Tag: Hosea

Hosea sluit met drie kragtige boodskappe af wat die boek nie net afsluit nie, maar ook die hoop vir die toekoms uitspel, vir Israel en vir alle geloofsgemeenskappe regdeur die eeue:

• 14:2-4 – ‘n Oproep tot bekering
• 14:5-9 – ‘n Belofte van genesing en seën
• 14:10 – ‘n Uitdaging tot ‘n wyse lewe

14:2-4 – ‘n Oproep tot bekering

Let op dat die bekering die belofte van die Here ontsluit. Die Here nooi hulle uit om met woord en daad na Hom toe terug te keer, aan die een kant hulle sonde te erken en bely en van Hom vergifnis te vra, en aan die ander kant afstand te doen van politiese eiesinnigheid: “Assirië hou vir ons niks goeds in nie,” en godsdienstige afvalligheid: “Ons sal ook nie meer vir ons eie handewerk sê: ‘Ons god’ nie.” Dit bly die wyse waarop bekering werk, ‘n erkenning van God en ‘n wegdraai van alles wat die verhouding met Hom in gedrang bring. Net by God is daar ontferming en genesing beskikbaar.

Die laaste twee hoofstukke van Hosea sluit sy boodskap van oordeel op die korttermyn (hfst. 13) en sy belofte van herstel op die langtermyn af (hfst. 14). Ons lees dit afsonderlik, maar onthou dat dit uiteindelik sáám die geheelboodskap van Hosea vorm.

Waar Hosea vroeër die volk se gebrekkige getrouheid vergelyk het met ‘n môrewolk of dou wat vroeg verdwyn (6:4), verkondig hy hier dat hulle wispelturigheid nou hulle oordeel word: “Daarom sal hulle word soos ‘n môrewolk, soos dou wat vroeg verdwyn.” Hulle word soos hulle kies om te wees. Hulle voortbestaan is daarom in gedrang, want deur die komende ballingskap sal hulle word: “soos kaf wat van die dorsvloer, soos rook wat uit ‘n gat weggewaai word.”

Die hart van die aanklag teen hulle, is dat hulle die Here nie erken het vir wat Hy in hulle lewe sedert hulle Uittog uit Egipte vir hulle beteken het. Hulle het hulle lojaliteit geskuif na Baäl weens hulle voorspoed en hoogmoed. “Daarom het hulle My vergeet.”

Inleiding

Ons kom by die derde en laaste hoofdeel van die boek van Hosea.

Onthou dat hoofstuk 1-3 die onverkwiklike verhouding tussen die Here en sy volk met ‘n huweliksmetafoor – simbolies geïllustreer met die huwelik van Hosea met Gomer – beskryf het as basis vir die res van Hosea se boodskap. Hoofstuk 4-11 het daarom hoofsaaklik onheilsprofesieë op die tafel gesit waarin die “regsaak” (4:1) wat die Here teen die volk het oor hulle ontrouheid aangevoer word. Tóg het Hy ook verskillende beloftes van herstel gegee onder andere gebaseer op sy deernisvolle liefde vir hulle (11:1-11).

Hoofstuk 12-14 herhaal nou in ‘n tweede rondte weer dié onheilsprofesieë van ‘n “regsaak” (12:3) van die Here teen die volk sowel as die beloftes van herstel van hulle afvalligheid as hulle hulle tot Hom sal bekeer (14:2-10).