Josua 10 – Josua loop die suide plat in een deurslaggewende veldtog
Die nuus van Josua se beheer van drie stede in die middel van Kanaän – Jerigo, Ai en Gibeon – het koning Adoni-Sedek van Jerusalem tot aksie laat oorgaan om ‘n koalisie te vorm met die konings van vier ander stede in die suide: Hoham van Hebron, Piram van Jarmut, Jafia van Lakis en Debir van Eglon. Hierdie vyf Amoritiese konings het teen Gibeon opgetrek om só Josua in ‘n geveg in te trek (vgl die soortgelyke verhaal van Abram in Genesis 14).
Op versoek van Gibeon en in opdrag van die Here het Josua die uitdaging aanvaar en deur die nag getrek – 35 km ver van Gilgal na Gibeon! – om die Amoriete te verras. Israel het ‘n groot slagting onder hulle aangerig en hulle verslaan. Let op dat die Here eintlik meer van die Amoriete doodgemaak het met haelstene – een van die plae van Egipte – as wat Israel met die swaard doodgemaak het.
Toe Josua egter sien dat die tyd uitloop om die geveg te voltooi, het hy die Here gevra om die son te laat stilstaan in Gibeon en die maan in Ajalonlaagte. En dit is presies wat gebeur het. Die Here het vir Josua geluister en op dié manier verder vir die Israeliete oorlog gevoer. Hulle het amper nóg ‘n twaalf uur bykomende daglig gekry om die oorlog af te handel.
‘n Mens kan hierdie wonderwerk probeer verklaar uit natuurlike oorsake, bv dat die aarde se draaibeweging vertraag is, of dat daar op een of ander manier ‘n weerkaatsing van die son van êrens af was. Maar sulke natuurlike verklarings is baie keer net te spitsvondig. Dit is beter om te aanvaar dat dit God se handewerk is waarin Hy gesorg het dat daar genoeg daglig was vir Israel om hulle werk klaar te maak. Hoe weet ons nie presies nie.
Die vyf konings is gevang waar hulle in ‘n grot in Makkeda gaan wegkruip het. Die oorwinning oor die vyf konings is gevier deur die simboliese minagtende voete op hulle nekke waarna hulle opgehang is en in die grot begrawe is.
Josua het dié gebeurtenis aangegryp om ‘n verdere veldtog te voer teen sewe van die stede in die suide. Die eerste twee was Makkeda en Libna. Volgende aan die beurt was twee van die stede van die suidelike koalisie, Lakis en Eglon, sowel as Geser. Hierna het die ander twee stede van die suidelike koalisie, Hebron en Debir, geval, sowel as die inwoners van die buitedorpe.
Uit Josua 12:14-15 bly dit dat nog vier stede geval het: Geder, Gorma, Arad, Adullam, sowel as Jarmut wat nie hier spesifiek genoem is nie.
Josua het dus die hele suidelike gebied platgeloop, soos die teks sê: “die Bergland, die Suidland, die Laeveld, die Hange, al die konings daar. Hy het niemand laat vrykom nie. Hy het alles wat asem het, uitgeroei, soos die Here die God van Israel beveel het.”
Josua het hulle platgeloop van Kades-Barnea af tot by Gasa, ook die hele Gosengebied en tot by Gibeon. Hy het al die konings en hulle lande in een veldtog oorwin, want die Here die God van Israel het die oorlog vir Israel gevoer. Daarna is Josua, en die hele Israel saam met hom, terug na die kamp toe in Gilgal.
Net Jerusalem het vrygekom. Dit is eers in Dawid se tyd onder Israelitiese beheer gebring.
View all posts in this series
- Bybelskool oor Josua en Rigters hervat 17 Januarie 2018
- Die vervulling van die belofte
- Die leier Josua en die hoëpriester Eleasar
- Die viering van die Intog en Vestiging in die Psalms
- Twee fases: ‘n “platvee”-veldtog en ‘n “skoonmaak”-veldtog
- Die relatiewe waarde van argeologiese en historiese getuienis
- Josua in die res van die Bybel
- Josua 1 – Wees sterk, wees vasberade, veral in die uitvoering van die wetboek
- Josua 2 – Ragab se ontsag vir Jahwe spaar die verkenners se lewe
- Josua 3:1 – 5:1 – God lei Israel met ‘n wonder deur die Jordaan
- Josua 5:2-12 – Die Godsvolk word bevestig deur die besnydenis en die viering van die paasfees
- Josua 5:13-6:27 – Die Here self voer die oorlog teen Jerigo
- Josua 7 – Die Here wys met die nederlaag teen Ai dat sy heiligheid ononderhandelbaar is
- Josua 8 – Die Here oorwin Ai met leierskap en vernuf
- Josua 9 – Die Israeliete tree dwaas op, maar slim vang sy baas
- Josua 10 – Josua loop die suide plat in een deurslaggewende veldtog
- Josua 11:1-15 – Josua vee die grootste deel van Kanaän plat
- Josua 11:16-12:24 – Josua het die hele land ingeneem en as besitting aan Israel gegee
- Josua 13 – Josua kry die opdrag om die hele land te verdeel
- Josua 14 – Die verdeling van die land wes van die Jordaan begin met Kaleb
- Josua 15 – Juda kry hulle erfdeel met besondere vermelding van Kaleb en Aksa sy dogter
- Josua 16-17 – Josef kry hulle erfdeel met besondere vermelding van Selofgad se dogters
- Josua 18-19 – Die sewe ander stamme kry ook hulle erfdeel
- Josua 20-21 – Die asielstede en die stede van die Leviete
- Josua 22 – Die volk vind hulle identiteit en eenheid in die wet van God
- Josua 23 – Josua roep die leiers op tot gehoorsaamheid aan die Here
- Josua 24 – Die leiers en die volk word aan God self verbind in ‘n verbondshernuwing
Tags: Josua
Trackback from your site.
