Matteus 10 – Jesus motiveer en rus die twaalf dissipels toe om Sy bediening voort te sit

Matteus sluit hierdie gedeelte oor die krag en missie van die koninkryk af met die tweede belangrike toespraak van Jesus, die uitsendingsrede, wat onderrig aan die dissipels gee vir die taak waarvoor Jesus hulle uitstuur.  Dit gee sewe perspektiewe wat die dissipels vir hulle taak moet motiveer en versterk, ten spyte van die werklikheid van vervolginge, uitdagings, verdeeldheid. 

Matteus vertel egter nie hoe dit met hulle op dié sending gegaan het nie.  Markus en Lukas daarenteen vertel wel ook van dié uitsending, maar baie korter en met ’n kort beskrywing van die resultaat op hulle werk (Mark. 6:7-13; Luk. 9:1-6).  Lukas vertel daarby ook van die uitsending van die 72, iets wat ons net by Lukas aantref, hoewel ’n gedeelte van Jesus se woorde aan dié sendelinge op ’n ander plek in Matteus herhaal word (Matt. 11:20-24).

Jesus stuur die twaalf dissipels uit – Matt. 10:1-4

Let op dat Matteus die twaalf beide dissipels as apostels noem.  Dit is net dié twaalf wat apostels genoem word waarmee aangedui word dat hulle die gesagvolle verteenwoordigers en gestuurdes (dit is wat die Griekse woord apostel beteken) van Jesus is.

Ek het reeds vroeër ’n paar opmerkings oor die onderskeie lyste van die twaalf in die evangelies en ook in Handelinge gemaak wat jy gerus kan lees.

Jesus se opdragte aan die twaalf – Matt. 10:5-15

Dit is belangrik om die konteks te verstaan waarvoor Jesus die opdragte gee dat daar nie voorsiening vir geld en ’n reissak met allerlei benodigdhede gemaak word nie.  Die twaalf dissipels word vir eers net na die mense van Israel gestuur, op wie se gasvryheid en ondersteuning hulle kan staatmaak.  Dit is daarom nie ’n opdrag vir alle sendelinge van alle tye.  Waar ’n mens in ongasvrye omgewings ingestuur word, sal ander opdragte van die Here geld.

Die taak waarvoor Jesus hulle uitstuur, word uitgespel as die verkondiging van die koninkryk, die genesing van siekes, die opwekking van dooies, die reiniging van melaatses en die uitdryf van demone – presies wat Jesus tot dusvêr gedoen het (10:7-8).  Net soos Jesus dit gratis gedoen het, moet hulle ook.  Die enigste weglating uit Jesus se bediening in die vorige twee hoofstukke is die vergifnis van sonde, hoewel die vrede wat Jesus vra dat hulle vir die huismense skenk (of laat terugkeer) ’n interessante ekstra opdrag is.

Die waardigheid (gesindheid, soos dit in die N.A.V. vertaal is) van die huismense al dan nie, wat bepaal of hulle die vrede kan behou, dui nie op een of ander verdienste aan hulle kant nie, maar of hulle ontvanklik daarvoor is of nie, wat duidelik sou word uit die feit of die dissipels verwelkom word of nie.

Die werklikheid van vervolginge – Matt. 10:16-25

Dit is opmerklik dat Matteus met hierdie perikoop die uitsendingsrede aanpas met opmerkings wat eintlik met die sending na die heidennasies te make het, iets wat wel sin maak in sy skrywe aan die geloofsgemeenskap in Sirië wat besig is met die Groot Opdrag, maar nie werklik inpas in die aanvanklike uitsendingsrede aan die dissipels nie.

Dit sien ons in die feit dat daar hier van prokurators (goewerneurs) en konings gepraat word aan wie die dissipels uitgelewer sal word, dat hulle voor heidennasies sal getuig en dat die Gees van die Vader, wat op dié punt nog nie uitgestort is nie, deur hulle sal praat.  Vergelyk dit met die eerste paar opdragte dat hulle juis nie na die heidennasies moet gaan nie, selfs nie na die Samaritane nie (vers 5).

