Hierdie hoofstuk is oorgeneem uit 2 Konings 24:18–25:30 (vgl. ook 2 Kronieke 36:11-21) en vertel die verhaal van Jer. 39 met ’n bietjie meer detail. Interessant genoeg kom die profeet Jeremia as sodanig nie in dié hoofstuk voor nie, hoewel die ander detail wel ooreenstem.
Die presiese rede daarvoor is onbekend, hoewel só ’n oorname nie vreemd in die OT is nie. ’n Mens vind immers dieselfde tipe oorname van verhale in Konings en Jesaja – vgl. 2 Kon. 18-20 en Jesaja 36-39.
Moontlik het die plundering van die tempel – wat in die boodskap aan Babel in hoofstuk 50-51 as die hoofrede vir die Here se gramskap teen hulle uitgespel word – sowel as die hoopvolle karakter van Jer. 52:31-34 oor die begenadiging van Jojagin in die ballingskap die redakteur geïnspireer om die detail uit Konings hier in te sluit. Die boek van Jeremia word dus só op ’n verklarende en hoopvolle noot afgesluit.
Die langste van die oordeelsboodskappe aan die nasies word gelewer aan die adres van die wêreldmag van Babel en die Galdeërs. Dit is waarskynlik in die vierde jaar van Sedekia, 594 v.C., voorgelees in die grondgebied van Babel deur Seraja in opdrag van Jeremia, toe Sedekia-hulle daar besoek afgelê het. Hierdie profesie word dus in dieselfde jaar as die hoopvolle brief aan die ballinge in Babel – hoofstuk 29 – daarheen geneem.
Die boekrol met die profesie op is boonop met ’n simboliese gebaar in die Eufraat gegooi as bewys van die finaliteit van God se besluit. In hierdie uitgebreide profesie word die val van Babel verbind aan die terugkoms van die Israeliete en Judeërs in verbondstaal wat sterk herinner aan die Boek van Vertroosting in Jeremia 30-33 wat waarskynlik in die tiende regeringsjaar van Sedekia, 587 v.C., gefinaliseer is.
Aan die eenkant beloof die Here dat die pyn en leed wat die Galdeërs aan al die volke van die wêreld aangedoen het, aan homself en sy mense uitgedeel sal word: “Daar wag groot ontnugtering vir julle stad, vir Babel, daar wag vernedering vir die volk waaruit julle kom: hy gaan die minste word van die nasies … In my toorn maak Ek hom onbewoonbaar.” (50:12)
Aan die ander kant beloof die Here dat Hy Hom oor die ballinge van sy volk sal ontferm en sal terugbring na hulle land waar hulle hul weer aan Hom sal verbind: “Kom ons bind ons aan die Here in ’n blywende verbond wat nie vergeet sal word nie.” Dit is die hoop vir die volk, al sal dit “huil-huil” gebeur. (50:5)
Geleerdes se indeling van die onderskeie afdelings in dié boodskap aan Babel verskil redelik baie. Sommige vind soveel as vyftig losstaande profesieë (Robinson), maar die indeling wat vir my die meeste sin maak is dié van Keown (Word kommentaar) wat gebaseer is op werk van Carrol en veral Aitken. Hulle deel die profesieë in ses bewegings in, hoewel elke geleerde natuurlik sy eie nuanses en afbakenings het. Ek skoei my indeling daarop. Dit gee ook ’n handige opsomming van die boodskap van die twee hoofstukke se profesieë:
50:1-3 – Babel se verwoesting word aangekondig aan die nasies
50:4-20 – Eerste beweging:Daar wag groot ontnugtering op Babel
50:21-32 – Tweede beweging:Babel was hooghartig teenoor die Here
50:33-46 – Derde beweging:Niemand sal weer in Babel wil woon nie
51:1-33 – Vierde beweging:Ek laat ’n ramp losbreek oor Babel
51:34-44 – Vyfde beweging:God sal vir Sion se reg opkom
51:45-53 – Sesde beweging:Moenie moed verloor nie, Ek sal met Babel afreken
51:54-58 – Die Here is ’n God wat vergeld, en Hy sal voluit straf
51:59-64 – Seraja lees die boodskap in Babel en gooi dit simbolies in die Eufraat
Daardie interpretasie is ‘n gewilde een. Deur die eeue is baie ander verklarings ook gegee. Sommige dink dat die doring verwys na 1) Paulus se innerlike onrus oor die kerke (2 Kor 2:4), 2) een of ander boesemsonde, dws een waarvan hy nie ontslae kan raak nie, 3) sy teenstanders (soos die sogenaamde superapostels – 2 Kor 11:1–5), 4) ‘n fisiese kwaal (soos swak sig – soos jy dit interpreteer), 5) sy gebrekkige praatvermoë (2 Kor 10:10), of 6) demoniese opposisie – beide in die algemeen of spesifiek teen hom gemik, soos dit al voorheen die geval was (1 Tess 2:18). Al hierdie opsies lyk moontlik as ‘n mens kyk na die omstandighede in Paulus se lewe.
