30 Apr2010

1 Konings 13 – ‘n Man van God se gehoorsaamheid word getoets … en God se geloofwaardigheid

Written by Chris van Wyk. Posted in Konings

Die gedeelte is vir my soos ’n skop in die maag. Dit ontbloot aan die een kant die eiegeregtigheid van Jerobeam wat nie net self offers bring op die altaar wat hy opgerig het nie, maar ook die godsdienskalender verander en enigeen aanstel wat priesters wou word. Dit is so tragies dat iemand wat gekies word om dinge reg te stel, die reg in eie hande begin neem en so ontrou raak aan die roeping wat aan hom gegee is.

Wat egter vir my nog erger is, aan die ander kant, is die man van God wat ’n groot risiko neem om met groot oortuiging, op bevel van die Here (6 keer word dit genoem: verse 1,2,5,9,15) uit Juda teen Jerobeam in Bel-El te kom getuig, wonderwerke in die proses aankondig, vir Jerobeam bid om genade, en dan val vir die misleiding van die óú profeet en die Here se bevel verontagsaam.

Die Here soek gehoorsaamheid bo alles, maak nie saak watter struikelblokke daar in jou pad gerol word nie, selfs nie eers as die struikelblok in die vorm van ’n óú profeet kom, wat aanspraak maak op ’n engelboodskap nie. Let ook op hoe dit klein persoonlike goed is, om te eet en te drink, waaraan die man van God se gehoorsaamheid getoets word.

Interessant dat die man van God die altaar aanspreek, en dat dit juis die altaar is wat uitmekaar geruk word dat die as op die grond val. Dié as van die offers het daarmee natuurlik onrein geword (Lev 6:11) waarmee God duidelik sê, die offers is nie vir Hom aanvaarbaar nie.

Sy profesie dat die latere koning Josia in Bet-El “operasie skoonmaak” hier sou uitvoer en mensbene op die altaar sou verbrand, het ’n paar eeue later waar geword (2 Kon. 23:15–18).

’n Mens sou vandag dink dat Jerobeam se versoek dat die man van God bid tot SY God, nes Saul ’n paar geslagte gelede (1 Sam 15:15, 21) getuig van ’n afstand tussen hom en God. Dit was egter net ’n manier van praat, soos ons bv. by Jakob (Gen 27:20) en Moses ook kry (Deut 11:1).

Ons moet ook raaksien dat die groot verskil tussen iemand soos Jerobeam en bv. Dawid, ’n man na God se hart nie lê in die feit dat die een meer sonde as die ander gedoen het nie. Die verskil lê in wat hulle doen as hulle besef hulle het iets verkeerds gedoen. Elke keer wat Dawid aangespreek is oor sy verkeerde dade, het hy die Here opgesoek en sake in die reine probeer bring. Jerobeam kry dit nie oor sy hart nie.

Die toets waarvoor die óú profeet die man van God stel, is natuurlik nie net gemik op die gehoorsaamheid van die man van God nie. Dit bevestig ook die geloofwaardigheid van die boodskap van God, deurdat die Here optree toe hy nie end-uit gehoorsaam is nie. Daarom kan die óú profeet verklaar dat die woord van die man van God sal uitkom, al het hy in die proses gesneuwel.

Die leeu tree ietwat vreemd op deur nie aan die liggaam van die man van God te eet nie, of die donkie en ander omstanders aan te val nie. Die skrywer beklemtoon daarmee God se ingrype in die situasie.

Die lot van die man van God was natuurlik ook ’n verdere waarskuwing aan Jerobeam en sy volk dat die Here van hulle gehoorsaamheid verlang, anders sou die lot van die man van God ook vir hulle tref.

View all posts in this series

Tags: Konings

Trackback from your site.

Chris van Wyk

Ek is gemeenteleraar by Somerstrand gemeente, Port Elizabeth. My passie in die lewe is om God bo alles te dien en gelowiges in geloofsvorming te begelei. I am pastor at Summerstrand congregation, Port Elizabeth. My passion in life is to serve God above all and to lead believers in faith formation.

Comments (4)

Vince Aslett

Apr 30, 2010 at 07:55 | #

My eerste reaksie van die dood van die jong profeet was ene van, sjoe, dis bietjie erg, hoekom is daar nie iets aan die ou profeet gedoen nie,hy was tog die verleier, maar ek lees dat die toets dalk van die ou profeet gekom het, juis as n toets om te kyk of die jong profeet n man van God was. Profete was juis daarin getoets dat hulle volkome gehoorsaam aan God was. Die ou profeet het eers na die leeu storie, n statement gemaak dat die boodskap werklik van God af gekom het.