Die eskatologiese karakter van die volgende verse daarna, vers 21-23, waar van ’n onvoltooide sending aan die Jode gepraat word by die (weder)koms van die Seun van die mens, dui ook daarop dat dit ’n woord van Matteus aan sy lesers in Sirië is, uiteraard gekoppel aan die boodskap van Jesus.

Omdat Matteus dus sy lesers wil aanmoedig om hulle huidige taak uit te voer, om die evangelie na die heidennasies te neem, sluit hy dié gedeelte hier in.  Daarby waarsku hy hulle skerp teen die heel ander omgewing wat hulle onder die heidennasies sal aantref, een waar hulle behoedsaam soos slange en onskuldig soos duiwe moet wees.  Hulle moet dus wys wees en op hulle hoede vir die listigheid van mense, terwyl hulle sorg dra dat hulle in alles onberispelik optree.  Daarmee sal die Gees van hulle Vader hulle help.

Matteus wy uit oor die verdeeldheid wat selfs in huise voor sal kom, sowel as die verguising en vervolging wat hulle sal beleef, iets wat hulle natuurlik in Jesus self raakgesien het en uit wie se voorbeeld en teenwoordigheid hulle krag en motivering kan put.

Moenie bang wees nie, God sal sorg – Matt. 10:26-31

Met hierdie woorde moedig Matteus die gelowiges aan om nie uit vrees vir die gevolge van hulle woorde, eerder stil te bly nie.  Hulle moet bly getuig van dít wat Jesus hulle geleer het, want hulle Vader het die vermoë om vir hulle te sorg.  Selfs die moontlikheid van die dood moet hulle nie afskrik om getrou te bly aan die woorde van die Here Jesus nie.

Aanmoediging om Christus te bely en nie te verloën nie – Matt. 10:32-33

Die logiese gevolgtrekking wat die dissipels uit die voorafgaande aanmoediging moet maak, is dat getuienis nie opsioneel is nie, maar verpligtend. Dit het ewige gevolge nie net vir dié teenoor wie getuig word nie, maar ook vir die mense wat getuig, vir ons as gelowiges.  Dit is ’n harde woord wat ons goed moet hoor.

Lojaliteit aan Jesus bring skeiding – Matt. 10:34-39

Matteus raak nou ’n pynlike realiteit aan, dat lojaliteit aan Jesus die effek kan hê in huise dat kinders en ouers met mekaar dit haaks kan hê oor die verbintenis aan Hom en dat ’n mens se huismense jou vyande kan wees.  Tragies, ontstellend, maar die realiteit van die keuse waarvoor Jesus mense plaas.

Die vrede wat Jesus bring, is die vrede van ’n paradoks.  Dit manifesteer soms in die teendeel daarvan, in skeiding, verdeeldheid en vyandskap.  Wie egter sy lewe ter wille van Jesus verloor, sal dit behou, sê vers 39.

Gasvryheid en ondersteuning van dissipels bring beloning – Matt. 10:40-42

Die uitsendingsrede word afgesluit met ’n woord oor die mense wat die boodskap ontvang.  Dié wat die dissipels met gasvryheid ontvang en hulle ondersteun, ontvang daarmee eintlik die Here Jesus self, d.w.s. God self, en sal hulle beloning verseker kry.  Dit word drie maal herhaal om dit te onderstreep.

View all posts in this series

Matteus


Chris van Wyk

Ek is gemeenteleraar by Somerstrand gemeente, Port Elizabeth. My passie in die lewe is om God bo alles te dien en gelowiges in geloofsvorming te begelei. I am pastor at Summerstrand congregation, Port Elizabeth. My passion in life is to serve God above all and to lead believers in faith formation.

