Bybelskool
05 Nov2010

Romeine 12 – Ons het ’n paar kopskuiwe nodig

Written by Chris van Wyk. Posted in Romeine

Verandering kom deur die werk van die Gees.  Dit het ons geleer in hoofstuk 7 en 8. ’n Wet kan jou nie verander nie, net ’n verhouding met God waarin die Gees ons lei om nee te sê vir die sonde en ja te sê vir God.

En die belangrikste plek waar ons moet verander, is in ons denke. Let op, dit is nie net in ons hart (geloof) en ons mond (getuienis) nie, soos hoofstuk 10 op die tafel gesit het, waar die verandering kom nie.  Ons het ook ’n kopskuif (nuwe denke) nodig waar ons waak daarteen dat die wêreld se druk op konformering ons lewens só in beslag neem, en so in sy vorm druk, dat ons nie meer ’n lewende offer is en vir God lewe nie.

Let op hoe Paulus die nuwe lewe hier in 12:1-8 uitspel.

  • Ons moet anders dink oor die sondige wêreld en nie konformeer aan die manier van leef wat die media en vermaaklikheidswêreld aan ons opdis nie (12:2).
  • Ons moet anders dink oor onsself en nie meer dink van onsself as wat ons behoort nie (12:3).  Ons moet ’n kopskuif na beskeidenheid maak.
  • Ons moet ook anders dink oor die gemeenskap van gelowiges (12:4):

o   Ons is een al het ons verskillende funksies (12:5).  Ons verskillende gawes kom immers van dieselfde God af (12:6).

o   Ons moet die gawes met vernuwende denke aanwend:

§  Profesie moet in lyn wees met ons geloofsbelydenis (12:6).

§  Ons gawes moet sonder bybedoelings wees (12:8).

§  Ons leierskap moet met toewyding wees (12:8).

§  Ons hulp aan ander moet met blymoedigheid wees (12:8).

En dan spel Paulus ’n lang lys van kenmerke van só ’n nuwe lewe/denkwyse uit.  Dit is só ’n omvattende lysie dat dit die moeite werd is om dit uit te druk en op jou motor se stuurwiel te plak sodat jy dit kan lees voor jy ry, en as jy by die robot stilhou (hou net die robot ook dop!) en as jy by jou bestemming aankom (Deut 6:6-9 vir vandag!).

En let op hoe dit van hoek tot kant met verhoudings te make het, hier in die eerste plek met medegelowiges (12:10,13,15,16), maar selfs ook met vervolgers (12:14) en vyande (12:19-21), kortom alle mense (12:17,18).  Vers 11-12 bring ook die verhouding met God in spel waarin toewyding en gebed ’n belangrike rol speel.  En die laaste paar verse 12:19-21 verbind dit aan ’n vertroue op God wat regverdig sal oordeel (Deut 32:35) en transformerend sal optree in ons verhouding met vyande (Spreuke 25:21-22).

Veral hierdie laaste paar kopskuiwe maak my gerus – God is regverdig EN kan die kwaad deur die goeie oorwin.

     

View all posts in this series

Tags:

Trackback from your site.

Chris van Wyk

Ek is gemeenteleraar by Somerstrand gemeente, Port Elizabeth. My passie in die lewe is om God bo alles te dien en gelowiges in geloofsvorming te begelei. I am pastor at Summerstrand congregation, Port Elizabeth. My passion in life is to serve God above all and to lead believers in faith formation.

Comments (5)

  • Avatar

    Christine

    |

    Hi, kopskuiwe in ons verhouding met die Here is ook nodig. Vir lank in my omgang met die Here het die klem geval op wat Hy vir my kan doen en gee en wat ek moet doen – veral in die Danie se langdurige siekte. En die Here het wonderlik gesorg en gegee. Geleidelik het ek in my gebedslewe en Bybellees almeer begin fokus op wie en hoe God is. My behoefte om te vra en te verwag het begin afskaal in die al groter wordende besef van Sy grootheid, almag, liefde en genade. Die “doen” het ook begin plek maak vir “wees”. om, soos Paulus sê, ‘n lewende en heilige offer te wees.

    Reply

  • Avatar

    dederik Robbertse

    |

    More Chris. Baie dankie vir inligting. Hoe kan ek effektief mediteer op al die inligting.

    Reply

    • Avatar

      Chris van Wyk

      |

      Hi Dederik. Ek het ‘n kursus oor geloofsgewoontes geskep op die webtuiste: Reisgenote in geloofsvorming Jy kan daardeur werk. Die eerste geloofsgewoonte is die Daaglikse Ondersoek wat jou sal help om op die regte manier voor die Here na te dink. Gebruik Romeine 12:1-2 vir die volgende twee weke volgens die metodiek wat ek daar gee: Stop, Neem waar, Luister. Hoop dit help.