Vir my is die “engel van Satan” die beste verklaring, want die doring in die vlees word direk met die “engel van Satan” verbind. Die Griekse woord, angelos, wat hier gebruik word, word meesal met “engel” vertaal wat in hierdie geval dan ‘n bose engel (van Satan) sal wees.
Wat die demoniese interpretasie verder bevestig is dat hierdie engel van Satan hom “met die vuis slaan”. Dit kan figuurlik dui op versoekings of aanklagte van hierdie bose wese weens Paulus se antagonistiese verlede en ook moontlik ander oortredings as Christen wat hom op ‘n manier laat skuldig voel het eerder as vrygemaak in Christus. Dit kan ook fisiese pyn wees. Soos een kommentaar sê, miskien was dit werklik ‘n engel van Satan wat Paulus met die vuis geslaan het.
Ek kies dus vir hierdie demoniese interpretasie, maar dit is ook moontlik dat angelos na ‘n menslike “boodskapper” verwys – soos die woord ook vertaal kan word – iemand, miskien ‘n dwaalleraar, wat hom baie teengestaan en seergemaak het (vergelyk Aleksander en Himeneus 1 Tim 1:20; 2 Tim 4:14 – Aleksander het Paulus se “woorde sterk teëgestaan”). Uiteraard sou sulke mense steeds in opdrag en onder leiding van die Satan opgetree het.
Dit is lekker om na kerkdiente te luister, Bybel te lees en jou Bybelstudie stukke te lees en dan so meer gevul te word met Die Gees en openbarings.
Ek wonder oor die volgende, want ek het al veskeie sienings hieroor gehoor tot so 2 weke gelede: Paulus se doring is die vlees kon ‘n oogsiekte wees.
Die prediker het verwys na Galasiers 4: 12 – 16 “As dit moontlik was, sou julle julle oe uitgeruk en vir my gegee het.”
Dit maak sin want Galasiers 6:11 vewys, “Van hier af skryf ek eiehandig aan julle. Kyk net die groot letters!” Hy was dalk bysiende en kon nie meer goed sien nie na die siekte. Daarom ook sy afhanklikheid altyd van ander soos om te wag vir Titus.
Hy kon nie meer self lees en wannner hy skryf moes hy groot letters gebruik. Ons weet nie verseker, maar Gal. 6 bevestig vir my wat die prediker oor Gal. 4 gese het.
Dalk weet jy dit, maar vir my het dit nou sin gemaak?
Hi Robin – Gebed beïnvloed God se planne. Talle verhale bevestig dit, soos die een van Hiskia wat jy aanhaal. Maar, ook ‘n Abraham (Gen 18), en ‘n Lot (Gen 19) het gebid en God het geantwoord, vir hulle gegee wat hulle gevra het. Trouens, die mense van Nineve het gebid en God het van sy beplande oordeel afgesien (Jona). Daar is wel kere wat God die gebede afwys en sy planne uitvoer. So het Moses dit ervaar (Eks 32), so het Jeremia dit ervaar (Jer 7:16; 11:14; 14:11; 15:1; vgl Eseg 14:14, 20), en selfs Jesus in Getsemane moes aanvaar dat God se wil nie verander kan word nie.
Die storie van Hiskia wat sterwend was en na God gebid het, toe het God hom gesond gemaak en nog 15 jaar laat lewe. Het Hiskia se gebed God se plan beinvloed om eerder dat Hiskia sterwe eerder nog 15 jaar langer lewe?
Maw kan die mens God se plan beinvloed deur smeking en gebed of staan God se plan vas vir elkeen van ons?
Hierdie hoofstuk is oorgeneem uit 2 Konings 24:18–25:30 (vgl. ook 2 Kronieke 36:11-21) en vertel die verhaal van Jer. 39 met ’n bietjie meer detail. Interessant genoeg kom die profeet Jeremia as sodanig nie in dié hoofstuk voor nie, hoewel die ander detail wel ooreenstem.
