Eksodus 24 – Ons sal alles doen wat die Here beveel het

Toe al die riglyne van die Here voltooi is – die Tien Gebooie en al die bepalinge van die verbondsboek – en Moses dit alles neergeskryf het, het Hy dit aan die volk gaan bekend maak.  Hulle het soos een man gesê: “Ons sal alles doen wat die Here beveel het.”

Net voor Moses saam met die leiers die berg op is, het hy op grond van dié verbintenis ‘n altaar gebou waarop die offers aan die Here gebring is, en die hele verbondsboek aan hulle voorgelees het.  Weereens het die volk gesê: “Ons sal alles doen wat die Here beveel het en daaraan gehoorsaam wees.”  Daarmee is die verbond met die Here formeel gesluit en as teken daarvan het Moses die helfte van die bloed geneem en op die volk gesprinkel.  Die ander helfte was reeds op die altaar uitgegiet wat die bloedband wat tussen die volk en God tot stand gekom het, simboliseer.  Die verbondsboek sou die basis van dié verhouding wees.

Moses, Aäron, Nadab, Abihu en die sewentig leiers van Israel het toe die berg uitgeklim soos die Here hulle uitgenooi en beveel het.  Die volk moes agterbly.  Hierdie leiers het die ongelooflike voorreg beleef om op ‘n heel direkte wyse in God se teenwoordigheid te kom.  Die beskrywing van God se teenwoordigheid kom ooreen met die visioene van Esegiël en Johannes se Openbaring.  Onder sy voete was ’n plaveisel soos saffiersteen wat so blou was soos die hemel self.  Die leiers het dit as geen bedreiging beleef nie, maar het saam met die Here geëet en gedrink, ‘n simbool van die tipe gemeenskap wat God met sy mense wou geniet, soos dit was in die Paradys, en volledig moontlik sou word in die nuwe bedeling wat sy Seun sou inlei.

Moses en Josua moes toe verder die berg op om die wette en gebooie wat die Here op plat klippe neergeskryf het, in ontvangs te neem.  Die leiers moes egter agterbly onder begeleiding van Aäron en Hur, hoewel dit wil lyk asof hulle die fatale fout maak om nie vir Moses te wag nie, maar by die volk gaan aansluit wat tot die afgryslike gruwel van afgodediens gelei het, soos ons later in hoofstuk 32 sal lees.

Net Moses het ná sewe dae nog verder opgegaan waar Hy ‘n lang tyd gebly het – veertig dae en veertig nagte – om die inhoud van God se onderrig vir die volk in ontvangs te neem.  Dit sou onder andere die uitvoerige instruksies vir die bou van die tabernakel insluit soos ons in hoofstuk 25-31 gaan lees.