Tag: Esegiël

Esegiël sluit sy profesieë af met ‘n inspirerende visie op die stroom water wat van onder die heiligdom se drumpel deur die oospoort loop en lewe gee so ver as wat dit gaan tot in die Dooie See (47:1-12).  Daarna fokus hy op die grense en verdeling van die land (47:13-48:29) sowel as op die stad waarvan die naam voortaan sal wees: “Die Here is daar.” (48:30-35).  Al drie hierdie beskrywings skets die ideale situasie wat God vir sy mense in gedagte het.  Oorvloedige lewe, gelyke kanse in sy teenwoordigheid.

Waar die vorige vier hoofstukke (40-44) gefokus het op die tempel en die wyse waarop dit die hele lewe gaan struktureer, fokus die volgende vier hoofstukke op die land en die wyse waarop die geloofsgemeenskap nie net op ‘n regverdige wyse baat sal vind by die verdeling daarvan nie, maar veral ook sal deel in lewe wat God vir hulle in die hele grondgebied vanuit die tempel sal gee (45-48).  Soos Allen sê: “If chaps. 40–48 begin with theological architecture, they end with theological geography.” (Word).

Esegiël fokus op ses goed:

Ná Esegiël die nuwe tempel beskryf het (hfst. 40-42) fokus hy vervolgens op die herstel van God se teenwoordigheid in die tempel (hfst. 43-44).  In sy visioen gebeur dit in drie fases:

1. Die magtige teenwoordigheid van die Here beweeg weer terug deur die oospoort – 43:1-12.
2. Die altaar word gereinig vir diens aan die Here – 43:13-27.
3. Die verdere reëlings vir die heiligdom word gegee – 44:1-31.