2 Konings 21 – Genadetyd raak kort vir Jerusalem

Manasse was nou werklik ’n afvallige koning in direkte kontras met sy pa Hiskia.  Dit is asof Manasse ’n lys gemaak het van alles wat vorige konings verkeerd gedoen het, en dit een vir een uitgevoer het.  Deur sy lang regeringstyd was daar regtig niks positiefs wat die skrywers van Konings kon kry om van hon te sê nie.  Hulle ignoreer selfs die klein verhaaltjie van hoop waarvan 2 Kron 33 vir ons vertel.  Hoekom?  Want, met die Baäl-godsdiens regdeur die Asjera-aanbidding tot by kinderoffers het hy die Here uitgetart en geminag met die “stinkende afgode” en die einde van die volk se tyd in Jerusalem verhaas.  Konings oordeel daaroor baie skerp.

Manasse se naam beteken: “die een wat laat vergeet” en sy ouers het heel moontlik ’n baie positiewe verwagting van dié seun van hulle gehad.  Hy het egter die naam deur die modder gesleep deur die volk van God te laat vergeet.

Let op hoe die Here besluit om Jerusalem met dieselfde maat te meet as Samaria en die ballingskap ’n al hoe groter moontlikheid raak.

Sy seun Amon volg in sy pa se voetspore, maar amptenare sweer teen hom saam en maak hom na slegs twee jaar se regeringstyd dood.  Hulle kry hulle verdiende loon deurdat die burgers van die land weer teen die amptenare optree en hulle uitwis, sodat die jong Josia, die laaste goeie koning van Juda, die troon kon bestyg.