Josua 10 – Josua loop die suide plat in een deurslaggewende veldtog
Die nuus van Josua se beheer van drie stede in die middel van Kanaän – Jerigo, Ai en Gibeon – het koning Adoni-Sedek van Jerusalem tot aksie laat oorgaan om ‘n koalisie te vorm met die konings van vier ander stede in die suide: Hoham van Hebron, Piram van Jarmut, Jafia van Lakis en Debir van Eglon. Hierdie vyf Amoritiese konings het teen Gibeon opgetrek om só Josua in ‘n geveg in te trek (vgl die soortgelyke verhaal van Abram in Genesis 14).
Op versoek van Gibeon en in opdrag van die Here het Josua die uitdaging aanvaar en deur die nag getrek – 35 km ver van Gilgal na Gibeon! – om die Amoriete te verras. Israel het ‘n groot slagting onder hulle aangerig en hulle verslaan. Let op dat die Here eintlik meer van die Amoriete doodgemaak het met haelstene – een van die plae van Egipte – as wat Israel met die swaard doodgemaak het.
Toe Josua egter sien dat die tyd uitloop om die geveg te voltooi, het hy die Here gevra om die son te laat stilstaan in Gibeon en die maan in Ajalonlaagte. En dit is presies wat gebeur het. Die Here het vir Josua geluister en op dié manier verder vir die Israeliete oorlog gevoer. Hulle het amper nóg ‘n twaalf uur bykomende daglig gekry om die oorlog af te handel.
‘n Mens kan hierdie wonderwerk probeer verklaar uit natuurlike oorsake, bv dat die aarde se draaibeweging vertraag is, of dat daar op een of ander manier ‘n weerkaatsing van die son van êrens af was. Maar sulke natuurlike verklarings is baie keer net te spitsvondig. Dit is beter om te aanvaar dat dit God se handewerk is waarin Hy gesorg het dat daar genoeg daglig was vir Israel om hulle werk klaar te maak. Hoe weet ons nie presies nie.
Die vyf konings is gevang waar hulle in ‘n grot in Makkeda gaan wegkruip het. Die oorwinning oor die vyf konings is gevier deur die simboliese minagtende voete op hulle nekke waarna hulle opgehang is en in die grot begrawe is.
Josua het dié gebeurtenis aangegryp om ‘n verdere veldtog te voer teen sewe van die stede in die suide. Die eerste twee was Makkeda en Libna. Volgende aan die beurt was twee van die stede van die suidelike koalisie, Lakis en Eglon, sowel as Geser. Hierna het die ander twee stede van die suidelike koalisie, Hebron en Debir, geval, sowel as die inwoners van die buitedorpe.
Uit Josua 12:14-15 bly dit dat nog vier stede geval het: Geder, Gorma, Arad, Adullam, sowel as Jarmut wat nie hier spesifiek genoem is nie.
Josua het dus die hele suidelike gebied platgeloop, soos die teks sê: “die Bergland, die Suidland, die Laeveld, die Hange, al die konings daar. Hy het niemand laat vrykom nie. Hy het alles wat asem het, uitgeroei, soos die Here die God van Israel beveel het.”
Josua het hulle platgeloop van Kades-Barnea af tot by Gasa, ook die hele Gosengebied en tot by Gibeon. Hy het al die konings en hulle lande in een veldtog oorwin, want die Here die God van Israel het die oorlog vir Israel gevoer. Daarna is Josua, en die hele Israel saam met hom, terug na die kamp toe in Gilgal.
Net Jerusalem het vrygekom. Dit is eers in Dawid se tyd onder Israelitiese beheer gebring.
