Matteus 16 – Jesus kondig sy eie kruispad aan as model vir dissipelskap
Jesus fnuik die Joodse leiers se versoek om ’n teken en laat hulle agter – 16:1-4
Dit by darem net ongelooflik dat die Joodse leiers midde-in ’n reeks wonderwerke van Jesus, ’n spesiale teken uit die hemel van Jesus vra. Die rede is natuurlik, soos Matteus sê, dat hulle Jesus wil toets en iets teen Hom wil kry. Daar is immers reeds genoeg tekens!
Jesus is egter te vernuftig vir hulle en ontbloot hulle kwaadwilligheid deur hulle te herinner daaraan dat hulle wel die tekens aan die hemel kan lees, om die weer te voorspel. Hoekom kan hulle dan nie die tekens van die tye lees nie, vra Hy? Jesus is dan die hele tyd besig om dié tekens wat God se genadejaar aankondig, te doen. Weereens sê Hy dat die enigste teken wat hulle sal kry, is die teken van Jona, soos Hy vroeër al gesê het. Daarmee verwys Hy na sy kruisdood soos ons ook later meer van sal lees in die hoofstuk.
Hy breek die gesprek met hulle op betekenisvolle wyse af – soos Matteus sê: “Hy het hulle agtergelaat en weggegaan.” Die gesprek sou eers later weer hervat (hfst. 19). Die Fariseërs se onbegrip leer ons dus dat die probleem nie lê by hulle intellektuele vermoëns nie, maar by hulle ontvanklikheid. Hulle is soos die grond langs die pad waar die Bose die saad oppik net ná dit daar gesaai is.
Jesus waarsku die dissipels teen die leer van die Fariseërs – 16:5-12
Jesus gebruik ’n misverstand van die dissipels oor brood om hulle te leer dat die dissipels versigtig moet wees vir die “leer van die Fariseërs.” Hy beeld dié leer ook as suurdeeg uit, soos Hy dit met die leer van die koninkryk van God gedoen het. Net soos die koninkryk alles deursuur, is dit ook waar van die leer van die Fariseërs. Dit is waarom die dissipels uiters versigtig moet wees en die gevaar daar van moet onderskei. Een van die onderskeidingskenmerke van die leer van die Fariseërs is dat hulle oor klein onbenullighede lang en ingewikkelde debatte kan voer wat jou nêrens bring nie. Daarvoor moet die dissipels versigtig wees.
Petrus bely dat Jesus die Christus is, die Seun van die lewende God – 16:13-20
Jesus se identiteit is nou al op verskillende wyses geïdentifiseer deur die loop van die evangelie, ook as die Seun van God (14:33 – deur die dissipels op die boot), maar Petrus se belydenis is ’n fundamentele standpuntinname oor Jesus. Dit is ’n dieptepunt in die evangelie en het die belydenis van die vroeër kerk beslissend beïnvloed. Jesus is nie maar net nóg ’n geneser cum demoon uitdrywer nie. Hy is die Seun van die lewende God.
En dit is belangrik dat die dissipels dít van Jesus snap vóór Hy die pad van die kruis begin loop. Dit is immers as die Messias, die Christus, wat die kruisdood vir die dissipels en vir almal wat in Hom glo, vir die wêreld, sin en betekenis gaan hê. Anders is dit net ’n tragiese verhaal van wat kon gewees het.
Let op dat dié belydenis steeds iets is wat op God se openbaring aan Petrus berus. Maar, dan is dit ook ’n belydenis wat die fondasie word van die kerk, die vergadering van die geroepenes, wat die boodskap regoor die wêreld gaan uitdra. Saam met die belydenis kom daar groot verantwoordelikheid. Mense se ewige saligheid hang van dié belydenis af.
Jesus kondig die eerste keer sy dood en opstanding aan – 16:21-23
Direk ná die geweldige belydenis van Petrus, kondig Jesus die volgende stap in sy bediening aan, sy kruisdood en opstanding. Petrus se teregwysing moet aan die eenkant aan sy vinnige geaardheid toegeskryf word, maar aan die ander kant het dit vir hom ingedruis teen sy idee van die Messias. Jesus beskou sy teregwysing egter as ’n struikelblok, op dieselfde vlak as die duiwel se versoeking dat Hy die maklike uitweg vat (Matt. 4). Hy verkwalik daarom vir Petrus dat dié menslike dinge bedink en nie die dinge van God nie, soos wat Jesus dit inderdaad doen.