Johan
| #
Wardeer baie baie dankie.
Chris van Wyk
| #
Hi Johan. Die uitstorting van en doop met die Heilige Gees gebeur by bekering (Hand 2:1-11; 33-38; 8:14-17; 9:10-19; 10:44-48; 11:1-18; 19:1-7; Rom 8:9; Ef 1:13; Tit 3:5). Daarna word ‘n mens herhaaldelik met die Heilige Gees vervul (Hand 4:23-31; 13:44-52).
Johan
| #
Goeie more Chris.
Ons preek reeks die kwartaal gaan juis oor die Heilige Gees.
Daar is so baie vrae oor die uitstorting van die Heilige Gees dat daar by ons gemeente n kursus aan gebied word.
Moet n persoon eers met die Heilige Gees gedoop word om dit te ontvang.
Chris van Wyk
| #
Hi Francois
Die sentrale tema in die boek van Joël is die koms van die “dag van die Here”. Dit het na my mening drie toepassings.
1. Die eerste toepassing is op die Joodse volk. Die Here roep die Joodse volk op tot bekering deur die boodskap van oordeel wat in die “dag van die Here” opgesluit lê (1:1-20). Hy belowe medelye en voorspoed vir dié wat na Hom toe terugkeer (2:1-32). Vir dié wat egter nie luister nie, wag daar verwoesting, die verwoesting van die ballingskap.
Dit is dan ook wat gebeur het met die volk van Juda. Hulle het nie geluister nie, en God het hulle gestraf. Hulle land is verwoes deur vier verwoestende sprinkaanplae (1:4-7) en die volk is in ballingskap weggevoer.
Joël het egter ook gepraat van ‘n herstel van die volk (2:21-27), ‘n verandering van hulle lot (3:1-3), en oorvloed in die teenwoordigheid van die Here (3:18-21). Dit het ook waar geword met die terugkeer uit ballingskap.
2. Die tweede toepassing is op alle mense. Die boodskap van die “dag van die Here” word in die NT na alle mense uitgebrei. Dit neem sy aanvang reeds met die koms van Jesus en sy kruisdood en opstanding (Joël 2:28-32; Matt 27:45-66), sowel as met die uitstorting van die Heilige Gees (Joël 2:28-32; Hand 2:14-36).
Die Here roep deur hierdie boodskap almal op om tot inkeer te kom, soos Petrus dit eksplisiet uitspel in die tweede deel van sy toespraak op Pinksterdag (Hand 2:37-47). Dié wat gehoorsaam, ontvang vergifnis en die belofte van die Heilige Gees. Dié wat ongehoorsaam is, bly onder die toorn en straf van die Here.
Dit is dus die hoofboodskap wat die boek van Joël nie net vir Christene het nie, maar vir alle mense. Bekeer julle, laat julle gedoop word tot vergifnis van sonde, en ontvang die Heilige Gees as gawe van God die Vader. Anders bly julle onder die oordeel van God.
Die geestelike betekenis van hierdie boodskap oorheers dus in die NT, hoewel die “dag van die Here” vir seker ook politieke, ekonomiese en selfs ekologiese implikasies vir mensegroepe kan inhou.
God praat immers nog steeds deur dinge soos oorlog, misoeste en droogte (Matt 24:1-14; Jak 5:17-18; Openb 11:1-14). Waar ‘n volk of land dus tot inkeer kom, sal die beloftes van Joël ook vervul kan word in ‘n lotsverandering en oorvloed in die teenwoordigheid van die Here.
3. Die derde toepassing is op die kosmos. Die boek van Joël praat ook oor kosmiese veranderinge wat die einde van die tyd sal aankondig (Joël 2:1-11, 28-32; 3:9-17; Matt 24:29-35; Openb 6 – die kosmiese tekens; 9:1-12 – die sprinkane; 14:14-20 – die sekel en die parskuip). Die vervulling daarvan is nog uitstaande, maar net so relevant vir ons om mee rekening te hou vir die toekoms. Dit sal die hele kosmos betrek.
