Waaksaamheid, getrouheid, en die keuse vir God se Koninkryk

Die gedeelte in Lukas 12 rig ‘n sterk oproep tot ware dissipelskap. Jesus waarsku teen skynheiligheid, beklemtoon die waarde van ‘n opregte lewe, en herinner ons dat God ons ken en liefhet. Ons word uitgenooi om God eerste te stel en te leef met ‘n ewige perspektief wat rykdom en voorsiening by Hom soek.

Jesus herinner ons dat sy wederkoms onverwags sal wees, dat verdeeldheid dikwels deel van dissipelskap is, en dat ons verantwoordelik is vir ons keuses en dade. Die boodskap is duidelik: leef met ‘n ewige perspektief, wees getrou, en maak seker dat jou verhouding met God en ander in lyn is met sy wil.

Die gebed, gehoorsaamheid en innerlike reinheid van ware dissipels

Lukas 11 roep ons tot gebed, gehoorsaamheid en innerlike reinheid. Jesus leer ons om op God te vertrou vir alles wat ons nodig het, van daaglikse brood tot geestelike verlossing. Hy wys die gevaar van uiterlike vertoon en die noodsaak van ‘n hart wat in harmonie is met God se wil, en waarsku teen die duisternis van skynheiligheid en ongeloof.

Geroep tot aktiewe diens sowel as verdieping in ons verhouding met God

Lukas 10 wys hoe Jesus ons uitdaag om in eenvoud, nederigheid en barmhartigheid te leef.

Aan die een kant stuur Jesus sy dissipels met ‘n spesifieke opdrag uit om die evangelie van die koninkryk te verkondig, met volle afhanklikheid van God. Hy stel die ewige gewig van hul sending duidelik en beklemtoon dat hul grootste vreugde in hul redding moet lê, nie in wonderwerke of gesag nie. Hierdie opdrag roep gelowiges op tot waagmoed, vertroue in God, en die bereidheid om grense oor te steek ter wille van die evangelie.

Aan die ander kant herinner Jesus ons met die verhaal van Marta en Maria dat ons roeping as dissipels ‘n balans vereis tussen aktiewe diens aan ander en ‘n fokus op ‘n intieme verhouding met God. Ons naaste is enigeen wat hulp nodig het, maar ons geestelike groei vind plaas wanneer ons gereeld stil word voor die Here.

Jesus is die opstanding en die lewe

Jesus vervul met die opstanding van Lasarus uit die dood, sy eie voorspelling dat Hy mense uit die dood uit sal laat opstaan (Joh 5:28-29). In die Evangelie van Johannes is Lasarus die eerste illustrasie hiervan. Jesus self sou die tweede illustrasie hiervan wees. Maar, daar sou wel ‘n verskil wees. Lasarus moes hierna weer doodgaan. Jesus nie. En dit is sy opstanding wat uiteindelik die ware bevestiging is van sy belofte dat ons sal lewe, al het ons ook gesterwe.