1 Kronieke 25-26 – Dawid se reëlings vir ’n omvattende Levitiese bediening
Dawid reël die liturgiese en profetiese funksies van die Leviete
Hoofstuk 25 fokus op die drie Levitiese bedieningsgroepe uit die Kehatgroep, die bekende groepe van Asaf, Heman en Jedutun (waarskynlik ’n ander naam vir Etan). Interessant genoeg word hierdie keer bygevoeg dat hulle mense was wat onder begeleiding van die liere, harpe en simbale as profete opgetree het. Hulle het dus nie net ’n funksie in terme van die begeleiding van die liturgie in die tempel en die geloofsgemeenskap nie, maar ook ’n funksie in terme van die begeleiding van die geloofsgemeenskap om God se wil te hoor en te interpreteer.
Hulle het dus in ’n spesiale verhouding tot God gestaan, soos dit van die Skrifprofete (bv. Jesaja, Jeremia en Esegiël) en die profeteskole waar was (bv. Elisa). Die Asafgroep word hierin uitgesonder as profeties in diens van die koning, die Jedutungroep as profeties in die dank en lof aan die Here en van die Hemangroep dat Heman ’n siener was wat die koning in godsdienstige sake begelei het.
Die droom van God in Eksodus begin hier dus ’n al hoe groter vorm aanneem: “As julle My gehoorsaam en julle aan my verbond hou, sal julle uit al die volke my eiendom wees, ’n koninkryk wat My as priesters dien, en ’n gewyde nasie. Die hele aarde behoort immers aan My.” (Eks. 19:5–6). Ook Moses het sy versugting na dié spesiale verhouding met God uitgespreek: “Ek sou wou wens dat die hele volk van die Here profete was, en dat Hy sy Gees op almal mag lê.” (Num. 11:29).
Dit is ’n droom wat uiteindelik in die NT volledig waar sou word: “Julle, daarenteen, is ’n uitverkore volk, ’n koninklike priesterdom, ’n nasie wat vir God afgesonder is, die eiendomsvolk van God, die volk wat die verlossingsdade moet verkondig van Hom wat julle uit die duisternis geroep het na sy wonderbare lig.” (1 Pet. 2:9). Let op hoe die NT ook die profetiese funksie van gelowiges by die koninklike en priesterlike byvoeg: “die verlossingsdade moet verkondig”.
Wat van die Hemangroep egter nog meer verrassend is vir my, is dat hulle waarskynlik vroue gebruik het in die tempeldiens. Daarom staan daar, ná Heman se veertien seuns en drie dogters gelys is: “Hulle het almal onder leiding van hulle pa die sang in die huis van die Here begelei …” (1 Kron. 26:6). Omdat Heman ’n siener was en groot aansien weens sy baie seuns geniet het, het dit hom waarskynlik die vryheid gegee om sy dogters ook in te span, ’n man so na my hart!
Daarom praat Ps 68:26-27 van meisies wat tamboeryne slaan: “vooraan die sangers, agteraan dié wat snaarinstrumente speel, en tussenin, meisies wat tamboeryne slaan. Hulle loof God in kore, die nasate van Israel loof die Here.” Die gebruik om ná die ballingskap al hoe meer vroue in die tempel as sangeresse te gebruik (Esra 2:65; Neh. 7:67) kom dus van dié ontwikkeling van Heman af. Hy was nie net sy tyd vooruit nie, maar het dinge met sy optrede vir altyd verander, al was die ontwikkelinge stadig.
Dit tref ook dat oud en jonk saam in die dienswerk gebruik word op ’n volledig gelyke basis en dat selfs opleiding nie onderskeiding gebring het tussen opgeleides en leerlinge nie (1 Kron. 25:8). Oud en jonk en gevorderdes en beginners het gelyke status gehad in die dienswerk. Dit wys op ‘n diep insig in en keuse vir die noodsaaklike inter-generasionele en mentors dinamiek van die geloofsgemeenskap. Oud en jonk moes by mekaar leer. Gevorderdes en beginners moes by mekaar leer.
O, hoe nodig het ons nie om dié boodskap vandag weer te hoor vir wat in ons kerke gebeur nie. Alle ouderdomme móét deel wees van die erediens, en mense van alle vaardigheidsvlakke móét ingetrek en gebruik word in die diens aan God. Ons het dringend nodig om dié dinamiek uit ons geloofsgeskiedenis in Kronieke te herontdek en ons kerkwees op dié basis te herontwerp en uit te voer.
