Handelinge 15:36-16:5 – ‘n Fokus op die opkomende geslag van bedienaars
Dit laat my net weereens besef, die Christelike godsdiens gaan oor ‘n verhouding met die lewende God deur die bemiddelende werk van Jesus en die Gees, en nie oor die nakom van ‘n stel reëls nie. En ons sal goed doen om hierdie boodskap ter harte te neem. In die voortslepende gesprek oor die doop (deur die eeue) en die nagmaal (versus die Roomse mis) – om maar net twee voorbeelde te noem – moet die sentrale figuur van Christus raakgesien word. Ons eenheid lê in Hom en nie in die verskillende praktyke wat in ons kerklike sisteme vir ons belangrik geword het nie. En ons moet mekaar nie so aanvat oor ons verskille dat die eenheid in Christus nie meer raakgesien word nie.
Die uitbreiding van die evangelie na Asië word met twee verhale afgesluit.
Die een het te make met die konflik wat daar tussen Barnabas en Paulus ontstaan toe hulle op die “tweede sendingreis” wil gaan. Barnabas kies om sy tyd aan Johannes Markus te spandeer, en Paulus om die pad van die evangelie na die wêreld te neem. En hoewel ‘n mens met reg ontsteld kan wees oor die geweldige konflik tussen hulle twee, was albei se keuse tot heil van die kerk.
- Barnabas kry dit reg om Markus só te begelei dat hy uiteindelik nie net met Paulus versoen word nie (Kol 4:10; 2 Tim 4:11; Filemon 24), maar ook die evangelie van Markus te skrywe (volgens die tradisie het hy die woorde van Petrus neergepen, met wie hy ‘n goeie verhouding gehad het volgens 1 Pet 5:13). Barnabas en Paulus het ook versoen, hoewel die detail daarvan nie vir ons vertel word nie (vgl Paulus se waarderende woord oor Barnabas na hierdie gebeure in 1 Kor 9:6).
- En Paulus word deur die Here gebruik om die evangelie tot in Rome te neem, waaroor die res van die verhaal van Handelinge handel. En Paulus se briewe aan die gemeentes wat in die proses gestig word, word in baie opsigte die hart van die teologiese verwoording van die Christelike godsdiens.
Die ander verhaal het te make met die bemagtiging van ‘n ander jong leier, Timoteus, wat deur Paulus ingetrek word in die bediening en wat uiteindelik gebruik sou word om die ontwikkeling van die kerk in die tweede geslag te bevorder.
Beide Paulus en Barnabas fokus dus ook op die opkomende geslag van bedienaars, terwyl hulle voortgaan om self die evangelie te verkondig, ‘n fokus wat ons gerus ook ter harte kan neem in ons eie bedienings.
View all posts in this series
- WEEK 5: Handelinge 1:1-6:7
- Handelinge 1:1-26 – Wag op die gawe van die Heilige Gees
- Handelinge 2:1-47 – Die Heilige Gees maak alle gelowiges getuies
- Handelinge 3:1-26 – God gee geloof sodat ons kan glo
- Handelinge 4:1-37 – Die Heilige Gees maak die eerste gemeente vrymoedig en vrygewig
- Handelinge 5:1-6:7 – Die kerk groei in heiligheid en helende krag
- WEEK 6: Handelinge 6:8-9:31
- Handelinge 6:8-7:60 – Vervolging is die stimulus vir die uitbreiding van die evangelie na Judea en Samaria
- Handelinge 8:1-25 – Saulus gaan besete tekere, maar Filippus verlos besetenes
- Handelinge 8:26-40 – Die Woord en die Gees skep geloof in ons harte
- Handelinge 9:1-19 – Die besete Saulus word ’n begeesterde apostel
- Handelinge 9:20-31 – Barnabas ontferm hom oor Saulus en word die borg vir sy bediening
- WEEK 7: Handelinge 9:32-12:24
- Handelinge 9:32-43 – God doen wonders deur Petrus
- Handelinge 10:1-48 – Die Heilige Gees word ook vir heidene gegee
- Handelinge11:1-18 – God gee aan nie-Jode die bekering tot die lewe
- Handelinge 11:19-30 – Barnabas help die gemeente sy bestaansdoel verwesenlik
- Handelinge 12:1-24 – God antwoord gebede en bevestig die gemeente in Jerusalem in sy roeping
- WEEK 8: Handelinge 12:25-16:5
- Handelinge 12:25-13:12 – Waar leiers en die gemeente die Here aanbid, verander Hy die wêreld
- Handelinge 13:13-52 – Almal wat vir die ewige lewe bestem was, het gelowig geword
- Handelinge 14:1-28 – Die deur na geloof vir die heidene gaan wawyd oop
- Handelinge 15:1-35 – Gesamentlike geloofsonderskeiding oorbrug dreigende verskille
- Handelinge 15:36-16:5 – ‘n Fokus op die opkomende geslag van bedienaars
- WEEK 9: Handelinge 16:6-19:20
- Handelinge 16:6-40 – Die Europese kerkgeskiedenis begin met die bekering van ’n vrou
- Handelinge 17:1-15 – Om die Bybel te ondersoek, maak die evangelie vir ’n mens oop
- Handelinge 17:16-34 – Paulus tree ook in die publieke sfeer op met die evangelie
- Handelinge 18:1-23 – Die Here self bemoedig Paulus om sy werk voort te sit
- Handelinge 18:24-19:20 – God doen wonderlike dinge deur Paulus in Efese
- Die doop met water is nie noodsaaklik om die Heilige Gees te ontvang nie
- WEEK 10: Handelinge 19:21-28:31
- Handelinge 19:21-20:38 – Om te gee, maak ’n mens gelukkiger as om te ontvang
- Handelinge 21:1-22:30 – Die Gees se woorde moet in die lig van jou roeping interpreteer word
- Handelinge 23:1-24:27 – Paulus verkondig die evangelie aan die Romeinse goewerneur Feliks
- Handelinge 25:1-26:32 – Paulus verkondiging die evangelie aan koning Herodes Agrippa
- Handelinge 27:1-28:31 – Paulus verkondig die evangelie in Rome
- Lees die vier evangelies en Handelinge
Tags: Handelinge
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
Beste Petrus
Daardie interpretasie is ‘n gewilde een. Deur die eeue is baie ander verklarings ook gegee. Sommige dink dat die doring verwys na 1) Paulus se innerlike onrus oor die kerke (2 Kor 2:4), 2) een of ander boesemsonde, dws een waarvan hy nie ontslae kan raak nie, 3) sy teenstanders (soos die sogenaamde superapostels – 2 Kor 11:1–5), 4) ‘n fisiese kwaal (soos swak sig – soos jy dit interpreteer), 5) sy gebrekkige praatvermoë (2 Kor 10:10), of 6) demoniese opposisie – beide in die algemeen of spesifiek teen hom gemik, soos dit al voorheen die geval was (1 Tess 2:18). Al hierdie opsies lyk moontlik as ‘n mens kyk na die omstandighede in Paulus se lewe.
