Jeremia 27 – Ek gee al die lande in die mag van Nebukadnesar

Hoofstuk 27-29 rond die boodskap van Jeremia oor die ballingskap af met die beskrywing van:

1. die Here se boodskap dat Juda (en die ander lande) aan koning Nebukadnesar onderdanigheid moet bewys (hoofstuk 27),
2. die beskrywing van die teenstand  van die valse profeet Gananja daarteen en hoe die Here daarop reageer (hoofstuk 28), en
3. die bemoedigende brief aan die ballinge wat saam met koning Jojagin na Babel toe weggevoer is saam met verskillende reaksies daarop (hoofstuk 29).

Al drie hoofstukke dateer uit die tyd van koning Sedekia.  Hoofstuk 27 kort ná sy bewind begin het (597 v.C.).  Hoofstuk 28 in Sedekia se vierde regeringsjaar (593 v.C.).  Hoofstuk 29 min of meer in dieselfde tyd, hoewel dit nie aan ’n spesifieke jaar gekoppel kan word nie.

Dit is opmerklik dat daar ’n hele paar keer van Jeremia in dié drie hoofstukke as “die profeet Jeremia” gepraat word wat waarskynlik beklemtoon dat hy die ware profeet teenoor die ander valse profete is.  Dit onderstreep die boodskap van dié drie hoofstukke as ’n bevestiging van die inhoud van die boodskap van die ware profeet.

In vers 1 word in die grondteks eintlik gepraat van Jojakim, inplaas van Sedekia, terwyl dit duidelik uit die res van die hoofstuk is dat dit oor Sedekia gaan (vers 3, 12) asook in die volgende hoofstukke (28:1; 29:3 [die profeet Sedekia van 29:21-22 is iemand anders]).  Dit is waarom die NAV die naam Sedekia gebruik in vers 1, om verwarring uit te skakel.  Die naam Jojakim is waarskynlik die gevolg van ’n skryffout wat iemand gemaak het deur hoofstuk 27 met dieselfde vers as hoofstuk 26, waar Jojakim tereg genoem word, te begin.

Die hoofstuk word opgedeel in:

1. die simboliese juk op Jeremia se nek as boodskap aan die nasies – vers 1-11;
2. dieselfde handeling as boodskap aan Sedekia – vers 12-15;
3. die boodskap aan die priesters en die volk om nie na die vals profete te luister nie – vers 16-22.

27:1-11 – Die simboliese juk op Jeremia se nek as boodskap aan die nasies

Kort nadat Sedekia koning geword het, stuur die Here aan Jeremia ’n verdere boodskap aan Sedekia wat eers na die konings van Edom, Moab, Ammon, Tirus en Sidon gestuur word om aan Nebukadnesar onderdanigheid te betoon, omdat die Here aan hom die mag gegee het en hulle toekoms in sy hande lê.

Die boodskap word oorgedra met die dra van ’n simboliese juk met skeie en stroppe op sy nek as boodskap aan Juda en die stuur van soortgelyke jukke met skeie en stroppe na die onderskeie nasies.  Boodskappers van dié nasies wat waarskynlik in Juda was om die naderende oorlog aan Sedekia aan te kondig, word ingespan om dié boodskap terug te stuur.  Ons hoor nie van enige goedkeuring van Sedekia hiervoor nie.

Die boodskap is duidelik dat die mag van Nebukadnesar eerbiedig moet word, totdat sy dag vir vernietiging ook kom.  Jeremia waarsku die nasies om nie te luister na profete, besweerders, droomuitlêers, towenaars en goëlaars wat ’n ander boodskap bring nie, omdat hulle boodskap vals sou wees.  Die belofte is dat dié wat Nebukadnesar sal dien, sal die voorreg van verblyf in hulle eie land ontvang.

27:12-15 – Die simboliese juk op Jeremia se nek as boodskap aan Sedekia

Dieselfde boodskap van die Here is aan Sedekia gebring om homself aan Nebukadnesar oor te gee om só aan die lewe te bly.  Hy moet nie luister na die boodskap van die valse profete nie.  Ons lees nie van enige reaksie van Sedekia nie.

27:16-22 – Die boodskap aan die priesters en die volk om nie na die vals profete te luister nie

Jeremia wend hom ná die boodskap aan die koning na die priesters en die res van die volk om nie te luister na die valse profete nie wat ’n spoedige terugkeer uit Babel predik.  Hulle lieg, sê Jeremia.  Hy daag hulle uit om eerder van die Here te vra dat die tempel nie verder leeg gedra sal word nie, in weerwil van die woord wat die Here hom gegee het, dat dit alles wat oor is ook weggevoer sal word in ballingskap.  Ná die bestemde tyd sal die Here dit egter weer laat terugkom.