2 Konings 22 – Die Bybel moet geleef word in die teenwoordigheid van die Here

Ek sien twee bewegings raak in hierdie hoofstuk.

Aan die een kant is daar die groeiende bewuswording by koning Josia dat die volk regtig ver afgedwaal het van God se pad, wat tot daadwerklike praktiese toewyding en geestelike hervormings lei.

• Dit begin met sy herstelwerk aan die tempel, die plek waar God Homself openbaar – let op hoe sy optrede ooreenkom met een van sy grootjies, Joas (2 Kon 11-12).
• Dit verdiep met die ontdekking van die wetboek, die plek waar God sy wil openbaar – darem ontstellend dat die priesters die Woord van God letterlik verloor het, terwyl hulle met die werk van die tempel aangegaan het!
• En dit word prakties met die geestelike onderskeiding wat Gulda aan die dag lê deur die lewende woord van God vir Josia uit te lê.

Iets soortgelyks is nodig vir ons in ons private geloofslewe: 1) ‘n totale oorgawe aan God se teenwoordigheid – ons is immers vandag ‘n tempel van die Here (1 Kor 6); 2) ‘n totale oorgawe aan God se Woord – soos dit in die Bybel vir ons oorgelewer is; 3) ‘n totale oorgawe aan die praktiese riglyne wat God ons deur geestelike onderskeiding gee. 

Die Bybel moet geleef word in die teenwoordigheid van die Here.

Maar daar is ‘n ander ontstellende beweging sigbaar in die hoofstuk: dat die oordeel van God nie meer afgewend kan word deur Josia se hervormings nie, al het hy “in alles die pad van sy voorvader Dawid geloop en daar nie links of regs van afgewyk nie.” (22:2).  Al konsessie wat God gee, is dat die oordeel nie in die tyd van Josia sal gebeur nie.  Die nalatenskap van veral Manasse was net te sterk (23:26).

En onthou, dit was ‘n tyd van die grootste profetiese aktiwiteit in Juda se geskiedenis: Gulda, Jeremia, Sefanja en dalk ook Nahum en Habakuk tree in hierdie tyd op met Esegiél wat ‘n tydjie later in die ballingskap sy opebaringe bekend sou maak.  Selfs die profete, of die koning, ondersteun deur die priester Gilkija,  kon dus die ballingskap nie keer wat binnekort sou kom nie.

God se eer is op die spel deur die doen en late van sy volk oor ‘n hele paar eeue, en selfs hierdie omvattende hervorming kan sy oordeel, om sy eer te herstel, nie keer nie.