Die poortwagte, toesighouers en handhawers van orde en die regspraak
Hoofstuk 26 fokus op drie verdere groepe van die Leviete, die poortwagte, die toesighouers van die tempelskatte en die handhawers van die orde en die regspraak, funksies wat voorheen met die Rigters geassosieer is.
Die poortwagte
Uit die Asafgroep was daar ook die Koragiete onder die poortwagte waarvan ons ’n versameling Psalms het (Ps. 42-50; 73-88). Obed-Edom, van “ark-oppas” faam, val ook op, veral met die aantekening dat die Here hom besonderlik geseën het en hulle as groep baie bekwaam was. Hulle was onder andere verantwoordelik om gelowiges te help verstaan wat die korrekte manier is om by die tempel as deel van die geloofsgemeenskap op te tree (vgl. Ps. 15 en veral Ps. 24 waar die toegangsvereistes deur die “poorte” uitgespel word). Weereens is oud en jonk gelyk geag in die dienswerk.
Die toesighouers oor die tempelskatte en wydingsgeskenke
Sommige van die Leviete het die taak gehad om toesig te hou oor die tempelskatte sowel as die wydingsgeskenke. Dié geskenke het veral van die konings en ander leiers gekom. Dit val onder andere op dat Samuel en Saul (ironies!) in die lysie donateurs genoem word. Baie van dié skatte het natuurlik van oorlogsbuit gekom.
Die handhawers van die orde en die regspraak
‘n Ekstra funksie van die Leviete word hier uitgespel, die handhawing van orde in Israel en die verantwoordelikheid vir die regspraak. Die omvang van dié werk het alles ingesluit wat verband hou met die diens aan God en met die diens aan die koning.
by Chris van Wyk
View all posts in this series
- Bybelskool oor 1 en 2 Kronieke in die tweede kwartaal 2013
- Bybelskool oor Kronieke
- Inleiding op Kronieke
- Geslagsregisters in Kronieke
- Kaarte vir Kronieke
- Program vir leeswerk vir Kronieke
- Leesmetode vir Kronieke
- WEEK 1: 1 Kronieke 1-9
- 1 Kronieke 1 – Identiteit gewortel in Adam en Abraham
- 1 Kronieke 2:1-4:23 – Identiteit gewortel in Juda en Dawid
- 1 Kronieke 4:24-5:26 – Verspilde verhouding met God lei tot wegvoering
- 1 Kronieke 6-7 – Die prioriteit van geestelik-godsdienstige leiding
- 1 Kronieke 8-9 – Die bevestiging van Jerusalem as Judese eerder as Benjaminitiese gebied
- WEEK 2: 1 Kronieke 10-21
- 1 Kronieke 10 – Saul se gebrek aan gehoorsaamheid en gebedsafhanklikheid
- 1 Kronieke 11-12 – Dawid word deur God en volk as koning gevestig
- 1 Kronieke 13-15 – Dawid raadpleeg die volk en God in die proses om die ark na Jerusalem te bring
- 1 Kronieke 16-17 – Dawid vier die tuiskoms van die ark en ontvang omvattende seën van God
- 1 Kronieke 18-21 – Die Here help Dawid net waar hy gaan
- WEEK 3: 1 Kronieke 22-29
- 1 Kronieke 22 – Dawid berei Salomo nougeset voor vir die bou van die tempel
- 1 Kronieke 23-24 – Dawid reël die priesterlike en Levitiese bediening
- 1 Kronieke 25-26 – Dawid se reëlings vir ’n omvattende Levitiese bediening
- 1 Kronieke 27 – Dawid en die leiers in sy diens
- 1 Kronieke 28-29 – Dawid motiveer en mentor Salomo vir sy roeping om die tempel te bou
- WEEK 4: 2 Kronieke 1-9
- 2 Kronieke 1 – Salomo as wyse man en vernuftige handelaar
- 2 Kronieke 2-5 – Salomo bou die tempel en God se teenwoordigheid vul Sy huis
- 2 Kronieke 6 – Salomo plaas gebed sentraal in die verhouding met God
- 2 Kronieke 7 – God sit die seël op die tempel-inwyding met hemelse vuur en Sy verskyning aan Salomo
- 2 Kronieke 8-9 – Salomo het nasionale en internasionale invloed
- WEEK 5: 2 Kronieke 10-16
- Oorsig oor die konings waarvan die Kronis skryf
- 2 Kronieke 10 – Die ryk skeur weens die domastrantheid van Rehabeam