      Reply

  • Avatar

    dederik Robbertse

    |

    More Chris. Baie dankie ek gaan die 18 weke van geloofsvorming volg. Chirs kan jy asb. my meer vertel van die doel van vas.

    Reply

    • Avatar

      Chris van Wyk

      |

      Calvyn het drie doelstellings aan die vas gekoppel:

      1. lewensdissipline,
      2. gebedsvoorbereiding,
      3. skuldbelydenis.

      Vas was vir Calvyn meer ‘n saak vir die geloofsgemeenskap as ‘n persoonlike saak, en dit gaan daarom met openbare gebed saam (bv die voorbeeld van Antiogië in Handelinge 13). Vas is ook nie net weerhouding van kos nie, maar kan ook beteken dat jy min en lig eet, om te kan bid.

      Calvyn het ook op drie gevare van vas gewys:

      1. uiterlike vertoon,
      2. verdienstelikheid,
      3. gewetensdwang.

      Reply

Leave a comment

Onlangse kommentaar

  • Avatar

    Chris van Wyk

    |

    Hi Adele, ek het met die Oujaarsdiens 2014 hieroor gepreek en die volgende daar gesê:

    Twee verhale word in Lukas 8 in mekaar geweef (vgl Matt 9:18-26; Mark 5:21-43). Die een verhaal is van ‘n familie wat met siekte en uiteindelik die dood gekonfronteer word, die verhaal van Jaïrus se twaalfjarige dogtertjie. Die ander verhaal is dié van ‘n vrou, dit wil lyk asof sy sónder familie was, wat 12 jaar aan bloedvloeiing gely het, en al haar geld op dokters spandeer het, en net nie gesond kon raak nie.

    Dit is twee verhale van pyn.

    Daar is die alleen-vrou wat 12 jaar lank erge gesondheidsprobleme gehad het. Sy kon nie kinders hê nie, en is daagliks daaraan herinner met bloedvloeiing, om die waarheid te sê, net so lank as wat die dogtertjie gelewe het!

    Daar is ook die familie-vaste man, Jaïrus, wat moes toekyk hoe sy enigste dogter se greep op die lewe al hoe swakkerder word, aan ‘n onbekende siekte, en uiteindelik sterf.

    Die worsteling van hierdie anonieme vrou was uitmergelend. Sy moes saamleef met eensaamheid, sowel as met haar siekte, sowel as met die feit dat mense haar siekte uitgebuit het en haar sodoende ekonomies geruïneer het.

    Hoe ironies dat sy nie kinders kon hê nie, maar elke dag herinner is daaraan met erge menstruale bloeding. En sy moes die jare sien verby sleep het, een na die ander, twaalf jaar lank, sodat die hoop later al hoe flouer gebrand het, nie net aan die behoefte om kinders te hê nie, maar aan blote gesondheid, en sy al hoe verder en eensamer op moedverloor se vlakte gesit het.

    Totdat sy resloos haarself op God se sorg gewerp het en aan Jesus se kleed geraak het. Lukas vertel dus ook vir ons wat die ontmoeting met Jesus vir haar in haar krisis situasie beteken het. Let op dat sy genees word nog voordat Jesus haar raaksien. Sy hoef Hom nie te oorreed nie. Dit gebeur oombliklik.

    Toe Jesus vra wie Hom aangeraak het, val sy bewend oor Hom neer en getuig van wat met haar gebeur het: “voor die hele volk”! ‘n Helder getuienis van God se genesende hand.

    Geen wonder Jesus sê vir haar, “Gaan in vrede!” nie. Want dit is inderdaad wat met haar gebeur. Haar lewe word heel. Sy is nie net genees nie, maar kom in die regte verhouding met God self.

    Die worsteling van Jaïrus was baie meer dringend. Hy het nie die jare sien verbysleep nie. Hy het die minute getel, so vinnig het die dood vir sy kind nader gekom, totdat die boodskap gekom het, moenie die leermeester meer pla nie, sy is dood. Die tyd het ons ingehaal.

    Let op hoe dit Jesus is wat tot sy hulp kom: “Moenie ontsteld wees nie. Glo net.” Jesus sien Hom raak, sien sy weifelende geloof, en sê, vertrou My. Ek sal sorg.

    En Lukas vertel vir ons hoe Jesus uiteindelik sy dogtertjie se hand neem en haar opwek uit die dood uit. “Haar ouers was oorstelp van blydskap”, sê Lukas vir ons!

    Dit is dus die eerste boodskap van dié verhaal. Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou.

    Hoekom? Want dít is wat Hy kom doen het!

    Hoofstuk 8 is eintlik ‘n wonderlike prentjie van die werk wat God vir Jesus gegee het om te doen.