Jesus spel die gevolge van navolging uit – 16:24-28
Jesus spel dan onmiddellik daarna die implikasies van sy eie kruisdood vir die dissipels uit. Soos Hy gekom het om ter wille van die vestiging van die koninkryk aan ’n kruishout te hang, só sal elke volgeling van Hom bereid moet wees om dieselfde te doen, soms by wyse van spreke, ander kere inderdaad presies soos Jesus dit ervaar het.
Jesus spel egter ook die wonder van die ewige vergelding uit, waarin elkeen die lewe sal kry. Dit is die paradoks van dissipelskap. Die wat hulle lewe wil red, sal dit verloor. Die wat hulle lewe ter wille van Jesus verloor, sal dit wen.
View all posts in this series
- Bybelskool oor die evangelie volgens Matteus – begin 16 Januarie - January 4, 2014
- Inleiding op die evangelie volgens Matteus - January 16, 2014
- Matteus 1 – Die historisiteit en teologiese betekenis van Jesus se geboorte - January 17, 2014
- Matteus 2 – God stel sy herderleier, Jesus, bekend en beskerm Hom - January 20, 2014
- Matteus 3 – Jesus doop met die Heilige Gees en met vuur - January 21, 2014
- Matteus 4 – Jesus se versoeking en die begin van sy bediening - January 22, 2014
- Matteus 5 – Jesus fokus op die stryd vir geregtigheid - January 23, 2014
- Matteus 6 – Jesus fokus op die lewe van geregtigheid - January 24, 2014
- Matteus 7 – Jesus fokus op die vrug van geregtigheid - January 27, 2014
- Matteus 8 – Jesus herstel gemeenskap en bevorder geloof met gesprek en genesings - January 28, 2014
- Matteus 9 – Jesus vergewe, genees en roep sondaars as gestuurdes - January 29, 2014
- Matteus 10 – Jesus motiveer en rus die twaalf dissipels toe om Sy bediening voort te sit - January 30, 2014
- Matteus 11 – Kom na My toe en Ek sal julle rus gee - January 31, 2014
- Matteus 12 – Die Fariseërs neem aanstoot aan Jesus as die Groot Geneesheer - February 3, 2014
- Matteus 13 – Jesus ontmagtig die skare en bemagtig die dissipels met gelykenisse - February 4, 2014
- Matteus 14 – Jesus is die Seun van God wat voorsien en genees - February 5, 2014
- Matteus 15 – Jesus se bediening is insluitend en voorsien in baie behoeftes - February 6, 2014
- Matteus 16 – Jesus kondig sy eie kruispad aan as model vir dissipelskap - February 7, 2014
- Matteus 17 – Jesus word verheerlik as teken van sy Goddelike wese - February 10, 2014
- Matteus 18 – Jesus leer koninkrykskinders hoe hulle in verhouding met mekaar moet lewe - February 11, 2014
- Matteus 19 – Jesus spel koninkrykswaardes vir huwelike, kinders en welvaart uit - February 12, 2014
- Matteus 20 – Jesus spel koninkrykswaardes vir leiers en die geloofsgemeenskap uit - February 13, 2014
- Matteus 21 – Jesus het ’n groot impak op Jerusalem en die Joodse leiers - February 14, 2014
- Matteus 22 – Jesus is te uitgeslape vir die onbetroubare Fariseërs - February 17, 2014
- Matteus 23:1 – 24:2 – Jesus veroordeel die skynheiligheid van die skrifkenners en Fariseërs - February 18, 2014
- Matteus 24:3-51 – Jesus motiveer sy dissipels tot waaksaamheid en gereedheid, betroubaarheid en verstandigheid - February 19, 2014
- Matteus 25 – Jesus spoor sy dissipels aan tot waaksaamheid, getrouheid en barmhartigheid - February 20, 2014
- Matteus 26 – Jesus word verwerp, verraai, verhoor en verloën - February 21, 2014
- Matteus 27 – Jesus word oorgelewer en gekruisig, sterf en word begrawe - February 24, 2014
- Matteus 28 – Jesus staan op uit die dood en gee die Groot Opdrag aan sy dissipels - February 25, 2014
- Lees die vier evangelies en Handelinge - June 20, 2016
- Matteus 5:22 – Jy mag nie “karakter-moord” pleeg nie - July 15, 2016
- Lei ons nie in versoeking nie - July 11, 2019
Discover more from Bybelskool
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Hennie Strydom
Ek loof die Here vir die gawes wat Hy aan jou gee én jou werkywer waarmee jy op n besondere manier dissipel is. Die Here seën jou met gesondheid en krag vir elke dag.
