Genesis 20 – Abraham tree as profeet op ten spyte van sy onbehoorlike gedrag

Hierdie verhaal vertoon groot ooreenkomste met Abram se verblyf in Egipte toe daar ‘n hongersnood was in Kanaän (Gen. 12).  Hierdie keer trek Abraham na die grens tussen Kanaän en Egipte en gaan bly daar tussen Kades en Sur in Gerar op die suid-oostelike grens van Kanaän.

Soos die vorige keer in Egipte gee Abraham voor dat Sara sy suster is.  Hierdie keer gee hy vir ons meer detail.  Sy is inderdaad sy halfsuster.  Hulle het dieselfde pa, Tera, maar ‘n ander ma (Gen. 20:12).

Die koning van Gerar, Abimelek, laat haar haal om met haar te trou.  In twee drome die nag waarsku God hom om nie met ‘n getroude vrou te trou nie.  Dit sal hom sy dood kos.  Soos Abram by die Here gepleit het vir die regverdiges in Sodom en Gomorra, pleit Abimelek vir sy onskuldige nasie, want hy het dit onskuldig en sonder slegte bedoelings gedoen.

Interessant genoeg kom ‘n mens in die tweede droom agter dat die Here agter die skerms gewerk het om te keer dat Abimelek teen God sondig – let wel nie teen Abraham of Sara nie! – en het hom gekeer om aan haar te raak.

Abraham word as ‘n profeet beskryf – die eerste persoon wat so genoem word in die Bybel – wat vir Abimelek sou intree deur gebed, een van die belangrikste take van ‘n profeet.  Hulle was mense wat naby aan God gelewe het en daarom as Intersessors en Woordvoerders van God opgetree het.  Jy kan hier meer daaroor lees.

Abimelek het na God geluister, maar nie sonder om Abraham te betig vir sy “onbehoorlike gedrag”!  ‘n Mens kon verseker meer verwag het van iemand wat naby aan God gelewe het: “Wat het jou besiel om so iets aan te vang?” Voorwaar, sou ‘n mens saamstem.

Abraham se reaksie verskoon hom nie, maar gee ‘n mens insig in die geweldige uitdaging om God te dien in ‘n omgewing wat sedeloos en goddeloos lewe.  Abraham moes egter leer om die Here te vertrou, al was daar geen ondersteuning in die samelewing of selfs in sy wyer familiekring nie.

Abraham en Sara word oorlaai met rykdom en word die vryheid van die land aangebied.  Let op hoe Abimelek spesifiek vir Sara uitsonder om te wys dat alles in orde is, en sodat niemand sou skinder oor wat moontlik tussen hulle kon gebeur het nie.

Abraham se gebed herstel die situasie vir Abimelek en sy mense sodat die normale verwagting van vrugbaarheid herstel, ironies, want die volgende hoofstuk vertel vir ons dat Sara uiteindelik die seun van die belofte ontvang het.  Dit is selfs moontlik dat sy al swanger was met dié episode in Gerar.  Wie weet!

 Boodskap

1.  Dit tref my hoe God oor sonde dink. Wat moontlik tussen Abimelek en Sara kon gebeur het – en onthou Dawid het doelbewus dié grens oorgesteek met Batseba – sou nie net op ‘n horisontale vlak vir hulle probleme geskep het nie, maar in hulle vertikale verhouding met God.  Dawid erken dit in sy roerende boetepsalm as hy sê: “Teen U alleen het ek gesondig, ek het gedoen wat verkeerd is in u oë.” (Ps. 51:6).

Sonde het altyd met God se wil vir die lewe te make.  Waar ons dit oortree, bring ons nie net ons eie verhoudinge met mekaar in gedrang nie, maar nog dieper ons verhouding met God.  Dit is waarom sonde ook nie deur ‘n verskoning uit die weg geruim kan word tussen mense nie.  Dit behels altyd vergifnis van God se kant af, soos die gebed van Abraham inderdaad bewerk, selfs al was Abraham in die eerste plek eintlik verantwoordelik vir die gevaarsituasie vir Abimelek en Sara.

2.  Dit tref my ook hoe God in die midde van dié potensiële dilemma optree. Mense kon miskien dink dat Sara by Abimelek swanger geraak het, wat God se hele idee van die kind van die belofte in die gedrang sou gebring het.  Die Here sorg dat dit vir almal duidelik is dat Hy aan die werk is, beide in die feit dat Abimelek nie die troue voltrek nie, sowel as in die publieke bewussyn van wat hier aan die gang was.  God werk in ons gedagtes en gedrag op subtiele en tog helder maniere.

Dit versterk my vertroue op God dat Hy op soortgelyke maniere in my lewe sal optree.  Dat Hy my kan bewaar van die onnosel dinge wat ek onwetend kan doen.  Dat Hy my sal lei in gedagtes en gedrag om in gehoorsaamheid aan Hom te volhard.  Dat Hy my in die gelyk sal stel as ek oop en eerlik lewe.

3.  Dit tref my ook watter rol van profete verwag word: Intersessors en Woordvoerders. Ek weet nie almal is profete soos wat Abraham was, en soos wat ons in die lewe van Moses, Samuel, Elia, Elisa en die ander groter en kleiner profete van die OT kon sien nie.  Maar gelowiges het almal ‘n rol in ander se lewe in terme van voorbidding en getuienis.  Dit is ‘n profetiese rol.  Wanneer jy naby aan die Here lewe, is dit eintlik onmoontlik om nie voorbidding te doen en vanuit jou verhouding jou oortuigings met ander te deel nie.  Moet dus nie jou verhouding met God verwaarloos nie, en kom jou verantwoordelikheid na om te bid en te getuig.