    Dit begin met ’n kernagtige opsomming van Jesus se bediening. Hy het oral gegaan, die land deurkruis van een stad en dorp na die ander, en oral gepreek en die koninkryk van God verkondig.
    En dan word in die res van die hoofstuk vier verhale vertel van wat God deur Jesus verder gedoen het: die stilmaak van die storm, die genesing van Legio, die genesing van die vrou wat aan bloedvloeiing gely het, en die opwekking van Jaïrus se dogter. Vier verhale van wonders – in die natuur, in die gees (duiweluitdrywing), in die liggaam, en selfs in die dood.

    Daar is ‘n wonderlike progressie in dié verhale. Die wonders neem toe in intensiteit, die storm, die eksorsisme, die genesing en dan die opwekking van die dogtertjie uit die dood, die klimaks.
    Daarmee suggereer Lukas natuurlik op ‘n dieper vlak dat die opwekking uit die dood ’n hoogtepunt van Jesus se bediening verteenwoordig … waarvan Sy eie opwekking die finale klimaks sal wees. Daaroor egter ‘n ander dag.

    Die boodskap is, Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou. Hy doen dit in die natuur. Hy doen dit in die gees. Hy doen dit in die liggaam en Hy doen dit selfs in die dood.

    Ons dink te min hieroor na. Ons bemoedig mekaar te min met hierdie hoop. Niks is by God onmoontlik nie. Dít is wat hierdie verhale vir ons van wil oortuig. Dít is die boodskap waaraan ons kan vasgryp en waarvoor ons die Here ook kan vra.

    Maar daar is ‘n tweede boodskap in hierdie verhaal wat my ‘n nog dieper betekenis het. Die belangrikste betekenis is nie in wat Jesus vir hierdie twee lydendes gedoen het nie, al was dit wonderlik, en al kan ‘n mens die Here daarvoor vra. Die belangrikste betekenis van dié gedeeltes lê in wat Jesus vir hulle gesê het.

    Vir die anonieme vrou sê Jesus: “Dogter, jou geloof het jou gered. Gaan in vrede.”

    Let op die woordjie gered. Lukas kies om nie die woord genees te gebruik soos wat Markus dit bykomend doen nie. Markus haal Jesus in 5:34 aan met dié woorde: “Dogter, jou geloof het jou gered. Gaan in vrede en bly genees van jou kwaal.”). Lukas kies egter om net die woord gered te gebruik, soos Matteus dit trouens ook doen in 9:22: “Hou moed, dogter, jou geloof het jou gered.”

    Hoekom? Want onthou, Lukas haal vir Markus hier aan in sy verwoording van hierdie verhaal. Hoekom?

    Want vir Lukas – soos vir Matteus – is die genesing deel van hierdie groter werklikheid, die bevestiging van ‘n verhouding met God self. En hy wil dit beklemtoon. Lukas en Matteus plaas dus in die verwoording van die betekenis van die genesing die fokus op die redding. Die genesing is vir hulle ‘n teken van die redding. Markus doen dit natuurlik ook, maar fokus sterker op die rol wat albei speel – die genesing en die redding.

    Daarom kan die vrou in vrede gaan, want sy het in die genesende aanraking van Jesus vrede met God ontvang. Sy is deur Jesus gered. Sy kan nou in vrede met God gaan leef, selfs al het sy steeds nie ‘n familie of enigiemand anders wat na haar omsien nie, want Jesus het haar gered.

    Dit is min of meer dieselfde boodskap wat Jesus aan Jaïrus gee: “Glo net en sy sal gered word.” Die opwekking uit die dood, ‘n werklike groot wonderwerk, illustreer steeds hierdie groter werklikheid, die bevestiging van ‘n verhouding met Jesus.

    Jaïrus se lewe word daardeur vir altyd verander. Die wonder van sy ontmoeting met Jesus, van sy eie “opstanding uit die dood”, by wyse van spreke, is eintlik van groter belang as die genesing van sy dogtertjie, Talita, soos Markus vir ons vertel. Hy en sy word deur dié gebeurtenis gered, in ‘n lewende verhouding met Jesus bevestig. En dít is die werklikheid wat bly, selfs al sou hyself later ook die dood moes ervaar. Dit is ook dieselfde werklikheid wat sy dogtertjie ook sou ervaar, want sy sou die dood in elk geval ook weer later moes ervaar.

    Die genesing is dus wonderlik, maar die redding is die ding waaroor dit ten diepste gaan.
    Hoekom moes die vrou dus só lank wag? Sodat Sy in Jesus vir God kon ontmoet.

    Want dit is uiteindelik al wat belangrik is. Nie haar genesing nie, maar haar redding is wat belangrik is. En dit was ‘n getuienis aan die hele volk waardeur die werklikheid van God se genesende teenwoordigheid in Jesus bevestig is. Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou. En Hy red hulle.

