Esegiël 15 – Jerusalem sal soos ‘n wingerdstok verbrand word
Michael Buesking – Drawing Jerusalem – with permission
Esegiël sluit met dié kort gelykenis aan by ‘n baie bekende tradisie onder die profete, die beskrywing van Israel as die wingerd van die Here: Jesaja 5; Hosea 10; Jeremia 2 (vgl. ook Jakob se verwysing na dié metafoor in sy gebed vir sy nageslag in Gen. 49:22). Die metafoor van Israel as die wingerd van die Here vorm ook die basis van die gebed vir herstel uit ballingskap in Psalm 80.
In teenstelling met die positiewe beskrywing van Israel as die wingerd van die Here, noem die Here hulle egter nou ‘n afgesnyde wingerdhout wat nie beter is as enige ander kreupelhout in die bos nie. Terloops, ‘n kreupelbos bestaan uit laag, deurmekaar groeiende houtagtige struike en bome. Dit is dus ‘n bos wat van baie minder waarde as ‘n aangeplante goedversorgde wingerd is.
Maar as die wingerd afgekap is, deug die wingerdhout vir niks meer as die kreupelhout nie. Net soos kreupelhout deug wingerdhout dan vir niks beter as vuurmaakhout nie. Jy kan dit nie gebruik om iets van te maak of iets aan op te hang nie. Die enigste nut daarvan is om daarmee vuur te maak.
En dít is presies wat die Here nou met die inwoners van Jerusalem gaan doen. Hy gooi hulle soos wingerdhout in die vuur, die vuur van God se toorn, die vuur van God se teenstand. Dit hét al gebeur met die vorige wegvoerings – “hulle kom uit die vuur” – en sal nou wéér gebeur – “maar die vuur sal hulle verteer”. Hulle land sal verlate word, omdat hulle in ballingskap weggevoer sal word. Dán sal hulle besef dat Hy die Here is.
Boodskap
Dié gelykenis stem ‘n mens moedeloos. Hoe kan ‘n wingerd só verword dat dit vir niks beter as ‘n kreupelbos deug nie? Hoe kan die volk van God só afvallig word dat die enigste raad die vuur van ballingskap is? Dit is egter inderdaad wat met die volk in hierdie tyd gebeur het. Skaars 5 jaar later het Jerusalem geval en het ‘n tyd van groot ontwrigting vir hulle aangebreek.
Psalm 80 sluit aan by dié gedagtegang van Esegiël en transformeer die moedeloosheid oor die toestand van die “wingerd van die Here” in ballingskap tot ‘n moedige gebed vir hulle herstel.
Ek het vroeër só daaroor geskryf:
Die Psalmis span die beeld van Israel as wingerdstok in om die Here tot aksie te beweeg, om tog uit die hemel af te kyk (vers 15) en Hom oor Israel, oor sy wingerdstok, te ontferm en weer onder Sy sorg te neem. “Hou in stand wat U met u eie hand geplant het, die wingerdstok wat U vir Uself gekweek het!” (vers 16).
Daarom bid Hy dat die Here Hom nie net oor die heelal sal bekommer nie, maar oor sy mense met wie Hy in ’n intieme verhouding is, Hom oor hulle sal ontferm en weer onder sy sorg sal neem. En hy vra dat die volke wat Israel vernietig het eerder tot niet sal gaan (vers 17). “Dán sal ons nie weer van U af wegdraai nie … dan sal ons u Naam aanroep!” (vers 19).
’n Subtiele boodskap is verskuil in vers 18 wat nie in die 1983 vertaling raakgesien kan word nie. Dit is dat die gebed van die metafoor van wingerdstok skuif om oor ’n individu te praat wat die Here uitgekies het en God tot aksie in beweging moet bring. Die 2014 vertaling help ’n mens om dié subtiel boodskap raak te sien: “Hou tog u hand oor die man aan u regterkant, oor die mensekind wat U vir Uself grootgemaak het.”
Uiteraard bedoel dit hier nog in die eerste plek die volk Israel, maar in die lig van die NT gebeure kan ’n mens nie anders as om iets van die NT vervulling hierin raak te sien nie. Geen wonder dat dié metafoor in die NT nie op die volk van God van toepassing gemaak nie, maar wel op Jesus, die Seun van God, wat die fundamentele verandering wat God in die nuwe bedeling teweegbring – deur self die basis van hulle gemeenskap te word in die God-mens Jesus – uitdruk (Joh. 15:1-8). Die NT dra dus die boodskap dat die hoop vir verandering nie in die herstel van die volk opgesluit lê nie, maar in die redding wat Jesus bring. Iets wat reeds in Psalm 80 op verskuilde manier teruggevind kan word.