Francois Conradie
| #
Dr van Wyk, hierdie vraag is ‘n bietjie uit pas uit met die jaarprogram.
Vraag: Hoe is die boodskap van die boek Joël van toepassing vir ons as Nuwe Testamentiese Christene? Noudat vir ons sondes aan die kruis betaal is, is God se bedoeling nog steeds dat daar inkeer en omkeer van ons lewens moet wees voordat God sal help? Moet die verhoudings wat tussen ons en God en ons en ander mense verbreek is eers herstel word voordat God sal help? ( Ek verstaan dat God soewerein is en enige tyd kan help).
As mens bogenoemde manier van verstaan deur trek na die huidige omstandighede in Suid Afrika, kan mens die afleiding maak dat ons as die volgeling van Jesus Christus ons voortgaande (nuwe onbelyde) sondes weer moet erken, bely en ons gedrag verander (omkeer) en voluit met dankbaarheid leef, voordat God die omstandighede in Suid Afrika sal verander?
Chris van Wyk
| #
Hi Jattie, jy sal dit nie in die Bybel kry nie, want dit staan nie daar nie. Almal kry nie die gawe van tale nie (1 Kor 12:10,28,30; 13:8). Dit is ook in rangorde minder belangrik as die ander gawes (1 Kor 14:5). Gebed is kommunikasie, so ‘n verstaanbare kommunikasie sal jou hart en lewe meer beïnvloed as iets wat onverstaanbaar is. Dit beteken nie dat tale verkeerd is nie, maar dat niemand jou moet probeer oortuig dat dit die belangrikste gawe is of dat almal dit moet beoefen nie.
Chris van Wyk
| #
Hi Gail, nee, dit is nie verkeerd nie. ‘n Mens mag die Here vra vir bevestiging in jou besluitneming. Dit gebeur gewoonlik deur die Woord, gebed en deure wat oop en toe gaan.
Die probleem van die Fariseërs was dat hulle in opstand was teen die boodskap van Jesus en Hom nie wou gehoorsaam nie. Hulle vra dus ‘n teken om hulle eie onwilligheid weg te steek (Matt 12:38-45). Jesus gee vir hulle dus net een teken, die teken van sy kruisdood en opstanding, soos dit in die verhaal van Jona reeds voorspel is.
Jesus gee ook vir sy dissipels uit vrye wil tekens, sodat hulle gebeure kan interpreteer (Luk 21:7). Hy gee ook tekens dat die betekenis van sy boodskap beter verstaan kan word, soos die sewe tekens in die evangelie van Johannes (1. Die wonder van die water wat in wyn verander is by Kana – 2:1–11; 2. Die genesing van die seun van die regeringsamptenaar – 4:43–54; 3. Die genesing van die siek man by die bad van Betesda – 5:2–9; 4. Die vermeerdering van die brood – 6:1–14; 5. Jesus wat loop op die water – 6:16–21; 6. Die genesing van die man wat blind gebore is – 9:1–7; 7. Die opwekking van Lasarus – 11:1–44.).
Hoop dit help!
Jattie
| #
Chris, ek worstel met wat mense noem, ‘n bid taal. Ons sel groep lede getuig almal dat hulle intense salwing en krag ondervind wanneer hulle in hul bidtaal met God praat. Ek het aan hulle die vraag gevra, en ook genoem dat ek net sulke kragtige en intieme oomblikke saam met die Here beleef, en maak dit dan my gebed minder intens, of is daar minder diepte in my verhouding met die Here as hulle s’n? Ek glo hulle praat uit ondervinding uit, want hulle almal se ervaring kom ooreen. Hulle sê dat ek moet rustig wees daaroor en dit wel nog sal ondervind. Ek smeek die Here om dit aan my te openbaar, maar ek kry nêrens skrif daaroor in die Bybel nie. Ek voel indien dit so belangrik is, en die Here nie ‘n aanhanger van persoon is nie, dan moet Hy dit mos ook aan my kan gee? Kan jy asb vir my meer duidelikheid gee aangaande dit?
Gail
| #
Hallo Chris,
Ek is onseker of ek altyd die bybel reg lees, in Mattheus het Jesus vir die Fariseers gese dat hulle ‘n addergeslag is omdat hulle vir ‘n teken gevra het. Dsl dit dan verkeerd wees om die Here te vra vir ‘n teken wanneer ons onseker raak oor besluite wat geneem moet word?
Koot
| #
Baie dankie vir hierdie uitleg. Die manier waarop u dit doen breek nie net nuwe betekenisse oop nie maar wys ook duidelik ooreenkomste en verskille.