Chris van Wyk
Dankie Hennie – die droom bly steeds brandend om die 1189 hoofstukke in die Bybel deur te werk saam met ‘n groter groeiende getal gelowiges reg oor die wêreld. Vandag was die 626ste hoofstuk wat ek geplaas het. Daar is egter nog heelwat oor! My gebed is dat die Here my die geleentheid sal gee om dit klaar te maak.
Amanda Bothma.
Hallo Chris
Ek is besig met Bybelstudie van Matt.16:13-28. Ek verstan dat dit gaan oor Jesus wat sy eie Kruispad aankondig. Ek wonder egter nog altyd wat is die betekenis van die sleutels wat Jesus aan Petrus toevertrou in vers 19? Wat is dit wat hy kan toesluit en oopsluit? Wat beteken dit vir my vandag?
Chris van Wyk
Petrus word hier beskrywe as die rots waarop die nuwe gemeenskap van die kerk (ekklesia) gebou sal word. Daar is ‘n woordspel tussen die Griekse betekenis van Petrus se naam (rots) en die rol wat die Here Jesus aan hom hier in die kerk gee (rots). Let op dat dié rol aan hom toevertrou word direk ná hy bely het dat Jesus die Christus, die Seun van die lewende God, is. Dit gaan dus nie net oor sy persoon nie, maar ook oor sy belydenis. Die kerk is dus gebou op beide sy leierskap as die inhoud van sy belydenis.
Die sleutels van die “koninkryk van die hemel” word nou aan Petrus, as die “rots van die kerk”, gegee wat aan hom (en die kerk) die gesag gee om die koninkryk vir mense oop te sluit, en ook toe te sluit.
Waarskynlik dui dit op die boodskap van vergifnis wat toegang gee tot ‘n verhouding met God al dan nie, as ‘n mens die vergelykbare uitspraak in Johannes 20:23 in gedagte hou. Daar verbind Jesus die gesag wat Hy aan die dissipels gee aan die werk van die Heilige Gees en spel dit as die “gesag van vergifnis” uit: “As julle vir mense hulle sondes vergewe, word dit hulle deur God vergewe; as julle dit nie vergewe nie, word dit nie deur God vergewe nie.”
Dit kan ook dui op die gesag van die nuwe lering wat Jesus gebring het, wat nie net die wet herinterpreteer nie, maar ‘n nuwe lewe in Christus vir almal wat Hom volg, moontlik maak. Dit sluit die gawe van vergifnis in sowel as die gawe van die vervulling met die Gees wat gelowiges volwaardig deel van die hemelse koninkryk maak.
Hierdie gedeelte herinner ons dus aan die geweldige verantwoordelikheid van die kerk om die boodskap van Christus, die Seun van die lewende God, die boodskap van vergifnis en nuwe lewe, aan alle mense te gaan verkondig. Dit sluit die koninkryk van die hemel vir mense oop, en ongelukkig ook toe. Want, wat toegesluit is op aarde, sal toegesluit wees in die hemel, en wat oopgesluit is op aarde, sal oopgesluit wees in die hemel. Die bediening van die kerk sal toegang tot die hemel oopmaak en ook toemaak.
