Deuteronomium 30 – Kies die lewe en wat goed is, nie die dood en wat sleg is nie
https://truthinmotion.wordpress.com /2013/06/20/word50/
Moses voltooi sy derde preek in hoofstuk 30 deur die gevolge van hulle gehoorsaamheid al dan nie uit te spel in terme van die vloek en die seën (Deut. 30:1-10), en volg dit op met ‘n bemoedigende woord dat gehoorsaamheid moontlik is. Dit is nie moeilik nie. Dit is nie buite bereik nie, ‘n gedagte wat Paulus sal gebruik in sy begronding van geloof in die NT (Deut. 30:11-14; vgl. Rom. 10:5-13).
Al wat hulle nou moet doen, is om te kies vir die lewe saam met God en Hom nougeset te gehoorsaam. Die hemele en die aarde is getuies daarvan dat Moses niks teruggehou het van dít wat God wou hê dat Hy vir hulle moes deurgee nie, soos Jesus dit eeue later ook sou doen (Deut. 30:15-20; vgl. Joh. 15:15).
God beheer die geskiedenis en die natuur – Deut. 30:1-10
Die seëninge en strawwe van hoofstuk 27-28 word hier duidelik in hoofstuk 30 gefundeer in beide God se beheer van die geskiedenis as in sy beheer van die natuur (vgl. ook die geloofsbelydenis van hoofstuk 26). Soos God die wel en weë van die nasies kan bepaal in terme van seën en straf (geskiedenis), só kan Hy ook die voorspoed en teenspoed in die skepping bepaal (natuur). En só kan Hy dit ook doen vir sy volk. God kan beide die geskiedenis (bv. die nasies) en die natuur (bv. droogtes of reën) gebruik in die proses.
Moses help daarom die volk om te verstaan dat hulle ervaring van God se seën en straf wentel om hulle gehoorsaamheid aan die grense wat Hy stel al dan nie. Die hoop is dat selfs as hulle weens hulle ongehoorsaamheid deur die straf van die Here hulle in ‘n vreemde land bevind, ‘n terugkeer na gehoorsaamheid vir hulle die seën van die Here sal beteken. As: “jy en jou kinders met hart en siel doen wat ek jou vandag beveel het, sal die Here jou God jou omstandighede verander.”
Hiermee word God se verhouding met die volk in sy deernis met hulle gefundeer. Bekering tot die Here en die gevolglike omkering van hulle lot is altyd binne die verhouding met God moontlik. Trouens, die Here is in staat om hulle te heilig aan Hom, om hulle te beweeg om Hom lief te hê met hart en siel. Selfs hulle toewyding aan die Here kom uiteindelik van Hom af.
Lees vers 6 in die OAV om die betekenis daarvan ter harte te neem: “En die HERE jou God sal jou hart besny en die hart van jou nageslag, om die HERE jou God lief te hê met jou hele hart en met jou hele siel, dat jy kan lewe.” Dit is in die werk wat God in hulle harte sal doen wat die hoop vir die toekoms lê, ‘n boodskap wat tot in die NT ‘n impak gehad het.
Al wat God van hulle vra, is dat hulle die keuse sal maak om Hom te gehoorsaam. Dan: “sal Hy Hom weer oor jou verbly soos Hy Hom oor jou voorvaders verbly het en sal dit met jou goed gaan.”
Die gebod is nie te moeilik of buite jou bereik nie – Deut. 30:11-14
Die gehoorsaamheid wat die Here van hulle vra, is dus nie te moeilik nie. Dit is ook nie buite hulle bereik nie. Dit is nie in die hemel daarbo asof God se woord onverstaanbaar en geheim is nie. Dit is ook nie anderkant die see dat dit onprakties of wêreldvreemd sou wees nie: “Maar baie naby jou is die woord, in jou mond en in jou hart, om dit te doen.” (OAV).
Paulus noem hierdie woord, die “woord van geloof”. Dié woord se inhoud, met die groter openbaring van die Here Jesus Christus, is as volg: “As jy met jou mond die Here Jesus bely en met jou hart glo dat God Hom uit die dode opgewek het, sal jy gered word.” (Rom. 10:5-13). ‘n Getuienis van die eenheid wat daar tussen OT en NT bestaan.
Kies die lewe en wat goed is, nie die dood en wat sleg is nie – Deut. 30:15-20
Moses se preek mond daarom uit op die appèl dat hulle die lewe moet kies en dit wat goed is, nie die dood en dit wat sleg is nie. In dié keuse tot gehoorsaamheid lê die seën van die Here opgesluit. Daarsonder sal hulle die straf van die Here ervaar.
