Deuteronomium 2 – God gee die land vir sy volk soos Hy eeue lank al vir ander nasies doen
Ek herhaal die opdrag van gister. Gebruik die leesmetodiek wat ek voorstel: lees, luister, en leef. Ná jy dus die teks self gelees en die Here toegelaat het om jou aandag vas te vang deur gedagtes uit die teks wat jou tref, lees dan eers my bydrae om uiteindelik by die boodskap vir jou eie lewe te kom.
Moses gee ‘n oorsig oor God se geskiedenis met hulle – Deut. 2:1-19
https://truthinmotion.wordpress.com /2013/06/20/word50/
Moses sit sy oorsig van God se geskiedenis met die volk voort in hoofstuk 2 tot 3. Hy begin by die onlangse geskiedenis waar hulle van Seïrberg noordwaarts getrek het in opdrag van die Here om die beloofde land in te neem, ingebed in sy verwysings na God se sorg in die vroeëre geskiedenis van die omswerwinge deur die woestyn (Deut. 2:1-19).
Dit val op dat Moses beklemtoon dat Israel nie in oorlog moet tree met dié nasies wat steeds op sy beskerming in terme van hulle grondgebied kan staatmaak nie. Israel mag net dít in besit neem wat deur die Here self aan hulle gegee is in belofte. Hulle moet selfs konflik oor kos en water vermy ter wille van goeie verhoudinge. Die Here was in staat om vir hulle te sorg soos Hy onomwonde in hulle geskiedenis bewys het. Hy het immers sy oog oor hulle gehou in die groot woestyn.
Moses vertoef nie op die detail van die reis nie. Daarvoor moet Numeri geraadpleeg word. Moses wil net sy punt maak dat Israel op God se sorg kan vertrou en Hom daarom moet gehoorsaam. God se optrede teen die eerste geslag wat Hom nie vertrou het nie moet die tweede geslag motiveer om nie in dieselfde strik as hulle ouers te val deur hulle teen die Here te verset nie.
Jy kan Moses se beskrywing hier vergelyk met die geskiedenis wat opgeteken is in Numeri 20:14-21 en 21:10-20 aan die hand van my vroeë bydraes waarin meer inligting oor Edom, Moab, en Ammon verskaf is:
- Numeri 20 – God se soewereine transformasie troef ongehoorsaamheid en onbarmhartigheid
- Numeri 21 – God bring verlossing vir dié wat op Hom vertrou
Moses motiveer die gawe van die land as deel van sy sorg vir alles en almal – Deut. 2:20-33
Moses motiveer dié opdrag tot die Intog dus in die wyse waarop God reeds eeue lank met die ander nasies gewerk het. Die verskuiwings en verplasing deur die eeue was telkens God se werk (Deut. 2:20-23). Alle land is dus gawes van God, gawes wat Hy ook kan terugneem waar dit nie in gehoorsaamheid aan Hom hanteer word nie.
Vandag bring Ek skrik en vrees vir jou oor al die volke op die aarde – Deut. 2:24-37
Só het Israel daarom ook die gebied van die Amoriete onder koningskap van Sihon (Deut. 2:24-37; vgl. Num. 21:21-31) deur die leiding van die Here ingeneem wat uiteindelik vir die stamme Ruben, Gad en die halwe Manassestam gegee is oos van die Jordaan (Deut. 3:12-20; vgl. Num. 32:1-42). Dieselfde was die geval met die gebied koning Og van Basan (Deut. 3:1-11; vgl. Num. 21:33-35).
Daarmee sou die Here skrik en vrees vir Israel bring oor al die volke op die aarde. Nie soseer omdat hulle so ‘n magtige volk was nie, maar omdat hulle God so magtig is. Daaroor sal Moses later nog verder uitbrei (Deut. 4:37-38; vgl. Deut. 7:7: “Die Here het jou nie liefgekry en gekies omdat jy groter was as die ander volke nie, jy was die kleinste van almal.”).
Moses sal in hoofstuk 4 kom by die punt wat hy hiermee wil maak, dat hulle na die Here moet luister in beide sy openbaring in hulle eie geskiedenis as in die wet, voorskrifte en bepalings wat Moses die afgelope paar dekades aan hulle deurgegee het. Sy belofte word deur gehoorsaamheid in ontvangs geneem.
Hy sal dit alles weer saamvat vir hulle in die herhaling van die Tien Gebooie in hoofstuk 5 waarmee Moses sy tweede preek sal inlui en waarna die wet en sy voorskrifte tot by hoofstuk 11 verder uitgelê sal word. Meer spesifieke bepalings sal in die tweede helfte van daardie preek aan die orde kom word van hoofstuk 12 tot 26.
