Psalm 116 – Ek het die Here lief, want Hy verhoor my smeekgebede
‘n Mens kan die Psalm in twee dele indeel op grond van die belangrike klem van die liefde vir God in vers 1-8 en die verdere klem op sy geloof in God wat tot verlossing gelei het en waarvoor hy die Here dank in die geloofsgemeenskap: vers 9-19. Die Psalm is ook verder belangrik weens die belangrike wyse waarop die Psalmis se getuienis fokus op God as die Verlosser en nie op homself as die verloste nie.
116:1-8 – Ek het die Here lief, want Hy het my verhoor
Let op dat die Psalmis baie direk oor die liefde vir God praat. Daar is verskeie Psalms wat praat van God se liefde vir sy mense (Ps. 11:7; 41:12; 146:8), sy liefde vir die reg (Ps. 33:5; 37:28; 45:8; 99:4) en sy liefde vir Sion (Ps. 84:2). ‘n Hele paar Psalms praat ook van die geloofsgemeenskap se liefde vir die tempel en Sion (Ps. 26:8; 84:2; 102:15), asook vir die wet (Ps. 119:113, 119, 163), die verordeninge (Ps. 119:167), en die woord (Ps. 119:140. Maar net drie Psalms praat direk van die Psalmis se liefde vir God self:
- 18:2: “Ek het U baie lief, Here, my Sterkte.” Die liefde vir God word in die konteks van Dawid wat uit die mag van Saul verlos is, verklaar.
- 97:10: “Julle het die Here lief, haat dan wat sleg is.” Die liefde word as motivering vir ‘n heilige lewe aangevoer.
- 116:1: “Ek het die Here lief, want Hy verhoor my smeekgebede.” Weereens word die liefde in die konteks van die verlossing uit gevaar uitgespreek, soos met Ps. 18.
Die Psalmis is lief vir die Here omdat hy uit gevaar gered is. Die Here het na hom geluister in sy genade, regverdigheid en ontferming (116:5). Hy kan dus tot rus kom, want die Here het goed aan hom gedoen, ‘n einde aan sy trane gemaak (116:7-8).
Die Psalmis beskryf egter die situasie waaruit hy gered is net vaagweg. ‘n Mens kan agterkom dat dit iets te make het met doodsangs (116:3,8) waarin hy gedink het dat mense hom óf in die steek gelaat het of net afwesig was (116:11). Dit kan ook wees dat hyself gestruikel het op een of ander wyse, of van struikeling bewaar is (116:8). ‘n Mens sou goedskiks kon dink dat dieselfde agtergrond van die verlossing uit die mag van Saul van toepassing kon wees, soos dit uitgespel word in Ps. 18, maar ons weet nie genoeg om dit te kan sê nie.
Die onsekerheid oor die konteks van die Psalm maak dit ‘n tipe Psalm wat ons nog beter vir onsself kan toeëien in ons eie situasies. Dit kan ook wees dat die Psalm doelbewus só vaag beskryf is, sodat die klem op God se verlossing geplaas kan word, nie noodwendig op die presiese “gory” detail van die moontlike struikeling, gewaande verlatenheid of realiteit van die gevaar nie.
116:9-19 – Ek het in U bly glo, en die Here het my gered
Op ‘n roerende manier beskryf hy sy geloof wat ten spyte van die gevaar en vertwyfeling: “selfs toe ek gedink het dit is klaar met my,” nie tot niet gegaan het nie. Die Here het Hom gered en daarom sal hy die Here nou in die geloofsgemeenskap dank.
Die Psalmis lewer daarom ‘n getuienis in die geloofsgemeenskap wat twee keer beskrywe word – 116:13-14; 18-19 – om die belangrikheid daarvan te onderstreep. Dit sluit ‘n drankoffer in, sowel as ‘n gelofte wat Hy aan die Here betaal in die teenwoordigheid van die geloofsgemeenskap.
Die drankoffer word in die Skrif verbind aan beide die verlossing uit gevaar – vgl. die verhaal van Jakob wat ‘n drankoffer uitgiet op die klip waar hy die ontmoeting met die Here by Bet-El gehad het (Gen. 35:14) – sowel as aan die offerkultus in die tempel. Interessant genoeg verbind ook Paulus geloof aan die metafoor van ‘n drankoffer in Fil. 2:17: “Julle geloof is ’n offer in diens van God. Selfs al word my bloed daarby as drankoffer uitgegiet, is ek daaroor bly, ja, is ek saam met julle almal bly.”
Dit is só wonderlik om die getuienis te hoor van hierdie Psalmis: “Vir die Here is die dood van sy troue dienaars geen geringe saak nie.” (116:15). Uiteraard kan dit soms nie vermy word nie – soos die Here Jesus Christus ook moes agterkom – maar dit raak die hart van God.