Laat n mens bekommerd raak as ek dit deurtrek na myself toe

Reply
Chris van Wyk

Apr 30, 2010 at 08:09 | #

Dit sny ook diep in my eie lewe in. Daar is nie kortpaaie in die bediening nie. Dit is tree vir tree in gehoorsaamheid aan die Here. Dit is waarom gebed so belangrik is, soos ons later in Elia se lewe sal sien. Gebed hou ons oor naby die stem van God en gee ons die innerlike krag om gehoorsaam te bly.

Reply
James

Apr 8, 2016 at 15:51 | #

Die storie van Konings 13
Ek word gepeper deur die kinders: Wat het van die (vals) profeet geword, hoekom is hy nie ook gestraf nie? Asseblief?

Reply
- Chris van Wyk
  
  Apr 8, 2016 at 16:57 | #
  
  Die ou profeet se motiewe om agter die jonger profeet aan te gaan, is duister. Moontlik was hy geïnteresseerd in wat gebeur het, omdat hy al oud was en nie meer geweet het wat in die politiek aangaan nie. Moontlik was hy effe jaloers omdat hy nie self dié opdrag van die jonger profeet kon uitvoer nie. Of miskien was hy sommer net gasvry en wou die jong profeet bystaan.
  
  Toe die jonger profeet egter uitbrei oor sy profesie en die detail daarvan, het dit waarskynlik die planne van die ouer profeet in die wiele gery. Hy vertel daarom ‘n leuen om die jonger profeet oor te haal om tyd by hom te spandeer.
  
  As ‘n mens na sy optrede op ‘n menslike vlak kyk, is dit ‘n liegstorie. Uit God se hoek is dit egter ‘n toets vir die jonger profeet of hy regtig sal luister wat God hom opgedra het, en of hy sy eie openbaring as van hoër belang gaan ag as dié van ‘n ander en veral ouer profeet. God soek immers onwrikbare gehoorsaamheid aan wat Hy self vir ‘n dienskneg van Hom openbaar.
  
  Die jonger profeet gee egter in, ag die ouer profeet se woorde belangriker as die Here s’n aan hom, en raak so ongehoorsaam aan die Here se opdrag, tot groot skade vir homself, hoewel die profesie wat hy gegee het, steeds vervul word.
  
  Die profesie wat die ouer profeet dié keer gee, kom regtig van die Here af. Die Here tree waarskynlik nie teen hom op nie, omdat die Here deur sy liegstorie die jonger profeet wou toets. Die ou profeet tree verder met deernis in die verhaal op.
  
  Die punt van die verhaal is dat ons op geen manier mag afwyk van die pad wat God ons beveel. Ons mag selfs nie na “ouer profete” luister as dit verskil van wat die Here vir onsself sê. Dit beteken ons moet baie seker maak van wat ons in die eerste plek hoor by die Here. En dan moet ons dit gehoorsaam sonder om daarvan af te wyk.
  
  Reply

Chris van Wyk

Apr 12, 2019 | #

Hi Tap, dit is ‘n gedeelte wat regtig moeilik is om te interpreteer. Kommentare verbind hierdie uitspraak van Jesus oor die koms van die koninkryk basies aan ses moontlikhede:

1 – die verheerliking op die berg wat in al drie evangelies net ná hierdie uitspraak volg;
2 – die opstanding van Jesus ná sy kruisiging wat Judas nie meemaak nie;
3 – die uitstorting van die Heilige Gees met Pinksterdag;
4 – die groei van die kerk met die verkondiging van die koninkryk van God;
5 – die verwoesting van Jerusalem in 70 nC;
6 – die tweede koms van Jesus, waarvan die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing was.

Ek kies vir ‘n kombinasie van almal, behalwe nommer 5, veral na aanleiding van R T France se uitstekende kommentaar op Matteus. My interpretasie is soos volg:

1 – die verheerliking op die berg volg in al drie evangelies direk ná hierdie uitspraak en is in wese ‘n openbaring van die heerlikheid wat Jesus gehad het, en ‘n voorafskaduwing van die heerlikheid wat Hy ná sy kruis en opstanding weer sou ontvang (Matteus 16:21-17:8; Lukas 9:23-36; Markus 8:34-9:8).

Die verheerliking op die berg was dus ‘n bevestiging vir die dissipels van die heerlikheid van Jesus wat na sy dood aan die kruis bevestig word deur die opstanding, die uitstorting van die Heilige Gees, die groei van die kerk en die lewende hoop op die wederkoms.

2 – die uitspraak is deel van die oproep van Jesus dat die dissipels die kruis moet opneem en Jesus moet volg. Die verheerliking op die berg was dus ‘n aanmoediging en bemoediging dat hulle dissipelskap die moeite werd sou wees, want hulle sou deel in die heerlikheid van Jesus.