Chris van Wyk
| #
Beste Petrus
Daardie interpretasie is ‘n gewilde een. Deur die eeue is baie ander verklarings ook gegee. Sommige dink dat die doring verwys na 1) Paulus se innerlike onrus oor die kerke (2 Kor 2:4), 2) een of ander boesemsonde, dws een waarvan hy nie ontslae kan raak nie, 3) sy teenstanders (soos die sogenaamde superapostels – 2 Kor 11:1–5), 4) ‘n fisiese kwaal (soos swak sig – soos jy dit interpreteer), 5) sy gebrekkige praatvermoë (2 Kor 10:10), of 6) demoniese opposisie – beide in die algemeen of spesifiek teen hom gemik, soos dit al voorheen die geval was (1 Tess 2:18). Al hierdie opsies lyk moontlik as ‘n mens kyk na die omstandighede in Paulus se lewe.
Vir my is die “engel van Satan” die beste verklaring, want die doring in die vlees word direk met die “engel van Satan” verbind. Die Griekse woord, angelos, wat hier gebruik word, word meesal met “engel” vertaal wat in hierdie geval dan ‘n bose engel (van Satan) sal wees.
Wat die demoniese interpretasie verder bevestig is dat hierdie engel van Satan hom “met die vuis slaan”. Dit kan figuurlik dui op versoekings of aanklagte van hierdie bose wese weens Paulus se antagonistiese verlede en ook moontlik ander oortredings as Christen wat hom op ‘n manier laat skuldig voel het eerder as vrygemaak in Christus. Dit kan ook fisiese pyn wees. Soos een kommentaar sê, miskien was dit werklik ‘n engel van Satan wat Paulus met die vuis geslaan het.
Ek kies dus vir hierdie demoniese interpretasie, maar dit is ook moontlik dat angelos na ‘n menslike “boodskapper” verwys – soos die woord ook vertaal kan word – iemand, miskien ‘n dwaalleraar, wat hom baie teengestaan en seergemaak het (vergelyk Aleksander en Himeneus 1 Tim 1:20; 2 Tim 4:14 – Aleksander het Paulus se “woorde sterk teëgestaan”). Uiteraard sou sulke mense steeds in opdrag en onder leiding van die Satan opgetree het.
Petrus
| #
Beste Chris
Dit is lekker om na kerkdiente te luister, Bybel te lees en jou Bybelstudie stukke te lees en dan so meer gevul te word met Die Gees en openbarings.
Ek wonder oor die volgende, want ek het al veskeie sienings hieroor gehoor tot so 2 weke gelede: Paulus se doring is die vlees kon ‘n oogsiekte wees.
Die prediker het verwys na Galasiers 4: 12 – 16 “As dit moontlik was, sou julle julle oe uitgeruk en vir my gegee het.”
Dit maak sin want Galasiers 6:11 vewys, “Van hier af skryf ek eiehandig aan julle. Kyk net die groot letters!” Hy was dalk bysiende en kon nie meer goed sien nie na die siekte. Daarom ook sy afhanklikheid altyd van ander soos om te wag vir Titus.
Hy kon nie meer self lees en wannner hy skryf moes hy groot letters gebruik. Ons weet nie verseker, maar Gal. 6 bevestig vir my wat die prediker oor Gal. 4 gese het.
Dalk weet jy dit, maar vir my het dit nou sin gemaak?
Chris van Wyk
| #
Hi Robin – Gebed beïnvloed God se planne. Talle verhale bevestig dit, soos die een van Hiskia wat jy aanhaal. Maar, ook ‘n Abraham (Gen 18), en ‘n Lot (Gen 19) het gebid en God het geantwoord, vir hulle gegee wat hulle gevra het. Trouens, die mense van Nineve het gebid en God het van sy beplande oordeel afgesien (Jona). Daar is wel kere wat God die gebede afwys en sy planne uitvoer. So het Moses dit ervaar (Eks 32), so het Jeremia dit ervaar (Jer 7:16; 11:14; 14:11; 15:1; vgl Eseg 14:14, 20), en selfs Jesus in Getsemane moes aanvaar dat God se wil nie verander kan word nie.
Robin Linde
| #
Die storie van Hiskia wat sterwend was en na God gebid het, toe het God hom gesond gemaak en nog 15 jaar laat lewe. Het Hiskia se gebed God se plan beinvloed om eerder dat Hiskia sterwe eerder nog 15 jaar langer lewe?
Maw kan die mens God se plan beinvloed deur smeking en gebed of staan God se plan vas vir elkeen van ons?
Chris van Wyk
| #
Dankbaar!
Clyde okyober
| #
Baie inspireerend
Chris van Wyk
| #
Dankie Ansie.
Chris van Wyk
| #
🙂
Chris van Wyk
| #
🙂
Ansie
| #
Dankie Dr Chris jy het absoluut die gawe om baie goed te kan verduidelik.