02 Aug2010

1 Tessalonisense 2:17-3:13 – Paulus skep moed omdat hulle nog glo

Written by Chris van Wyk. Posted in Tessalonisense, Tessalonisense en Korintiërs

Ek wonder hoe onderskei Paulus die werk van God van die werk van die Satan, want soos hy hier skryf oor die Satan wat hulle verhinder het om weer na Tessalonika te reis, skryf hy ander plekke oor die Heilige Gees (en die Gees van Jesus) wat hom verhinder. Trouens die een geleentheid was net voor sy eerste besoek aan Tessalonika, toe hy in Frigië verhinder is om na die provinsie Asië en later na Bitinië toe te gaan (Hand 16:6-7). Dit is toe, in Troas, wat hy die visioen van die Masedoniese man gesien het, wat gelei het tot hulle bediening in Filippi en later in Tessalonika.

Een manier om dit te verklaar is om in ag te neem dat Jason waarborge moes gee dat Paulus-hulle nie verder onrus in die stad sou veroorsaak nie (Hand 17:9). Die kragte wat die stadsbestuur dus beweeg om nie die teenstand van die Jode teen die evangelie te stuit nie, word dus as van sataniese oorsprong interpreteer. Die ander kere wat hulle verhinder is, was juis om hulle op die Here se pad te kry, en nie op hulle eie sending nie.

Sal graag wil hoor hoe julle hieroor dink!

In elk geval is dit interessant om te let daarop dat die vrees vir die werk van die verleier een van die motiverings is om vroeër vir Timoteus na hulle te stuur om hulle in die geloof te verstrek. Hulle was bang dat die Satan hulle sou verlei om met al die vervolginge tou op te gooi in hulle geloofspad. En dan sou dit beteken dat “al ons harde werk dalk op niks uitgeloop het” (3:5). Dat Paulus deeglik rekening gehou het met die werk van die Satan is duidelik, soos in die tweede brief ook gesien sal word.

Die verligting van Paulus oor hulle geloof en liefde en standvastigheid ten spyte van vervolging roer my. Hy is regtig intens verbind aan die sukses van die gelowiges in hulle lewe voor God. Hy skep moed in sy eie nood en swaarkry, omdat hulle nog glo!

“Omdat julle vas staan in die Here, leef ons nou weer werklik”(3:8).

Dit lei tot groot dankbaarheid en ‘n hernude gebed om hulle persoonlik weer te sien: “Mag God ons Vader self en ons Here Jesus ons pad na julle toe oopmaak!” (3:11). Let op hoe hy ‘n aktiewe rol aan Jesus toeken in die praktyk van sy eie bediening, en nie net aan die Vader of aan die Heilige Gees nie.

Sy gebed vir hulle sluit in dat hulle in hulle liefde sal groei, en innerlik sterk gemaak sal word (vgl Efesiërs 3:16 waar dit aan die werk van die Heilige Gees verbind word) om onberispelik en heilig by die wederkoms bevind te word, ’n saak waaroor hy later in hoofstuk 5 verder sal uitbrei.

View all posts in this series

Tags: Tessalonisense

Trackback from your site.

Chris van Wyk

Ek is gemeenteleraar by Somerstrand gemeente, Port Elizabeth. My passie in die lewe is om God bo alles te dien en gelowiges in geloofsvorming te begelei. I am pastor at Summerstrand congregation, Port Elizabeth. My passion in life is to serve God above all and to lead believers in faith formation.

Comments (3)

Vince Aslett

Aug 3, 2010 at 09:06 | #

Ek het oral probeer n antwoord kry, en die beste resultate in n kommentaar was dat ons nie weet nie. As ek n wilde raai kans moet waag dink ek dat Paulus gedink het God stop hom waneeer iets persoonlik hom verhoed het om iets te doen, maar waneer iemand anders (Ongelowige) hom verhoed, dink hy dis Satan?

Reply
Vinie Furstenberg

Aug 4, 2010 at 12:22 | #

Ek stem saam, in Handelinge is dit duidelik dat waar die Heilige Gees en Gees van Jesus ter sprake is, God se plan om die Evangelie na Masedonië te laat uitdra die fokuspunt is.
Het net gewonder of Paulus nie, terwyl hy nou die brief skryf, deur die Heilige Gees daarop gewys is dat sy eie begeertes en eie eer en trots(cf.Tes2:19) toe hy na Tes. wou gaan ,nog te veel op die voorgrond was en dat juis dit van Satan afkomstig was nie. Nou sien hy dit so in dat die rol wat Satan gespeel het hom eintlik teruggehou het . Rick Joyner in The Final Quest, maak nogal baie van die mantel van TROTS as werktuig in Satan se hande.