3 – die opstanding van Jesus uit die dood was ‘n uitsonderlike demonstrasie van die koms van die koninkryk, maar belangrik, wat Judas nie meegemaak het nie. Hy is dood vóór Jesus opgestaan het. Dit verklaar die opmerking dat sommige nie die dood sou smaak vóór hulle die koms van die koninkryk sou sien nie.

4 – die deurslaggewende element in hierdie interpretasie is egter Petrus wat in sy tweede brief duidelik die verheerliking op die berg aan die koms van die koninkryk verbind:

“Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al sy majesteit gesien. Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: ‘Dit is my geliefde Seun oor wie Ek My verheug.’ Die stem uit die hemel het ons self gehoor toe ons saam met Hom op die heilige berg was. En dit het vir ons die boodskap van die profete nog meer bevestig. Hierdie boodskap is soos ’n lamp wat in ’n donker plek skyn. Julle sal goed doen as julle in sy lig bly totdat die dag aanbreek en die môrester opkom in julle harte.” (2 Pet 1:16-18).

Onthou ook dat die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing van die vervulling van die profesie van Daniël 7:13-14 is:

“My nagtelike visioen het voortgeduur: daar het in die wolke iemand aangekom, iemand soos ’n menslike wese. Hy het na Hom toe gegaan wat ewig lewe en is voor Hom gebring. Aan dié menslike wese is die heerskappy en eer en koningskap gegee sodat al die volke, nasies en taalgroepe hom sou dien. Sy heerskappy is ’n ewige heerskappy, dit sal nie tot niet gaan nie; sy koningskap sal nie ophou nie.”

Onlangse kommentaar

Chris van Wyk

Apr 21, 2019 | #

Hi Jannie, ek stuur na jou e-pos toe.
Estella Steenkamp

Apr 20, 2019 | #

Baie dankie vir die bostaande inligting ek het alreeds kennis gemaak met u skrywe oor homoseksualiteit. Ek moet se ek dink nie dit moet gaan oor homoseksualiteit as sulks nie maar oor die geweldige sonde dat gewone mense wat dink hulle is so slim die woorde wat God duidelik se dit is sonde wil verander na nie sonde. Dat hulle self werktuie van satan is want God se in sy woord dat Hy hulle wat enige iets verander aan sy woord gaan straf. Ek vind mens kan romeine 1 oor en oor lees. Ons is natuurlik almal tot die dood toe skuldig maar ons neem God se vergifnis aan en Hy begin n werk in ons en ons begin vrugte dra baie klein en min aan die begin vir sommiges van ons maar Sy genade is so groot
Jannie Lategan

Apr 19, 2019 | #

Hi Chris
Ek wil graag die lêer bestel met die 4 evangelies langs mekaar. Hoe gaan ons te werk.
Groete
Jannie
Chris van Wyk

Apr 16, 2019 | #

Hi Elizabeth, ja, dit is ‘n komplekse onderwerp. Ek het redelik uitvoerig daaroor geskryf in my hantering van Numeri: Ekskursie – geweld in die OT. Jy sal daar genoeg stof kry tot nadenke.

Vandag is ons egter in die genadetyd van die Here waarin die geestelike oorlog geveg word teen die bose magte in die lug om mense uit die duisternis te wen vir die koninkryk van God se lig (Ef 6). Die wapens van ons stryd is dus geestelik.

Maar, ons moet ook nie vergeet dat die beeld van God as ‘n Oorlogvoerder in die apokaliptiese dele van die NT, veral in die Openbaring aan Johannes, weer na vore kom waarin God se verlossende oordeel oor die wêreld deur die Lam aan die kruis wat ook die Leeu van Juda is, voltrek word. Die plae wat só ‘n belangrike rol gespeel het in God se oordeel oor farao en sy mense keer in Openbaring terug in die vorm van die seëls, trompette en bakke wat verskriklike ontwrigting en lyding regoor die wêreld veroorsaak het.

Hierdie beeld van God pas dus naatloos by dié van Eksodus in waar God se volk uit hulle slawerny bevry is asook dié van Numeri en Josua waar Israel in ‘n “Heilige Oorlog” die land van sy afvallige inwoners gereinig het. Dit kom weer aan die einde van die tyd.
Johan

Apr 15, 2019 | #

Baie dankie Chris vir al die woord uitleg en e-pose
Ontspan en geniet die rus.
Johan Swanepoel
Louisa C

