Hierdie hoofstuk is oorgeneem uit 2 Konings 24:18–25:30 (vgl. ook 2 Kronieke 36:11-21) en vertel die verhaal van Jer. 39 met ’n bietjie meer detail. Interessant genoeg kom die profeet Jeremia as sodanig nie in dié hoofstuk voor nie, hoewel die ander detail wel ooreenstem.
Die presiese rede daarvoor is onbekend, hoewel só ’n oorname nie vreemd in die OT is nie. ’n Mens vind immers dieselfde tipe oorname van verhale in Konings en Jesaja – vgl. 2 Kon. 18-20 en Jesaja 36-39.
Moontlik het die plundering van die tempel – wat in die boodskap aan Babel in hoofstuk 50-51 as die hoofrede vir die Here se gramskap teen hulle uitgespel word – sowel as die hoopvolle karakter van Jer. 52:31-34 oor die begenadiging van Jojagin in die ballingskap die redakteur geïnspireer om die detail uit Konings hier in te sluit. Die boek van Jeremia word dus só op ’n verklarende en hoopvolle noot afgesluit.
Die langste van die oordeelsboodskappe aan die nasies word gelewer aan die adres van die wêreldmag van Babel en die Galdeërs. Dit is waarskynlik in die vierde jaar van Sedekia, 594 v.C., voorgelees in die grondgebied van Babel deur Seraja in opdrag van Jeremia, toe Sedekia-hulle daar besoek afgelê het. Hierdie profesie word dus in dieselfde jaar as die hoopvolle brief aan die ballinge in Babel – hoofstuk 29 – daarheen geneem.
Die boekrol met die profesie op is boonop met ’n simboliese gebaar in die Eufraat gegooi as bewys van die finaliteit van God se besluit. In hierdie uitgebreide profesie word die val van Babel verbind aan die terugkoms van die Israeliete en Judeërs in verbondstaal wat sterk herinner aan die Boek van Vertroosting in Jeremia 30-33 wat waarskynlik in die tiende regeringsjaar van Sedekia, 587 v.C., gefinaliseer is.
Aan die eenkant beloof die Here dat die pyn en leed wat die Galdeërs aan al die volke van die wêreld aangedoen het, aan homself en sy mense uitgedeel sal word: “Daar wag groot ontnugtering vir julle stad, vir Babel, daar wag vernedering vir die volk waaruit julle kom: hy gaan die minste word van die nasies … In my toorn maak Ek hom onbewoonbaar.” (50:12)
Aan die ander kant beloof die Here dat Hy Hom oor die ballinge van sy volk sal ontferm en sal terugbring na hulle land waar hulle hul weer aan Hom sal verbind: “Kom ons bind ons aan die Here in ’n blywende verbond wat nie vergeet sal word nie.” Dit is die hoop vir die volk, al sal dit “huil-huil” gebeur. (50:5)
Geleerdes se indeling van die onderskeie afdelings in dié boodskap aan Babel verskil redelik baie. Sommige vind soveel as vyftig losstaande profesieë (Robinson), maar die indeling wat vir my die meeste sin maak is dié van Keown (Word kommentaar) wat gebaseer is op werk van Carrol en veral Aitken. Hulle deel die profesieë in ses bewegings in, hoewel elke geleerde natuurlik sy eie nuanses en afbakenings het. Ek skoei my indeling daarop. Dit gee ook ’n handige opsomming van die boodskap van die twee hoofstukke se profesieë:
50:1-3 – Babel se verwoesting word aangekondig aan die nasies
50:4-20 – Eerste beweging:Daar wag groot ontnugtering op Babel
50:21-32 – Tweede beweging:Babel was hooghartig teenoor die Here
50:33-46 – Derde beweging:Niemand sal weer in Babel wil woon nie
51:1-33 – Vierde beweging:Ek laat ’n ramp losbreek oor Babel
51:34-44 – Vyfde beweging:God sal vir Sion se reg opkom
51:45-53 – Sesde beweging:Moenie moed verloor nie, Ek sal met Babel afreken
51:54-58 – Die Here is ’n God wat vergeld, en Hy sal voluit straf
51:59-64 – Seraja lees die boodskap in Babel en gooi dit simbolies in die Eufraat
Hi Loretta – jy is welkom. Jy kan by hierdie webtuiste inteken (https://bybelskool.com/subscribe/) of vir my jou selnommer stuur, dan stuur ek vir jou die bydraes per Whatsapp (Chris van Wyk – nul agt twee 574 9191).