Reply
Chris van Wyk

Aug 5, 2010 at 14:59 | #
Gisteraand het ons ook hiermee geworstel en een van die beste voorstelle was dat dit eers met tyd duidelik geword het watter “agent” betrokke was, die Satan of die Gees. Ek het die teks weer mooi gaan lees, ook Handelinge 16, en het ‘n paar ekstra goed raakgesien:
- In Handelinge 16 is die uiteindelike besluit wat om te doen deur die gemeenskap of leierskap geneem – Lukas praat deurgaans van hulle en ons. In 1 Tessalonissense 2-3 praat Paulus egter soms in die enkelvoud van ek (2:18;3:5) en meesal van ons, waarin hy meer prominent in die besluitneming voorkom.
- In Handelinge 16 word die besluit in geloofsonderskeidende taal weergegee: “… ons tot die oortuiging gekom het …” (16:10). Die visioen speel ook ‘n bepalende rol. In 1 Tessalonissense 2-3 word dit nie so pertinent genoem nie. Interessant is dat Silas die gawe van profesie gehad het (15:32), wat ook moontlik in Troas ‘n rol kon gespeel het – maar wat het dan in Korinte gebeur daarmee? Let ook op hoe Lukas eers van “hulle” praat en dan van “ons”, wat aandui dat hy midde-in die besluitnemingsproses daar aangekom het.
- In Handelinge 16 word die reis na Masedonië as ‘n roeping van God ervaar, terwyl in 1 Tessalonissense 3 volstaan Paulus-hulle met ‘n gebed dat God dit vir hulle nog sal moontlik maak om by hulle uit te kom (3:11).
Reply

Chris van Wyk

Jul 26, 2021 | #

Tate haal Mayer aan wat ‘n Babiloniese gebed aanhaal om die Psalm se betekenis te verklaar: “I call to you from distantness; hear me from nearness.” In Duits: “Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe.” Hier is Tate se volledige verduideliking van die betekenis van die Psalm.

The main value of this psalm probably lies in its metaphorical richness. The metaphors of the high rock, the strong tower, the perpetual dwelling in the tent of God, and the shelter under the divine wings enhance the prayer and contribute significantly to our repertoire of spiritual imagination. A well-stocked and fertile imagination is essential for spiritual strength, a strength that influences the whole being of the person and/or group that possesses it. The metaphors assist us to incorporate our own experience into the experience of prayer. Prayer should engage imagination both toward the one praying and toward God. The metaphors of the psalm pass into our own experience and expand our horizons. Walter Brueggemann has written of the Psalms:

The Psalms do not insist that we follow word for word and line by line, but they intend us to have great freedom to engage our imagination toward the Holy God.… We will take liberties as the Psalm passes by and moves out into the richness of our experience and then back into the awesome presence of God. That is the way of metaphor (Praying the Psalms [Winona, MN: Saint Mary’s Press, 1982], 35).

Without a good stock of metaphors and an active imagination, our prayers are crippled and reduced to flattened, formulaic expressions without much power.
Perhaps the dominant metaphor in the psalm is that of distance from God in v 3. A sense of far-awayness from the divine presence, an at-the-end-of the earth experience, seems to be endemic to the spiritual life from time to time (see, e.g., Pss 2:1; 10:1; 22:2, 12, 20; 35:22; 38:22 [21]; 71:12). Indeed, it is almost a continuous need: “The psalmist is here describing the human condition in existentialist terms: man constantly stands at the edge of the abyss, and only divine assistance can prevent his falling into it” (Dahood, II, 84). Werner R. Mayer discusses a provocative Babylonian prayer formula which says, “I call to you from distantness; hear me from nearness” (“ ‘Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe,’ ” 302–17). The formula seems to mean that prayer suspends the distantness between the supplicant and the deity. Breaking down a perceived distance and the creation of sense of nearness and presence is a major function of prayer. The Psalms are of great importance in the recognition of distantness, which results from various kinds of stress and distress, and in the closing of that gap, which threatens spiritual health and even life itself. The very recitation of psalms like 61 serves to diminish distance and enhance nearness and presence.

Tate, M.E., 1998. Psalms 51–100, Dallas: Word, Incorporated.

