Eksodus 27

Die lig van God se teenwoordigheid brand voortdurend by hulle

Teks en konteks

Die beskrywing van die brandofferaltaar volg hierna (uitvoering in Eks. 38:1-7), sowel as die instruksies vir die voorhof (uitvoering in Eks. 38:9-20) en die lampolie offer (uitvoering eers in Lev. 24:1-4). Weereens word die draagbaarheid van die onderskeie elemente beklemtoon sowel as die presiese ooreenstemming met die voorbeeld wat God vir Moses op die berg wys. Die dinamiek van God se teenwoordigheid wat te enige tyd met hulle weer “op pad” kan gaan, word daarmee beklemtoon.

Uiteraard was die brandofferaltaar bedoel vir die offers van die volk binne die voorhof waar hulle onder begeleiding van die priesters en Leviete toegelaat is. Dit het die betekenis gedra dat die volk gedurig deur geheilig moes word om die pad met God te kan stap. Sonder versoening deur die offers sou hulle sondeskuld ‘n net te groot verwydering tussen hulle en God gebring het. Die voortdurende offers sou die lewe met God moontlik maak.

Met die koms van die Here Jesus Christus wat vir sy mense in die nuwe bedeling ‘n allesomvattende ewige versoening bewerk het, het die behoefte aan hierdie voortdurende offerkultus verdwyn en doen Hy self nou voortdurend voorbidding vir ons vanuit die hemelse tempel, soos die skrywer van Hebreërs so uitvoerig vir ons beskrywe (Hebr. 4:14 vv.). Twee aanhalings sal jou oortuig van die waarde wat dit vir ons het:

• “Hy is bedienaar van die heiligdom, die ware verbondstent, wat deur die Here opgerig is en nie deur ’n mens nie.” (Hebr. 8:2).
• “Christus het nie ingegaan in ’n heiligdom wat deur mense gemaak is en net ’n namaaksel van die ware is nie. Nee, Hy het in die hemel self ingegaan om nou ter wille van ons voor God te verskyn.” (Hebr. 9:24).

Die lampolie offer van besonder suiwer olyfolie was bedoel vir die lampe op die lampstander (menora) in die Heiligste deel van die Tabernakel sodat dit voortdurend deur die nag kon brand voor die voorhangsel, d.w.s. voor die Here. Dié olie is met die hand in ‘n stamper in ‘n vysel uit die olywe gedruk en het bykans geen rook afgegee nie, anders as wat die geval was met die gewone proses van geperste olie.

Let op dat die tabernakel hier die “tent van ontmoeting” genoem word. Dit is die plek waar die ontmoeting tussen God en sy mense gefasiliteer is en sake van geestelike belang vir die hele volk beslis is. Dink maar aan die jong Samuel wat naby die ark geslaap het in die tempelstruktuur wat in Silo opgerig is daarvoor na die Intog en ‘n besondere ontmoeting met die Here gehad het, terwyl die lamp van God (waarskynlik die menora) nog helder gebrand het (1 Sam. 3).