1 Kronieke 25-26 – Dawid se reëlings vir ’n omvattende Levitiese bediening

Written by Chris van Wyk. Posted in Kronieke

Dawid reël die liturgiese en profetiese funksies van die Leviete

Hoofstuk 25 fokus op die drie Levitiese bedieningsgroepe uit die Kehatgroep, die bekende groepe van Asaf, Heman en Jedutun (waarskynlik ’n ander naam vir Etan).  Interessant genoeg word hierdie keer bygevoeg dat hulle mense was wat onder begeleiding van die liere, harpe en simbale as profete opgetree het.  Hulle het dus nie net ’n funksie in terme van die begeleiding van die liturgie in die tempel en die geloofsgemeenskap nie, maar ook ’n funksie in terme van die begeleiding van die geloofsgemeenskap om God se wil te hoor en te interpreteer.

Hulle het dus in ’n spesiale verhouding tot God gestaan, soos dit van die Skrifprofete (bv. Jesaja, Jeremia en Esegiël) en die profeteskole waar was (bv. Elisa).  Die Asafgroep  word hierin uitgesonder as profeties in diens van die koning, die Jedutungroep as profeties in die dank en lof aan die Here en van die Hemangroep dat Heman ’n siener was wat die koning in godsdienstige sake begelei het.

Die droom van God in Eksodus begin hier dus ’n al hoe groter vorm aanneem: “As julle My gehoorsaam en julle aan my verbond hou, sal julle uit al die volke my eiendom wees, ’n koninkryk wat My as priesters dien, en ’n gewyde nasie. Die hele aarde behoort immers aan My.” (Eks. 19:5–6).  Ook Moses het sy versugting na dié spesiale verhouding met God uitgespreek: “Ek sou wou wens dat die hele volk van die Here profete was, en dat Hy sy Gees op almal mag lê.” (Num. 11:29).

Dit is ’n droom wat uiteindelik in die NT volledig waar sou word: “Julle, daarenteen, is ’n uitverkore volk, ’n koninklike priesterdom, ’n nasie wat vir God afgesonder is, die eiendomsvolk van God, die volk wat die verlossingsdade moet verkondig van Hom wat julle uit die duisternis geroep het na sy wonderbare lig.” (1 Pet. 2:9).  Let op hoe die NT ook die profetiese funksie van gelowiges by die koninklike en priesterlike byvoeg: “die verlossingsdade moet verkondig”.

Wat van die Hemangroep egter nog meer verrassend is vir my, is dat hulle waarskynlik vroue gebruik het in die tempeldiens.  Daarom staan daar, ná Heman se veertien seuns en drie dogters gelys is: “Hulle het almal onder leiding van hulle pa die sang in die huis van die Here begelei …” (1 Kron. 26:6).  Omdat Heman ’n siener was en groot aansien weens sy baie seuns geniet het, het dit hom waarskynlik die vryheid gegee om sy dogters ook in te span, ’n man so na my hart!

Daarom praat Ps 68:26-27 van meisies wat tamboeryne slaan: “vooraan die sangers, agteraan dié wat snaarinstrumente speel, en tussenin, meisies wat tamboeryne slaan.  Hulle loof God in kore, die nasate van Israel loof die Here.” Die gebruik om ná die ballingskap al hoe meer vroue in die tempel as sangeresse te gebruik (Esra 2:65; Neh. 7:67) kom dus van dié ontwikkeling van Heman af. Hy was nie net sy tyd vooruit nie, maar het dinge met sy optrede vir altyd verander, al was die ontwikkelinge stadig.

Dit tref ook dat oud en jonk saam in die dienswerk gebruik word op ’n volledig gelyke basis en dat selfs opleiding nie onderskeiding gebring het tussen opgeleides en leerlinge nie (1 Kron. 25:8).  Oud en jonk en gevorderdes en beginners het gelyke status gehad in die dienswerk.  Dit wys op ‘n diep insig in en keuse vir die noodsaaklike inter-generasionele en mentors dinamiek van die geloofsgemeenskap.  Oud en jonk moes by mekaar leer.  Gevorderdes en beginners moes by mekaar leer.

Die poortwagte, toesighouers en handhawers van orde en die regspraak

Hoofstuk 26 fokus op drie verdere groepe van die Leviete, die poortwagte, die toesighouers van die tempelskatte en die handhawers van die orde en die regspraak, funksies wat voorheen met die Rigters geassosieer is.

Die poortwagte

Uit die Asafgroep was daar ook die Koragiete onder die poortwagte waarvan ons ’n versameling Psalms het (Ps. 42-50; 73-88).  Obed-Edom, van “ark-oppas” faam, val ook op, veral met die aantekening dat die Here hom besonderlik geseën het en hulle as groep baie bekwaam was.  Hulle was onder andere verantwoordelik om gelowiges te help verstaan wat die korrekte manier is om by die tempel as deel van die geloofsgemeenskap op te tree (vgl. Ps. 15 en veral Ps. 24 waar die toegangsvereistes deur die “poorte” uitgespel word).  Weereens is oud en jonk gelyk geag in die dienswerk.

Die toesighouers oor die tempelskatte en wydingsgeskenke

Sommige van die Leviete het die taak gehad om toesig te hou oor die tempelskatte sowel as die wydingsgeskenke.  Dié geskenke het veral van die konings en ander leiers gekom.  Dit val onder andere op dat Samuel en Saul (ironies!) in die lysie donateurs genoem word.  Baie van dié skatte het natuurlik van oorlogsbuit gekom.

Die handhawers van die orde en die regspraak

‘n Ekstra funksie van die Leviete word hier uitgespel, die handhawing van orde in Israel en die verantwoordelikheid vir die regspraak.  Die omvang van dié werk het alles ingesluit wat verband hou met die diens aan God en met die diens aan die koning.

by Chris van Wyk

     

Tags: Kronieke

Trackback from your site.