Comments

  • Ek het ‘n navraag gekry oor Matteus 10:29-31, die twee metafore oor die mossies en die hare op ons kop wat getel is. Hier is ‘n bietjie meer daaroor:

    Vers 29-31 illustreer met twee metafore die nougesette aandag van God aan selfs die kleinste dingetjies wat in die wêreld gebeur. Die implikasie is dat niks God se aandag en soewereiniteit ontglip nie. Niks gebeur sonder sy medewete en betrokkenheid nie. Dit geld vir die voorsiening vir ons lewe (metafoor van die mossies) en dit geld vir bewaring van die gevaar van vyandskap en die dood (metafoor van die hare op die kop).

    Die eerste metafoor sê dat mossies wel min werd mag wees, die goedkoopste maaltyd van daardie tyd, maar dat nie een van hulle doodgaan sonder ons Vader nie. As Hy dan vir mossies sorg, wat min werd is, dan kan ons weet dat Hy baie meer sorg aan die dag sal lê in ons as sy kinders se lewe. Interessant: die Griekse woord wat daar gebruik word, en dinamies vertaal is as “‘n sent” in die N.A.V weergawe, is eintlik ‘n “assarion”. Dit was min werd. Dié Romeinse kopermuntstuk, die assarion, was maar 1/16 van ‘n denarius werd, ‘n Romeinse silwermuntstuk, wat die minimumloon van dagarbeiders in daardie tyd was. In vandag se terme, as ‘n minimumloon sê maar R100 ‘n dag is, was twee mossies verkoop vir R6,25. Die betekenis is dat God sal voorsien. Daarop kan ‘n mens staatmaak.

    Die tweede metafoor – dat selfs die hare op ons kop getel is, moontlik ‘n idioom uit daardie tyd (vgl. 1 Sam. 14:45; 2 Sam. 14:11) – word gebruik as argument dat God in alles by magte is om ons te beskerm van die (ewige) dood. Dit is belangrik om Lukas 21:18 hiermee saam te lees, want daar word die metafoor ook gebruik, maar in die konteks daarvan dat sommige van die dissipels wel doodgemaak sal word, ter wille van Jesus se naam (vers 16-17). Tóg sê Jesus: “daar sal selfs nie ‘n haar van julle kop af val nie” (vers 18). Wat Hy dus bedoel, is dat selfs die dood ons nie van die liefde van God, sy sorg, en sy intense betrokkenheid kan skei nie. Wat dus ook al met ons gebeur, selfs wanneer slegte goed gebeur, ons is spesiaal vir God. En in dié konteks van Lukas 21 gebruik Jesus dié bemoedigende woorde om hulle aan te spoor: “Deur julle volharding moet jullle julleself red.”

    Die doel van dié twee metafore in Matteus 10:29-31 is dus om ons vrees te besweer en ons vertroue in God se sorg en beskerming te versterk. Ons hoef nie swaarkry te vrees nie. Ons hoef nie vyande te vrees nie. Ons hoef selfs nie die dood te vrees nie.

