Tag: Esra

Die geloofsgemeenskap tree op – 10:1-8

Dit is duidelik dat die optrede van die geloofsgemeenskap nie onder dwang van Esra gebeur nie, maar gebeur omdat dit ’n gewetensaak vir die Jode was.  Die keuse om iets te doen aan die slegte toedrag van sake, kom van die mense self af.

Esra se hartseer skuldbelydenis voor die tempel – geëggo deur ‘n groot aantal Jode, mans, vrouens en kinders – lei tot Sekanja se voorstel dat daar hoop is vir hulle as hulle almal ’n plegtige onderneming teenoor God maak dat hulle al dié vroue wat vreemde gode dien, sowel as hulle kinders sal wegstuur, in gehoorsaamheid aan die voorskrifte van die wet.   

Dit wil voorkom asof Esra so besig was met praktiese reëlings rondom die funksionering van die tempel asook die vestiging van goeie verhoudings met die regeerders van die Wes-Eufraat – moontlik moes hy ’n paar keer reis in dié tyd – dat die situasie op grondvlak rondom godsdienstig-gemengde huwelike hom ontgaan het. Ons lei dit af uit die feit dat hierdie gebeure volgens Esra 10:9 in die 9de maand van 458 v.C. plaasvind, terwyl hy al in die 5de maand van dié jaar daar aangekom het (Esr. 7:8).  Hy word eers bewus van die problematiek ná 4 maande in Jerusalem.

Hoofstuk 8 bevat drie perikope wat:

• die mense lys wat saam met Esra teruggekeer het na Jerusalem – 8:1-14,
• die werwing van ’n klomp Leviete om saam te gaan – 8:15-20 en
• die reis na en aankoms in Jerusalem – 8:21-36.