Job 22 – Elifas: Jy was onregverdig en onbarmhartig, daarom gaan jy onder

Die derde gespreksrondte tussen Job en sy drie vriende word voortgesit met ‘n toespraak van Elifas (hfst. 22) waarop Job sal antwoord (hfst. 23-24).  Bildad sal nog ‘n kort toespraak lewer (hfst. 25), met Job wat daarop antwoord (hfst. 26-27).  Sofar kom egter nie weer aan die woord nie.

Elifas se argument is eintlik eenvoudig: 1) Job was onregverdig en onbarmhartig, en hy laat Job onder geen illusies daaroor nie, al gee hy geen konkrete voorbeeld nie, en verwys net na dinge wat hy dink moes gebeur het (22:1-20), en 2) Onderwerp jou aan God en jy sal weer vrede en voorspoed belewe (22:21-30).

Jy was onregverdig en onbarmhartig, daarom gaan jy onder – 22:1-20

Elifas draai nie doekies om nie.  Hy val Job nou op sy sterk punt af, en dit is sy vroomheid.  Hy maak die stelling dat Job se vroomheid geen voordeel vir God inhou nie – heeltemal onbewus natuurlik van die hemelse gesprek waarin Job se vroomheid inderdaad ‘n voordeel vir God in sy gesprek met die Satan ingehou het.

Hy ironiseer ook Job se vroomheid en vra half spottend: “Is dit oor jou diens aan Hom dat Hy jou straf?” Vir Elifas is dit net so duidelik dat Job iets verkeer gedoen het, al is dit nie vir almal sigbaar nie.  Trouens, hy maak bewerings van wat Job verkeerd sou gedoen het, wat veral op sosiale onreg neer sou kom: onreg teenoor sy familie, diefstal van armes, onbarmhartigheid teenoor dors en honger mense (onthou Jesus se profetiese rede oor die skape en die bokke wat juis oor hulle barmhartigheid die ewige lewe beërwe in Matt. 25!), sowel as teenoor weduwees en wese.

Daarom, sê Elifas, gaan dit so sleg met jou.  God is nie só ver in die hemel dat Hy nie kan raaksien op die aarde nie, dat Hy nie kan sien dat Job op die pad loop wat sondige mense uitgetrap het nie.  Sóós hulle sal Job voortydig uit die lewe weggeruk word en sal sy goed ook soos hulle s’n meegesleur word asof deur ‘n stroom water, omdat hulle geen erkenning aan God se gawes gegee het nie.

Onderwerp jou aan God, dan sal jy in vrede leef – 22:21-30

Elifas hou steeds die moontlikheid van inkeer en omkeer vir Job lewend, en hou eintlik ‘n baie verantwoorde Bybelse beginsel aan Job voor.  God verander mos die lot van mense wat van Hom leer en sy woorde ter harte neem, soos Elifas in vers 22-23 aanvoer: “As jy terugkom na die Almagtige toe, sal jy herstel word.”

Hierdie wonderlike waarheid word egter ‘n onwaarheid in die wrede woorde van Elifas, omdat sy beoordeling van die lewe van Job heeltemal van die merk af is.  Hy wil hê dat Job sy “goud” in God sal vind, nie in sy eie wysheid nie, want dit sal die verhoring van sy gebede beteken.  Maar dit is ironies genoeg presies wat Job wil doen, maar waarin hy ervaar dat hy gedwarsboom word.  Elifas sê dus die regte goed, maar pas dit op die verkeerde manier in die lewe van Job toe.

Ofir is ‘n plek waar goud gemyn is, en waarskynlik in suid-wes Arabië geleë.  Salomo het bv. goud van daar af laat invoer vir die tempel (1 Kon. 9:26–28).  Dit kan ook in Afrika (Somalië) of selfs Indië gewees het, soos sommige geleerdes voorstel.

In nog ‘n stukkie ironie sê Elifas: “Hy sal die skuldiges laat vrykom, en hulle sal vrykom deur jou onskuld.”  Aan die einde van die verhaal sal die drie vriende juis vrykom, omdat Job vir hulle in opdrag van die Here sal bid!