Vir my is die “engel van Satan” die beste verklaring, want die doring in die vlees word direk met die “engel van Satan” verbind. Die Griekse woord, angelos, wat hier gebruik word, word meesal met “engel” vertaal wat in hierdie geval dan ‘n bose engel (van Satan) sal wees.
Wat die demoniese interpretasie verder bevestig is dat hierdie engel van Satan hom “met die vuis slaan”. Dit kan figuurlik dui op versoekings of aanklagte van hierdie bose wese weens Paulus se antagonistiese verlede en ook moontlik ander oortredings as Christen wat hom op ‘n manier laat skuldig voel het eerder as vrygemaak in Christus. Dit kan ook fisiese pyn wees. Soos een kommentaar sê, miskien was dit werklik ‘n engel van Satan wat Paulus met die vuis geslaan het.
Ek kies dus vir hierdie demoniese interpretasie, maar dit is ook moontlik dat angelos na ‘n menslike “boodskapper” verwys – soos die woord ook vertaal kan word – iemand, miskien ‘n dwaalleraar, wat hom baie teengestaan en seergemaak het (vergelyk Aleksander en Himeneus 1 Tim 1:20; 2 Tim 4:14 – Aleksander het Paulus se “woorde sterk teëgestaan”). Uiteraard sou sulke mense steeds in opdrag en onder leiding van die Satan opgetree het.
Petrus
| #
Beste Chris
Dit is lekker om na kerkdiente te luister, Bybel te lees en jou Bybelstudie stukke te lees en dan so meer gevul te word met Die Gees en openbarings.
Ek wonder oor die volgende, want ek het al veskeie sienings hieroor gehoor tot so 2 weke gelede: Paulus se doring is die vlees kon ‘n oogsiekte wees.
Die prediker het verwys na Galasiers 4: 12 – 16 “As dit moontlik was, sou julle julle oe uitgeruk en vir my gegee het.”
Dit maak sin want Galasiers 6:11 vewys, “Van hier af skryf ek eiehandig aan julle. Kyk net die groot letters!” Hy was dalk bysiende en kon nie meer goed sien nie na die siekte. Daarom ook sy afhanklikheid altyd van ander soos om te wag vir Titus.
Hy kon nie meer self lees en wannner hy skryf moes hy groot letters gebruik. Ons weet nie verseker, maar Gal. 6 bevestig vir my wat die prediker oor Gal. 4 gese het.
Dalk weet jy dit, maar vir my het dit nou sin gemaak?
Chris van Wyk
| #
Hi Robin – Gebed beïnvloed God se planne. Talle verhale bevestig dit, soos die een van Hiskia wat jy aanhaal. Maar, ook ‘n Abraham (Gen 18), en ‘n Lot (Gen 19) het gebid en God het geantwoord, vir hulle gegee wat hulle gevra het. Trouens, die mense van Nineve het gebid en God het van sy beplande oordeel afgesien (Jona). Daar is wel kere wat God die gebede afwys en sy planne uitvoer. So het Moses dit ervaar (Eks 32), so het Jeremia dit ervaar (Jer 7:16; 11:14; 14:11; 15:1; vgl Eseg 14:14, 20), en selfs Jesus in Getsemane moes aanvaar dat God se wil nie verander kan word nie.
Robin Linde
| #
Die storie van Hiskia wat sterwend was en na God gebid het, toe het God hom gesond gemaak en nog 15 jaar laat lewe. Het Hiskia se gebed God se plan beinvloed om eerder dat Hiskia sterwe eerder nog 15 jaar langer lewe?
Maw kan die mens God se plan beinvloed deur smeking en gebed of staan God se plan vas vir elkeen van ons?
Chris van Wyk
| #
Dankbaar!
Clyde okyober
| #
Baie inspireerend
Chris van Wyk
| #
Dankie Ansie.
Chris van Wyk
| #
🙂
Chris van Wyk
| #
🙂
Ansie
| #
Dankie Dr Chris jy het absoluut die gawe om baie goed te kan verduidelik.