Onlangse kommentaar

Chris van Wyk

Jul 26, 2021 | #

Dankie.
Chris van Wyk

Jul 26, 2021 | #

Hi Loretta – jy is welkom. Jy kan by hierdie webtuiste inteken (https://bybelskool.com/subscribe/) of vir my jou selnommer stuur, dan stuur ek vir jou die bydraes per Whatsapp (Chris van Wyk – nul agt twee 574 9191).
Chris van Wyk

Jul 26, 2021 | #

Tate haal Mayer aan wat ‘n Babiloniese gebed aanhaal om die Psalm se betekenis te verklaar: “I call to you from distantness; hear me from nearness.” In Duits: “Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe.” Hier is Tate se volledige verduideliking van die betekenis van die Psalm.

The main value of this psalm probably lies in its metaphorical richness. The metaphors of the high rock, the strong tower, the perpetual dwelling in the tent of God, and the shelter under the divine wings enhance the prayer and contribute significantly to our repertoire of spiritual imagination. A well-stocked and fertile imagination is essential for spiritual strength, a strength that influences the whole being of the person and/or group that possesses it. The metaphors assist us to incorporate our own experience into the experience of prayer. Prayer should engage imagination both toward the one praying and toward God. The metaphors of the psalm pass into our own experience and expand our horizons. Walter Brueggemann has written of the Psalms:

The Psalms do not insist that we follow word for word and line by line, but they intend us to have great freedom to engage our imagination toward the Holy God.… We will take liberties as the Psalm passes by and moves out into the richness of our experience and then back into the awesome presence of God. That is the way of metaphor (Praying the Psalms [Winona, MN: Saint Mary’s Press, 1982], 35).

Without a good stock of metaphors and an active imagination, our prayers are crippled and reduced to flattened, formulaic expressions without much power.
Perhaps the dominant metaphor in the psalm is that of distance from God in v 3. A sense of far-awayness from the divine presence, an at-the-end-of the earth experience, seems to be endemic to the spiritual life from time to time (see, e.g., Pss 2:1; 10:1; 22:2, 12, 20; 35:22; 38:22 [21]; 71:12). Indeed, it is almost a continuous need: “The psalmist is here describing the human condition in existentialist terms: man constantly stands at the edge of the abyss, and only divine assistance can prevent his falling into it” (Dahood, II, 84). Werner R. Mayer discusses a provocative Babylonian prayer formula which says, “I call to you from distantness; hear me from nearness” (“ ‘Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe,’ ” 302–17). The formula seems to mean that prayer suspends the distantness between the supplicant and the deity. Breaking down a perceived distance and the creation of sense of nearness and presence is a major function of prayer. The Psalms are of great importance in the recognition of distantness, which results from various kinds of stress and distress, and in the closing of that gap, which threatens spiritual health and even life itself. The very recitation of psalms like 61 serves to diminish distance and enhance nearness and presence.

Tate, M.E., 1998. Psalms 51–100, Dallas: Word, Incorporated.
Hester von Wielligh

Jul 24, 2021 | #

Goeiedag!
Ek het die stuk oor ps 61 met waardering gelees. Wat is die Engels van die volgende aanhaling? “Ek bid tot U van ver, hoor my van naby.” (Tate, Word Biblical Commentary, Psalm 51-100)
Ek wil dit graag verder ondersoek.
Baie dankie en seën.
Loretta Pienaar

Jul 23, 2021 | #

Goeiemôre Ds van Wyk, ek sal dit baie waardeer as ek u boodskappe kan ontvang. Alhoewel ek boodskappe kry van ander Godvresende leraars, kan ek nooit genoeg kry nie in hierdie tye. Ek is geensins ondankbaar nie, maar te dikwels blyk dit dat mense nie gretig is om oor God te praat nie, of soms blyk dit dat hulle nie omgee nie. God seën u en u geliefdes.
Jan

Jul 20, 2021 | #

Geestelike leesstof dankie.
Chris van Wyk

Jul 16, 2021 | #

Die woord wegraping kom nie in die Bybel voor nie. Dit is ‘n afleiding wat gemaak word op grond van die beskrywing van Jesus se hemelvaart en ons ontmoeting met Hom in 1 Tessalonisense 4.
Chris van Wyk

Jul 16, 2021 | #

Hi, jy kan kyk wat ek geskryf het by week 80-84 van Prontuit die Waarheid (https://bybelskool.com/prontuit-die-waarheid-argief/).
Past C Tities

Jul 13, 2021 | #

Pastoor ek soek graag Meer inligting oor rampe veral geestelik

Dankie vir u wonderlik ervaring wat u met andere deel
Milana Van Rooyen

Jul 11, 2021 | #

Goeie dag

Waar in bybel staan die woord wegraping …
Skrif asb
Dankie
Millanie