Soos in die Ou Nabye Oosterse verdrae spel Moses ook die getuies uit wat sal waghou oor Israel se gehoorsaamheid al dan nie. Dit is gepaste getuies: die hemel en die aarde, dié dinge wat God gemaak het en waarbinne en waarop die mens tot aanbidding en diens aan God geroep is. Daarby kom in die volgende hoofstuk die wetboek wat Moses aan hulle oorhandig om langs die verbondsark in die Allerheiligste te bewaar as getuie “teen” hulle (Deut. 31:26).
Hiermee kan Moses sy derde preek afsluit, want hy het niks teruggehou van dít wat God wou hê dat Hy vir hulle moes deurgee nie, soos Jesus dit eeue later ook sou doen (vgl. Joh. 15:15).
View all posts in this series
- Inleiding
- Begronding van die boodskap van die NT
- Hoe om Deuteronomium te lees
- Deuteronomium 1 – Vertroue in en gehoorsaamheid aan die Here is onverhandelbaar
- Deuteronomium 2 – God gee die land vir sy volk soos Hy eeue lank al vir ander nasies doen
- Deuteronomium 3 – Suksesse en ooreenkomste uit die verlede gee moed in die hede
- Deuteronomium 4:1-43 – Moet niks byvoeg of wegvat van God se wet nie; gehoorsaam Hom
- Deuteronomium 4:44-5:33 – Julle moet hierdie wet leer, gehoorsaam en daarvolgens lewe
- Deuteronomium 6 – Die liefde vir die Here bepaal jou hele lewe
- Deuteronomium 7 – Die liefde van die Here stel jou in staat om gehoorsaam te wees
- Deuteronomium 8 – Die Here leer die volk afhanklikheid en dankbaarheid
- Deuteronomium 9 – Moenie hardnekkig of verwaand raak nie
- Deuteronomium 10 – Gehoorsaam die Here, want Hy is jou God
- Deuteronomium 11 – Gehoorsaamheid bring seën; ongehoorsaamheid bring straf
- Deuteronomium 12 – Aanbid alleen die Here op die plek wat Hy uitkies en volgens sy voorskrifte
- Deuteronomium 13 – Moenie ander gode dien agter ander mense aan nie
- Deuteronomium 14 – Julle identiteit as Godsvolk moet in alle fasette van die lewe wys
- Deuteronomium 15 – Julle vrygewigheid sal in die afskryf van skuld en die vrylating van slawe sigbaar word
- Deuteronomium 16:1-17 – Drie feeste vier hulle identiteit: Paasfees, Pinksterfees, en Huttefees
- Deuteronomium 16:18-17:20 – Regters en konings moet nougeset volgens die wet regeer
- Deuteronomium 18 – Die priesters kry alles wat die Here toekom en die profete raak God se woordvoerders
- Deuteronomium 19 – Eerbied vir die lewe, grenslyne en waaragtige getuienis word beveel
- Deuteronomium 20 – Die Here soek vreeslose voetsoldate wat die oorlog met ‘n vredesaanbod begin
- Deuteronomium 21 – Respek vir die lewe rig selfs die wyse waarop die doodstraf toegepas word
- Deuteronomium 22 – Respek vir die grense van God vir die lewe en die huwelik
- Deuteronomium 23 – Om vlekloos en blaamloos voor God te lewe
- Deuteronomium 24:1-25:4 – Egskeiding, hertrou en praktiese naasteliefde
- Deuteronomium 25:5-19 – Die leviraatshuwelik en ‘n oproep tot regverdigheid en billikheid
- Deuteronomium 26 – Geloofsbelydenis, gebed en gehoorsaamheid
- Deuteronomium 27 – Gehoorsaamheid word van die leiers, priesters en die hele volk gevra
- Deuteronomium 28 – Die omvattende seëninge en strawwe van die verbond
- Deuteronomium 29 – Kom die woorde van die verbond na en voer dit uit
- Deuteronomium 30 – Kies die lewe en wat goed is, nie die dood en wat sleg is nie
- Deuteronomium 31:1-29 – Josua word as leier aangewys en die wetboek afgesluit as gesaghebbende woord van God
- Deuteronomium 31:30-32:52 – Moses se loflied op die karakter van God
- Deuteronomium 33 – Moses se finale seënbede
- Deuteronomium 34 – Moses sterf as iemand wat die Here persoonlik geken het
Tags: Deuteronomium
Trackback from your site.