Vergelyk dit met die ooreenstemmende gedeelte in Openbaring 1:18 waar Jesus sê dat Hy die sleutels het van die dood en die hel (Hades). Dít het Hy verwerf deur sy eie dood waarmee Hy die poorte van die dood en die hel oopgebreek het. D.w.s. met dieselfde gesag as wat Jesus teenoor die dood en die hel kan optree, sal Petrus en die kerk dit ook kan doen. Die “poorte” of magte van die hel sal die kerk nie kan oorweldig nie.
TAP
Goeie dag,
Ek worstel met Matt 16. 28, Is dit moontlik om vir my meer lig kan gee op Jesus woorde. Ek verseker julle: Daar is party van die wat hier staan wat beslis nie sal sterwe voordat hulle die Seun van die mens in sy koningkryk sien kom het nie.
Groete Tap van der Schyff
Chris van Wyk
Hi Tap, dit is ‘n gedeelte wat regtig moeilik is om te interpreteer. Kommentare verbind hierdie uitspraak van Jesus oor die koms van die koninkryk basies aan ses moontlikhede:
1 – die verheerliking op die berg wat in al drie evangelies net ná hierdie uitspraak volg;
2 – die opstanding van Jesus ná sy kruisiging wat Judas nie meemaak nie;
3 – die uitstorting van die Heilige Gees met Pinksterdag;
4 – die groei van die kerk met die verkondiging van die koninkryk van God;
5 – die verwoesting van Jerusalem in 70 nC;
6 – die tweede koms van Jesus, waarvan die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing was.
Ek kies vir ‘n kombinasie van almal, behalwe nommer 5, veral na aanleiding van R T France se uitstekende kommentaar op Matteus. My interpretasie is soos volg:
1 – die verheerliking op die berg volg in al drie evangelies direk ná hierdie uitspraak en is in wese ‘n openbaring van die heerlikheid wat Jesus gehad het, en ‘n voorafskaduwing van die heerlikheid wat Hy ná sy kruis en opstanding weer sou ontvang (Matteus 16:21-17:8; Lukas 9:23-36; Markus 8:34-9:8).
Die verheerliking op die berg was dus ‘n bevestiging vir die dissipels van die heerlikheid van Jesus wat na sy dood aan die kruis bevestig word deur die opstanding, die uitstorting van die Heilige Gees, die groei van die kerk en die lewende hoop op die wederkoms.
2 – die uitspraak is deel van die oproep van Jesus dat die dissipels die kruis moet opneem en Jesus moet volg. Die verheerliking op die berg was dus ‘n aanmoediging en bemoediging dat hulle dissipelskap die moeite werd sou wees, want hulle sou deel in die heerlikheid van Jesus.
3 – die opstanding van Jesus uit die dood was ‘n uitsonderlike demonstrasie van die koms van die koninkryk, maar belangrik, wat Judas nie meegemaak het nie. Hy is dood vóór Jesus opgestaan het. Dit verklaar die opmerking dat sommige nie die dood sou smaak vóór hulle die koms van die koninkryk sou sien nie.
4 – die deurslaggewende element in hierdie interpretasie is egter Petrus wat in sy tweede brief duidelik die verheerliking op die berg aan die koms van die koninkryk verbind:
“Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al sy majesteit gesien. Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: ‘Dit is my geliefde Seun oor wie Ek My verheug.’ Die stem uit die hemel het ons self gehoor toe ons saam met Hom op die heilige berg was. En dit het vir ons die boodskap van die profete nog meer bevestig. Hierdie boodskap is soos ’n lamp wat in ’n donker plek skyn. Julle sal goed doen as julle in sy lig bly totdat die dag aanbreek en die môrester opkom in julle harte.” (2 Pet 1:16-18).
Onthou ook dat die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing van die vervulling van die profesie van Daniël 7:13-14 is:
“My nagtelike visioen het voortgeduur: daar het in die wolke iemand aangekom, iemand soos ’n menslike wese. Hy het na Hom toe gegaan wat ewig lewe en is voor Hom gebring. Aan dié menslike wese is die heerskappy en eer en koningskap gegee sodat al die volke, nasies en taalgroepe hom sou dien. Sy heerskappy is ’n ewige heerskappy, dit sal nie tot niet gaan nie; sy koningskap sal nie ophou nie.”