2 Korintiërs 11 – Goddelike bekommernisse en besorgdheid
Paulus beweeg in hoofstuk 11 en 12 na sy stryd met die valse apostels. Hy het egter nie ‘n sieklike obsessie met die vals apostels as sodanig nie, maar eerder steeds ‘n bruisende passie vir die geestelike volwassenheid van die Korintiërs (vgl 13:11!).
In 4 hoofdele skryf hy 1) oor sy besorgdheid oor die Korintiërs om hulle as ‘n vlekkelose bruid vir Christus voor te berei (11:1-15 – vgl Ef 5:27), 2) oor sy ontberinge in die proses (11:16-32), 3) oor die paradoks van sy ervaringe, verbluffende hoogtepunte en uitmergelende laagtepunte (12:1-10) en 4) weer oor sy besorgdheid oor hulle wat hy met die metafoor van ‘n ouer teenoor kinders uitdruk (12:11-21).
11:1-15 – Let op hoe hy steeds hom beywer dat hulle gedagtes nie weggelei sal word van Christus af nie, soos Eva aanvanklik verlei is deur die listigheid van die slang nie. Hoe hulle dink oor Jesus, is, en sal altyd belangrik bly. Die gladheid van die sprekers se optrede moet nie vir die Korintiërs swaarder weeg as die kennis van God wat hulle openbaar nie. En in kennis van God weet Paulus kan hy meer as net saamgesels!
Daarbenewens het hy ‘n stap verder gegaan en die evangelie kosteloos aan hulle verkondig (weereens verwys hy na 1 Kor 9, sy roepingsbeskrywing). Maar, belangrik, hy het dit nie gedoen om hulle te beskaam nie, maar omdat hy vir hulle liefhet! ‘n Mens kan immers hulp weier van iemand, en eintlik daarmee ‘n subtiele verwyt na hulle slinger!
Let op hoe Paulus van die vals apostels praat as Satan se dienaars – omdat hulle oneerlik is en nie deur Christus aangestel is vir die werk wat hulle doen nie! Interessant dat Paulus hier van die innerlike roeping van Woordbedienaars praat, en wys hoe die gebrek daaraan maak dat die vals apostels nie bereid is om te ly vir hulle bediening nie. Weereens ‘n maatstaf wat ons vandag ook kan aanlê.
11:16-33 – Daarom gaan Paulus nou voort, om in sy dwaasheid groot te praat. Let op hoe hy weer soos in 1 Korintiërs 7 sê dat hierdie sy woorde is en nie God s’n nie. En hy sit op die tafel 3 goed: sy afkoms (‘n Hebreër, Israeliet en van Abraham af), sy opdrag (dienaar van Christus) sowel as sy bereidheid om lyding te verduur (‘n 30-tal ontberinge!) in die uitvoering van sy bediening.
Wat my tref is veral vers 29-30, waar hy van sy daaglikse bekommernisse oor al die gemeentes wat hy gestig het, praat sowel as die effek op homself, dat as iemand swak is of in sonde val, dit vir hom voel asof dit met homself gebeur (vgl weereens die ooreenkomste met sy roepingsopdrag in 1 Kor 9:22 “vir die swakkes het ek swak geword, om die swakkes te wen”).
Sy bekommernisse druis natuurlik nie in teen Jesus se duidelike lering dat ons ons nie moet bekommer nie (Matt 6:25-34). Jesus het bedoel, dat jy jou nie moet bekommer oor jou “daaglikse brood” nie (eet, drink, die dag van môre). Jy kan immers daarvoor bid en op God se voorsiening vertrou (Matt 6:5-15).
Maar Jesus het wel geleer dat jy totaal gefokus moet wees daarop dat die wil van God gedoen sal word, en dat sy koninkryk in die lewe van mense sal kom. Paulus leer dit immers self aan die Filippense (4:6-8 – gee bekommernisse vir God; fokus op die goeie). En ‘n mens kan hierdie ywer met dieselfde woorde uitdruk: bekommerd en besorgd. Dit is immers wat dit beteken om jou met passie te beywer vir iets – Goddelike bekommernisse en besorgdhede.
View all posts in this series
- Leesplan
- Week 1: Inleiding
- Paulus
- Die ontstaan van die Nuwe Testament
- Die konteks waarbinne Paulus optree
- Handelinge in die Bybelse storie
- Die briewe aan die Tessalonisense
- Kies ‘n manier van Bybellees
- Week 2: Leesplan 1 Tessalonisense
- 1 Tessalonisense 1 – Geloof, liefde en hoop energeer
- 1 Tessalonisense 2:1-16 – Paulus koester en begelei
- 1 Tessalonisense 2:17-3:13 – Paulus skep moed omdat hulle nog glo
- Waar is die Bybelse plekke vandag?
