Hooglied 5:9-6:3 – Die vreugde van vrywillige versoening

Vandag se leeswerk beslaan 2 dele – 5:9-16 en 6:1-3 – wat dieselfde patroon volg:

5:9-16 – Die vrou bewonder haar man se leierskap en krag

Die vraag van die vroue (van Jerusalem) oor die man se andersheid al dan nie, word nie net gevra om hulle te help om hom te vind nie.  Dit gee die vrou ook geleentheid om te reflekteer oor wat sy eintlik het aan die man wat sy liefhet, wat haar na hom toe aantrek, wat daar in hulle verhouding is wat hulle spesiaal maak vir mekaar.

Die wasf oor die man (die enigste een oor die man in Hooglied) besing sy vorstelikheid in amperse goddelike terme van bo na onder:

• Hy is in die eerste plek die man wat sy liefhet.  Dit is belangrik om dit raak te sien.  Sy het hóm lief, nie net hoe hy lyk nie, hoewel sy doelbewus sy aantreklikheid vir haar in gloeiende terme gaan uitspel in die res van die gedig.
• Hy is in die tweede plek blakend gesond en blosend van kleur, ‘n toonbeeld van aantreklikheid, die voorkoms van ‘n leier (vgl Klaagl 4:7 wat dié beskrywing op Israel se leiers van toepassing maak).   Jy kan hom uitken tussen 10 000 ander!  Sy beskryf sy voorkoms in indrukwekkende terme:
  • Sy voorkop  is soos suiwer goud, songebrand, goddelik, wat ooreenkom met haar beskrywing van haarself in 1:6.
  • Sy haarlokke is soos dadeltrosse, wat die golwende karakter daarvan uitbeeld, en swart soos ‘n kraai, wat die jeugdigheid daarvan beskryf (teenoor die grys of silwer of min hare van ‘n ouer man).
  • Sy oë is soos glinsterende duiwe (soos haar oë ook – 1:5; 4:1).
  • Sy wange is soos lekker-ruik kruiebeddings, wat waarskynlik na sy geurige baard verwys.
  • Sy lippe is soos lelies wat drup van mirre, wat op hulle soenbaarheid dui.
  • Sy hande is soos stawe goud (songebrand, goddelik) met edelstene (glansend) ingelê.  Onthou dit is beeldspraak!
  • Sy lyf is soos ‘n blok ivoor, met saffiere ingelê, wat op krag en gesondheid (glans) dui.
  • Sy bobene is soos marmerpilare wat op goue voetstukke rus, wat soortgelyk op slanke krag en gesondheid dui.
  • Sy mond smaak soet (soos hare natuurlik ook – 7:9).  Onthou 1:2: “Soen my, soen my weer en weer!”

Net soos sy (4:7), is alles aan hom reg en begeerlik (5:16).  Dít is die man wat sy liefhet, dié een wat haar lewensmaat is.  En let op dat sy dit uitspreek teenoor die vroue van Jerusalem, waarin sy die eksklusiewe spesiale band met hom uitspel, iets wat vir hulle nie beskore is nie.  Daarmee spel sy ook haar keuse uit teen die insluiting in die harem.

6:1-3 – Die man keer vrywilig terug na haar

Die vraag oor die man se afwesigheid en die vroue se aanbod om haar te help om hom te vind, dien as oorgangsvers na haar vreugdevolle fonds, hy is uit sy eie terug by haar.  Hy is terug uit eie vrye keuse, en daarin verheug sy haar.  Dit oortuig haar van sy liefde vir haar.

Daarom kan hulle hul liefdesverhouding hervat, uitgedruk met die metafore van “kruiebeddings”, “skape tussen die tuine te laat wei”, “om lelies te pluk”, en “sy skape tussen die lelies laat wei” (vgl 4:5 waar dit juis haar borste is wat “tussen die lelies wei”).

Hulle band blyk onbreekbaar sterk te wees: “Ek behoort aan die man wat ek liefhet, en die man wat ek liefhet, is myne” (6:3).  Dit is nie vir haar nodig om hom te manupileer of verlei nie.