Maak 'n opmerking

  • Chris van Wyk on OpenbaringHi Ronel, dit hang af wat die selgroepe doen. As dit net daar is vir die bestaande lidmate sal dit die gelowiges opbou, maar nie die gemeente groei nie. As daar 'n strategie is om ongelowiges te bevriend en te evangeliseer - uiteraard waar dit moontlik is in julle konteks - dan is kleingroepe 'n wes…
  • Ronel on OpenbaringDs Chris, wat is u mening oor selgroepe in die gemeente die belangrikste manier is om die evangelie in n gemeente uit the brei en gemeente getalle te vergroot? Sal graag u mening wil hoor. Ons is tans in die VAE in Al Ain. Hier is ongeveer 35 verskillende dominansies van gelowiges waarvan ons Suid A…
  • Chris van Wyk on OpenbaringHi Marelize, ja, jy kan dit hier aflaai: https://bybelskool.com/ek-kom-gou-n-boek-oor-openbaring-deur-chris-van-wyk/. (direkte skakel na die boek: https://ngkerksomerstrand.co.za/wp-content/uploads/2020/05/Ek-kom-gou.pdf) Daar is ook 'n skakel na 9 video's wat ek gemaak het oor Openbaring vir 'n Pin…
  • Marie Elizabeth on OpenbaringHi Chris Is dit moontlik om die studie materiaal tov die boek Openbaring as een n boek te onvang? Ons wil met die boek as bybelstudie begin maar wil nie elke hoofstuk apart aflaai nie Laat weet asb? Groete Marelize Van Niekerk Cell: 083 321 4666
  • Chris van Wyk on Lukas 16:1-13 – God vertrou ons met die ware rykdom as ons betroubaar is met aardse rykdomHi Mike, "ewige tente" of "ewige woonplekke" in Lukas 16:9 verwys na die lewe by God in die hemel (vgl Joh 14:2). Paulus skryf ook hieroor in 2 Korintiërs 5:1 en gebruik 'n ooreenstemmende metafoor vir die onverganklike liggaam wat ons in die hemel van God sal ontvang. Hy noem dit 'n "ewige gebou" o…
  • Mike on Lukas 16:1-13 – God vertrou ons met die ware rykdom as ons betroubaar is met aardse rykdomHi Chris, verduidelik vir my wat word bedoel met die woorde, "ewige tente".
  • Chris van Wyk on Genesis 35 – Jakob voltooi sy verbintenis aan God by Bet-El waar alles begin hetHi Petrus, in albei gevalle het die broers wel opgetree, maar in Dina se geval heeltemal oorboord gegaan, en in Tamar se geval sonder 'n regsproses. Dat Jakob en Dawid nie self opgetree het nie is waarskynlik te wyte aan nalatigheid, hoewel die Bybel nie hulle gedagtegang uitspel nie. Met Absalom se…
  • Petrus on Genesis 35 – Jakob voltooi sy verbintenis aan God by Bet-El waar alles begin hetBeste Chris Ek is weer by Genesis en met die Jakob verhaal is daar iets wat my opval: Jakob and Dawid se dogters is onteer en seuns was in opstand teen hul vaders, maar is nie gestraf vir hulle oortredings nie. Dit blyk ook uit ander verhale. Jakob het Ruben met sy seen "vervloek," maar hoekom het d…
  • Chris van Wyk on Psalm 29Dankie Tertia, my voorreg en plesier.
  • Tertia Botha on Psalm 29Dr Chris dankie dat jy met jou kennis en wysheid my sommer ook vandag toerus. Vandag word ek opnuut herinner van God se krag bo die natuur maar ook God se stem in die natuur!! Alledaagse herinneringe aan ons GOD wat alles goed geskep het en steeds daaroor heers.
  • Chris van Wyk on Inleiding op OpenbaringHou moed Amanda! Lees wat ek geskryf het vir Yvonne oor Psalm 103:5: https://bybelskool.com/psalm-1031-5-loof-die-here-wat-al-jou-siektes-genees/comment-page-1/#comment-29597
  • Chris van Wyk on Psalm 103:1-5 – Loof die Here wat al jou siektes geneesHi Yvonne Vers 5 moet in die konteks van die Psalm uitgelê word. Die eerste vyf verse vorm 'n eenheid: 1 Van Dawid. Loof die Here, o my siel, ja, alles wat in my is, sy heilige Naam! 2 Loof die Here, o my siel, en moenie enige van sy weldade vergeet nie – 3 Hy wat al jou sondeskuld vergewe, wat al j…
  • amanda on Inleiding op Openbaringhoe ( op aarde ) gaan God se koninkryk op aarde so gevestig word, dat Hy uiteindelik deur almal as Alleenheerser erken gaan word. Elkeen is so besig om sy eie ding te doen, dat dit byna onmoontlik klink. Dis vir my n moedelose gedagte.
  • Yvonne on Psalm 103:1-5 – Loof die Here wat al jou siektes geneesEk wil graag meer weet oor psalm 103vers 5
  • Chris van Wyk on 1 Samuel 28Hi Elsa, die doderyk is in twee gedeel. Kyk in Lukas 16 vir 'n beskrywing daarvan.
%d bloggers like this: