Josua 3:1 – 5:1 – God lei Israel met ‘n wonder deur die Jordaan

Written by Chris van Wyk. Posted in Josua

Die volgende fase van Josua se veldtog breek aan met die vertrek die môre vroeg van Sittim af.  Hulle het tot by die Jordaan getrek en daar oorgebly in voorbereiding vir die Intog in Kanaän.  Dit was ‘n groot groep, want dit het drie dae geneem om almal daar te kry.

Die Leviete kry die opdrag om met die ark van die verbond – ‘n simbool van God wat die stryd voer –  omtrent ‘n kilometer voor die Israeliete uit te trek, sodat die Here so self die pad kon aanwys. Só was dit ook die geval met hulle reis deur die woestyn waar die Here op dié manier vir hulle oorbly plekke aangewys het (Num 10:33).

Trouens, die Here het hulle gestraf as hulle dit gewaag het om sonder sy leiding te beweeg (Num 14:44). Hierdie begeleiding van die Here deur die ark sou egter nooit ‘n magiese of outomatiese karakter aanneem nie, soos die Israeliete in die tyd van Samuel sou uitvind.  Daar is hulle verslaan ten spyte van die ark se teenwoordigheid, want hulle het die Here nie geraadpleeg nie (1 Sam 4). Gehoorsaamheid aan die Here bly die vereiste wat Hy stel vir elkeen wat Hom wil volg.

Ná hierdie instruksies is die volk gereinig in voorbereiding vir die Here se teenwoordigheid wat wonders gaan doen met hulle deurtog deur die Jordaan.  Die riglyne daarvoor is natuurlik alreeds gegee in die riglyne wat Moses deurgegee het, en in Levitikus opgeteken is.

Met die reiniging voltooi, bevestig die Here vir Josua in die oë van die volk deurdat Hy soos Moses die voorreg kry om ‘n mondstuk vir die Here te raak. Josua se aansien sou aansienlik versterk word daardeur, sowel as deur die wonders wat by die Jordaan en verder in Kanaän sou gebeur. Sy status as Godsman onder sy tydgenote was vir altyd gevestig.

Op bevel van die Here kan die Israeliete – met Ruben, Gad en die halwe Manassestam vooraan! – daarom droogvoets deur die Jordaan trek, gewapen vir die oorlog, deurdat die Here sorg dat die water van die rivier opdam by Adam, ‘n stad ‘n entjie boontoe in die Jordaan, ‘n plek waar aardbewings voorkom en die rivier op sy nouste is.  Soos die tog deur die Rietsee Moses se bediening gekenmerk het, só sou die tog deur die Jordaan Josua se bediening kenmerk.

Maar die gebeure sou uiteindelik ten diepste tot God se verheerliking dien. Wat Hy vir Josua gedoen het, dien tot ‘n bevestiging van sy goddelikheid, en dat Hy bó alles aanbid moet word.

Twaalf man uit die volk, een uit elke stam, neem op bevel van die Here twaalf klippe uit die Jordaan en pak hulle as herinneringsteken anderkant die Jordaan by hulle oornagplek, Gilgal vanwaar die Heilige Oorlog gevoer sou word.  Josua het dieselfde binne-in die Jordaan gedoen, iets wat latere geslagte kon nagaan, soos die redakteur(s) ons meedeel.

Hulle slaan kamp op by Gilgal op die tiende dag van die eerste maand, presies dieselfde dag 40 jaar tevore wat hulle begin regmaak het om uit Egipte uit te gaan deur ‘n lam vir die Paasfees gereed te kry (Eks 12:3 – dieselfde dag wat Esra eeue later die priesterlike geslag sou suiwer – Esra 10:16). Die paasfees viering sou vier dae later plaasvind, presies soos dit in die wet beskryf is.

Aanvanklik sou Gilgal ‘n belangrike geestelike rol speel in die lewe van Israel, met talle besoeke van Samuel daaraan in die era van koning Saul  (1 Sam 7:!6; 10:8; 11:!4-15). Met Dawid skuif die geestelike sentrum na Jerusalem op bevel van die Here, en verander Gilgal se funksie. Ongelukkig raak dit mettertyd ‘n plek waar afgode gedien is (Hos 9:15; 12:11; Amos 4:4; 5:5).

Die wonder van die Here se mag deur die Israeliete droogvoets deur die Jordaan te kry, het die moed van die Amoriete en Kanaäniete gebreek. ”Hulle harte het van angs verstyf.”

     

Tags: Josua

Trackback from your site.