Numeri 18 – Israel word ‘n gemeenskap van gee en neem

Die Here volg die bevestiging van Aäron se verkiesing as hoëpriester op met ‘n beklemtoning van die verantwoordelikhede wat saam met die voorreg van priesterskap gaan.  Dit sluit in om seker te maak dat die volk nie teen die priesterskap oortree nie, want die Here wou nie die hele volk uitwis nie – Num. 18:1-7!  Die Here volg dié beklemtoning van verantwoordelikhede op met sy geskenk aan hulle.  Die priesters kry deel aan die ongeveer tien tipe offers wat gebring is, en die Leviete die tiendes van die volk.  Dit was in ruil vir die feit dat hulle nie enige grond sou kry met die aanvanklike indeling van die beloofde land nie – Num. 18:8-32.

Die Leviete is ‘n geskenk aan die priesters soos priesterskap ‘n geskenk van God is – Num. 18:1-7

Die Here begin deur die verantwoordelikhede te beklemtoon wat saam met die voorreg van priesterskap gaan (vgl. Eks. 28:38; Lev. 22:15-16).  Dit sluit in om seker te maak dat die volk nie teen die priesterskap oortree nie, want die Here wou nie die hele volk uitwis nie!  Dit het ook die begeleiding van die Leviete in hulle dienswerk ingesluit wat bedoel was om die hande van die priesters ligter te maak.

Dit is ‘n beginsel wat in die NT ook deur die gemeente in Jerusalem gevolg word toe daar voorsiening gemaak is vir die versorging van die weduwees deur verkose “diakens” sodat die apostels op die gebed en verkondiging van die Woord kon fokus (Hand. 6).

Let op die verdeling van pligte wat nie net tot ordelikheid gelei het nie, maar ook sinergie bewerk het tussen die onderskeie bedieninge in die Tabernakel.

Hierdie onderskeid is ook ‘n beginsel wat in die NT deur Paulus aan alle gemeentes neergelê is, soos hy in sy brief aan die Efesiërs geskrywe het: “En dit is die ‘gawes’ wat Hy ‘gegee het’: apostels, profete, evangeliste, en herders en leraars. Sy doel daarmee was om die gelowiges toe te rus vir hulle diens en vir die opbou van die liggaam van Christus.” (Ef. 4:11-12).

Maar let op dat die hiërargie omgedraai is in die NT.  Dit is die “gawes” wat die gewone gelowiges as “priesters” toerus vir hulle dienswerk!  Hierin speel die Here Jesus ‘n sentrale rol: “Uit Hom groei die hele liggaam.  Die verskillende liggaamsdele pas by mekaar en vorm saam ’n eenheid. Elkeen van hulle vervul sy funksie, en so bou die liggaam homself op in liefde.” (Ef. 4:16).

In Numeri 18 is die Leviete ‘n geskenk aan die priesters.  In Efesiërs 4 is die “gawes” ‘n geskenk aan die gewone gelowiges.  Gewone gelowiges is immers die “koninklike priesterdom”, soos Petrus so passievol skrywe (1 Pet. 2:9).

‘n Deel van die offers word aan die priesters geskenk en die tiendes aan die Leviete – Num. 18:8-32

God se geskenk aan die mense wat Hy afgesonder het vir die dienswerk by die Tabernakel sluit verder in dat die priesters deel kry aan die ongeveer tien tipe offers wat gebring word, en die Leviete die tiendes van die volk.  Dit was in ruil vir die feit dat hulle nie enige grond sou kry met die aanvanklike indeling van die beloofde land nie.

Drie van die offers was besondere gewyde offers waarvan net die mans onder die priesters kon eet: graanoffers, sondoffers, en skuldoffers.

Sewe van die offers was gewone gewyde offers waarvan elkeen wat deel was van die priesterlike families kon eet: beweegoffers, eerstelinge van olie, wyn, koring en ander landbouprodukte, banoffers, en eerstelinge van mens en dier.  Die normale loskoop prosedure vir eerstelinge van mens en dier het gegeld.

Die Leviete het die tiendes van die volk ontvang as God se geskenk aan hulle.  Die Leviete moes op hulle beurt weer ‘n tiende van die tiendes vir die priesters gee.

Boodskap

Numeri 18 gee ons ‘n perspektief op die elemente wat nodig is om ‘n geloofsgemeenskap te laat floreer.  Al is die riglyne vir ‘n ander tyd, kan ons baie leer uit die gee en neem wat hier voor die aangesig van die Here geïllustreer word.

Van wat die volk vir die Here gegee het in terme van offers, gee Hy ‘n deel vir die priesters wat juis aangestel is om Hom daarmee te bedien.  Wat God weer vir die Israeliete in terme van ‘n opbrengs op hulle lande en in die ekonomie gegee het, deel hulle met die Leviete in terme van tiendes.  En die Leviete deel weer met die priesters, soos die priesters ook weer verantwoordelikheid neem vir die begeleiding en toerusting van die Leviete.

Dit is beginsels wat die toets van die tyd deurstaan het.  Die een hand was die ander.  Soos wat ons vir ander gee uit wat ons ontvang, word vrygewigheid deel van ons bestaan.  Hoe beter ons hieraan gehoorsaam is, hoe beter kry ons ‘n begrip van die God van wie ons vir alles wat ons het en is, afhanklik is.  Soos Hy gee, gee ons vir mekaar en sluit ons hegte bande nie net met Hom nie, maar ook met mekaar.  Soos Hy ons seën, raak ons tot ‘n seën vir ander, en uiteindelik vir die wêreld.  Want, ons is na alles ‘n “koninklike priesterdom”.