- 2 Kronieke 11-12 – Rehabeam tree met groot oorleg op, maar faal in sy primêre verhouding met God
- 2 Kronieke 13 – Abia bevestig Juda se steun op die Here se leierskap
- 2 Kronieke 14-15 – Asa doen wat reg is in die oë van die Here
- 2 Kronieke 16 – Asa ignoreer die Here se hulp vir dié wat Hom vertrou en sterf aan siekte
- WEEK 6: 2 Kronieke 17-24
- 2 Kronieke 17-18 – Josafat regeer soos Dawid van ouds, maar begaan ’n oordeelsfout om by Agab betrokke te raak
- 2 Kronieke 19-20 – Josafat beveg korrupsie met regters van integriteit en behaal ’n groot oorwinning met God se hulp
- 2 Kronieke 21 – Joram doen wat verkeerd is in die oë van die Here en word met oorlog en ’n ongeneeslike siekte gestraf
- 2 Kronieke 22-23 – Ahasia doen ook wat verkeerd is in die oë van die Here en sy ma Atalia vaar nie beter nie
- 2 Kronieke 24 – Joas herstel die tempel, maar val vir vleitaal en verlaat die Here
- WEEK 7: 2 Kronieke 25-32
- 2 Kronieke 25 – Amasia doen reg, maar nie met sy hele hart nie
- 2 Kronieke 26 – Ussia se voorspoed vang hom en hy raak te ingenome met homself
- 2 Kronieke 27-28 – Jotam hou koers, maar Agas verloor dit heeltemal
- 2 Kronieke 29-31 – Hiskia vra met sy hele hart na die wil van sy God en is voorspoedig
- 2 Kronieke 32 – Hiskia vertrou die Here in konflik en siekte en het berou van sy selfingenomenheid
- WEEK 8: 2 Kronieke 33-36
- 2 Kronieke 33 – Manasse is ’n gruwelike koning wat berou het en tot bekering kom
- 2 Kronieke 34 – Josia bestry afgodery, herstel die tempel en gehoorsaam die voorskrifte van die wetboek
- 2 Kronieke 35 – Josia hou die grootste Paasfees, maar sneuwel in oorlog weens sy koppigheid
- 2 Kronieke 36 – Jerusalem val en die volk word in ballingskap weggevoer
Tags: Kronieke
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
Hi Karin, jy kan kyk by https://bybelskool.com/hebreers-511-620-gaan-voort-na-volwassenheid-en-hou-stewig-vas-aan-die-hoop-wat-voorle/ Daar skryf ek onder andere:
Die begin kwessies van die Christelike geloof kan ’n mens verhinder om geestelik volwasse te word. Hoekom? Nie net omdat hulle só vasgevang kan word daarin dat hulle nie geestelik volwasse word nie, maar omdat dit eintlik onmoontlik is om iemand wat van dié dinge afvallig geword het – nádat hulle die hemelse gawe gesmaak het, deel gekry het aan die Heilige Gees, die goeie woord van God gesmaak het, sowel as die kragte van die komende bedeling – om dié mense weer opnuut tot bekering te bring. Hulle het wat hulleself betref eintlik die Seun van God opnuut gekruisig en openlik tot skande gemaak, sê die skrywer.
Die boodskap het dan nie sy vrug in hulle gedra nie, en deur weereens op die begin kwessies te fokus, gaan nie maklik enige verandering by hulle bring nie. Dit sal net ’n wonder van God wees wat in sulke gevalle mense tot inkeer kan bring.
Ek hou van die manier waarop William Lane dit sê: “If those who have enjoyed a full and authentic Christian experience should then fall away, a renewal to repentance is impossible” (Word kommentaar). Let op die “if” en die “should“, want die skrywer dink nie só iets is regtig moontlik nie.
Hy sê wel: “Dit is immers onmoontlik om hulle wat eenmaal verlig is, wat die hemelse gawe gesmaak, en deel gekry het aan die Heilige Gees, en wat die goeie woord van God gesmaak, en ook die kragte van die komende bedeling, en tog afvallig geword het, weer opnuut tot bekering te bring, aangesien hulle wat hulleself betref, die Seun van God opnuut kruisig en openlik tot skande maak,” (Hebr. 6:4-6 in BDV).