Boodskap
Die onsekerheid oor die konteks van die Psalm maak dit ‘n tipe Psalm wat ons nog beter vir onsself kan toeëien in ons eie situasies. Die klem moet op God se verlossing geplaas word, nie noodwendig op die presiese “gory” detail van ons eie situasies nie.
Ons kan daarom baie by die Psalm leer oor hoe om ons eie getuienis in die geloofsgemeenskap te lewer. Uiteraard help detail om begrip te gee vir die situasie, maar die fokus moet op die Verlosser val, nie op die verloste nie.
Die belangrike klem op die liefde vir God word geëggo in die liefde wat God vir sy troue dienaars het: “Vir die Here is die dood van sy troue dienaars geen geringe saak nie.” (116:15). Dit is ‘n geweldige troos in die tipe uitdagings waarvoor elke getroue kind van God te staan kom. Dit is dié God wat ons in geloof laat bly volhard!
Daar is ‘n besondere roerende weergawe van dié Psalm in die Liedboek van die NG Kerk van T.T. Cloete op die melodie van Maître Pierre Davantés: J’aime mon Dieu, car lorsque j’ay crié wat alreeds in 1562 getoonset is. Die melodie is dus al vier en ‘n half eeue met ons:
“1. God het ek lief, omdat Hy my verhoor.
Ek was beangs; Hy het na my geluister.
Toe ek Hom roep vanuit die dood se duister:
‘Heer, red my tog,’ het Hy my stem gehoor.”
Hier is ‘n orrelweergawe van Dick Sanderman wat jy op jou rekenaar kan speel terwyl jy dié vers saamsing of saambid:
http://www.psalmboek.nl/zingen.php?ber=5&psID=116&psvID=1&s=rit6
View all posts in this series
- BYBELSKOOL OOR PSALM 107-150
- Die praktiese waarde van die Psalms
- Inleiding op die vyfde Psalmboek (107-150)
- Hoe om die Psalms te lees
- Psalm 107 – God is goed en getrou – aan sy liefde is daar geen einde nie
- Psalm 108 – Ek wil die rooidag met lof wakker maak – u liefde reik tot in die hemel, u trou tot in die wolke
- Psalm 109 – U is goed en getrou, moet U nie doof hou nie
- Psalm 110 – U volk is gereed vir die dag waarop u u magte monster
- Psalm 111 – God se werk is groots en betroubaar
- Psalm 112 – Ontsag vir God se gebooie bring vreugde; Vertroue verdryf die vrees vir slegte tyding
- Psalm 113 – Prys die Here van waar die son opkom tot waar dit ondergaan
- Psalm 114 – Jubel uitgelate oor die Uittog uit Egipte
- Psalm 115 – Nie aan ons nie, Here, maar aan u Naam kom die eer toe
- Psalm 116 – Ek het die Here lief, want Hy verhoor my smeekgebede
- Psalm 117 – God is oneindig betroubaar in sy onmeetlike liefde vir ons
- Psalm 118 – Aan sy liefde is daar geen einde nie
- Psalm 119 – Dit gaan goed met dié wat wandel volgens die woord van die Here
- Psalm 119:1-8 – ALEF: God begelei en inspireer ons deur sy wet en getuienisse
- Psalm 119:9-16 – BET: Gehoorsaamheid aan God se woord bewaar van sonde
- Psalm 119:17-24 – GIMEL: God se woorde is raadgewers wat insig gee
- Psalm 119:25-32 – DALET: Die pad van u bevele volg ek geesdriftig
- Psalm 119:33-40 – HE: Onderrig my dat ek enduit u voorskrifte kan nakom
- Psalm 119:41-48 – WAW – Die liefde vir God se wet gee vryheid en vrymoedigheid
- Psalm 119:49-56 – ZAJIN – Onthou tog u woord aan u dienskneg
- Psalm 119:57-64 – GET – U, Here, is my deel; U troue liefde vul die aarde
- Psalm 119:65-72 – TET – U is goed en doen goed; leer my u voorskrifte
- Psalm 119:73-80 – JOD – U hande het my gemaak en aan my ‘n plek gegee
- Psalm 119:81-88 – KAF – Op u woord wag ek sodat ek dit kan nakom
- Psalm 119:89-96 – LAMED – Vir ewig staan u woord vas
- Bydraes hervat Maandag 12 Oktober
- Psalm 119:97-104 – MEM – Insig in God se openbaring kom deur gehoorsaamheid
- Psalm 119:105-112 – NUN – Ek gehoorsaam U ten spyte van gevaar
- Psalm 119:113-120 – SAMEK – Ontsag vir God se woord bring ondersteuning en onderskraging
- Psalm 119:121-128 – AJIN – Insig lê anderkant die pyn van gehoorsaamheid
- Psalm 119:129-136 – PE – As u woorde oopgaan, gee dit lig
- Psalm 119:137-144 – TSADE – My ywer vir u woorde verteer my wanneer my teenstanders dit vergeet
- Psalm 119:145-152 – KOF – Op u woorde wag ek
- Psalm 119:153-160 – RESJ – Die hoofsaak van u woord is waarheid
- Psalm 119:161-168 – SIN/SJIN – Sewe keer ‘n dag loof ek U oor u regverdige beslissings
- Psalm 119:169-176 – TAW – Hou my lewend sodat ek U kan loof
- Psalm 120 – Here, bevry my van bedrieglike tonge
- Psalm 121 – God, jou Beskermer, slaap nie
- Psalm 122 – Mag daar vrede in jou wees, Jerusalem
- Psalm 123 – Ons oë is gerig op God totdat Hy ons genadig is
- Psalm 124 – As die Here nie vir ons was nie … dan het hulle ons lewendig ingesluk
- Psalm 125 – Here, doen goed aan die goeies, aan dié wat opreg is in hulle harte
- Psalm 126 – Dié wat met trane saai, sal met gejuig maai.