    Hoekom moes Jaïrus en sy dogter die pyn van die dood ervaar? Sodat hulle in Jesus vir God kon ontmoet.

    Want dit is uiteindelik al wat regtig belangrik is. Selfs nie die opstanding uit die dood is so belangrik as die feit dat hulle Jesus God kan noem. Jesus wys ook met hulle verhaal dat Hy genees en dat Hy red.

    Wat sê dit vir ons?

    Wat mag ons van God vra? Wat kan ons doen met ons worsteling met siekte en die dreigende dood?

    • Ons mag kom en Jesus se kleed, by wyse van spreke, aanraak. Hy sal sorg.
    • Ons mag kom en vra dat Hy die dood sal weerhou. Alles is moontlik by Hom.
    • God doen vandag nog wonders. Ons mag daarvoor vra.

    Maar, ons moet goed hoor, dat die evangelie van Lukas se verwoording van hierdie twee verhale, die fokus op redding laat val, op die verhouding wat tot stand kom tussen ons en Hom. Dit is die grootste geskenk wat God ons gee.

    En met daardie hoop kan ons lewe.

    Ek kan nie genesing belowe nie. Ek kan wel sê:

    • Jesus sorg vir dié wat Hom vertrou. Dit kan genesing en sy wonderwerke insluit.

    En ek moet sê:

    • Die verhouding met God is ons grootste geskenk. Dit is waar in alle gevalle en die grootste wonderwerk van almal.

  • Avatar

    Adele

    |

    Goeie dag,
    Kan jy my asb help met die kort verhaal van die vrou van bloedvloeiing.
    Ook hoekom Lukas die verhaal geskryf het.
    Baie dankie.
    Adele

  • Avatar

    Chris van Wyk

    |

    Hi Malcolm. Paulus verwys waarskynlik na ‘n brief wat hy vroeër vir hulle geskryf het om hulle te betig oor allerlei (2 Kor 2:4). Daardie brief is óf 1 Korintiërs óf ‘n ander brief aan die Korintiërs wat ons nie meer besit nie. Indien dit na 1 Korintiërs verwys, het hy moontlik verwys na die man wat met sy ma in ‘n verhouding was (1 Kor 5). Indien dit na ‘n ander brief verwys, praat hy moontlik oor iemand wat sy apostoliese gesag uitgedaag het.

    Hoe dit ook al sy, hy kom agter die gemeente het hulle plig nagekom om die persoon tereg te wys, en prys hulle daarvoor. En hy gebruik die geval om hulle te leer wat die verskil is om hartseer te wees oor iets wat tot inkeer lei teenoor om hartseer te wees oor iets wat nie tot inkeer lei nie, omdat dit volgens wêreldse oorwegings is.

  • Avatar

    Malcolm Blewett

    |

    Hallo leraar, verduidelik vir my 2 Korintiërs 7 verse 9 en 10 asb!

  • Avatar

    Chris van Wyk

    |

    Hi Anneke. Die Bybelskool was in die eerste plek ‘n uitvloeisel van my eie pad met die Here binne die gemeente. Ek is só bly dat dit vir baie ander gelowiges in die koninkryk iets kan beteken. Aan Hom wat ons roep al die eer.

  • Avatar

    Anneke

    |

    Goeiedag Chris

    Ek het hierdie jaar met ‘n leesplan begin om die Bybel in een jaar deur te lees (M’Cheyne).
    Ek het op jou Bybelskool afgekom en is so dankbaar en verwonderd oor die enorme werk wat jy gedoen het met die bydraes oor al die Bybelboeke! Mag jy nog steeds vorentoe uitermate seën ontvang op jou werk!

    Groete en Christusliefde
    Anneke.

  • Avatar

    Jeanette Steenkamp

    |

    Goeie more Chris,
    Ek het perongeluk op Bybelskool afgekom toe ek n betekenis in Psalms wou naslaan. Dit is so Wonderlik toe ek hierop afkom met al die Psalms betekenisse

    baie dankie
    Jeanette

  • Avatar

    Chris van Wyk

    |

    Hi Susan. Ek is dankbaar. My boek oor die Twaalf Kleiner Profete word binnekort by CUM gepubliseer. Dit sal meer mense in staat stel om deur die profete te werk in hulle stiltetyd sowel as in Bybelstudiegroepe:

    Die Twaalf Kleiner Profete

  • Avatar

    Susan Henning

    |

    Ek het so pas deur Hosea gewerk….dankie vir die uiteensetting en inligting Ek het nooit werklik verstaan waaroor alles gaan nie…nou is dit soveel duideliker..baie dankie.

    Susan

Prontuit die Waarheid