Handelinge 27:1-28:31 – Paulus verkondig die evangelie in Rome
Die verhaal wys hoe God se wil ontvou beide in
- die normale verloop van omstandighede (skeepsroetes, reisskedules op grond van weertoestande, die stormwind Eurakilon) en die keuses van leiers (die keuses van die Julius en die kaptein en eienaar van die skip)
- asook in die insette van God self (engel).
Die impak van verkeerde keuses word deur God ingespan en oorkom om sy wil te laat geskied. Dit is ook opmerklik dat Paulus tree-vir-tree deur God gelei word,
- aanvanklik met sy eie insig dat daar lewensverlies kan wees (ek sien) wat doodgewone “common sense” is,
- en later met God se insig, dat daar geen lewensverlies sal wees nie, aan die hand van die gesig wat hy van die engel kry.
God gebruik beide normale maniere as abnormale maniere om sy wil ten uitvoer te bring.
Dit tref my dat Paulus leiding neem deur die amper 300 mense op die skip in te trek in sy verhouding met God, deur brood te breek, God te dank, en Sy wil te verkondig, wanneer hulle in gevaar is. Dit moes ’n kragtige getuienis gewees het wat groot impak op hulle gehad het, natuurlik ook op Lukas en Aristargos (van Tessalonika) wat saam met hom reis na Rome.
Hy maak dit duidelik dat God hulle beskerm (uit sy goedheid), en God self maak dit duidelik dat Hy Paulus beskerm (die slanggif het geen effek op hom nie), sodat Paulus in Rome vir Hom kan getuig.
Amper terloops kom die redding van die evangelie ook vir Malta, weereens begelei met die wonders van God se genesende aanraking, soos dit soveel male in Handelinge gebeur he.
Tog beteken dit nie dat Paulus nie ook die normale gemeenskap van gelowiges nodig het nie. Let op hoe God in al hierdie wonderlike gebeure steeds sorg dat daar ook gewone gemeenskap van gelowiges is, in die dorpie Puteoli, waardeur Paulus versterk word deur ’n klompie gewone gelowiges en waardeur hy weer moed skep vir die laaste been van die reis(28:25).
So gebeur dit dan dat die Jode (en ander) in die Romeinse hoofstad ook die evangelie hoor, hoewel met wisselende resultate, soos ‘n mens nou al aan gewoond geraak het. Weereens word die skuif van die verkondiging van die evangelie weg van die Jode af na die heidene vertel en gewyt aan die hardheid van hart van die Jode, soos Jesaja dit al ervaar en voorspel het.
Ons word nie vertel of Paulus uiteindelik wel die keiser gesien het nie, hoewel dit ’n sterk moontlikheid is. Sommige tradisies vertel dat keiser Nero Paulus om die lewe gebring het, terwyl ander weer vertel dat hy sy reis na Spanje voortgesit het. Dit is moeilik om te weet presies wat gebeur het.
Lukas sluit sy verhaal af met die mededeling dat Paulus in elk geval sy doel bereik het. Hy kon 2 jaar lank die koninkryk verkondig sonder enige verhindering in Rome, en die gemeente wat hier tot stand gekom het, sou die toets van die tyd deurstaan het, in die vorm van die Katolieke kerk wat mettertyd hieruit gegroei het, die oorsprong van al die groot denominasies deur die wêreld, en die evangelie so versprei het regdeur die wêreld.
View all posts in this series
- WEEK 5: Handelinge 1:1-6:7 - August 18, 2011
- Handelinge 1:1-26 – Wag op die gawe van die Heilige Gees
- Handelinge 2:1-47 – Die Heilige Gees maak alle gelowiges getuies - August 19, 2011
- Handelinge 3:1-26 – God gee geloof sodat ons kan glo - August 22, 2011
- Handelinge 4:1-37 – Die Heilige Gees maak die eerste gemeente vrymoedig en vrygewig - August 23, 2011
- Handelinge 5:1-6:7 – Die kerk groei in heiligheid en helende krag - August 24, 2011
- WEEK 6: Handelinge 6:8-9:31 - August 25, 2011
- Handelinge 6:8-7:60 – Vervolging is die stimulus vir die uitbreiding van die evangelie na Judea en Samaria
- Handelinge 8:1-25 – Saulus gaan besete tekere, maar Filippus verlos besetenes - August 26, 2011
- Handelinge 8:26-40 – Die Woord en die Gees skep geloof in ons harte - August 29, 2011
- Handelinge 9:1-19 – Die besete Saulus word ’n begeesterde apostel - August 30, 2011
- Handelinge 9:20-31 – Barnabas ontferm hom oor Saulus en word die borg vir sy bediening - August 31, 2011
- WEEK 7: Handelinge 9:32-12:24 - September 1, 2011
- Handelinge 9:32-43 – God doen wonders deur Petrus
- Handelinge 10:1-48 – Die Heilige Gees word ook vir heidene gegee - September 2, 2011