Psalm 80 help ons dus om die regte respons op die negatiewe boodskap van Esegiël 15 te gee. Die lewe van die Godsvolk is van God afhanklik en sy sorg is ons enigste hoop. Hy is in staat om die onmoontlike moontlik te maak. In ons inlywing in Christus Jesus, God se ware wingerdstok, is ons heil opgesluit. Waar ons as lote op die ware wingerdstok ingeplant is en in Hom bly (Joh. 15), daar sal ons ervaar dat Hy vir ons op besondere maniere kan en wil sorg.
View all posts in this series
- Bybelskool 2de kwartaal 2015: ESEGIËL
- Inleiding op Esegiël
- Esegiël 1-3 – Esegiël se roeping en opdrag – 593 v.C.
- Esegiël 4-5 – Die beleg en val van Jerusalem
- Esegiël 6 – Die oorlog teen die “Berge van Israel”
- Esegiël 7 – Die einde kom vir die land
- Esegiël 8-11 – Die ballingskap is naby vir die land. God se teenwoordigheid verlaat hulle – 592 v.C.
- Esegiël 12 – Die ballingskap gaan NOU gebeur
- Esegiël 13 – ‘n Woord teen die profete
- Esegiël 14 – ‘n Woord teen die leiers – selfs voorbidders sal julle nie help nie
- Esegiël 15 – Jerusalem sal soos ‘n wingerdstok verbrand word
- Esegiël 16 – Jerusalem sal aan die mag van haar minnaars oorgegee word
- Esegiël 17 – Twee gelykenisse wat die hede interpreteer en die toekoms oopsluit
- Esegiël 18 – God seën mense wat persoonlik verantwoordelikheid neem
- Esegiël 19 – Twee treurliedere oor die konings van Israel
- Esegiël 20:1-44 – ‘n Woord teen die leiers oor die verset teen die verbond – 591 v.C.
- Esegiël 20:45-21:27 – Die koning van Babel kom
- Esegiël 21:28-32 – ‘n Woord teen die Ammoniete
- Esegiël 22 – “Hulle maak of Ek nie daar is nie”!
- Esegiël 23 – Ohola en Oholiba, die twee susters Samaria en Jerusalem het dieselfde pad geloop
- Esegiël 24 – Ellende wag vir die stad, sowel as vir Esegiël – 588 v.C.
- Esegiël 25 – ‘n Woord teen die Ammoniete, Moabiete, Edomiete en Filistyne
- Esegiël 26:1-28:24 – ‘n Woord teen Tirus en Sidon – 586 v.C.
- Esegiël 28:25-26 – ‘n Woord vir Israel
- Esegiël 29-32 – Sewe woorde teen Egipte – 587, 571, 587, en 585 v.C.
- Hier is die skakels na die vorige twee bydraes
- Esegiël 33:1-20 – God soek bekering nie die dood nie
- Esegiël 33:21-33 – Grypsug en selfsug word geoordeel
- Esegiël 34 – Die Here oordeel die herders van Israel en word self hulle Herder
- Esegiël 35-36:15 – ‘n Woord teen Edom en die herstel van die “Berge van Israel”
- Esegiël 36:16-38 – Ek herstel julle ter wille van Myself
- Esegiël 37 – Ek herstel julle as my herenigde volk in die land Israel
- Esegiël 38-39 – God vernietig Gog, simbool van al die vyande van die Godsvolk
- Esegiël 40-48 – INLEIDING: God se teenwoordigheid in die tempel en land word herstel
- Esegiël 40-42 – God skep ‘n tempel vir sy terugkeer na die land – 573 v.C.
- Esegiël 43-44 – God se magtige teenwoordigheid neem intrek in die tempel
- Esegiël 45-46 – God herstel die land, regeerders, offers, feeste en grondbesit
- Esegiël 47-48 – God verdeel die land regverdiglik en gee lewe vanuit die heiligdom vir die hele land
Tags: Esegiël
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
Dankie.