Tate haal Mayer aan wat ‘n Babiloniese gebed aanhaal om die Psalm se betekenis te verklaar: “I call to you from distantness; hear me from nearness.” In Duits: “Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe.” Hier is Tate se volledige verduideliking van die betekenis van die Psalm.
The main value of this psalm probably lies in its metaphorical richness. The metaphors of the high rock, the strong tower, the perpetual dwelling in the tent of God, and the shelter under the divine wings enhance the prayer and contribute significantly to our repertoire of spiritual imagination. A well-stocked and fertile imagination is essential for spiritual strength, a strength that influences the whole being of the person and/or group that possesses it. The metaphors assist us to incorporate our own experience into the experience of prayer. Prayer should engage imagination both toward the one praying and toward God. The metaphors of the psalm pass into our own experience and expand our horizons. Walter Brueggemann has written of the Psalms:
The Psalms do not insist that we follow word for word and line by line, but they intend us to have great freedom to engage our imagination toward the Holy God.… We will take liberties as the Psalm passes by and moves out into the richness of our experience and then back into the awesome presence of God. That is the way of metaphor (Praying the Psalms [Winona, MN: Saint Mary’s Press, 1982], 35).
Without a good stock of metaphors and an active imagination, our prayers are crippled and reduced to flattened, formulaic expressions without much power.
Perhaps the dominant metaphor in the psalm is that of distance from God in v 3. A sense of far-awayness from the divine presence, an at-the-end-of the earth experience, seems to be endemic to the spiritual life from time to time (see, e.g., Pss 2:1; 10:1; 22:2, 12, 20; 35:22; 38:22 [21]; 71:12). Indeed, it is almost a continuous need: “The psalmist is here describing the human condition in existentialist terms: man constantly stands at the edge of the abyss, and only divine assistance can prevent his falling into it” (Dahood, II, 84). Werner R. Mayer discusses a provocative Babylonian prayer formula which says, “I call to you from distantness; hear me from nearness” (“ ‘Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe,’ ” 302–17). The formula seems to mean that prayer suspends the distantness between the supplicant and the deity. Breaking down a perceived distance and the creation of sense of nearness and presence is a major function of prayer. The Psalms are of great importance in the recognition of distantness, which results from various kinds of stress and distress, and in the closing of that gap, which threatens spiritual health and even life itself. The very recitation of psalms like 61 serves to diminish distance and enhance nearness and presence.
Tate, M.E., 1998. Psalms 51–100, Dallas: Word, Incorporated.
Goeiedag!
Ek het die stuk oor ps 61 met waardering gelees. Wat is die Engels van die volgende aanhaling? “Ek bid tot U van ver, hoor my van naby.” (Tate, Word Biblical Commentary, Psalm 51-100)
Ek wil dit graag verder ondersoek.
Baie dankie en seën.
Goeiemôre Ds van Wyk, ek sal dit baie waardeer as ek u boodskappe kan ontvang. Alhoewel ek boodskappe kry van ander Godvresende leraars, kan ek nooit genoeg kry nie in hierdie tye. Ek is geensins ondankbaar nie, maar te dikwels blyk dit dat mense nie gretig is om oor God te praat nie, of soms blyk dit dat hulle nie omgee nie. God seën u en u geliefdes.
Die woord wegraping kom nie in die Bybel voor nie. Dit is ‘n afleiding wat gemaak word op grond van die beskrywing van Jesus se hemelvaart en ons ontmoeting met Hom in 1 Tessalonisense 4.
Hierdie hoofstuk is oorgeneem uit 2 Konings 24:18–25:30 (vgl. ook 2 Kronieke 36:11-21) en vertel die verhaal van Jer. 39 met ’n bietjie meer detail. Interessant genoeg kom die profeet Jeremia as sodanig nie in dié hoofstuk voor nie, hoewel die ander detail wel ooreenstem.
Chris van Wyk
| #
Dankie.
Chris van Wyk
| #
Hi Loretta – jy is welkom. Jy kan by hierdie webtuiste inteken (https://bybelskool.com/subscribe/) of vir my jou selnommer stuur, dan stuur ek vir jou die bydraes per Whatsapp (Chris van Wyk – nul agt twee 574 9191).