View all posts in this series
- Bybelskool oor Josua en Rigters hervat 17 Januarie 2018
- Die vervulling van die belofte
- Die leier Josua en die hoëpriester Eleasar
- Die viering van die Intog en Vestiging in die Psalms
- Twee fases: ‘n “platvee”-veldtog en ‘n “skoonmaak”-veldtog
- Die relatiewe waarde van argeologiese en historiese getuienis
- Josua in die res van die Bybel
- Josua 1 – Wees sterk, wees vasberade, veral in die uitvoering van die wetboek
- Josua 2 – Ragab se ontsag vir Jahwe spaar die verkenners se lewe
- Josua 3:1 – 5:1 – God lei Israel met ‘n wonder deur die Jordaan
- Josua 5:2-12 – Die Godsvolk word bevestig deur die besnydenis en die viering van die paasfees
- Josua 5:13-6:27 – Die Here self voer die oorlog teen Jerigo
- Josua 7 – Die Here wys met die nederlaag teen Ai dat sy heiligheid ononderhandelbaar is
- Josua 8 – Die Here oorwin Ai met leierskap en vernuf
- Josua 9 – Die Israeliete tree dwaas op, maar slim vang sy baas
- Josua 10 – Josua loop die suide plat in een deurslaggewende veldtog
- Josua 11:1-15 – Josua vee die grootste deel van Kanaän plat
- Josua 11:16-12:24 – Josua het die hele land ingeneem en as besitting aan Israel gegee
- Josua 13 – Josua kry die opdrag om die hele land te verdeel
- Josua 14 – Die verdeling van die land wes van die Jordaan begin met Kaleb
- Josua 15 – Juda kry hulle erfdeel met besondere vermelding van Kaleb en Aksa sy dogter
- Josua 16-17 – Josef kry hulle erfdeel met besondere vermelding van Selofgad se dogters
- Josua 18-19 – Die sewe ander stamme kry ook hulle erfdeel
- Josua 20-21 – Die asielstede en die stede van die Leviete
- Josua 22 – Die volk vind hulle identiteit en eenheid in die wet van God
- Josua 23 – Josua roep die leiers op tot gehoorsaamheid aan die Here
- Josua 24 – Die leiers en die volk word aan God self verbind in ‘n verbondshernuwing
Tags: Josua
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
Hi Yvonne. Dit bly my voorreg en plesier.
Yvonne
| #
Ds Chris baie dankie vir die besondere wyse waarop u die eerste hoofstuk van Jona vir ons oopmaak…ek waardeer al hierdie harde werk en tyd……God seen u.
Chris van Wyk
| #
Hi Hester. Ek fokus veral op die Bybelse visie op wat vir God aanvaarbaar is in die Woord en wat nie. Enigiets wat daarmee in stryd is, kan ‘n mens dan vermy. Om heidense gebruike uit te wys, het waarde, maar kan ‘n mens se fokus wegneem van die Here self en sy Woord. Die Kanadese polisie wat vervalste note moet uitsnuffel, word in hulle opleiding net aan die egte Kanadese note blootgestel. Hulle tel dit, hanteer dit, en leer hoe dit voel, selfs in die donker. Só leer hulle die egte artikel só goed ken, dat hulle die valse artikel onmiddellik kan uitken. Dit is in die breë hoe ons ook moet werk. Die Heilige Gees werk daarby in ons hart om oor dié dinge wat nie helder uitgespel is in die Woord nie, binne die breë riglyne van die Woord, te kan onderskei. Hy lei ons tot ware bekering en heiligmaking.
Hester deWet
| #
Goeie dag
Baie dankie vir n baie insiggewende uitleg.
Ek is opsoek na n uitleg van wat heidense gebruike is en wat nie.
Dis vir my n hartseer saak dat omdat dit nie pertinent genoem word nie ‘christene’ dan wil beweer dat Vader nie meer n probleem het daarmee (bv. rook nie net maroana nie, speel van aanlyn ‘games’, musiek wat mens nie opbou nie, en vele meer.) en daarom kan hul nou onder bekering Vader se genade minag.
Kan iemand my dalk van hulp wees.
Ons liggaam is en bly n tempel en Vader eis n heilige lewe. Ook dat bogenoemde afgelê moet word na bekering. Ook dat bekering daaglikse gebeur soos die opneem van Jesus se kruis.
