoms tot hulle eie voordeel kan wees (2 Kor 8:13-15); Let op hoe hy in vers 15 aanhaal uit Eks 16:18 waar die Israeliete manna uit die hemel ontvang het en kon optel vir hulle behoeftes!
6. Met die belofte dat die geld korrek hanteer sal word en by die regte plek sal uitkom: “ons is daarop gesteld om reg op te tree” (2 Kor 8:21)!
7. Met die herinnering dat hulle voorbeeld eintlik die ander gemeentes aangespoor het om betrokke te raak. Paulus het met hulle gespog by die ander gemeentes deur te sê: “Agaje is al ‘n jaar reg om te help” (2 Kor 9:2); Let op dat in hoofstuk 8 hy die Korintiërs aanmoedig met die voorbeeld van die Masedoniërs. In hoofstuk 9 herinner hy weer die Korintiërs (Agaje) daaraan dat hy hulle voorbeeld gebruik het om die Masedoniërs aan te moedig! Ek reken hy kry eintlik so ‘n Noord-Suid wedywering in mildadigheid hier aan die gang (Masedonië vs Agaje), iets wat ons in die rugbywêreld in Suid-Afrika goed sou verstaan!
8. Met die waarskuwing dat hulle baie skaam sal word as hulle nie gereed is as die broers kom om die dankoffer in te samel nie (2 Kor 9:4);
9. Met die aansporing dat dié wat karig saai, karig sal maai, waarmee hy hulle eintlik wys op die geestelike vrug van hulle dankbaarheid (2 Kor 9:6);
10. Met die herinnering dat God in staat is om hulle oorvloedig te seën om ook verder te kan bydra vir elke goeie werk (2 Kor 9:8,10-11), wat ook die fisiese vrug van hulle milddadigheid uitspel.
11. Met ‘n herinnering aan die boodskap van Psalm 112:9 dat sulke dankoffers ‘n teken van regverdigheid is: “(Die regverdige) deel uit en gee aan die armes; hy bly altyd vrygewig.” (2 Kor 9:9) Lees ook die konteks van Psalm 112 dat dié aksie van regverdiges goddeloses op hulle tande laat kners omdat dit die aansien van regverdiges verhoog! En onthou, daar word nie van die Here hier in die eerste plek gepraat nie, maar van sy regverdiges.
12. Met die perspektief dat hierdie gawe tot groot dankbaarheid en eer aan God sal aanleiding gee (2 Kor 9:11-13);
13. Met die interessante laaste motivering dat dié mense ook vir hulle sal bid en na hulle sal verlang (2 Kor 9:14)! Hoe meer ons tot ‘n seën vir ander mense is, hoe meer seën sal ons self ontvang – wat ‘n bonus!

Die ding wat vir my uitstaan is die klem op regverdigheid en dankbaarheid wat eintlik regdeur die twee temas is wat die gawe beskryf.

• Vrygewigheid is ‘n teken van “die regverdige” (Ps 112), bring ewewig in die gemeenskap van gelowiges, wat maar net ‘n ander manier is om regverdigheid te beskryf, en laat God regverdig optree teenoor almal. Om die waarheid te sê, daardeur skenk en skep Hy letterlik oorvloed!
• Net so kom die gawes voort uit dankbaarheid, kan letterlik as ‘n dankoffer beskryf word, en lei daartoe dat God gedank word.

Vrygewigheid word dus in die genadige en regverdige karakter van God begrond (2 Kor 8:1,9) sowel as in sy voorsiening (2 Kor 8:1,7; 9:8,10-11,15). En dit word as die normale Christelike praktyk voorgehou, soos dit reeds sigbaar was in die eerste gemeente in Jerusalem (Hand 4:32).

Boodskap en betekenis

Baie mense vra dikwels hoeveel ‘n mens moet gee. Benewens die riglyn van die tiende wat eintlik regdeur die Bybel ‘n beginsel bly (hoewel die klem sterk skuif van ‘n wetlike voorskrif na een wat vrywillig gegee word) gee Paulus hier die volgende riglyne wat jou kan begelei:

• ’n Mens moet jou beloftes gestand doen (2 Kor 8:10; 9:3);
• jy moet gee soveel as wat jy kan (2 Kor 8:12, 9:6);
• jy moet sélf, uit jou hart uit, besluit hoeveel (2 Kor 9:7); en
• dít wat jy gee, moet in verhouding wees met dit wat God vir jóú gegee het (2 Kor 9:10).

Die grootte van jou dankoffer berus dus op die genade en voorsiening van God, wat aan ons gee sodat ons weer vir ander mense kan gee.

Interessant, die broers wat saam met Titus gestuur word, hoewel ons nie hulle name ken nie, word in die oorspronklike Grieks “apostels” genoem (2 Kor 8:23). Dit beteken hier egter moontlik meer dat hulle afgevaardigdes van die gemeente is, as dat hulle gestuurdes van God is, wat dan met die woord apostels weergegee sou kon word.

Hier sien ‘n mens ‘n verdere voorbeeld (vgl Hand 15) van die gebruik van die vroeë kerk om gevolmagtigde afgevaardigdes na ‘n ander gemeente of ‘n meerdere vergadering van die kerk te stuur vir die uitvoering van ‘n sekere opdrag – iets wat ons vandag gereeld doen in terme van die kontak met ander gemeentes, sowel as in verhouding met die ring en sinode in my eie kerklike konteks.

LUISTER

Dink na oor wat God vir jou hiermee wil sê. Waar raak hierdie gedagtes jou lewe in die praktyk? Wat vra dit van jou? Wat belowe dit vir jou? Wat moet jy dink of doen daarmee? Wat is die kern van die boodskap van dié teks vir jou dag en lewe? Dit help jou sin maak van jou eie ervarings in die lig van God se Woord.

LEEF

Besluit hoe jy daarop gaan reageer. Sê dit vir die Here in gebed. Skryf dit in jou joernaal. Geniet Sy teenwoordigheid. Laat die boodskap wat God jou gee met jou saamgaan deur die dag. Leef dit uit.