- 1 Tessalonisense 4 – Nog meer aan die Here toegewy
- 1 Tessalonisense 5 – Onverwags maar nie onverwag nie
- Week 3: 2 Tessalonisense
- 2 Tessalonisense 1 – God is regverdig en betroubaar
- 2 Tessalonisense 2:1-12 – Wetteloosheid se mag sal gebreek word
- 2 Tessalonisense 2:13-17 – God sterk ons in die goeie
- 2 Tessalonisense 3:1-5- Gebed laat die Woord versprei
- 2 Tessalonisense 3:6-18 – Verdien jou eie brood
- Die briewe aan die Korintiërs
- 1 Korintiërs – inleiding
- Week 4: 1 Korintiërs 1-6
- 1 Korintiërs 1 – Partyskappe skend die Eenheid in Christus
- 1 Korintiërs 2 – God oortuig deur getuienisse
- 1 Korintiërs 3-4 – Soos ’n goeie boer, bouer en bestuurder
- 1 Korintiërs 5 – Sonde suurdeeg deur in ’n gemeenskap
- 1 Korintiërs 6 – Vermy onreg en onsedelikheid
- Week 5: 1 Korintiërs 7-10
- 1 Korintiërs 7:1-24 – Dis beter om nie te trou nie
- 1 Korintiërs 7:25-40 – Die koninkryk verdien onverdeelde aandag
- 1 Korintiërs 8 – Jou vryheid mag nie ander laat sondig nie
- 1 Korintiërs 9 – Om met passie jou roeping na te jaag
- 1 Korintiërs 10 – Gemeenskap met God moet ten alle koste beskerm word
- Oor besluitneming
- Week 6: 1 Korintiërs 11-16
- 1 Korintiërs 11 – Oor mans en vroue in die erediens
- Ekskursus oor vroue in die NT
- 1 Korintiërs 12 – Verskeidenheid dien die eenheid
- 1 Korintiërs 13 – Die liefde is onmisbaar in alles
- 1 Korintiërs 14 – ’n Wye reeks gawes bou gelowiges op in die erediens
- 1 Korintiërs 15-16 – Ons groot hoop: die opstanding met ’n onverganklike liggaam
- Die brief van 2 Korintiërs
- Week 7: 2 Korintiërs 1-7
- 2 Korintiërs 1:1-2:11 – God gee moed in elke omstandigheid
- 2 Korintiërs 2:12-3:18 – Ons raak God se woorde aan die wêreld
- 2 Korintiërs 4:1-5:10 – Om te lewe soos Hy dit wil
- 2 Korintiërs 5:11-6:13 – Ambassadeurs van die versoening
- 2 Korintiërs 6:14-7:16 – Toegewy aan God alleen
- Week 8: 2 Korintiërs 8-13
- 2 Korintiërs 8-9 – Vrygewigheid is regverdig
- 2 Korintiërs 10 – Om te bou en nie af te breek nie
- 2 Korintiërs 11 – Goddelike bekommernisse en besorgdheid
- 2 Korintiërs 12 – As ek swak is, is ek sterk
- 2 Korintiërs 13 – Groei in geestelike volwassenheid
- 1 Korintiërs 1:1-9 – Dit is Hy wat julle enduit sal laat vas staan
Tags: Korintiërs
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
Hi Lizelle. Jy is welkom om te vra.
Lizelle Van Wyk
| #
Hi Chris, dankie vir jou ontleding van Ps 50,dit laat n mens nogals dink oor dit wat jy lees en hoe jy dit in jou lewe gaan toepas
Chris is daar n moontlikheid dat ek jou kan email wil graag n paar dinge vra wat vir my onseker is
Lizelle v Wyk
Chris van Wyk
| #
Hi Jan, vertroue in die beloftes van die Here neem die vrese en blokkasies in ‘n mens se lewe weg. Begin om een Psalm per dag te lees. Soek vir net twee goed daarin. ‘n Belofte van die Here wat jy vir jouself kan toeëien en vra dat die Here dit vir jou waarmaak; ‘n Opdrag wat jy kan uitvoer, soos om jou weg aan die Here oor te laat, óf Hom te loof vir wat Hy vir jou doen, óf soos om Hom te vertrou en op sy uitkomste te wag. Dit is terwyl ons met God besig is dat ons agterkom dat Hy al die tyd besig is met ons. Hy sal jou voete op ‘n vaste rots plaas sodat jy in vreugde en vrede kan lewe.