Hoekom word dit nie meer aangespreek nie, is vir my ook n groot hartseer…
Ek wil nie oordeel nie, maar is bekommerd oor Vader se kinders nie omgee om uit te vind wat heidense gebruike is waarvan ons moet afstand doen om heilig voor Vader te kan lewe, en omdat Vader se genade so vertrap word, is ons nie daar om mekaar reg te help nie… is dit nie juis wat liefde beteken nie.
Ek vertrou dat u my van hulp kan wees sodat ons mekaar na ware bekering en heiligmaking sal kan lei.
Baie geseende dag
Hester
Chris van Wyk
| #
Dankie Hans. Saam in sy diens.
Hans Myburgh
| #
Goeie More Chris
Ek geniet jou blad, dankie vir die werk wat jy doen, daar is baie web bladsye met baie inligting, idees en verskillende mense met verskillende maniere en gedagtes. Ek het ‘n Facebook blad :
“Die Here is my Herder” met so 4300 volgelinge wat nie baie is nie maar my Liefde vir God is onbeskryflik groot, daar sal altyd kommentaar wees, ek het nog altyd net goeie kommentaar ontvang en ek glo die rede daarvoor is dat ek die Bybel soos ‘n doodgewone mens lees en fokus daarop om sy woord ook so te verkondig. Dankie vir jou bydra Maat, Jesus Liefde
Hans
Chris van Wyk
| #
Ek geniet hierdie koerant van jou! Dis ‘n riem onder die hart. Dankie.
Sonja Lizemore
| #
Beste Ds Chris. Psalms was nog altyd die Bybelboek waar ek troos, krag, ondersteuning kry. Waar ek dikwels ervaar dat iemand lank gelede met presies dieselfde gevoelens geworstel het as ek in 2018. Dan voel ek nie soos n mislukking nie, of ontoereikend nie. Dan besef ek ek is ook net mens, en is ek so dankbaar bir SY genade. Die week dit weer ervaar HOE Die Here genees. Al van Februarie ongenadiglike pyn en dit was fisio, pille ens. Toe vra ek laas week Die Here om asb my pyn net weg te neem. En dit gebeur toe in n oomblik. Ek staan so skaam en so skuldig. Ek wonder net hoekom ek dit nie al lankal gevra het nie. Ek vra dan genesing vir my neef se kanker. Èk het net gedink n ou rugpyn is nou nie iets waarmee ek Die Here kan opsaal nie. En toe uit moedeloosheid roep ek Hom aan. En…..Hy GENEES. Ek lees jou Bybelskool stukkie nou al n geruimde tyd, het die stukke geprint wn vir my leêrs gemaak, en gebeuik dit vir my eie persoonlike ontwikkeling. Ek bly op n plaas (alleen), en dit is nie altyd moontlik om n Bybelstudie elke week in die dorp by te woon nie, en daarom is jou werk vir my so kosbaar. Nou het u n hele koerant. Maar uit my hart BAIE DANKIE vir u moeite om dit elke dag met ons te deel. Baie voorspoed vir u en u gesin ook met die komende kersgety.
johanb
| #
die 4de gebod is so duidelik: – Ex 20: 8-11
Remember the sabbath day, to keep it holy.
Six days shalt thou labour, and do all thy work:
But the seventh day is the Sabbath of the LORD thy God: in it thou shalt not do any work, thou, nor thy son, nor thy daughter, thy manservant, nor thy maidservant, nor thy cattle, nor thy stranger that is within thy gates:
For in six days the LORD made heaven and earth, the sea, and all that in them is, and rested the seventh day: wherefore the LORD blessed the Sabbath day, and hallowed it.