Hoekom sou ons dit só erg wees, as ‘n mens ter wille van die argument sou bedink? Want dit sou beteken dat die lewende God aktief teengestaan word. Dit is egter iets wat eintlik nie kan gebeur nie.
Daarom is die skrywer nie regtig bekommerd oor die geloofsgemeenskap in Rome nie, want hy is oortuig dat hulle die pad met God na volwassenheid sal stap: “Maar selfs wanneer ons só praat, geliefdes, is ons, wat julle betref, oortuig van beter dinge wat betrekking het op verlossing.” (Hebr. 6:9). Die Here is immers nie onregverdig nie, sien raak wat hulle vir Hom en vir die ander “heiliges” doen. Hy wil net baie graag hê dat elkeen van hulle enduit dieselfde ywer sal toon om die wedloop wat vir hulle voorlê te voltooi, soos dié wat hulle voorgegaan het. In hfst. 11-12 sal hy verder daaroor uitbrei.
Karin de Kock
| #
Goeie more Ds Chris,
Dankie dat ek uit Namibië ook ń vraag kan vra.
Hoe moet ń mens Hebreërs 6:4-9 verstaaan?
Baie dankie
Groete
Karin de Kock
Chris van Wyk
| #
Die vroeë kerk het Openbaring 1:10 se verwysing na die dag van die Here op die Sondag betrek, bv die bekende onderrig van die Didage. Jy kan verder lees by https://bybelskool.com/waarom-vier-ons-nie-meer-die-sabbat-soos-dit-in-die-wet-gebied-word-nie/ en https://bybelskool.com/sabbat/
Sonja
| #
Hi Chris
Kan jy moontlik vir my verduidelik hoekom jy die dag van die Here as Sondag uitbeeld. Ek sal ook teksverse wat dit ondersteun waardeer.
Chris van Wyk
| #
Waardeer die terugvoer!
Rudi
| #
Baie dankie die het die stuk in JAKOBUS vir my Baie beter laat verstaan, baie dankie geseend is jy met die uitleg
Chris van Wyk
| #
Hi Willie, nee, ek het nog nie die pad van akkreditasie gestap nie. Dit is net vir privaat verryking.
Chris van Wyk
| #
Spreuke 5:15-21
In Spreuke 5:7-14 borduur die pa voort op die versoeking van die vreemde vrou en waarsku al sy seuns teen die effek wat ontrouheid in die huwelik op jouself kan hê. Ontrouheid in die huwelik is nie speletjies nie! Dit lei tot ’n private hel en publieke skandes, sê Spreuke. Natuurlik is daar genade en vergifnis – so leer ons in die NT. Maar, voorsorg is beter as nasorg.
In Spreuke 5:15-21 keer die pa die situasie om. Sal jy nou graag wil hê iemand anders moet by jou vrou kom slaap? Stellig nie, so, waarom dit aan iemand anders doen? Die punt van die verbod op ontrou is om volle vreugde te vind in die huwelik met die vrou (of man) wat die Here vir jou gegee het. Vers 15: “Drink water uit jou eie opgaarput, en lopende water uit jou eie bron.” Jou vrou moet vir jou alleen wees en nie vir ander saam met jou nie!
Vers 18 herhaal dit: “Mag jou waterbron geseënd wees; verheug jou oor die vrou van jou jeug.”
Let op dat hier in die enkelvoud gepraat word, want dit was altyd die ideaal dat die huwelik monogaam sal wees, soos Jesus helder in Matteus 19 vir ons leer op grond van Genesis 2. Poligamie het via die nageslag van Kain pos gevat, en selfs die Israeliete het die nasies daarin begin navolg. Maar, dit was nooit God se skeppingsdoel met die mens nie. Laat jou vrou (of man) jou dus bedwelm, en niemand anders nie, want God sien en reageer op alles wat jy doen. Hierdie waarskuwing het daarby ook ‘n geestelike kant, want die Here sien dit alles raak. Jou sonde sal jou inhaal, jy sal sterf deur só ‘n gebrek aan selfbeheersing.
Dirk Uys
| #
Spreuke 5 vers 15 en 18a se uiteensetting asb. hoe moet dit toegepas word in vandag se lewe en persoonlike lewe?
Willie
| #
Kan mens n diploma of sertifikaat verdien na voltooiing van die kursus