Psalm 85 – Die verbintenis aan en verwagting van God vir uitkoms

Dit is belangrik om in hierdie Psalm vers 2-4 van vers 5-8 te onderskei, iets wat meer duidelik in die 2014 vertaling as in die 1983 vertaling gedoen word.  Anders maak die verandering in perspektief van vers 4 na 5 nie sin nie – “⁴U het u gloeiende toorn laat afkoel … ⁵moet tog nie langer op ons toornig wees nie!”

Só kan ’n mens beter raaksien dat vers 2-4 terugverwys na God se herstel van die volk ná ’n tyd van woede (vers 4).  Dit kan verwys na enige episode in die Rigters- of Koningstyd, selfs na die terugkeer uit ballingskap.  Hy het die lot van die volk verander, hulle ’n nuwe toekoms gegee (vers 2).  Dink bv. aan die uitkoms in die tyd van Debora en Barak waarvan in Psalm 83 vertel is.

Vers 5-8 is ’n bede dat die Here Hom nou weer oor hulle sal ontferm (vers 5), in ’n tyd waarin die volk weereens ervaar dat die Here vir hulle kwaad is (vers 6).  Hy is immers hulle Verlosser (vers 5) wat die lewe vir hulle weer nuut kan maak, sodat hulle hul vreugde in die Here kan vind (vers 7).

• Indien vers 5-8 ’n gebed vóór die ballingskap is, is dit ’n gebed in ’n volgende tyd van toorn weens die volk se halstarrigheid en ongehoorsaamheid.   Dink bv. aan die volgende episode in die tyd van Gideon toe die volk weer aan verdrukking blootgestel is, waarna eweneens in Psalm 83 verwys word.
• Indien vers 5-8 ’n gebed ná die ballingskap is, is dit waarskynlik in dié tyd toe hulle vreugde oor die terugkoms getemper is deur die swak omstandighede waarin hulle steeds in hulle eie land verkeer het en sommige dit steeds as God se toorn beleef het.  Hulle vra dus vir God se ingrype sodat die tempel, die stad en die gemeenskapslewe herbou kan word, waarvan die uitkoms in Esra en Nehemia vir ons vertel word.

Die Psalm het dus ’n universele toepassing wat pas in enige tyd van ontwrigting waarin staatgemaak word op God se ingrype in die verlede as motivering vir ’n gebed vir omkeer in die hede.

Die res van die Psalm, vers 9-14, bevat die verbintenis van die liturg namens die volk om na God te luister (vers 9) en ’n beskrywing van die verwagte oorvloedige uitkoms wat God sal bring vir dié wat vir Hom ontsag het (vers 10-14).  Die verbintenis aan en die verwagting van God is albei onontbeerlike elemente in die herstel van die verhouding met God wat die vrede in ons lewe laat aanbreek.

“U was goed vir u land, Here”- vers 2-4

God se vergewende karakter staan voorop in dié verse waar die nuwe toekoms wat Hy aan die nageslag van Jakob gegee het, gekoppel word aan die feit dat God die volk hulle sondes nie toereken nie en al hulle skuld kwytgeskeld het.  God se woede bedaar dus.  Sy gloeiende toorn koel af.  Daarop kan ‘n mens reken.

“Ontferm U weer oor ons, o God, ons Verlosser – vers 5-8

Die gebed van die Psalmis verraai egter hoe wispelturig die Godsvolk kan wees, omdat dit waarskynlik gebid word in ’n nuwe siklus van ongehoorsaamheid wat tot die straf van die Here gelei het.  Weereens word staatgemaak op God se karakter as Verlosser, dié een wat nie vir altyd kwaad bly nie.  Van Hom word gevra dat Hy die lewe weer nuut sal maak, op só ’n wyse, dat die volk weer hulle vreugde in die Here kan vind.  Hulle het behoefte aan die troue liefde van die Here wat sy reddende hulp skenk selfs al stel hulle Hom teleur.

“Sy verlossing is beslis naby dié wat vir Hom ontsag het” – vers 9-14

Die Psalmis verbind homself plegtig aan die Here, waarskynlik namens die volk wat na hom luister, om te luister na wat die Here sê, want hy weet dit is die woorde wat vrede vir die volk sal bring.  Hoekom?  Want, “Hy praat oor vrede vir sy volk en sy getroue volgelinge.  Hulle moet net nie terugkeer na dit waarop hulle vertrou nie.” (vers 9 – 2014 vertaling).

Saam met die verbintenis spreek die Psalmis sy verwagting uit dat die Here sy verlossing só sal bring dat daar sewe uitkomste vir die volk sal aanbreek:

• “Daarmee sal eerbied weer ’n plek hê in ons land.” – eerbied vir God en vir die lewe (vers 10b).
• “Troue liefde en waarheid ontmoet mekaar,” – albei is nodig vir ’n stabiele gemeenskap (vers 11a),
• “geregtigheid en vrede omhels mekaar.” – sonder geregtigheid kan daar nie vrede wees nie en sonder dat ’n mens nie doelbewus vrede najaag nie, kan daar ook nie geregtigheid wees nie (vers 11b).
• “Waarheid sal uit die aarde spruit,” (vers 12a),
• “geregtigheid sal uit die hemel neerkyk.” – vers 11 se prentjie van liefde, waarheid, geregtigheid en vrede word hiermee as ’n omvattende hemelse en aardse werklikheid geskets (vers 12b).
• “Daarby sal die Here gee wat goed is,” (vers 13a),
• “en ons land sal sy opbrengs lewer.” (vers 13b).

Die toppunt van dié uitkomste is egter die agste een, dat God sy mense sal besoek, dat Hy na hulle toe sal kom (vers 14).  Dit is die einddoel van alles, om in die teenwoordigheid van God te lewe.

Boodskap van die Psalm

Dit tref my hoe belangrik nie net die gebed om verandering in ’n mens se lewe is nie, maar ook die verbintenis aan en verwagting van God.  Die Psalm leer ons dat al drie elemente onontbeerlik is vir die herstel van ’n mens se verhouding met God en vir die ontvangs van die vrede wat Hy bring.  Ons moet met alles in ons bid vir verandering.  Ons moet net so vasberade onsself aan God verbind en sorg dat ons nie weer afdwaal nie!  En ons moet met net soveel oorgawe vashou aan die agtvoudige verwagting wat die Psalmis hier uitspel.

Dit alles sal gebeur, omdat geregtigheid voor Hom uitgaan en die weg baan vir sy voetstappe!  Mensig, watter droom en visie om voor te bid, te lewe en na uit te sien!