2 Kronieke 8-9 – Salomo het nasionale en internasionale invloed
Salomo se invloed op Israel
In hoofstuk 8 word vier aspekte van die invloed van Salomo se regering op die land Israel beskryf:
- die uitbreiding van die gebied van sy koninkryk,
- sy hantering van arbeid,
- sy hantering van huweliksake, en
- sy optrede in ‘n priestersrol.
Salomo se bouwerk strek verder as sy werk aan die tempel en sy paleis. Ook die koninkryk word uitgebou. Volgens 1 Kon. 9 het Salomo stede aan Hiram gegee in ruil vir al die hout wat hy gekry het, maar dié was nie baie tevrede met die nikswerd (“Kabul”) stede nie: “Wat se stede is dit wat jy vir my gee, my broer!”. Salomo het dus dié stede teruggeneem en deur Israeliete laat bevolk.
Die onderskeid in die arbeidsgemeenskap wat hy maak tussen nie-Israeliete as dwangarbeiders en Israeliete as soldate en leiers het egter op die lang duur nie gewerk nie, soos ‘n mens later sien in die skeuring van die ryk onder die leierskap van Jerobeam wat hom juis oor die dwangarbeiders ontferm het. Die Kronis spreek egter nie hier ‘n oordeel oor Salomo se hantering van sy arbeidsake uit nie, en verkies om eerder sy misnoeë te kenne te gee in die verhaal oor Rehabeam wat in hoofstuk 10 sal volg.
Dit lyk ook of Salomo aanvoel dat sy huwelik met farao se dogter kontensieus is, deurdat hy haar weg van die tempel af uit die Dawidstad na sy paleis laat trek het met die woorde “’n Vrou van my kan nie in die paleis van koning Dawid van Israel woon nie; dit is ’n heiligdom, want die ark van die Here het daar gestaan,” ‘n stukkie detail wat by Konings ontbreek. Die Kronis spel egter nie veel meer uit oor die versoeking waarvoor die vroue se vreemde godsdiens Salomo geplaas het soos wel in 1 Kon. 11 beskryf is.
Soos Dawid bring Salomo offers vir die Here, anders as Saul wie se koningskap juis van hom weggeneem is oor hy offers aan die Here gebring het. Omdat die offers egter volgens die voorskrifte van die Here gebring is, word goedkeurend daaroor berig.
Salomo se invloed op die wêreld
Die fokus skuif van Salomo se betekenis en invloed in sy eie land na die invloed wat hy op die wêreld rondom hom gehad het. Twee perspektiewe word in hoofstuk 9 gegee op sy invloed:
- die impak wat hy op die koningin van Skeba gehad het (vers 1-12 – vgl. 1 Kon. 10:1-13) en
- die impak wat hy op al die ander konings van die aarde gehad het (vers 13-28 – vgl 1 Kon. 10:14-25).
Die verhaal oor Salomo word met ‘n epiloog oor sy dood afgesluit (vers 29-31 – vgl 1 Kon. 11:41-43) waarin onder andere vier ander bronne aangedui word waar meer oor hom gelees kan word, bronne wat ons ongelukkig nie vandag beskikbaar het nie.
Die koningin van Skeba
Die koningin van Skeba kom ongeveer 2 000 km vandaar af, waarskynlik van die gebied wat ons vandag ken as Jemen. Haar naam word nêrens in die Bybel genoem nie en die naam van haar landstreek, Skeba, moet eintlik as Sjeba gespel word. Só word dit in Hebreeus gespel, soos heelwat Engelse vertalings dit het (Sheba).
Haar landstreek word ook soms as die Suide beskryf (Matt 12:42) en ook met die Sabeërs geïdentifiseer wat nie net aan die Suide van die Arabiese skiereiland by die Rooi See gebly het nie, maar ook reg oorkant die Rooi See op die vasteland van Afrika, die gebied wat ons vandag ken as Somalië en Etiopië, afstammelinge uit die nageslag van Gam en Kus (Gen. 10:28). Vandaar die Etiopiese tradisie dat sy ‘n kind by Salomo gehad het wat dan ook die eerste heerser van die Etiopiese koningshuis was.
Let op dat sy Salomo met die troon van God identifiseer (vers 8) en nie met Dawid s’n nie, soos dit in die Konings tradisie beskryf is. Die koningin van Skeba bevestig daarmee Salomo se wysheid en weelde as komende van God.
Die ander konings van die aarde
’n Redelike uitvoerige beskrywing word van Salomo se weelde en rykdom gegee, iets waartoe ander lande asook die lewendige handel bygedra het. Ironies genoeg was sy jaarlikse inkomste aan goud 666 talente, wat 23 ton beloop het.
Nog belangriker as sy rykdom en weelde was sy wysheid, sodat al die konings van die aarde probeer het om hom te sien te kry en die wysheid wat God hom gegee het, aan te hoor. Dit het interessant genoeg sy rykdom verder laat toeneem, omdat elkeen ’n geskenk saamgebring het. Sy koninkryk het van die Eufraat af tot teen die Middellandse See en tot aan die grens van Egipte gestrek.