- Psalm 127 – As die Here die huis nie bou nie, swoeg die bouers tevergeefs daaraan
- Psalm 128 – Hoe gelukkig is elkeen wat vir die Here ontsag het, wat sy paaie volg!
- Psalm 129 – Verlossing uit verdrukking; Verguising vir verdrukkers
- Psalm 130 – Uit die dieptes roep ek na U, Hoor tog my stem
- Psalm 131 – Groot dade en wonderwerke kom van God af
- Psalm 132 – Here, laat u gesalfde se kroon skitter
- Psalm 133 – Kyk hoe goed, hoe mooi is eensgesindheid onder gelowiges
- Psalm 134 – Mag die Here jou seën uit Sion
- Psalm 135 – God is goed; God is groot; God sorg vir sy volk
- Psalm 136 – Want vir ewig duur sy troue liefde
- Psalm 137 – Jerusalem bly my grootste vreugde
- Psalm 138 – U besiel my met innerlike krag
- Psalm 139 – Die wonder van God en van menswees
- Psalm 140 – Hou my veilig teen geweldenaars
- Psalm 141 – Maar op U bly my oë gerig
- Psalm 142 – Lei my uit gevangenskap dat ek u Naam kan loof
- Psalm 143 – U goeie Gees moet my lei op gelyk grond
- Psalm 144 – Hoe gelukkig is die volk wie se God die Here is
- Psalm 145 – Die Here is goed vir almal
- Psalm 146 – Ek wil my God besing solank as wat ek bestaan
- Psalm 147- Die Here vind vreugde in hulle wat vir Hom ontsag het
- Psalm 148 – Alles en almal loof die Here uit hemel en aarde
- Psalm 149 – Die Here is sy volk goedgesind en sal hulle vergeld
- Psalm 150 – Alles wat asem het, moet die Here oral loof!
- Psalm 151 – God luister na, roep en gebruik Dawid in die geveg met Goliat
Tags: Psalms
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
Hi Karin, jy kan kyk by https://bybelskool.com/hebreers-511-620-gaan-voort-na-volwassenheid-en-hou-stewig-vas-aan-die-hoop-wat-voorle/ Daar skryf ek onder andere:
Die begin kwessies van die Christelike geloof kan ’n mens verhinder om geestelik volwasse te word. Hoekom? Nie net omdat hulle só vasgevang kan word daarin dat hulle nie geestelik volwasse word nie, maar omdat dit eintlik onmoontlik is om iemand wat van dié dinge afvallig geword het – nádat hulle die hemelse gawe gesmaak het, deel gekry het aan die Heilige Gees, die goeie woord van God gesmaak het, sowel as die kragte van die komende bedeling – om dié mense weer opnuut tot bekering te bring. Hulle het wat hulleself betref eintlik die Seun van God opnuut gekruisig en openlik tot skande gemaak, sê die skrywer.
Die boodskap het dan nie sy vrug in hulle gedra nie, en deur weereens op die begin kwessies te fokus, gaan nie maklik enige verandering by hulle bring nie. Dit sal net ’n wonder van God wees wat in sulke gevalle mense tot inkeer kan bring.
Ek hou van die manier waarop William Lane dit sê: “If those who have enjoyed a full and authentic Christian experience should then fall away, a renewal to repentance is impossible” (Word kommentaar). Let op die “if” en die “should“, want die skrywer dink nie só iets is regtig moontlik nie.