Boodskap
Daar is genoeg stof hierbo om jou diep te laat nadink, maar die belangrike is dat jy uit jou eie leeswerk, gekombineer met my gedagtes, die Here toelaat om met jou te praat. Gebruik dus die laaste twee bewegings van my leesmetodiek wat ek nog ‘n keer weer hier vir jou weergee.
LUISTER
- Dink na oor wat God vir jou deur die sleutel gedagte(s) uit jou eie leeswerk sowel as uit myne wil sê.
- Waar raak hierdie gedagte(s) jou lewe in die praktyk?
- Wat vra dit van jou?
- Wat belowe dit vir jou?
- Wat moet jy dink of doen daarmee?
- Wat is die kern van die boodskap van hierdie hoofstuk vir jou dag en lewe?
LEEF
- Besluit hoe jy daarop gaan reageer.
- Sê dit vir die Here in gebed.
- Skryf dit in jou joernaal.
- Geniet Sy teenwoordigheid. Dit is na alles waarom ons Bybel lees!
- Laat die boodskap wat God jou gee met jou saamgaan deur die dag.
- Leef dit uit.
View all posts in this series
- Inleiding
- Begronding van die boodskap van die NT
- Hoe om Deuteronomium te lees
- Deuteronomium 1 – Vertroue in en gehoorsaamheid aan die Here is onverhandelbaar
- Deuteronomium 2 – God gee die land vir sy volk soos Hy eeue lank al vir ander nasies doen
- Deuteronomium 3 – Suksesse en ooreenkomste uit die verlede gee moed in die hede
- Deuteronomium 4:1-43 – Moet niks byvoeg of wegvat van God se wet nie; gehoorsaam Hom
- Deuteronomium 4:44-5:33 – Julle moet hierdie wet leer, gehoorsaam en daarvolgens lewe
- Deuteronomium 6 – Die liefde vir die Here bepaal jou hele lewe
- Deuteronomium 7 – Die liefde van die Here stel jou in staat om gehoorsaam te wees
- Deuteronomium 8 – Die Here leer die volk afhanklikheid en dankbaarheid
- Deuteronomium 9 – Moenie hardnekkig of verwaand raak nie
- Deuteronomium 10 – Gehoorsaam die Here, want Hy is jou God
- Deuteronomium 11 – Gehoorsaamheid bring seën; ongehoorsaamheid bring straf
- Deuteronomium 12 – Aanbid alleen die Here op die plek wat Hy uitkies en volgens sy voorskrifte
- Deuteronomium 13 – Moenie ander gode dien agter ander mense aan nie
- Deuteronomium 14 – Julle identiteit as Godsvolk moet in alle fasette van die lewe wys
- Deuteronomium 15 – Julle vrygewigheid sal in die afskryf van skuld en die vrylating van slawe sigbaar word
- Deuteronomium 16:1-17 – Drie feeste vier hulle identiteit: Paasfees, Pinksterfees, en Huttefees
- Deuteronomium 16:18-17:20 – Regters en konings moet nougeset volgens die wet regeer
- Deuteronomium 18 – Die priesters kry alles wat die Here toekom en die profete raak God se woordvoerders
- Deuteronomium 19 – Eerbied vir die lewe, grenslyne en waaragtige getuienis word beveel
- Deuteronomium 20 – Die Here soek vreeslose voetsoldate wat die oorlog met ‘n vredesaanbod begin
- Deuteronomium 21 – Respek vir die lewe rig selfs die wyse waarop die doodstraf toegepas word
- Deuteronomium 22 – Respek vir die grense van God vir die lewe en die huwelik
- Deuteronomium 23 – Om vlekloos en blaamloos voor God te lewe
- Deuteronomium 24:1-25:4 – Egskeiding, hertrou en praktiese naasteliefde
- Deuteronomium 25:5-19 – Die leviraatshuwelik en ‘n oproep tot regverdigheid en billikheid
- Deuteronomium 26 – Geloofsbelydenis, gebed en gehoorsaamheid
- Deuteronomium 27 – Gehoorsaamheid word van die leiers, priesters en die hele volk gevra
- Deuteronomium 28 – Die omvattende seëninge en strawwe van die verbond
- Deuteronomium 29 – Kom die woorde van die verbond na en voer dit uit
- Deuteronomium 30 – Kies die lewe en wat goed is, nie die dood en wat sleg is nie
- Deuteronomium 31:1-29 – Josua word as leier aangewys en die wetboek afgesluit as gesaghebbende woord van God
- Deuteronomium 31:30-32:52 – Moses se loflied op die karakter van God
- Deuteronomium 33 – Moses se finale seënbede
- Deuteronomium 34 – Moses sterf as iemand wat die Here persoonlik geken het
Tags: Deuteronomium
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
1. Die evangelie van Lukas is deur “die geneesheer Lukas, die geliefde” geskryf wat Paulus soms vergesel het (Kol 4:14). Aangesien baie onderneem het om ’n verhaal op te stel oor die dinge wat onder die gelowiges al vervul is, op grond van die getuienisse van hulle wat van die begin af ooggetuies en dienaars van die Woord was, het Lukas dit ook goedgedink, nadat hy van voor af alles noukeurig ondersoek het, om dit in volgorde aan Teofilus te skrywe, sodat hy met volle sekerheid kan weet die dinge waaromtrent hy onderrig is. (Luk 1:1-4).