Maar, selfs só ’n ryk en suksesvolle man moet uiteindelik sterf. En soos ons uit die volgende hoofstuk gaan agterkom, dié rykdom het nie gemaak dat sy seun Rehabeam ’n sukses van sy koningskap kon maak nie.
by Chris van Wyk
View all posts in this series
- Bybelskool oor 1 en 2 Kronieke in die tweede kwartaal 2013
- Bybelskool oor Kronieke
- Inleiding op Kronieke
- Geslagsregisters in Kronieke
- Kaarte vir Kronieke
- Program vir leeswerk vir Kronieke
- Leesmetode vir Kronieke
- WEEK 1: 1 Kronieke 1-9
- 1 Kronieke 1 – Identiteit gewortel in Adam en Abraham
- 1 Kronieke 2:1-4:23 – Identiteit gewortel in Juda en Dawid
- 1 Kronieke 4:24-5:26 – Verspilde verhouding met God lei tot wegvoering
- 1 Kronieke 6-7 – Die prioriteit van geestelik-godsdienstige leiding
- 1 Kronieke 8-9 – Die bevestiging van Jerusalem as Judese eerder as Benjaminitiese gebied
- WEEK 2: 1 Kronieke 10-21
- 1 Kronieke 10 – Saul se gebrek aan gehoorsaamheid en gebedsafhanklikheid
- 1 Kronieke 11-12 – Dawid word deur God en volk as koning gevestig
- 1 Kronieke 13-15 – Dawid raadpleeg die volk en God in die proses om die ark na Jerusalem te bring
- 1 Kronieke 16-17 – Dawid vier die tuiskoms van die ark en ontvang omvattende seën van God
- 1 Kronieke 18-21 – Die Here help Dawid net waar hy gaan
- WEEK 3: 1 Kronieke 22-29
- 1 Kronieke 22 – Dawid berei Salomo nougeset voor vir die bou van die tempel
- 1 Kronieke 23-24 – Dawid reël die priesterlike en Levitiese bediening
- 1 Kronieke 25-26 – Dawid se reëlings vir ’n omvattende Levitiese bediening
- 1 Kronieke 27 – Dawid en die leiers in sy diens
- 1 Kronieke 28-29 – Dawid motiveer en mentor Salomo vir sy roeping om die tempel te bou
- WEEK 4: 2 Kronieke 1-9
- 2 Kronieke 1 – Salomo as wyse man en vernuftige handelaar
- 2 Kronieke 2-5 – Salomo bou die tempel en God se teenwoordigheid vul Sy huis
- 2 Kronieke 6 – Salomo plaas gebed sentraal in die verhouding met God
- 2 Kronieke 7 – God sit die seël op die tempel-inwyding met hemelse vuur en Sy verskyning aan Salomo
- 2 Kronieke 8-9 – Salomo het nasionale en internasionale invloed
- WEEK 5: 2 Kronieke 10-16
- Oorsig oor die konings waarvan die Kronis skryf
- 2 Kronieke 10 – Die ryk skeur weens die domastrantheid van Rehabeam
- 2 Kronieke 11-12 – Rehabeam tree met groot oorleg op, maar faal in sy primêre verhouding met God
- 2 Kronieke 13 – Abia bevestig Juda se steun op die Here se leierskap
- 2 Kronieke 14-15 – Asa doen wat reg is in die oë van die Here
- 2 Kronieke 16 – Asa ignoreer die Here se hulp vir dié wat Hom vertrou en sterf aan siekte
- WEEK 6: 2 Kronieke 17-24
- 2 Kronieke 17-18 – Josafat regeer soos Dawid van ouds, maar begaan ’n oordeelsfout om by Agab betrokke te raak
- 2 Kronieke 19-20 – Josafat beveg korrupsie met regters van integriteit en behaal ’n groot oorwinning met God se hulp
- 2 Kronieke 21 – Joram doen wat verkeerd is in die oë van die Here en word met oorlog en ’n ongeneeslike siekte gestraf
- 2 Kronieke 22-23 – Ahasia doen ook wat verkeerd is in die oë van die Here en sy ma Atalia vaar nie beter nie
- 2 Kronieke 24 – Joas herstel die tempel, maar val vir vleitaal en verlaat die Here
- WEEK 7: 2 Kronieke 25-32
- 2 Kronieke 25 – Amasia doen reg, maar nie met sy hele hart nie
- 2 Kronieke 26 – Ussia se voorspoed vang hom en hy raak te ingenome met homself
- 2 Kronieke 27-28 – Jotam hou koers, maar Agas verloor dit heeltemal
- 2 Kronieke 29-31 – Hiskia vra met sy hele hart na die wil van sy God en is voorspoedig
- 2 Kronieke 32 – Hiskia vertrou die Here in konflik en siekte en het berou van sy selfingenomenheid
- WEEK 8: 2 Kronieke 33-36
- 2 Kronieke 33 – Manasse is ’n gruwelike koning wat berou het en tot bekering kom
- 2 Kronieke 34 – Josia bestry afgodery, herstel die tempel en gehoorsaam die voorskrifte van die wetboek
- 2 Kronieke 35 – Josia hou die grootste Paasfees, maar sneuwel in oorlog weens sy koppigheid
- 2 Kronieke 36 – Jerusalem val en die volk word in ballingskap weggevoer
Tags: Kronieke
Trackback from your site.
