Die uitsprake van Agur

Daar is ook baie verskil van mening oor die laaste deel van vers 1.

• Sommige kies om dit te vertaal as persoonsname: “Die man het vir Itiël gesê, vir Itiël en vir Ukal”  (NAV).  Die naam Itiël is bekend (Neh 11:7), maar nie die naam Ukal nie.
• Dit sou egter ook as volg vertaal kan word: “Die uitspraak van die man: Ek is nie God nie; Ek is nie God nie, dat ek die vermoë sou hê nie:” wat sin sou maak in die lig van die uitsprake wat volg (Murphy).
• Dit kan ook as volg vertaal word: “Ek is moeg, o God; ek is moeg, o God, en effentjies” (vgl die OAV) wat ook sin maak van die inhoud van die res van die hoofstuk.

Moeilike keuse!

Die gedeelte val duidelik in twee dele uiteen.

• 30:1-14 word as die woorde van Agur aan ons bekend gestel en bevat ‘n paar diepsinnige opmerkings oor God en die lewe, te same met die enigste gebed in Spreuke.
• 30:15-33 bevat veral 5 numeriese spreuke, waarin telkens van getalle gebruik gemaak word in die proses om ‘n punt te maak (bv “daar is twee, drie, nee vier …” – 30:15).  Dit is ‘n tegniek wat al vroeër in Spreuke gebruik is (oor God se afkeur: 6:16-19), reeds ook eintlik in vers 7 (“twee dinge vra ek van U …”) en vers 11-14 (“’n soort mens” [=generasie] word 4 keer na mekaar gebruik) voorkom, en op ‘n hele paar ander plekke in die Bybel gebruik word (oor sonde: Amos 1:3–2:6; oor besittings: Prediker 11:2).  Die presiese doel daarmee is onseker.  Moontlik word dit gebruik vir beklemtoning of om dit in ’n soort raaiselagtige styl – raaisels was ’n gewilde tydverdryf in die Midde-Ooste – te skryf.