Lukas het ook die Handelinge van die apostels geskryf. Dit was bedoel as ‘n aanvulling van alles wat Jesus begin doen en leer het en nou deur die apostels en gelowiges onder leiding van die Heilige Gees voortgesit is (Hand 1:1). ‘n Mens kan agterkom wanneer Lukas dinge eerstehands beskryf. Hy gebruik die voornaamwoord “ons”. Ander kere kom die verhale uit sy navorsing, soos ons agterkom uit die gebruik van die voornaamwoord “hulle” in Handelinge.
2. Lukas was dus ‘n geneesheer, navorser, en reisgenoot van Paulus wat die voorreg gehad het dat sy skrywe só goed ontvang is deur die eerste gelowiges dat hulle aan beide die evangelie van Lukas as aan die Handelinge van die apostels kanoniese status toegeken het. Die kerk het baie gou van sy boeke bely dat dit die Woord van God was.
3. Lukas skryf sy boeke waarskynlik vóór die val van Jerusalem in 70 nC. Dit lei ons af uit die feit dat hy van die val van Jerusalem in die toekomstige tyd skryf (Lukas 21:20), en selfs aan die einde van Handelinge nog van Paulus se wedervaringe in Jerusalem skryf (Hand 28:17). Hy gebruik dele van Markus wat beteken dat sy boeke waarskynlik in die voorafgaande dekade geskryf is, tussen 60-70 nC.
4. Lukas 15:1-32 het drie gelykenisse van Jesus. Die tema van aldrie is die blydskap as verlorenes gevind word. Jesus vertel die drie gelykenisse spesifiek aan die skrifgeleerdes en Fariseërs (Luk 15:2) en wys hulle tereg dat hulle die tollenaars en sondaars wil verhoed om in sy verlossende teenwoordigheid met God versoen te word.
4.1 Soos ‘n herder vir sy verlore skaap gaan soek, só is Jesus besig om die verlorenes onder die sondaars en tollenaars te soek. Die Fariseërs behoort dit te kan insien, omdat dit is hoe God altyd werk (Luk 15:3-7). Die gelykenis beklemtoon dat dit God se werk is. Die skaap word deur Hom gevind.
4.2 Soos ‘n vrou juig oor die vind van ‘n verlore muntstuk, só juig die hemel as ‘n verlorene onder die sondaars en tollenaars gevind word. Die Fariseërs en skrifgeleerdes behoort dit ook te kan insien, en saam met God juig oor mense wat deur Hom gevind is (Luk 15:8-10 – terloops, net Lukas het hierdie gelykenis sowel as die volgende een van die verlore seun). Weereens word God se werk beklemtoon. Hy is bly oor die muntstuk wat gevind is!
4.3 Soos ‘n vader bly is oor sy verlore seun wat sy pad terugvind in berou en bekering na die vaderhuis, só moet die Fariseërs en skrifgeleerdes dit ook raaksien, en saam met God juig oor verlorenes wat gevind word. Met die implisiete waarskuwing van die ouer broer se onaanvaarbare reaksie op sy verlore broer, waarsku Jesus hulle dat hulle onbehae in God se genade vir verlorenes hulle die genade kan laat verloor (Luk 15:11-32 – uniek aan Lukas).
Hierdie gelykenis beklemtoon dus die volle prentjie. Die verlore seun kom tot inkeer van sy rebellie, vra om vergifnis en word volledig versoen met sy Vader. Só ook ons as ons die boodskap van hierdie gelykenis ter harte neem en tot inkeer kom van ons sonde en God om vergifnis smeek en sy verlossing aanvaar.