Jan van zyl
| #
Goeie dag Pastoor,soms voel dit of my gebede nie verhoor word nie,ek is wedergeboorte en is baie lief vir die Here,Ek weet nie waar die blokasie is nie.
Mooi dag.
Johannes Petrus van Niekerk
| #
Hi Chris,
Baie dankie vir die antwoorde, waardeer dit baie. Nou is dit baie meer verstaanbaar.
Ek sal jou weer raapleeg….maar nou eers weer bietjie met my broer redeneer (-:
Groete
JP
Chris van Wyk
| #
Hi JP, die 613 wette is al die wette in die eerste vyf boeke van die Bybel, die Pentateug of wet van Moses. Die Tien Gebooie word twee keer herhaal (Eks 20; Deut 5) en is die hart daarvan. Dit bly geldig. Die seremoniële en burgerlike wette word deur Christene nie meer nagevolg nie, maar die morele wette wel. Dit is op grond van talle verwysings in die NT – bv Paulus wat sê dat ons nie meer dae en feeste ensomeer moet onderhou nie (Kol 2:16-17), ook nie die sabbat (Rom 14) of besnydenis (Gal 3-4) nie, en op ander plekke duidelik die morele wette handhaaf (Ef 4-5; Gal 5-6) sowel as die Tien Gebooie (Rom 13).
Die evangelie is vir alle mense bedoel, eerstens vir die ware Jood wat in Jesus glo (dit is nie wit mense nie!), en tweedens vir elkeen uit die nasies wat in Hom glo (dit sluit alle etnisiteite in). Die hele NT is vol van dié boodskap, bv Matteus 28:18-20, Handelinge 2:37-39 en Efesiërs 2. Enigiemand wat anders beweer, verdraai die evangelie.
Die Sabbat is inderdaad op Saterdag, maar ons vier die opstandingsdag op ‘n Sondag. Dit is “soos die Sabbat” vir ons, maar nie presies dieselfde nie. Romeine 14 gee ‘n duidelike riglyn dat ons mekaar nie daaroor moet aanvat nie, maar elkeen net oortuig van sy eie opvatting op grond van die Skrif moet wees. Dieselfde geld die feeste en ander “dae” wat uiteraard nie verkeerd is om te doen nie, maar nie bindend op alle gelowiges is nie.
Johannes Petrus van Niekerk
| #
Hi Chris,
Baie dankie vir die antwoord op my brief, ek waardeer dit. Jy het baie dinge duideliker vir my gemaak, alhoewel daar is nog steed onduidelikhede. In punt no.10 se jy dat Hebreers help ons om te verstaan watter dele van die wet nie meer van toepassing is. My probleem is dat daar 603 Moses wette is – ek weet nie eens wat dit alles behels nie – behalwe dat ek die 10 Gebooie ken. My vraag is, watter van die 603 wette is nie meer van toepassing op ons nie? Hoe gaan ek weet? Of moet ek gaan op dit wat in Hebreers staan? Verder se jy dat offers en verwante rituele nie van toepassing is nie – sluit dit nou die 7 feeste en besnyding in? Of moet ons dit nog doen?
Dan wil ek die volgende weet – is die evangelie net vir die Israeliete bedoel? Indien so, waar pas ons dan in? Ons is nie Israeliete of afstamelinge nie. Ek sien ons as “heidense-christene” – is ek reg of verkeer? Die rede vir die vrae is omdat my broer sien homself as ‘n Israeliet omdat hy wit is (of ten minste ‘n afstameling) en ek kan nie saam met hom stem nie. Volgens hom moet die 7 feeste nog gevier word en besnyding moet nog toegepas word (hy doen dit ook so). Verder se hy dat Sabbat op Saterdag is en nie soos ons (NG kerk) dit op Sondag het. Volgens my is “Sabbat” vir die Israeliete gegee (Saterdag) wat deel is van die Moses wet. Ons wat heidense-christene is, hoef nie Sabbat te hou nie, maar volg wat in die 10 Gebooie staan: 6 dae moet jy werk en op die 7de dag rus. Die “kerkvaders” het besluit Sondag is die rusdag….sover ek weet. Is ek reg of verkeerd?
Ek verneem van jou.