Hy sê wel: “Dit is immers onmoontlik om hulle wat eenmaal verlig is, wat die hemelse gawe gesmaak, en deel gekry het aan die Heilige Gees, en wat die goeie woord van God gesmaak, en ook die kragte van die komende bedeling, en tog afvallig geword het, weer opnuut tot bekering te bring, aangesien hulle wat hulleself betref, die Seun van God opnuut kruisig en openlik tot skande maak,” (Hebr. 6:4-6 in BDV).
Hoekom sou ons dit só erg wees, as ‘n mens ter wille van die argument sou bedink? Want dit sou beteken dat die lewende God aktief teengestaan word. Dit is egter iets wat eintlik nie kan gebeur nie.
Daarom is die skrywer nie regtig bekommerd oor die geloofsgemeenskap in Rome nie, want hy is oortuig dat hulle die pad met God na volwassenheid sal stap: “Maar selfs wanneer ons só praat, geliefdes, is ons, wat julle betref, oortuig van beter dinge wat betrekking het op verlossing.” (Hebr. 6:9). Die Here is immers nie onregverdig nie, sien raak wat hulle vir Hom en vir die ander “heiliges” doen. Hy wil net baie graag hê dat elkeen van hulle enduit dieselfde ywer sal toon om die wedloop wat vir hulle voorlê te voltooi, soos dié wat hulle voorgegaan het. In hfst. 11-12 sal hy verder daaroor uitbrei.
Karin de Kock
| #
Goeie more Ds Chris,
Dankie dat ek uit Namibië ook ń vraag kan vra.
Hoe moet ń mens Hebreërs 6:4-9 verstaaan?
Baie dankie
Groete
Karin de Kock
Chris van Wyk
| #
Die vroeë kerk het Openbaring 1:10 se verwysing na die dag van die Here op die Sondag betrek, bv die bekende onderrig van die Didage. Jy kan verder lees by https://bybelskool.com/waarom-vier-ons-nie-meer-die-sabbat-soos-dit-in-die-wet-gebied-word-nie/ en https://bybelskool.com/sabbat/
Sonja
| #
Hi Chris
Kan jy moontlik vir my verduidelik hoekom jy die dag van die Here as Sondag uitbeeld. Ek sal ook teksverse wat dit ondersteun waardeer.
Chris van Wyk
| #
Waardeer die terugvoer!
Rudi
| #
Baie dankie die het die stuk in JAKOBUS vir my Baie beter laat verstaan, baie dankie geseend is jy met die uitleg
Chris van Wyk
| #
Hi Willie, nee, ek het nog nie die pad van akkreditasie gestap nie. Dit is net vir privaat verryking.
Chris van Wyk
| #
Spreuke 5:15-21
In Spreuke 5:7-14 borduur die pa voort op die versoeking van die vreemde vrou en waarsku al sy seuns teen die effek wat ontrouheid in die huwelik op jouself kan hê. Ontrouheid in die huwelik is nie speletjies nie! Dit lei tot ’n private hel en publieke skandes, sê Spreuke. Natuurlik is daar genade en vergifnis – so leer ons in die NT. Maar, voorsorg is beter as nasorg.
In Spreuke 5:15-21 keer die pa die situasie om. Sal jy nou graag wil hê iemand anders moet by jou vrou kom slaap? Stellig nie, so, waarom dit aan iemand anders doen? Die punt van die verbod op ontrou is om volle vreugde te vind in die huwelik met die vrou (of man) wat die Here vir jou gegee het. Vers 15: “Drink water uit jou eie opgaarput, en lopende water uit jou eie bron.” Jou vrou moet vir jou alleen wees en nie vir ander saam met jou nie!
Vers 18 herhaal dit: “Mag jou waterbron geseënd wees; verheug jou oor die vrou van jou jeug.”
Let op dat hier in die enkelvoud gepraat word, want dit was altyd die ideaal dat die huwelik monogaam sal wees, soos Jesus helder in Matteus 19 vir ons leer op grond van Genesis 2. Poligamie het via die nageslag van Kain pos gevat, en selfs die Israeliete het die nasies daarin begin navolg. Maar, dit was nooit God se skeppingsdoel met die mens nie. Laat jou vrou (of man) jou dus bedwelm, en niemand anders nie, want God sien en reageer op alles wat jy doen. Hierdie waarskuwing het daarby ook ‘n geestelike kant, want die Here sien dit alles raak. Jou sonde sal jou inhaal, jy sal sterf deur só ‘n gebrek aan selfbeheersing.
Dirk Uys
| #
Spreuke 5 vers 15 en 18a se uiteensetting asb. hoe moet dit toegepas word in vandag se lewe en persoonlike lewe?
Willie
| #
Kan mens n diploma of sertifikaat verdien na voltooiing van die kursus