Skip to main content

1 Korintiërs 13 – Die liefde is onmisbaar in alles

Hierdie is só ’n pragtige tekening van die hart van die Christelike geloof in die vorm van ’n gedig.  Dit besing eerstens die onmisbaarheid van die liefde in die gebruik van die gawes in ’n gemeente (1-3), dan die wyse waarop die liefde met die gawes tot sy reg kom in die gemeente (4-7), en dan die duursaamheid van die liefde bo alles anders (8-13).  Daarmee korrigeer Paulus die verkeerde idees wat die Korinte oor die liefde gehad het, wat eerder in onsedelikheid en afguns ontaard het.

Let op hoe Paulus regdeur van die gawes wat hy so pas genoem het (tale, profesie, kennis, geloof), eksplisiet relativeer en ondergeskik maak aan die liefde (4-7).  Selfs die bereidheid om jouself op te offer, word ondergeskik gestel aan die liefde. Om die waarheid te sê, gawes sal verdwyn, terwyl die liefde sal voortduur (8-13).  Dit geld natuurlik alle gawes.  Anders gestel, die gawes kom net tot hulle reg binne ’n konteks van liefde.

Hierdie tipe liefde is eienskappe van God (bv. Eks 34:6 – lankmoedig) wat Hy deur die Gees aan ons skenk (Gal 5:22).  Daarom maak die liefde dat ’n mens die gawes gebruik terwyl jy geduldig is met mense, vriendelik is en nie afgunstig nie, en verseker nie grootpraterig en verwaand daaroor nie.  Anders bring die gawes verdeeldheid en hoogmoed.  Liefde leer jou verder om nie onwelvoeglik op te tree daarmee nie, nie jou eie belang binne die liggaam te soek nie en ook nie liggeraak te wees oor wat ander doen nie.  Daarom hou die liefde ook nie boek van die kwaad nie.

Maar die liefde en die waarheid is verbind aan mekaar.  Daarom is onreg nooit iets waaroor ’n gelowige hom kan verbly nie. So, hoewel jy nie boekhou van die kwaad nie, kan onreg nooit aanvaar word nie.

Vers 7 belig ’n intesessante aspek van die liefde, dat hoewel dit nie bly is oor die onreg nie, dit tog in liefde bereid is om “alles te bedek”, dws om te verdra en te beskerm (NIV), wat ’n mens herinner aan Spreuke 10:12: “Haat verwek twis; liefde bedek alles wat aanstoot gee.”  Miskien is die beste manier om dit te verstaan dat die liefde nie ou wonde wil oopkrap nie, bereid is om ’n tweede myl te loop, bereid is om 70×7 keer te vergewe, bereid is om te verdra en vorentoe te kyk.  Daarby is die liefde bereid om onbevange ’n pad met mense te loop, en nie in sinisme te verval nie en mense te wantrou op grond van ervarings uit die verlede. Let op hoe die drie woorde (glo, hoop, verdra) in wese ooreenstem met die geloof, hoop en liefde van vers 13.

Liefde is ook meer duursaam as die gawes; profesie en tale sal verdwyn, en kennis sal uitgedien raak, wanneer ons eendag met God se oë na alles kan kyk, maar die liefde sal bly.

Vers 11 kontrasteer die onvolwasse gebruik van die gawes teenoor die volwasse gebruik daarvan.  Vers 12 kontrasteer ons gebrekkige verstaan van dinge teenoor die volle kennis wat eendag ons deel sal wees.

Wat hom uitbring by sy belangrike slot, dat al wat saak maak, is geloof, hoop en liefde, waarvan die liefde die grootste is.

View all posts in this series

Discover more from Bybelskool

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

gawes, Korintiërs, liefde


Chris van Wyk

Ek is Direkteur van Bediening en Geestelike Vorming by Veritas College International. My passie in die lewe is om God bo alles te dien en gelowiges in geloofsvorming te begelei. I am Director of Ministry and Spiritual Formation at Veritas College International. My passion in life is to serve God above all and to lead believers in faith formation.

Comments

Maak 'n opmerking

Onlangse kommentaar