Groete
JP
Chris van Wyk
| #
JP, die beste manier om by ‘n atwoord uit te kom, is om al die tekste in die Bybel oor die onderwerp van die “wet” te vat en soos ‘n mosaïek te begin pak dat jy die patrone kan raaksien en uiteindelik ‘n breër visie kan kry van wat die betekenis van die wet vandag nog is. Gebruik ‘n konkordansie of die soekfunksie van ‘n Bybelprogram. Hier is ‘n paar dele uit die Bybel se gegewens wat my breër prentjie van die blywende betekenis van die wet informeer.
1. Jesus het die wet “vervul”. Dit beteken Hy het die wet sy volle betekenis laat kry. Hy het dit volmaak nagekom soos God dit aanvanklik bedoel het.
2. Dat die wet egter steeds van toepassing is, bevestig Jesus self in die Bergrede waar Hy bv die tweede tafel van die wet as deel van die Bergrede uitlê in Matteus 5 as riglyn vir geseëndes in die koninkryk. Dit sal só bly tot in die nuwe bedeling wat volledig sal aanbreek met Jesus se wederkoms.
3. Die wet is immers ‘n integrale deel van die OT wat net soos die NT as die Woord van God vir ons gegee is. Niks daarvan word ontbind nie (Matt 5:17). Niks daarvan gaan verby nie (Matt 5:18).
4. Die dubbele liefdesgebod wat Jesus uit die wet beklemtoon, “hang” aan die wet net soos aan die boodskap van die profete, dws die boodskap van die OT. Neem die wet weg en die liefdesgebod het nie meer ‘n begronding nie.
5. Ons sien dit in die res van die NT. Van Paulus word geskrywe dat hy gewandel het as een wat die wet onderhou (Hand 21:24). Hy het steeds alles geglo wat in die wet geskrywe is (Hand 24:14). Hy kon homself verdedig in die hof dat hy niks teen die wet gesondig het nie (Hand 25:8). Daarom kon Paulus die wet gebruik om die Jode van die betekenis en boodskap van die evangelie te oortuig (Hand 28:23).
6. Niemand van ons kan egter die wet volmaak nakom nie. Daarom, tereg soos jy uitwys, word ons geregverdig voor God deur in Jesus Christus te glo. Jesus het die wet volmaak namens ons vervul en ons van die vloek daarvan bevry soos Paulus in Galasiërs en Romeine uitvoerig skrywe.
7. Deur Christus is die reg van die wet namens ons vervul, sodat ons deur die krag wat die Gees nou in ons werk ons aan die wet van God kan onderwerp en die werke van die vlees kan doodmaak en al hoe meer kan groei in die lewe wat God bring (Rom 8:1-17).
8. Deur God en ons naaste lief te hê, vervul ons nou die wet, soos Paulus uitvoerig in Romeine 13 skryf. En let op hoe hy dele van die tien gebooie aanhaal as begronding van die liefde. Sonder die wet weet ons nie wat verkeerd en wat reg is nie. Sonder veral die Tien Gebooie weet ons nie wat liefde is nie.
9. Paulus gebruik nog op talle plekke die wet as motivering vir die opdragte wat hy vir die gemeentes gee. Oor die huwelik (1 Kor 7:39), oor vergoeding (1 Kor 9:8-9), oor die vrug van die Gees (Gal 5:23), vir die herkenning van sondes (1 Tim 1:9-10).
10. Die Hebreërskrywer help ons egter ook verstaan watter dele van die wet nie meer op ons van toepassing is nie ná die vervulling van die Here Jesus Christus (Hebr 10:1). Dit sluit die offers en verwante rituele in, want die volmaakte offer is in Jesus gegee. Dieselfde geld die besluit van die “sinode” in Jerusalem wat gelowiges uit die heidene van die besnydenis en ander volkseie burgerlike gebruike gevrywaar het (Hand 15).
Dit is maar net enkele grepe op pad na ‘n prentjie van hoe God se wil in ons lewe tot sy reg kom. Die wet bly daarin ‘n rol speel.
Chris van Wyk
| #
Hi Engela, dit is net beskikbaar as gratis bydraes by die webtuiste. Jy kan dit as ‘n eboek ook koop en aflaai.
Engela du Toit
| #
Ek is besig om Jesaja te studeer en besluit om te google om dit beter te verstaan.Baie dankie vir die bybelstudie oor Jesaja.Ek sal waardeer as u dit vir my kan e-pos asb.
Engela