Chris van Wyk
| #
Temas is onderwerpe waarna telkens deur ‘n skrywer verwys word. Bv die tema van die Heilige Gees. Matteus verwys na die Heilige Gees by die swangerskap van Maria (Matt 1:18,20), by die doop van Jesus (Matt 3:11), by die versoeking in die woestyn (Matt 4:1), by die bemoediging van die dissipels in vervolging (Matt 10:20), by die bevestiging van Jesus se werk toe die Fariseërs beplan om Hom dood te maak (Matt 12:18), by die uitdrywing van bose geeste (Matt 12:28), by die verduideliking oor watter sonde ‘n mens nie vergeef word nie (Matt 12:31), by die bevestiging dat die Gees deur Dawid gespreek het (Matt 22:43), en by die uitsending van die dissipels (Matt 28:19). Dit help baie as ‘n mens dié verwysings merk en uiteindelik vir jou ‘n prentjie kry van wat Matteus (en natuurlik die ander evangeliste ook) oor die Persoon en werking van die Gees sê.
Daar is talle sulke temas in die evangelies: liefde, barmhartigheid, geloof, genade ensomeer. As jy dié verskillende uitsprake daaroor verbind, groei ‘n mens se begrip van wat God vir ons deur sy Woord wil sê.
William Phillips
| #
Chris goeiemore. Ek is bietjie nuut in Prontuit die Waarheid en will graag west wat beteken dit is jy se dat ons moet oplet vir temas. Wat bedoel by met temas en waarna moet ek kyk.
A.J. Liebenberg
| #
Ek sal graag ‘n boek wil aanbeveel oor Genesis 1 tot 11:
The Genesis Account deur Jonathan D. Sarfati
Dit is absoluut noodsaaklik dat ons Genesis as ‘n historiese boek sal lees Genesis 2:4 “Dit dan is die GESKIEDENIS van die hemel en die aarde toe hulle geskep is.”
Exodus 20:11 “Die Here het in ses dae die hemel en alles daarin gemaak, die aarde en alles daarop, die see en alles daarin…”
My vraag is: Sou God dit so laat opteken het (ses dae skepping) net om ons deurmekaar te maak as die skepping met ‘n “big bang” en oor miljoene jare ontstaan het? Ek glo nie God is ‘n “joker” nie.
Dankie vir u groot bydrae – ek leer baie by Bybelskool.
Marinda Hattingh
| #
Verál ook mbt laasweek se aktuele onderwerp; weereens báie dankie vir dapper prontuit die waarheid spreek.
Chris van Wyk
| #
Jesus het aangelê by die etenstafel met sy voete agter en weg van die tafel. Sy het dus aan sy rugkant gestaan en haar trane het op sy voete gedrup.
William
| #
Goeiemiddag Chris. Ons lees in Lukas 7:38 dat die vrou met die albasterfles salf agter Jesus gaan staan en geween en sy voete natgemaak en afgedroog met haar hare. Hoe is dit moontlik dat sy agter hom kan staan en dit doen?
Chris van Wyk
| #
Daar is nie meer gegewens oor Dina in die Bybel nie. Dan word nie ingesluit in Openbaring nie, eerder Manasse, die kleinseun van Jakob, seun van Josef. Dit is moontlik weens die boek Kronieke wat die stam van Dan ook in die geslagsregisters in 1 Kronieke 2:1 uitlaat. Dan is geassosieer met afgodery (1 Kon. 12:28-30 – Jerobeam het onder andere afgodsbeelde in Dan opgerig wat Israel verlei het). Die Iere is nie Dan se afstammelinge nie.
Danie
| #
Wat het later gebeur met Dina,vrouens was stief behandel in die Bybeltyd,hoekom was daar twaalf stamme daar moes `n dertiende stam afkomstig van Dina wees.Hoekom word Dan nie in Openbaring genoem nie en is die Iere Dan se afstammelinge.
Christa
| #
Dit is asof hierdie stukkie in Galasiers spesifiek vir ons geskryf is!
Mathilda
| #
Tov Paulus … wat uit die prentjie gelaat word is dat Paulus geglo het dat Jesus (nes ander dissiples) in sy tyd, binnekort gaan terugkom … wat sou beteken het die einde van tyd soos ons as mens dit ken. Baie van Paulus se skrywes was gerig met die Apokaliptiese idee voorop. Daaroor het hy geglo dit sou sinneloos wees om in huwelik te tree as daar so min tyd hier op aarde oor is om dit uit te leef. Ek glo daaroor was Paulus ‘n askeet en daaroor het hy besluit om sy laaste dae/maande net aan die Here te wy. Sy vlees/begeertes het nie gepla nie… omdat hy op die Here se koms gewag het. Hy was gefokus op die Here se onmiddelike koms- parousie. Daaroor sy 1 Kor 7 teks/brief