- Handelinge11:1-18 – God gee aan nie-Jode die bekering tot die lewe - September 5, 2011
- Handelinge 11:19-30 – Barnabas help die gemeente sy bestaansdoel verwesenlik - September 6, 2011
- Handelinge 12:1-24 – God antwoord gebede en bevestig die gemeente in Jerusalem in sy roeping - September 7, 2011
- WEEK 8: Handelinge 12:25-16:5 - September 8, 2011
- Handelinge 12:25-13:12 – Waar leiers en die gemeente die Here aanbid, verander Hy die wêreld
- Handelinge 13:13-52 – Almal wat vir die ewige lewe bestem was, het gelowig geword - September 9, 2011
- Handelinge 14:1-28 – Die deur na geloof vir die heidene gaan wawyd oop - September 12, 2011
- Handelinge 15:1-35 – Gesamentlike geloofsonderskeiding oorbrug dreigende verskille - September 13, 2011
- Handelinge 15:36-16:5 – ‘n Fokus op die opkomende geslag van bedienaars - September 14, 2011
- WEEK 9: Handelinge 16:6-19:20 - September 15, 2011
- Handelinge 16:6-40 – Die Europese kerkgeskiedenis begin met die bekering van ’n vrou
- Handelinge 17:1-15 – Om die Bybel te ondersoek, maak die evangelie vir ’n mens oop - September 16, 2011
- Handelinge 17:16-34 – Paulus tree ook in die publieke sfeer op met die evangelie - September 19, 2011
- Handelinge 18:1-23 – Die Here self bemoedig Paulus om sy werk voort te sit - September 20, 2011
- Handelinge 18:24-19:20 – God doen wonderlike dinge deur Paulus in Efese - September 21, 2011
- Die doop met water is nie noodsaaklik om die Heilige Gees te ontvang nie
- WEEK 10: Handelinge 19:21-28:31 - September 22, 2011
- Handelinge 19:21-20:38 – Om te gee, maak ’n mens gelukkiger as om te ontvang
- Handelinge 21:1-22:30 – Die Gees se woorde moet in die lig van jou roeping interpreteer word - September 23, 2011
- Handelinge 23:1-24:27 – Paulus verkondig die evangelie aan die Romeinse goewerneur Feliks - September 26, 2011
- Handelinge 25:1-26:32 – Paulus verkondiging die evangelie aan koning Herodes Agrippa - September 27, 2011
- Handelinge 27:1-28:31 – Paulus verkondig die evangelie in Rome - September 28, 2011
- Lees die vier evangelies en Handelinge - June 20, 2016
André Kritzinger
Een van die refreine deur die boek is dat God “saamgewerk het” deur tekens en wonders. Waarom sien ons vandag so min sulke tekens en wonders – klere van die apostels of hulle skaduwee wat genesing bring, Dorkas, Eutigus, die slangpik en siekes op Malta?
Dankie vir die reeks en die besondere insigte en teologiese lyne.
Ek sien uit na Psalms.
Chris van Wyk
Die antwoord op die gebrek aan tekens en wonders vandag is nie eenvoudig nie. Dit lê in ‘n kombinasie van aan die een kant ‘n gebrek aan geloof dat God vandag nog wonders doen, en aan die ander kant die ervaring deur die eeue dat wonders en tekens veral by nuwe uitbreidings van die evangelie voorkom.
Jesus kon ook nie wonders in sekere gebiede doen nie, omdat daar ‘n gebrek aan geloof was dat Hy dit inderdaad kon doen. Dit is wat Markus vir ons sê onder andere in Nasaret gebeur het (Mark 6:5-6): “Hy kon daar geen enkele wonderwerk doen nie, behalwe dat Hy sy hande op ’n paar siekes gelê en hulle gesond gemaak het. Hy was verbaas oor die ongeloof van die mense.” Dit is vandag nog so. Die effek van die afgelope paar eeue se aanhang van ‘n geslote modernistiese wêreldbeeld moet ook nie onderskat word nie. Baie Christene leef eintlik as praktiese ateïste.
Maar dan is dit ook opmerklik dat dat hoe meer gevestig die kerk in ‘n bepaalde gebied raak, hoe meer word op die normale Christelike dinge klem gelê, soos ‘n mens alreeds in die NT agterkom in Paulus se briewe. Hy raai mense in sy briewe nie aan om op wonders en tekens te fokus nie, maar op lewenswandel en die grense na ander oor te steek. Dit is ook hoe Paulus skryf oor “geestelike oorlogvoering” in Efesiërs 6, dat dit met gewone goed te make het, en nie met buitengewones nie: ‘n fokus op God en sy krag in jou lewe (:10), ‘n eerlike en gesonde verhouding met God (:14), ‘n besigwees met die evangelie in getuienis en diens (:15), ‘n vaste geloofsvertroue op God in aanvegting (:16), ‘n besigwees met die Woord (:17), en volhardende gebed vir die vrymoedige uitbreiding van die evangelie in die wêreld (:18).
Maar die eerste punt bly: mense (leiers en teoloë ingesluit) glo nie, daarom sien ons nie wonders nie.