1 Kronieke 4:24-5:26 – Verspilde verhouding met God lei tot wegvoering

• Die stam Simeon – 4:24-43
• Die stam Ruben – 5:1-10
• Die stam Gad – 5:11-17
• Die oorlog van God teen die Hagareërs (nakomelinge van Ismael) – 5:18-22
• Die halwe Manassestam – 5:23-24
• Die wegvoering van die stamme oos van die Jordaan – 5:25-26

Die stam Simeon – 4:24-43

Die geslagregister van Simeon word afgewissel met ’n paar opmerkings oor die feit dat hulle nie so getalryk was as die Judeërs nie en veral met kleinvee geboer het, onder andere deur mense van Gam te verslaan.  Hulle is uiteindelik as stam opgeneem in Juda.

Die stam Ruben – 5:1-10

Ruben se bloedskande word as motivering aangedui vir sy verlaagde posisie in die rangorde binne die nageslag van Jakob.  Die voorrang van Josef as oudste (via die nageslag van Efraim en Manasse) en Juda as leier word pertinent genoem.

Let op dat van die internasionale rolspelers in hierdie lys genoem word: Tiglat-Pileser III van Assirië – vers 6.  Die stam van Ruben was ook betrokke in die oorlog teen die Hagareërs wat later weer genoem sal word.

Die stamme van Ruben, Gad en die halwe stam van Manasse het aan die oostekant van die Jordaan gebly wat hulle veral aan die impak van die Assiriërs blootgestel het en uiteindelik tot hulle wegvoering gelei het.

Die stam Gad – 5:11-17

Min ekstra inligting word in hierdie lys aangegee, behalwe dat die lys gefinaliseer is in die middel van die tyd van die verdeelde ryk, koning Jotam van Juda en Jerobeam II van Israel.

Die oorlog van God teen die Hagareërs (nakomelinge van Ismael) – 5:18-22

Die oorlog teen die Hagareërs (nageslag van Hagar, d.w.s. Ismaeliete of Arabiere) word vermeld om aan die een kant die rol van God se hulp te beklemtoon, maar ook aan die ander kant die ondergeskiktheid van die verowerdes te verklaar.  Hulle verbintenis aan God sou egter nie die toets van die tyd deurstaan nie, soos binnekort deur die Kronis uitgewys sal word.

Die halwe Manassestam – 5:23-24

Een deel van die nageslag van Josef word hier genoem en spesifiek uitgespel dat hulle vermoënde en gesiene mense was, hoewel die volgende perikoop hulle gebreke sal uitlig.

Die wegvoering van die stamme oos van die Jordaan – 5:25-26

Dit bly hartseer dat mense wat eksperte in een deel van die lewe is – ekonomies en sosiaal – baie keer in die belangrikste van alles – die verhouding met God – in gebreke bly.  Die stamme van Ruben en Gad sowel as die halwe Manassestam, wat deur die loop van hoofstuk 5 genoem is, was ontrou aan die God van hulle voorvaders en het oorgeloop na die gode van die landsbevolking wat juis ter wille van hulle deur God uitgeroei is.  Daarom, sê die Kronis, is hulle as krygsgevangenes weggevoer deur die Assiriërs en afgesny van die land van hulle voorvaders (Vgl. 2 Kon. 17:6 en 18:11).

Dat God hulle aanvanklik teen die Hagareërs gehelp het, het nie ’n blywende indruk op hulle gemaak nie.  Hulle illustreer dus die tragiek van verspilde kanse.

by Chris van Wyk