Apr 15, 2019 | #

Goeie more, baie dankie. Groot waardering vir hierdie artikels.
Louis

Apr 14, 2019 | #

Dankie Chris
Jan Louw

Apr 12, 2019 | #

Chris,
Ek wil weereens vir jou baie dankie sê vir die groot werk waarmee jy besig is in diens van die gelowiges.
Ek kan egter steeds nie lekker vrede maak met die gedagte om van God as “wat” te praat nie. God is tog ‘n persoon en nie ‘n “iets”, soos by die heidene nie. Alles wat jy aanhaal en sê oor God, bevestig dat Hy “Iemand”is wat bv kinders het en en wat liefhet en dinge doen. God is ‘n Wie en nie ‘n Wat nie.
In Ps 8 sê Dawid wel, “Wat is die mens!”, maar in daardie omstandighede is dit kollektief bedoel en nie die mens as ‘n persoon nie.
Ag ek kry dit maar net van my hart af juis omdat ek soveel waardering vir jou en jou werk het.
Elizabeth Maartens

Apr 12, 2019 | #

More

Ek het ‘n vraaag. Een van die die basiese Christelike waardes is liefde. In die lig hiervan is dit nodig vir Christene om eerder te kies vir vrede as vir oorlog. Tog is die Bybel gevul met geskiedenis wat daarop dui dat oorlog tog regverdig is. Hoe oordeel ‘n mens hieroor?
Chris van Wyk

Apr 12, 2019 | #

Hi Tap, dit is ‘n gedeelte wat regtig moeilik is om te interpreteer. Kommentare verbind hierdie uitspraak van Jesus oor die koms van die koninkryk basies aan ses moontlikhede:

1 – die verheerliking op die berg wat in al drie evangelies net ná hierdie uitspraak volg;
2 – die opstanding van Jesus ná sy kruisiging wat Judas nie meemaak nie;
3 – die uitstorting van die Heilige Gees met Pinksterdag;
4 – die groei van die kerk met die verkondiging van die koninkryk van God;
5 – die verwoesting van Jerusalem in 70 nC;
6 – die tweede koms van Jesus, waarvan die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing was.

Ek kies vir ‘n kombinasie van almal, behalwe nommer 5, veral na aanleiding van R T France se uitstekende kommentaar op Matteus. My interpretasie is soos volg:

1 – die verheerliking op die berg volg in al drie evangelies direk ná hierdie uitspraak en is in wese ‘n openbaring van die heerlikheid wat Jesus gehad het, en ‘n voorafskaduwing van die heerlikheid wat Hy ná sy kruis en opstanding weer sou ontvang (Matteus 16:21-17:8; Lukas 9:23-36; Markus 8:34-9:8).

Die verheerliking op die berg was dus ‘n bevestiging vir die dissipels van die heerlikheid van Jesus wat na sy dood aan die kruis bevestig word deur die opstanding, die uitstorting van die Heilige Gees, die groei van die kerk en die lewende hoop op die wederkoms.

2 – die uitspraak is deel van die oproep van Jesus dat die dissipels die kruis moet opneem en Jesus moet volg. Die verheerliking op die berg was dus ‘n aanmoediging en bemoediging dat hulle dissipelskap die moeite werd sou wees, want hulle sou deel in die heerlikheid van Jesus.

3 – die opstanding van Jesus uit die dood was ‘n uitsonderlike demonstrasie van die koms van die koninkryk, maar belangrik, wat Judas nie meegemaak het nie. Hy is dood vóór Jesus opgestaan het. Dit verklaar die opmerking dat sommige nie die dood sou smaak vóór hulle die koms van die koninkryk sou sien nie.

4 – die deurslaggewende element in hierdie interpretasie is egter Petrus wat in sy tweede brief duidelik die verheerliking op die berg aan die koms van die koninkryk verbind:

“Toe ons aan julle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het, het ons ons nie op versinsels of legendes verlaat nie. Nee, met ons eie oë het ons Hom in al sy majesteit gesien. Hy het van God die Vader eer en heerlikheid ontvang toe die Allerhoogste Majesteit gesê het: ‘Dit is my geliefde Seun oor wie Ek My verheug.’ Die stem uit die hemel het ons self gehoor toe ons saam met Hom op die heilige berg was. En dit het vir ons die boodskap van die profete nog meer bevestig. Hierdie boodskap is soos ’n lamp wat in ’n donker plek skyn. Julle sal goed doen as julle in sy lig bly totdat die dag aanbreek en die môrester opkom in julle harte.” (2 Pet 1:16-18).

Onthou ook dat die verheerliking op die berg ‘n voorafskaduwing van die vervulling van die profesie van Daniël 7:13-14 is:

“My nagtelike visioen het voortgeduur: daar het in die wolke iemand aangekom, iemand soos ’n menslike wese. Hy het na Hom toe gegaan wat ewig lewe en is voor Hom gebring. Aan dié menslike wese is die heerskappy en eer en koningskap gegee sodat al die volke, nasies en taalgroepe hom sou dien. Sy heerskappy is ’n ewige heerskappy, dit sal nie tot niet gaan nie; sy koningskap sal nie ophou nie.”