Chris van Wyk
| #
1. Die evangelie van Lukas is deur “die geneesheer Lukas, die geliefde” geskryf wat Paulus soms vergesel het (Kol 4:14). Aangesien baie onderneem het om ’n verhaal op te stel oor die dinge wat onder die gelowiges al vervul is, op grond van die getuienisse van hulle wat van die begin af ooggetuies en dienaars van die Woord was, het Lukas dit ook goedgedink, nadat hy van voor af alles noukeurig ondersoek het, om dit in volgorde aan Teofilus te skrywe, sodat hy met volle sekerheid kan weet die dinge waaromtrent hy onderrig is. (Luk 1:1-4).
Lukas het ook die Handelinge van die apostels geskryf. Dit was bedoel as ‘n aanvulling van alles wat Jesus begin doen en leer het en nou deur die apostels en gelowiges onder leiding van die Heilige Gees voortgesit is (Hand 1:1). ‘n Mens kan agterkom wanneer Lukas dinge eerstehands beskryf. Hy gebruik die voornaamwoord “ons”. Ander kere kom die verhale uit sy navorsing, soos ons agterkom uit die gebruik van die voornaamwoord “hulle” in Handelinge.
2. Lukas was dus ‘n geneesheer, navorser, en reisgenoot van Paulus wat die voorreg gehad het dat sy skrywe só goed ontvang is deur die eerste gelowiges dat hulle aan beide die evangelie van Lukas as aan die Handelinge van die apostels kanoniese status toegeken het. Die kerk het baie gou van sy boeke bely dat dit die Woord van God was.
3. Lukas skryf sy boeke waarskynlik vóór die val van Jerusalem in 70 nC. Dit lei ons af uit die feit dat hy van die val van Jerusalem in die toekomstige tyd skryf (Lukas 21:20), en selfs aan die einde van Handelinge nog van Paulus se wedervaringe in Jerusalem skryf (Hand 28:17). Hy gebruik dele van Markus wat beteken dat sy boeke waarskynlik in die voorafgaande dekade geskryf is, tussen 60-70 nC.
4. Lukas 15:1-32 het drie gelykenisse van Jesus. Die tema van aldrie is die blydskap as verlorenes gevind word. Jesus vertel die drie gelykenisse spesifiek aan die skrifgeleerdes en Fariseërs (Luk 15:2) en wys hulle tereg dat hulle die tollenaars en sondaars wil verhoed om in sy verlossende teenwoordigheid met God versoen te word.
4.1 Soos ‘n herder vir sy verlore skaap gaan soek, só is Jesus besig om die verlorenes onder die sondaars en tollenaars te soek. Die Fariseërs behoort dit te kan insien, omdat dit is hoe God altyd werk (Luk 15:3-7). Die gelykenis beklemtoon dat dit God se werk is. Die skaap word deur Hom gevind.
4.2 Soos ‘n vrou juig oor die vind van ‘n verlore muntstuk, só juig die hemel as ‘n verlorene onder die sondaars en tollenaars gevind word. Die Fariseërs en skrifgeleerdes behoort dit ook te kan insien, en saam met God juig oor mense wat deur Hom gevind is (Luk 15:8-10 – terloops, net Lukas het hierdie gelykenis sowel as die volgende een van die verlore seun). Weereens word God se werk beklemtoon. Hy is bly oor die muntstuk wat gevind is!
4.3 Soos ‘n vader bly is oor sy verlore seun wat sy pad terugvind in berou en bekering na die vaderhuis, só moet die Fariseërs en skrifgeleerdes dit ook raaksien, en saam met God juig oor verlorenes wat gevind word. Met die implisiete waarskuwing van die ouer broer se onaanvaarbare reaksie op sy verlore broer, waarsku Jesus hulle dat hulle onbehae in God se genade vir verlorenes hulle die genade kan laat verloor (Luk 15:11-32 – uniek aan Lukas).
Hierdie gelykenis beklemtoon dus die volle prentjie. Die verlore seun kom tot inkeer van sy rebellie, vra om vergifnis en word volledig versoen met sy Vader. Só ook ons as ons die boodskap van hierdie gelykenis ter harte neem en tot inkeer kom van ons sonde en God om vergifnis smeek en sy verlossing aanvaar.