Chris van Wyk
| #
Tate haal Mayer aan wat ‘n Babiloniese gebed aanhaal om die Psalm se betekenis te verklaar: “I call to you from distantness; hear me from nearness.” In Duits: “Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe.” Hier is Tate se volledige verduideliking van die betekenis van die Psalm.
The main value of this psalm probably lies in its metaphorical richness. The metaphors of the high rock, the strong tower, the perpetual dwelling in the tent of God, and the shelter under the divine wings enhance the prayer and contribute significantly to our repertoire of spiritual imagination. A well-stocked and fertile imagination is essential for spiritual strength, a strength that influences the whole being of the person and/or group that possesses it. The metaphors assist us to incorporate our own experience into the experience of prayer. Prayer should engage imagination both toward the one praying and toward God. The metaphors of the psalm pass into our own experience and expand our horizons. Walter Brueggemann has written of the Psalms:
The Psalms do not insist that we follow word for word and line by line, but they intend us to have great freedom to engage our imagination toward the Holy God.… We will take liberties as the Psalm passes by and moves out into the richness of our experience and then back into the awesome presence of God. That is the way of metaphor (Praying the Psalms [Winona, MN: Saint Mary’s Press, 1982], 35).
Without a good stock of metaphors and an active imagination, our prayers are crippled and reduced to flattened, formulaic expressions without much power.
Perhaps the dominant metaphor in the psalm is that of distance from God in v 3. A sense of far-awayness from the divine presence, an at-the-end-of the earth experience, seems to be endemic to the spiritual life from time to time (see, e.g., Pss 2:1; 10:1; 22:2, 12, 20; 35:22; 38:22 [21]; 71:12). Indeed, it is almost a continuous need: “The psalmist is here describing the human condition in existentialist terms: man constantly stands at the edge of the abyss, and only divine assistance can prevent his falling into it” (Dahood, II, 84). Werner R. Mayer discusses a provocative Babylonian prayer formula which says, “I call to you from distantness; hear me from nearness” (“ ‘Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe,’ ” 302–17). The formula seems to mean that prayer suspends the distantness between the supplicant and the deity. Breaking down a perceived distance and the creation of sense of nearness and presence is a major function of prayer. The Psalms are of great importance in the recognition of distantness, which results from various kinds of stress and distress, and in the closing of that gap, which threatens spiritual health and even life itself. The very recitation of psalms like 61 serves to diminish distance and enhance nearness and presence.
Tate, M.E., 1998. Psalms 51–100, Dallas: Word, Incorporated.
Hester von Wielligh
| #
Goeiedag!
Ek het die stuk oor ps 61 met waardering gelees. Wat is die Engels van die volgende aanhaling? “Ek bid tot U van ver, hoor my van naby.” (Tate, Word Biblical Commentary, Psalm 51-100)
Ek wil dit graag verder ondersoek.
Baie dankie en seën.
Loretta Pienaar
| #
Goeiemôre Ds van Wyk, ek sal dit baie waardeer as ek u boodskappe kan ontvang. Alhoewel ek boodskappe kry van ander Godvresende leraars, kan ek nooit genoeg kry nie in hierdie tye. Ek is geensins ondankbaar nie, maar te dikwels blyk dit dat mense nie gretig is om oor God te praat nie, of soms blyk dit dat hulle nie omgee nie. God seën u en u geliefdes.
Jan
| #
Geestelike leesstof dankie.
Chris van Wyk
| #
Die woord wegraping kom nie in die Bybel voor nie. Dit is ‘n afleiding wat gemaak word op grond van die beskrywing van Jesus se hemelvaart en ons ontmoeting met Hom in 1 Tessalonisense 4.
Chris van Wyk
| #
Hi, jy kan kyk wat ek geskryf het by week 80-84 van Prontuit die Waarheid (https://bybelskool.com/prontuit-die-waarheid-argief/).
Past C Tities
| #
Pastoor ek soek graag Meer inligting oor rampe veral geestelik
Dankie vir u wonderlik ervaring wat u met andere deel
Milana Van Rooyen
| #
Goeie dag
Waar in bybel staan die woord wegraping …
Skrif asb
Dankie
Millanie