Chris van Wyk
| #
Hi Loretta – jy is welkom. Jy kan by hierdie webtuiste inteken (https://bybelskool.com/subscribe/) of vir my jou selnommer stuur, dan stuur ek vir jou die bydraes per Whatsapp (Chris van Wyk – nul agt twee 574 9191).
Chris van Wyk
| #
Tate haal Mayer aan wat ‘n Babiloniese gebed aanhaal om die Psalm se betekenis te verklaar: “I call to you from distantness; hear me from nearness.” In Duits: “Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe.” Hier is Tate se volledige verduideliking van die betekenis van die Psalm.
The main value of this psalm probably lies in its metaphorical richness. The metaphors of the high rock, the strong tower, the perpetual dwelling in the tent of God, and the shelter under the divine wings enhance the prayer and contribute significantly to our repertoire of spiritual imagination. A well-stocked and fertile imagination is essential for spiritual strength, a strength that influences the whole being of the person and/or group that possesses it. The metaphors assist us to incorporate our own experience into the experience of prayer. Prayer should engage imagination both toward the one praying and toward God. The metaphors of the psalm pass into our own experience and expand our horizons. Walter Brueggemann has written of the Psalms:
The Psalms do not insist that we follow word for word and line by line, but they intend us to have great freedom to engage our imagination toward the Holy God.… We will take liberties as the Psalm passes by and moves out into the richness of our experience and then back into the awesome presence of God. That is the way of metaphor (Praying the Psalms [Winona, MN: Saint Mary’s Press, 1982], 35).
Without a good stock of metaphors and an active imagination, our prayers are crippled and reduced to flattened, formulaic expressions without much power.
Perhaps the dominant metaphor in the psalm is that of distance from God in v 3. A sense of far-awayness from the divine presence, an at-the-end-of the earth experience, seems to be endemic to the spiritual life from time to time (see, e.g., Pss 2:1; 10:1; 22:2, 12, 20; 35:22; 38:22 [21]; 71:12). Indeed, it is almost a continuous need: “The psalmist is here describing the human condition in existentialist terms: man constantly stands at the edge of the abyss, and only divine assistance can prevent his falling into it” (Dahood, II, 84). Werner R. Mayer discusses a provocative Babylonian prayer formula which says, “I call to you from distantness; hear me from nearness” (“ ‘Ich rufe dich von ferne, höre mich von nahe,’ ” 302–17). The formula seems to mean that prayer suspends the distantness between the supplicant and the deity. Breaking down a perceived distance and the creation of sense of nearness and presence is a major function of prayer. The Psalms are of great importance in the recognition of distantness, which results from various kinds of stress and distress, and in the closing of that gap, which threatens spiritual health and even life itself. The very recitation of psalms like 61 serves to diminish distance and enhance nearness and presence.
Tate, M.E., 1998. Psalms 51–100, Dallas: Word, Incorporated.
Hester von Wielligh
| #
Goeiedag!
Ek het die stuk oor ps 61 met waardering gelees. Wat is die Engels van die volgende aanhaling? “Ek bid tot U van ver, hoor my van naby.” (Tate, Word Biblical Commentary, Psalm 51-100)
Ek wil dit graag verder ondersoek.
Baie dankie en seën.
Loretta Pienaar
| #
Goeiemôre Ds van Wyk, ek sal dit baie waardeer as ek u boodskappe kan ontvang. Alhoewel ek boodskappe kry van ander Godvresende leraars, kan ek nooit genoeg kry nie in hierdie tye. Ek is geensins ondankbaar nie, maar te dikwels blyk dit dat mense nie gretig is om oor God te praat nie, of soms blyk dit dat hulle nie omgee nie. God seën u en u geliefdes.
Jan
| #
Geestelike leesstof dankie.
Chris van Wyk
| #
Die woord wegraping kom nie in die Bybel voor nie. Dit is ‘n afleiding wat gemaak word op grond van die beskrywing van Jesus se hemelvaart en ons ontmoeting met Hom in 1 Tessalonisense 4.
Chris van Wyk
| #
Hi, jy kan kyk wat ek geskryf het by week 80-84 van Prontuit die Waarheid (https://bybelskool.com/prontuit-die-waarheid-argief/).
Past C Tities
| #
Pastoor ek soek graag Meer inligting oor rampe veral geestelik
Dankie vir u wonderlik ervaring wat u met andere deel
Milana Van Rooyen
| #
Goeie dag
Waar in bybel staan die woord wegraping …
Skrif asb
Dankie
Millanie