Rienie Kruger
| #
1. Wie het Lukas 15 vers 1-32 geskryf
2. Wat was sy omstandighede
3. Wanner is die boek geskryf
4. Hoe beinvloed bogenoemde ons verstaan van die teks
johanb
| #
Hi Chris –
net ‘n kort verwysings-tabel om die 10 Gebooie in die Ou en die Nuwe Testamente te illustreer – die Gebooie bly vir ewig staan – daar is nie met dit weggedoen nie soos sommige beweer.
Old Testament New Testament
First
Commandment Exodus 20:3; Deut 5:7 Matt 4:10; Luke 4:8; Rev 14:7
Second
Commandment Exodus 20:4-6; Deut 5:8-10 Acts 15:20-21; 1 Corinthians 6:9-10;
Gal 5:19-21; Eph 5:5; 1 Joh 2:15
Third
Commandment Exodus 20:7; Deut 5:11 Matt 5:33-37; 1 Tim 6:1; James 2:7
Fourth
Commandment Exodus 20:8-11; Deut 5:12-15 Luke 4:16; 23:55-56; Acts 17:1-2;
18:4; Heb 4:9; 1 Joh 2:6 1 Joh 2:15-17
Fifth
Commandment Exodus 20:12; Deut 5:16 Matt 15:4-9; 19:19; Mark 10:19;
Luke 18:20; Rom 1:29-30; Eph 6:1-3
Sixth
Commandment Exodus 20:13; Deut 5: 17 Matt 5:21-22; 19:18; Mark 10:19;
Luke 18:20; Rom 1:29-30; 13:9
Seventh
Commandment Exodus 20:14; Deut 5:18 Matt5:27-28; 19:18; Mark10:11-12,19;
Luke 16:18; 18:20; Rom 7:2-3; 13:9
Eighth
Commandment Exodus 20:15; Deut 5:19 Matt19:18; Mark 10:19; Luke 18:20;
Rm13:9; Eph4:28; 1Peter 4:15; Rev9:21
Ninth
Commandment Exodus 20:16; Deut 5:20 Matt19:18; Mark 10:19; Luke 18:20;
Acts 5:3-4; Rom13:9; Eph 4:25
10th
Commandment Exodus 20:17; Deut 5:21 Luke 12:15; Rom1:29; 7:7; 13:9;
1Cor 6:9-10; Gal 5:19-21; Eph5:3, 5
1 Joh 2:15-17
Chris van Wyk
| #
Hi Miriam, jy skryf hier in: https://bybelskool.com/subscribe/. Vorige bydraes is beskikbaar in hoofstukvolgorde onderaan elke Bybelboek se inleiding.
Miriam de Beer
| #
Ek wil graag eposse ontvang. Hoe maak ek asb.
Chris van Wyk
| #
Hi Giel – jy kan lees wat ek by my bydrae oor Deuteronomium 24 skryf. Ek raak daar die onderwerp aan en behandel ook van die NT perspektiewe daarop.
Gieljam
| #
graag wil ek hoor wat is u seining oor geskeides wat weer trou
JacquesT
| #
Dankie, vir jou getroue en reguit praat metode. Laat die een sonder sonde die eerste klip optel. Ons almal is net vlees en bloed. Ek glo dat dit n baie groot verantwoordelikhied is om die “Skrif” uitle. Dankie vir die konteks en dat jy nie doekies om draai wanneer dit oor ons almal gaan wat sonde pleeg nie.
johanb
| #
Dankie Chris vir die pragtige stukkie oor die koninklike bladmusik – dit is die eerste keer dat ek dit so sien – ons moet die “note” reg lees en “speel” in ons lewens en onder leiding van Sy gees dan sal ons saam pragtige musiek maak wat die Koning graag sal will hoor – prys die Here.
“aan hulle vrugte (die musiek wat hulle voortbring) sal julle hulle ken”
Chris van Wyk
| #
Hi Adri, jy kan meer lees by my bydrae oor Eksodus 30. Hier is ‘n kort aanhaling daaruit: “Die salfolie was ‘n besondere geurige parfuum wat van spesiale speserye: mirre (aromatiese hars), kaneel, kalmoes (geurige moerasplant van die Acoraceae familie), kassia (Chinese kaneel) en olyfolie gemaak is. Dit was net vir spesifieke godsdienstige gebruik deur gemagtigde persone. Die wierook is gemaak van hars (harpuis), naeltjies (dit kan ook die skulp van ‘n seedier wees), galbanum (die gom van ‘n plant van die Ferula familie) en suiwer wierook. Dit moes ook net vir die gebruik in die Heilige deel van die Tabernakel gebruik word. Die uitvoering hiervan word in Numeri 4:15-20 beskrywe.”