Marinda Hattingh
| #
Verál ook mbt laasweek se aktuele onderwerp; weereens báie dankie vir dapper prontuit die waarheid spreek.
Chris van Wyk
| #
Jesus het aangelê by die etenstafel met sy voete agter en weg van die tafel. Sy het dus aan sy rugkant gestaan en haar trane het op sy voete gedrup.
William
| #
Goeiemiddag Chris. Ons lees in Lukas 7:38 dat die vrou met die albasterfles salf agter Jesus gaan staan en geween en sy voete natgemaak en afgedroog met haar hare. Hoe is dit moontlik dat sy agter hom kan staan en dit doen?
Chris van Wyk
| #
Daar is nie meer gegewens oor Dina in die Bybel nie. Dan word nie ingesluit in Openbaring nie, eerder Manasse, die kleinseun van Jakob, seun van Josef. Dit is moontlik weens die boek Kronieke wat die stam van Dan ook in die geslagsregisters in 1 Kronieke 2:1 uitlaat. Dan is geassosieer met afgodery (1 Kon. 12:28-30 – Jerobeam het onder andere afgodsbeelde in Dan opgerig wat Israel verlei het). Die Iere is nie Dan se afstammelinge nie.
Danie
| #
Wat het later gebeur met Dina,vrouens was stief behandel in die Bybeltyd,hoekom was daar twaalf stamme daar moes `n dertiende stam afkomstig van Dina wees.Hoekom word Dan nie in Openbaring genoem nie en is die Iere Dan se afstammelinge.
Christa
| #
Dit is asof hierdie stukkie in Galasiers spesifiek vir ons geskryf is!
Mathilda
| #
Tov Paulus … wat uit die prentjie gelaat word is dat Paulus geglo het dat Jesus (nes ander dissiples) in sy tyd, binnekort gaan terugkom … wat sou beteken het die einde van tyd soos ons as mens dit ken. Baie van Paulus se skrywes was gerig met die Apokaliptiese idee voorop. Daaroor het hy geglo dit sou sinneloos wees om in huwelik te tree as daar so min tyd hier op aarde oor is om dit uit te leef. Ek glo daaroor was Paulus ‘n askeet en daaroor het hy besluit om sy laaste dae/maande net aan die Here te wy. Sy vlees/begeertes het nie gepla nie… omdat hy op die Here se koms gewag het. Hy was gefokus op die Here se onmiddelike koms- parousie. Daaroor sy 1 Kor 7 teks/brief
Chris van Wyk
| #
Paulus verwys in Handelinge 17:26b waarskynlik na Genesis 11:9 en 32:8 waar God na die toring van Babel mense in taalgroepe opgedeel het om die aarde te bewoon, bewerk en bewaar. Dit is waar die verskillende volke vandaan kom. Selfs die grense van hulle woonplekke het God vasgestel, soos ons in die hele verloop van die verhaal van Israel midde in sy wêreld in die OT sien. Soos Hy vir Israel ‘n plek gegee het, het Hy dit ook gedoen vir ander volke (Amos 9:7). Die rede daarvoor word in Handelinge 17:27 uitgespel, dat hulle Hom kon soek en vind. Dit was God se doel met die volkeverskeidenheid, sodat hulle binne hulle eie konteks God kon vind. Met die koms van Jesus het dit verander, in die sin dat die evangelie nou oral aan almal, sonder onderskeid verkondig word, soos Paulus in Handelinge 17:30 sê (vgl Jes 66:18-19 waar dit voorspel word). Dit is nodig omdat daar ‘n dag van oordeel kom en hulle dit net kan ontwyk deur in Jesus te glo, soos Paulus sy toespraak afsluit in Handelinge 17:31.
Nico Uys
| #
Graag wil ek net weet wat beteken Hand. 17:26b “terwyl Hy vooraf bepaalde tye en grense van hulle woonplek vasgestel het”. Hoe is dit moontlik dat die NGK apartheid en homoseksualisme verklaar as onbybels, tog staan dit opgeteken in die Woord van God, ons mag mos nie die Woord verdraai nie, volgens Open. 22:19, verduidelik dit aan my asseblief. Dankie Nico.
Carel Le Roux
| #
UItstekend!
Die belangrikste wat ek geleer het is dat die gawes vir almal gegee is, nie vie die individu nie, mar vir die liggaam.
Baie dankie!