Ek het my voorbereiding vir die boek Job klaargemaak:

• 

  Ek is getref deur Job se deurbreking van ‘n eenvoudige oorsaak-en-gevolg teologie. God se wêreld is meer kompleks as dit.

• Ek is getref deur die antwoord op die vraag na regverdigheid – kan ‘n mens staatmaak daarop dat dinge reg uitwerk? In ‘n ontmoeting met God lê insig en lotsverandering opgesluit.

• Ek is getref deur die vraag na vroomheid – sal ‘n mens lojaal bly aan God al gebeur wat ook al met jou? Ek is geïnspireer deur Job se voorbeeld van volharding in alles, en sy gebed wat God se toekoms vir ander oopsluit.

Ek begin 12 Januarie met die plasing van die inleidende bydraes en eindig met hfst. 42 op 16 Maart DV.  Die eerste byeenkoms vir saamgesels oor die boek Job in NGK Somerstrand is 13 Januarie 18:00.

Daar is soos altyd ook opsies vir kleingroepe en gemeente Bybelskole.  Jy kan hier registreer om die bydraes in jou Inbox te kry.  Dit is gratis.

Die verhaal van Job vind waarskynlik plaas in die tyd van die patriarge, Abraham, Isak en Jakob, soos uit die plekname en gebruike in die boek afgelei kan word.  Die boek het waarskynlik eers later tot stand gekom.

Job was egter nie ‘n Israeliet nie, maar van die land Us, ‘n gebied wat óf met die Arameërs in die Noord-ooste (Gen. 10:23; 22:21) óf met die Edomiete (Gen. 36:28) in die Ooste van Israel af verbind word.

Job se vriende was ook nie Israeliete nie.  Elifas was van Teman, ‘n naam wat ook met die Edomiete geassosieer word (Gen. 36:11).  Teman was bekend vir wysheid (Jer. 49:7).  Bildad was van Suag, ‘n naam wat ook met een van Abraham se seuns geassosieer word (Gen. 25:2).  Sofar was van Naäma, ‘n naam wat met die nageslag van Kain geassossieer word (Gen. 4:22) sowel as met ‘n stad in Kanaän (Jos. 15:41).  Dit is ook die naam van Rehabeam se ma, ‘n Ammonitiese vrou (1 Kon. 14:21).

Die boek van Job het soveel komplekse perspektiewe op menswees en ons interaksie met die geestelike wêreld dat dit baie moeilik is om die boodskap daarvan te reduseer tot ‘n enkelvoudige punt wat vir almal sal sin maak.

Dat dit oor lyding gaan, en spesifiek die lyding van onskuldiges en regverdiges, is só.  Dat dit gaan oor die morele orde van die wêreld (Clines), en óf ‘n mens kan staatmaak op die wetmatigheid van oorsaak en gevolg, is ook só.

Maar, hoe meer ‘n mens jou blootstel aan wat die tallose mense deur die eeue oor die boek geskryf het, hoe versigtiger word ‘n mens om jou eie bydrae te verwoord, veral omdat dit so maklik die boodskap van die boek kan verduister en eerder jou eie perspektief op die lewe kan weergee.

Dit is veral moeilik om deur die gespreksrondtes van Job met sy drie vriende te werk en die kaf van die koring te skei in terme van wat uiteindelik waar en navolgingswaardig is en wat nie.